แขนข้างหนึ่งของ นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมห้อยลงขณะที่ไหล่ของเขาแตก เขาเยาะเย้ยและกล่าวว่า “เจ้าคือคนร้าย! จงไปที่วังปี้โหยว!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ จ้าวกงหมิงก็กัดฟันและถอยหลังไปสองสามก้าว ทันใดนั้น เขาก็เงยหน้าขึ้นและกระอักเลือดออกมา…

นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมตัดสินใจแล้วยกมือขึ้นตบหน้าอกตัวเองอย่างโหดเหี้ยม แล้วจากนั้น ก็ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งสองคนจะแข่งขันกัน

ทันใดนั้นร่างกายของจ้าวกงหมิงก็สั่นเทา เลือดที่เขาพ่นออกมาพลันระเหยออกไปในทันที จากนั้นลมปราณของเขาก็กลับมาเป็นปกติและมีเรี่ยวแรงขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่เคราของเขายังสะอาดอ้านอยู่

เขาก็หยิบผลึกบันทึกความทรงจำที่ห่อหุ้มด้วยพลังเซียนออกจากมาแขนเสื้อของเขา จากนั้นก็หยิบไข่มุกเทพทะเลยี่สิบสี่เม็ดออกมาอย่างใจเย็นและเปิดผลึกบันทึกความทรงจำ

พลันมีภาพเงาปรากฏขึ้นต่อหน้าจ้าวกงหมิง และสิ่งที่ปรากฏอยู่ข้างในก็คือภาพเหตุการณ์ที่คนหลังค่อมเฒ่าทุบตีตัวเองเมื่อก่อนหน้านี้…

นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมคิดจะพุ่งโจมตีทันที

อย่างไรก็ตาม ไข่มุกเทพทะเลทั้งยี่สิบสี่เม็ดได้ปลดปล่อยพลังของพวกมัน และทำให้นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมได้รับบาดเจ็บเพิ่มขึ้นอีกครั้ง!

นั่นเป็นขั้นตอนที่สามสำหรับสถานการณ์ที่สี่ ‘ใส่ร้ายอีกฝ่ายหนึ่งและสาดสิ่งสกปรกใส่พวกเขา’

มันเกินความคาดหมายของหลี่ฉางโซ่วที่สิ่งต่างๆ จะดำเนินไปอย่างราบรื่น จ้าวกงหมิงมองไปที่นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมและกล่าวอย่างสงบว่า “สหายเต๋า เหตุใดเจ้าจึงทำร้ายตัวเองต่อหน้าข้า เจ้าต้องการใส่ร้ายข้าโดยไม่มีเหตุผลใช่หรือไม่ เจ้าต้องการสร้างความขัดแย้งระหว่างสำนักบำเพ็ญเต๋า และ สำนักบำเพ็ญประจิมในเรื่องนี้ใช่หรือไม่ ดูเหมือนว่าข้าจะใช้สิ่งนี้เพื่อเป็นที่สังเกตเท่านั้น หากจำไม่ผิด สหายเต๋า เจ้าบอกว่าเจ้าเป็นศิษย์คนที่สามของสำนักบำเพ็ญประจิม”

เขากล่าวต่อว่า “ข้ารู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่ทั้งอาจารย์ลุงเจ้าจะดึงเชื้อสายของภูเขาหลิงซานขึ้นมา แต่การใช้วิธีนี้เพื่อรีดไถสมบัติของผู้อื่นก็น่าอับอายเกินไปไม่ใช่หรือ”

“เจ้า! เจ้า!”

นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมโกรธจนริมฝีปากสั่น ทันใดนั้นเขาก็ก้มศีรษะลงและกระอักเลือดออกมาเต็มปาก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและความขุ่นเคือง

“จ้าวกงหมิงทุกคนบอกว่าเจ้าเป็นคนตรงไปตรงมา วันนี้ข้าได้สัมผัสมันแล้ว! ข้าได้เรียนรู้แล้วจริงๆ!”

จ้าวกงหมิงมองขึ้นไปบนท้องฟ้าขณะไพล่มือเอาไว้ที่ด้านหลังพลางถอนหายใจในใจของเขา

ข้าไม่คิดว่าเขาจะทำเช่นนี้…

อย่างไรก็ตาม เทพแห่งท้องทะเลทักษิณนั้นถูกต้อง เขาภักดีต่อศิษย์พี่น้องของเขาแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋า ไม่ใช่ศิษย์ของสำนักชั้นนอก บางทีเขายังฉลาดแกมโกง เพื่อป้องกันไม่ให้สำนักบำเพ็ญเต๋าขัดแย้งกับสำนักบำเพ็ญประจิม เพื่อปกป้องสหายศิษย์ร่วมสำนักของเขา

หลังจากนั้น จ้าวกงหมิงก็เงียบและรอให้นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมพูดออกมา

ในขณะนั้น นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่าง เขาระงับความโกรธของเขาและกล่าวอย่างเย็นชาว่า “สหายเต๋า เจ้าคิดจะทำอย่างไร”

“ข้าคิดจะทำอะไร วันนี้เจ้ากลั่นแกล้งข้า แล้วข้าจะทำอันใดได้อีก”

จ้าวกงหมิงกล่าวอย่างสงบว่า “เรามาพูดตรงๆ กันดีกว่า สหายเต๋า เจ้าต้องการให้เรื่องนี้คลี่คลายหรือไม่ เราควรปล่อยให้มันเป็นเรื่องส่วนตัวหรือจะขยายเรื่องนี้ให้บานปลายต่อไป”

นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมโกรธจนตัวสั่นเทาไปทั้งตัว และอยากทำลายทุกอย่างรอบตัวที่อยู่ภายในรัศมีร้อยลี้ แต่เขาไม่อยากเสียบุญไปเปล่าๆ เท่านั้น…

ในขณะที่ถูกไข่มุกเทพทะเลกำราบ เขาก็ยังไม่อาจทำอะไรได้ตามต้องการ

นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมกล่าวอย่างเย็นชาว่า “หากเราจัดการกันเองแล้วอย่างไร หากข้าทำให้เรื่องขยายใหญ่แล้วอย่างไร”

“สหายเต๋า หากเจ้าต้องการจะจัดการเป็นการส่วนตัว วันนี้ข้าจะชี้แจงให้กระจ่าง สหายเต๋าโปรดทำปฏิญญาต้าเต๋าและข้าจะทำลายสิ่งนี้ทันที”

จ้าวกงหมิงโบกมือให้สมบัติธรรมทรงกลมเงาในมือของเขา “หากเจ้าต้องการขยายเรื่องราว ข้าก็ทำได้แค่ให้น้องสาวสามคนของข้าดูการแสดง จากนั้นข้าก็จะไปยังสถานที่ที่ผู้บำเพ็ญของสำนักของข้ามารวมตัวกันที่เกาะเต่าทองและเกาะเผิงไหล ข้าจะเปิดตาให้พวกเขาและให้พวกเขาระวัง มีกลอุบายอีกมากมายนักในโลกนี้เมื่อเทียบกับสมัยโบราณ และในท้ายที่สุด หากไม่มีอะไรเกิดขึ้น ข้าจะไปเยี่ยมชม วังอวี่ซวีและศาลสวรรค์ ข้าจะเดินไปรอบๆ ดินแดนเทวะมัชฌิมา”

จ้าวกงหมิงหยุดชั่วคราว คำแนะนำของเทพแห่งท้องทะเลสะท้อนก้องอยู่ในหัวของเขา…

แม้เขาจะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เรื่องนี้ก็ได้พัฒนามาถึงจุดหัวเลี้ยวหัวต่อนั้นแล้ว ทั้งหมดเป็นไปตามแผนของเทพแห่งท้องทะเลนี้

ถ้าไม่ใช่เพราะคำนึงถึงสหายเต๋าในสำนัก ข้าก็จะไม่ทำเช่นนี้อย่างแน่นอน

แต่ความรู้สึกนี้…ก็ไม่เลวเหมือนกัน

ดังนั้นจ้าวกงหมิงจึงกล่าวว่า “ข้าไม่คิดใส่ใจในสิ่งที่เจ้าทำในทั้งสี่คาบมหาสมุทร ข้ามาที่นี่เพื่อสนทนากับเทพเจ้าแห่งท้องทะเลทักษิณเท่านั้น”

ดวงตาของนักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมกะพริบเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาได้ตัดสินใจแล้วจึงกล่าวเสียงต่ำว่า “เรื่องนี้…ข้าผิดเอง

ข้าจะให้สัตย์สาบานปฏิญญาต้าเต๋า”

“ช้าก่อน” จ้าวกงหมิงยิ้มและกล่าวว่า “โปรดรอก่อน” นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมรู้สึกสับสนเล็กน้อย ทว่าขณะที่เขากำลังจะกล่าว จู่ๆ ก็มีเสียงมังกรคำรามดังมาจากทะเลทักษิณ

แล้วชายชราที่มีหัวเป็นมังกรก็ปรากฏขึ้นมาบนก้อนเมฆ เขาโค้งคำนับในอากาศและส่งผ้าให้จ้าวกงหมิงด้วยพลังเซียนของเขา

จากนั้นผู้อาวุโสหัวมังกรก็ไม่เอ่ยอะไรและบินจากไปในทันที

นั่นเป็นขั้นตอนที่ห้าของแผนของหลี่ฉางโซ่ว ‘เบี่ยงเบนความสนใจของอีกฝ่าย และทำให้เขามุ่งความสนใจไปที่เผ่าพันธุ์มังกรและสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ย’

ในขณะนี้นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมจะไม่เข้าใจได้อย่างไร

วันนี้กลายเป็นสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ย และเผ่าพันธุ์มังกรมุ่งเป้าไปที่เขาและวางกับดักตีรอบเขา!

แน่นอนว่าเผ่าพันธุ์มังกรไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้อย่างแน่นอน!

จ้าวกงหมิงโยนผ้าออกไป นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมก็รับมาแล้วคลี่ผ้าที่มีพลังเซียน ซึ่งมีคำเล็กๆ มากมายอยู่บนนั้น

ขั้นแรกให้ท่องคาถา…

เนื้อหาเป็นคำแถลงของเขาซึ่งระบุว่าเขาจะไม่สร้างปัญหาให้สำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ย เผ่าพันธุ์มังกรและสำนักเทพทะเลในอนาคต เขาจะแสร้งทำเป็นว่าวันนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น มิฉะนั้น หากเขาถูกเต๋าอันยิ่งใหญ่ละทิ้ง บุญของเขาจะลดลงจนหมดสิ้น และหมดสิ้นชะตากรรมเช่นกัน!

โหดเหี้ยมอะไรเช่นนี้…

ยิ่งกว่านั้นเนื้อหาคำสาบานก็มีรายละเอียดมาก!

จ้าวกงหมิงโบกสะบัดอาวุธเวทในมือและยิ้ม “สหายเต๋า มัวรออะไรอยู่ คำปฏิญญาต้าเต๋าง่ายๆ ลำบากมากหรือไม่”

ในขณะนั้น ใบหน้าที่สง่างามของศิษย์ผู้ยิ่งใหญ่จากสำนักชั้นนอกของสำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยนั้น ช่างดูชั่วร้ายยิ่งในสายตาของนักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อม

นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมกัดฟัน เนื้อหาของคำสาบานมีไว้เพื่อจำกัดเขาเท่านั้น ต่อจากนี้ไปเขาจะต้องถอนตัวจากแผนการต่อต้านเผ่ามังกร และจะไม่มาที่นี่อีกในอนาคต รวมถึงห้ามพูดถึงเรื่องนี้ให้คนอื่นฟังอีกด้วย

เขาจะต้องไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับแผนการของสำนักบำเพ็ญประจิม…

ความจริงแล้วต่อให้ไม่ได้สาบานตน แต่นักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมก็จะไม่พูดถึงเรื่องนี้ให้ใครฟัง

เขาเป็นศิษย์ของจอมปราชญ์เทพและเห็นได้ชัดว่าเขามีความภาคภูมิใจของเขา

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ที่ซ่อนตัวมาเป็นระยะเวลาหนึ่ง กำลังจะไปถึงหลุมศพจั้งเซียนในแดนยมโลก ก็ทำได้เพียงรับรู้สิ่งนี้เท่านั้น

หลี่ฉางโซ่วบอกอ๋าวอี่ให้ทำตามรูปแบบของคำสาบานของอ๋าวอี่ในตอนนั้น และเพิ่มการตั้งค่าหกในสิบส่วน เขาพิจารณาทุกอย่างที่เขาคิดได้ นั่นคือเหตุผลที่เขาสร้างคำสาบานและส่งปรมาจารย์จากวังมังกรทะเลทักษิณไปยังที่นั่น

ไม่นานนักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมก็นั่งขัดสมาธิและอ่านคำสาบาน เมื่อปรมาจารย์ระดับสูงเช่นเขาให้คำสาบาน และเต๋าสวรรค์ก็สามารถสัมผัสได้ทันที คลื่นพลังแห่งสวรรค์อาจลงมาและเต๋าสวรรค์ก็ได้บันทึกคำสาบานของนักพรตเต๋าเฒ่าหลังค่อมแล้ว

จ้าวกงหมิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ อดจะกระพริบตาไม่ได้ ขณะที่เขาฟังเนื้อหาของคำสาบาน เขาก็ใช้พลังเวทของเขาเพื่อดูลายมือที่หนาทึบบนผืนผ้า และทันใดนั้นเขาก็กระตุกมุมปากทันที

เทพแห่งท้องทะเลทักษิณผู้นี้

ข้าควรเป็นมิตรกับเขาดีกว่าจะเป็นศัตรู