ตอนที่ 1001 ปีศาจจิ้งจอก + ตอนที่ 1002 เชื่อมโยงกันหรือไม่?

ตอนที่ 1001 ปีศาจจิ้งจอก

เรือนตะวันตกของจวนตระกูลซ่งในยามนี้ พูดได้ว่าวุ่นวายไปหมดแล้ว

ซ่งหมิงถือกระบี่ยาวบุกเข้าไปเรือนตะวันตกของฮูหยินรอง ทว่ายังไม่ทันเข้าใกล้ห้องภายใน ก็ถูกน้องชายต่างแม่ขวางไว้ สำหรับน้องชายต่างแม่คนนี้ ที่ผ่านมาเขาไม่ได้รู้สึกดีด้วย เพราะการมีอยู่ของพวกเขามีแต่จะบอกและเตือนซ่งหมิง ว่าพ่อหักหลังแม่เช่นไร

“ออกมา! ไป๋เหลียน! เจ้าออกมาเสีย!” ซ่งหมิงผลักคนที่ขวางตนเองไว้ออกไป ตะโกนขึ้นเสียงดัง “เจ้าสาม เจ้าหลบไปจะดีที่สุด มิเช่นนั้นอย่าโทษว่ากระบี่ของข้าไม่มีตา!”

“พี่ใหญ่ นี่ท่านจะทำอะไร?” เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของซ่งหมิง เมื่อโดนผลักทั้งร่างก็ล้มออกไป เพียงแต่เขาคิดว่าแม้ซ่งหมิงไม่ชอบหน้าตนเองและไม่ได้รักกันเช่นพี่น้องก็จะไม่ฆ่าเขา เพราะในตัวของพวกเขายังมีเลือดพ่อเดียวกันไหลเวียนอยู่

ทว่าเขาประเมินความดุร้ายของซ่งหมิงที่กำลังเดือดดาลต่ำไป เมื่อซ่งหมิงก้าวยาวไปข้างหน้าย่างเข้าประตู เห็นว่าเขายังพุ่งเข้ามาขวางหน้าไว้ก็โกรธจัด กระบี่คมในมือแทงไปทางเขา “ไป๋เหลียน! หากเจ้าไม่ออกมา ข้าจะฆ่าลูกชายเจ้าเสีย!”

“อึก! พี่ใหญ่!”

กระบี่แหลมคมกรีดผ่านแขนไป เลือดสายหนึ่งไหลออกมา เขาสูดลมหายใจร้องด้วยความเจ็บปวด ค่อนข้างไม่กล้าเชื่อสิ่งที่เห็น

กลิ่นคาวเลือดจางๆ กระจายออกไปในอากาศ ไม่เพียงทำให้คุณชายสามตกใจ แม้แต่องครักษ์ที่ไม่รู้จะเข้าขวางเช่นไรยังตระหนกไปด้วย แต่เดิมพวกเขานึกว่าคุณชายใหญ่จะไม่ทำร้ายคุณชายสาม ใครจะรู้ กระบี่ยาวในมือคุณชายใหญ่กลับแทงไปยังคุณชายสามจริงๆ

อาจเพราะคำพูดข่มขู่ของซ่งหมิงด้านนอก หรือได้ยินเสียงร้องเจ็บปวดของลูกชาย ฮูหยินรองที่อยู่ด้านในจึงวิ่งออกมา แต่เมื่อนางปรากฏตัว ทุกคนด้านนอกก็สูดลมหายใจอย่างอดไม่ได้

“ซี๊ด! นี่คือฮูหยินรองหรือ?”

“ใช่แล้วๆ เมื่อเช้าผู้นำตระกูลตื่นมาก็ตกใจ ซ้ำยังให้คนเรียกหมอเข้ามา หมอในจวนบอกว่าฮูหยินรองเป็นโรคแก่ชรา ในคืนเดียวก็กลายเป็นเช่นนี้แล้ว”

“เฮือก! ไม่น่าเชื่อเกินไปแล้ว คนหน้าตาสะสวยอย่างฮูหยินรอง นึกไม่ถึงว่าจะกลายเป็นหญิงชราในคืนเดียว? นี่เป็นโรคหรือว่าถูกพิษ? รักษาได้หรือไม่?”

“บอกกันว่าน่าจะเป็นโรค หมอตรวจไม่พบว่าในร่างฮูหยินรองมีพิษ จะดีขึ้นได้หรือไม่ก็พูดยาก”

ซ่งหมิงก็โดนหญิงชราที่วิ่งออกมาทำให้สะดุ้งตกใจเช่นกัน เขาที่กำลังโกรธแค้นถลึงตามองคนตรงหน้า นางสวมชุดกระโปรงเรียบง่ายงดงาม ทว่าเส้นผมขาวซีดหน้าเหี่ยวย่นไปหมด แก่ชราราวกับอายุเป็นร้อย ไม่น่ามองเอาเสียเลย

หากไม่ได้ยินเสียงกระซิบพูดคุยขององครักษ์ด้านหลังพวกนั้น เขาไม่กล้าเชื่อจริงๆ ว่าคนตรงหน้าคือไป๋เหลียนคนนั้น

“ไป๋เหลียน! เจ้าจิตใจชั่วช้าทำร้ายแม่ของข้า แม้แต่สวรรค์ยังทนเห็นไม่ได้ต้องจัดการเจ้า! ฮ่าๆๆๆ! มีสภาพผีก็ไม่ใช่คนก็ไม่เชิงเช่นนี้ในชั่วข้ามคืน ไป๋เหลียน เช่นนี้สามียังจะต้องการเจ้าอีกหรือ? ฮ่าๆๆๆ…”

ซ่งหมิงแหงนหน้าหัวเราะลั่น ในน้ำเสียงมีทั้งความดุร้ายและสะใจในโชคร้ายของนาง กระบี่ยาวในมือชี้ยังไป๋เหลียน “ตั้งแต่เจ้าเข้ามาก็ขวางหูขวางตาข้า ปีศาจจิ้งจอกที่ได้แต่ยั่วยวนคนยังคิดฝันเฟื่องจะเป็นนายหญิงของตระกูลซ่งเรา? หึ! มีข้าซ่งหมิงอยู่ เจ้าจะไม่มีวันได้โอกาสนั้น!”

คุณชายสามได้ยินคำพูดเหล่านี้ก็อึ้งงัน มองซ่งหมิงด้วยสีหน้าตกตะลึงโดยไม่อาจไปสนใจแขนที่ได้รับบาดเจ็บ “พะ พี่ใหญ่ ท่านกำลังพูดอะไร แม่ข้าทำร้ายแม่ท่านอะไรกัน? เป็นไปได้อย่างไร!”

ยามนี้ หลังจากฮูหยินรองได้ยินคำพูดของซ่งหมิง ร่างกายก็นิ่งไปราวน้ำแข็ง ทั้งร่างเย็นเฉียบตั้งแต่หัวใจไปถึงภายนอก หนาวเสียจนร่างกายสั่นเทา…

………………………………………………….

ตอนที่ 1002 เชื่อมโยงกันหรือไม่?

เป็นไปได้อย่างไร? ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ได้? เรื่องนั้นผ่านไปตั้งสิบกว่าปีแล้ว ทำไมจู่ๆ ถึงโดนขุดคุ้ยออกมา? แล้วทำไมซ่งหมิงถึงรู้ได้ทันที เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ตอนแรกแก่กลายเป็นหญิงชราในชั่วข้ามคืน แม้แต่นายท่านยังออกไปโดยไม่กล้ามองนางอีก ยามนี้ซ่งหมิงยังวิ่งมาเอ่ยคำพูดเหล่านี้ ขุดคุ้ยเรื่องนี้ออกมา ท่ามกลางความสับสน นางเหมือนจะรู้สึกว่ามีตรงไหนผิดปกติ พลันคิดว่าสองเรื่องนี้น่าจะเชื่อมโยงกัน

หากพวกซ่งหมิงได้รับข้อมูลมาและรู้เรื่องนั้นในอดีต ก็คงไม่รอจนถึงตอนนี้ แต่ดันสืบสาวออกมาวันนี้ เช่นนั้นพวกเขาเพิ่งรู้วันนี้หรือ ใครเป็นคนบอกเขา?

คำถามเป็นชุดผุดขึ้นในใจนาง ภายในสมองขบคิดอย่างรวดเร็ว ครุ่นคิดหาวิธีรับมือต่อจากนี้

ทว่าไม่รอให้นางคิดหาทางแก้อะไร ก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งจากด้านนอกก้าวยาวเดินมาอย่างเอิกเกริก ครั้นเห็นคนพวกนั้น นางเพียงรู้สึกว่าเบื้องหน้ามืดดำ มีความรู้สึกอยากจะเป็นลม

พริบตานั้นราวกับท้องฟ้าถล่มลงมาหมด ผู้มาใหม่นอกจากผู้นำตระกูล ยังมีบรรพบุรุษตระกูลซ่งรวมถึงผู้อาวุโสสองสามคน ที่ผ่านมาคนพวกนี้ไม่เคยรู้สึกดีกับนาง แม้จะทำเรื่องเอาอกเอาใจพวกเขาไม่น้อยก็ยังคงไม่อยู่ในสายตา พวกเขาไม่เคยยืนข้างนางหรือพูดอะไรเพื่อนาง และยิ่งไม่ยอมให้ลูกชายสองคนของนางเป็นลูกภรรยาที่ถูกต้อง ได้แต่เป็นลูกนอกสมรส

ปกติไม่มีเรื่องใหญ่ พวกเขาล้วนไม่ปรากฏตัว ยามนี้แต่ละคนกลับมากันหมด หนำซ้ำแม้แต่คนตระกูลหลิ่วยังมาด้วย เมื่อเห็นสายตาของคนตระกูลหลิ่วที่อยากจะกลืนนางลงไปทั้งเป็น นางอดถอยหลังไปไม่ได้

คนพวกนี้คิดจะทำอะไร?

ระหว่างทางมาได้ยินผู้นำตระกูลซ่งกล่าวถึงเรื่องที่ฮูหยินรองแก่ลงชั่วข้ามคืน ถึงแม้เตรียมใจไว้แล้ว แต่ยามนี้เห็นกับตาก็ยังคงตกใจเล็กน้อย

คนที่ยังดีๆ คนหนึ่งทำไมจู่ๆ ถึงแก่ชรา? แต่ยามนี้พวกเขาไม่อยากสนใจว่าทำไมนางถึงเปลี่ยนเป็นเช่นนี้ ขอแค่ยืนยันว่าหญิงชราคนนี้คือฮูหยินรองเป็นพอ

วันนี้พวกเขามาเพื่อคิดบัญชีให้ลูกสาวของตน จะไม่ยุ่งเกี่ยวว่านางกลายเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

“ซ่งหง!”

บรรพบุรุษตระกูลหลินเรียกเสียงเข้ม หลังจากสายตาที่แฝงจิตสังหารเหลือบมองฮูหยินรอง ก็มองผู้นำตระกูลซ่ง เรียกนามของเขาแล้วถามว่า “ผู้หญิงคนนี้ เจ้าคิดจะจัดการให้พวกเราอย่างไร?”

ผู้นำตระกูลซ่งลังเล จากนั้นค่อยกล่าวว่า “ท่านพ่อตา ขอท่านให้เวลาข้าสักหน่อย ข้าจะจัดการให้ตระกูลหลิ่วพอใจอย่างแน่นอน”

ถึงอย่างไรนางก็เป็นแม่ของลูกชายอีกสองคน บอกจะฆ่าก็ฆ่าได้เลยจริงๆ หรือ?

“พวกเราจะรอตรงนี้ คอยดูเจ้า หากเจ้าคิดจะประวิงเวลา พวกเราก็ไม่ถือสาที่จะลงมือคร่าชีวิตนางด้วยตัวเอง!” บรรพบุรุษตระกูลหลิ่วกล่าวเสียงเข้ม จากนั้นลงมือโดยพลัน ฝ่ามือลมพุ่งออกไป ภายในฝ่ามือเหมือนมีแรงลมเอ่อทะลัก เวลาต่อมาเมื่อมือของเขายกขึ้น ฮูหยินรองที่หลบอยู่ด้านหลังก็โดนเหวี่ยงออกไปอย่างรุนแรงโดยไร้ซึ่งแรงต่อต้าน

“กรี๊ด!”

“ท่านแม่!”

เสียงกรีดร้องดังขึ้น ยังมีเสียงอุทานและความกังวลของคุณชายสาม เขาเข้าไปประคองนางขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ในใจโกรธเคืองอย่างยิ่ง “ทำไมทำกับท่านแม่ของข้าเช่นนี้? เรื่องพวกนั้นที่พวกท่านว่ามายังไม่ทันได้พิสูจน์ก็คิดจะฆ่าแม่ข้าแล้ว ข้าไม่ยอม!”

เขาปกป้องอยู่ข้างกายนาง มองเหล่าคนตระกูลหลิ่วอย่างขุ่นเคือง

คนตระกูลซ่งเห็นแล้วแววตาสั่นไหวเล็กน้อย ในหมู่คนพวกนั้น บรรพบุรุษตระกูลซ่งมองที่บรรพบุรุษตระกูลหลิ่วข้างๆ กัน แล้วกล่าวว่า “เรื่องนี้ยังต้องสอบสวนอีก ถึงเวลานั้นหากเป็นจริงตามรายงานว่าไว้ พวกเราจะยกนางให้พวกท่าน”

………………………………………………….