​“​เอา​กลับ​ไป​หรือ​”​ ​เยี​่ย​หลี​เลิก​คิ้ว​ ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​นี่​เพ้อเจ้อ​จริงๆ​ ​กองทัพ​ตระกูล​ม่อยึด​เมือง​ฉาง​ซิง​มา​ได้​แล้ว​ ​ตอนที่​เคลื่อน​พล​ไป​ช่วย​ ​ก็​ถูก​กองทัพ​เป่ย​หรง​สกัดกั้น​อย่างรุนแรง​ ​คนตาย​ไป​ไม่รู้​เท่าไร​ ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​จะ​มา​พูด​แค่​ไม่​กี่​ประโยค​แล้ว​คิด​ว่า​จะ​เอา​กลับ​ไป​ได้​อย่างนั้น​หรือ​ ​ตำหนัก​ติ้ง​อ๋อง​ไม่ได้​ทำการ​กุศล​เสียหน่อย​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​ก็​ไม่ใช่​นักบุญ​ด้วย

​ม่อ​ซิว​เหยา​เกย​คาง​บน​ไหล่​นาง​อย่าง​เกียจคร้าน​ ​ก่อน​จะ​หัวเราะเยาะ​ ​“​ต่อให้​เอาคืน​ไป​ได้​แล้ว​อย่างไรเล่า​ ​เขา​จะ​รักษา​ไว้​ได้​หรือ​”

​เยี​่ย​หลีก​็​ยิ้ม​ออกมา​เช่นกัน​ ​ตอนนี้​กองกำลัง​ของ​ต้า​ฉู่​ล้วน​อยู่​ที่​เจียง​หนาน​ ​ทาง​ตอนเหนือ​ของ​เจียง​หนา​นก​็​ถูก​ฝ่าย​อื่น​รุกล้ำ​ไป​นาน​แล้ว​ ​อย่า​ว่าแต่​พวกเขา​ไม่มีวัน​หวนกลับ​ไป​ยัง​ฉู่​จิง​เลย​ ​เกรง​ว่า​ต่อให้​ม่อ​ซิว​เหยา​คืน​ฉู่​จิง​ให้​จริงๆ​ ​ก็​ไม่แน่​ว่า​ม่อ​จิ​่ง​หลี​จะ​กล้า​รับเอา​ไว้​ ​เพราะ​เมื่อ​รับ​ไป​ยัง​ต้อง​ส่ง​ทหาร​ไป​ประจำการณ​์​ ​ส่ง​ขุนนาง​ไปดู​แล​ ​เรื่อง​เหล่านี้​จะ​ไม่พูดถึง​ก็ได้​ ​แต่​หาก​ให้​ฉู่​จิง​ตกไป​อยู่​ใน​มือ​ของ​เป่ย​หรง​หรือ​เป่ย​จิ้ง​อีกครั้ง​คราวนี้​หน้า​ของ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​คงได้​ถูก​โยน​ลง​ไป​เหยียบย่ำ​กับ​พื้น​อย่างแท้จริง

​“​เช่นนั้น​เขา​มา​เพื่อ​อะไร​กัน​แน่​”​ ​เยี​่ย​หลี​ไม่เข้าใจ

​“​กินข้าว​อิ่ม​แล้ว​ว่าง​จึง​อยาก​มา​อาละวาด​สักหน่อย​น่ะ​สิ​ ​เมื่อ​ครู่​ตอน​อยู่​ที่​สวนดอกไม้​ ​เขา​ได้​ทำให้​อา​หลี​ลำบากใจ​หรือไม่​”​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​ลูบ​ผม​เยี​่ย​หลี​ด้วย​ความรักใคร่​พลาง​ถาม​ด้วย​เสียง​แผ่วเบา​ ​เยี​่ย​หลี​ยิ้ม​บาง​ๆ​ ​เอ่ย​ ​“​เขา​จะ​ทำให้​ข้า​ลำบากใจ​ได้​อย่างไร​”​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​ยิ้ม​พลาง​เอ่ย​ ​“​ก็​ไม่แน่​ ​เขา​เห็น​พวกเรา​อยู่​กัน​อย่าง​มีความสุข​ ​ย่อม​เกิด​ความอิจฉา​ริษยา​ ​อาจจะ​บอก​กับ​เจ้า​ว่า​เพราะ​เจ้า​อยาก​แก้แค้น​เขา​ ​จึง​ช่วย​ข้า​ทำ​อย่าง​โน้น​อย่างนี้​กระมัง​”​ ​เยี​่ย​หลี​ถึงกับ​นิ่งอึ้ง​ไป​ ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​คิด​เช่นนี้​จริงๆ​ ​นาง​เงยหน้า​ขึ้น​ ​พลาง​ใช้​สอง​มือจับ​ใบหน้า​รูปงาม​ของ​ม่อ​ซิว​เหยา​ ​เยี​่ย​หลี​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​จริงจัง​ ​“​อย่า​ไป​เดา​ความคิด​ของ​คน​สติ​ไม่​สมประกอบ​เลย​ ​มัน​แพร่​เชื่อได้​นะ​”

​ม่อ​ซิว​เหยา​กะพริบตา​ปริบๆ​ ​แต่​ใน​ชั่วพริบตา​ก็​เข้าใจ​ความหมาย​ที่​เยี​่ย​หลี​จะ​สื่อ​ ​จึง​หัวเราะ​เสียงดัง​ออกมา​อย่าง​อด​ไม่อยู่​ ​เมื่อ​หัวเราะ​จน​พอใจ​แล้ว​ ​ก็​ดึง​เยี​่ย​หลี​เข้ามา​ใน​อ้อมกอด​ ​ประกบ​ริมฝีปาก​เข้ากับ​ริมฝีปาก​ดอก​ท้อ​โดย​แรง​สอง​สาม​ที​ ​แล้ว​หัวเราะ​อย่าง​บ้าคลั่ง​ต่อ

​เยี​่ย​หลี​เห็น​เขา​ยิ้ม​ได้​อย่าง​เบิกบาน​ ​ก็ได้แต่​ปล่อย​ให้​เขา​ทำตาม​ใจ​เพราะ​นาง​ก็​จนปัญญา​เสีย​แล้ว​ ​นาง​อิงแอบ​อยู่​ใน​อ้อมอก​ของ​ม่อ​ซิว​เหยา​ ​ก่อน​จะ​เล่าเรื่อง​ที่​คุย​กับ​องค์​หญิง​อัน​ซี​ให้​เขา​ฟัง​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​เล่น​นิ้ว​เรียว​บาง​ของ​นาง​ ​พลาง​พึมพำ​เพสี​ยง​ต่ำ​ว่า​ ​“​ตอนนี้​หนาน​จ้าว​ไม่มี​ความขัดแย้ง​อะไร​กับ​พวกเรา​ ​เรา​ลอบ​ช่วย​นาง​อย่าง​ลับ​ๆ​ ​ก็​ใช่​ว่า​จะ​ทำไม​่​ได้​ ​หาก​ฮ่องเต้​ซี​หลิง​สามารถ​ต่อกร​กับ​เหลย​เจิ​้น​ถิง​ได้​จริงๆ​ ​ก็​คงช่วย​ทุ่นแรง​เรา​ไป​ได้​ไม่น้อย​”

​”​เจ้า​คิด​ว่า​ฮ่องเต้​แห่ง​ซี​หลิง​จะ​ต่อกร​กับ​เหลย​เจิ​้น​ถิง​ได้​หรือไม่​”​ ​เยี​่ย​หลี​ถาม

​“​ไม่ได้​”​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​ปฏิเสธ​โดย​ไม่​ลังเล​ ​ฮ่องเต้​แห่ง​ซี​หลิง​อาจจะ​มี​เล่ห์เหลี่ยม​อยู่​สักหน่อย​ ​ทว่า​เมื่อ​เทียบ​กับ​เหลย​เจิ​้น​ถิง​แล้ว​ถือว่า​ห่าง​กัน​ไกล​คนละ​ระดับ​ ​“​ขอ​แค่​พวกเขา​สร้าง​ปัญหา​ให้​เหลย​เจิ​้น​ถิ​งก​่อ​นล​่​วงหน้า​ก็​พอแล้ว​ ​ตอนนี้​ที่​พวกเรา​ต้อง​คิด​ก็​คือ​…​เป่ย​หรง​!​”​ ​เมื่อ​เอ่ยถึง​เป่ย​หรง​ ​สายตา​อัน​เย็นชา​ของ​ม่อ​ซิว​เหยา​ฉายแวว​สังหาร​ออกมา​แวบ​หนึ่ง​ ​ระหว่าง​เป่ย​หร​งกั​บก​อง​ทัพ​ตระกูล​ม่อ​ ​หรือ​จะ​พูด​ได้​ว่า​ ​ความแค้น​ของ​ม่อ​ซิว​เหยา​ที่​มี​ให้​กับ​แคว้น​นี้​นั้น​มากกว่า​แคว้น​ไหน​ๆ​ ​เป็น​หลายเท่า​ ​ตอนนั้น​ม่อ​ซิว​เหวิน​เสียชีวิต​ใน​มือ​ของ​คน​เป่ย​หรง​ ​ความพ่ายแพ้​ที่​ร้ายแรง​ที่สุด​ใน​รอบ​สอง​ร้อย​ปี​ของกอง​ทัพ​ตระกูล​ก็​อยู่​ใน​เงื้อมือ​ของ​ชาว​เป่ย​หรง​ ​เกิน​ครึ่ง​ของ​ความอัปยศ​และ​ความ​เก็บกด​ของ​ม่อ​ซิว​เหยา​เมื่อ​เจ็ด​แปด​ปี​ที่ผ่านมา​ก็​เป็น​เพราะ​ชาว​เป่ย​หรง​เป็น​คน​ก่อ​ ​ใน​วันนี้​กองทัพ​ตระกูล​ม่อ​ได้เวลา​ฟื้น​คืน​สภาพ​เดิม​แล้ว​ ​ก็​ถึง​เวลา​ที่​ชาว​เป่ย​หรง​จะ​ต้อง​เผชิญ​กับ​การแก้แค้น​แล้ว​ ​อีกทั้ง​ ​เมื่อ​ปี​ที่แล้ว​ชาว​เป่ย​หรง​สั่งสม​ความผิด​เอาไว้​ใน​ทุกที่​ของ​ต้า​ฉู่​ที่​พวกเขา​เคลื​่น​ทัพ​ผ่าน​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​จึง​ไม่มีทาง​ปล่อย​พวกเขา​ไป​เด็ดขาด

​เยี​่ย​หลี​ที่​อิงแอบ​อยู่​ใน​อ้อมกอด​ของ​ม่อ​ซิว​เหยา​ ​มุ่น​คิ้ว​ก่อน​จะ​เอ่ย​ ​“​เยีย​หลี​่ว​์​หงกับ​เยีย​หลี​่ว​์​เหยี​่ย​จะ​มาถึง​อย่าง​ช้า​ที่สุด​คือ​คืน​พรุ่งนี้​ ​ซิว​เหยา​อยาก​ให้​เขา​ไป​พัก​ที่ใด​หรือ​”​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​ยิ้ม​เย็น​เอ่ย​ ​“​ครั้งนี้​เป็น​งาน​วันเกิด​ของ​ท่าน​ตา​ ​ข้า​ไม่​อยาก​เล่นงาน​พวกเขา​ใน​ตอนนี้​ ​ต้อนรับ​พวกเขา​เหมือน​คนอื่น​ก็​พอ​ ​เมือง​หลี​ของ​พวกเรา​เป็น​เมือง​เล็ก​ ​ให้​เยีย​หลี​่ว​์​หงกับ​เยีย​หลี​่ว​์​เหยี​่​ยอยู​่​ด้วยกัน​ก็แล้วกัน​”

​เยี​่ย​หลี​ยิ้ม​ ​เยีย​หลี​่ว​์​หง​และ​เยีย​หลี​่ว​์​เหยี​่ย​ไม่ลงรอยกัน​มา​แต่ไหนแต่ไร​ ​ต่อสู้​กัน​ทั้ง​ต่อหน้า​และ​ลับหลัง​มานาน​หลาย​ปี​ ​ยัง​ไม่​อาจ​ตัดสิน​แพ้ชนะ​ได้​ ​ให้​พัก​ที่​เดียวกัน​จะ​ได้​ตรึง​พวกเขา​ไว้​ ​ไม่​ให้​ใคร​มี​คิด​จะ​สร้างเรื่อง​วุ่นวาย​ใน​เมือง​หลี​ได้​ทั้งนั้น​

​“​ข้า​ก็​ควร​ไป​พบ​องค์​หญิง​หรง​หวา​แล้ว​”​ ​เยี​่ย​หลี​คิด​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​ ​ต้อง​ไปดู​หมาก​ที่เก็บ​ไว้​มานาน​หลาย​ปี​สักหน่อย​ ​ว่ายัง​ใช้การได้​อยู่​หรือไม่​ ​หาก​มี​อะไร​ผิดพลาด​คง​เสียดาย​น่าดู​ ​ไม่ว่า​เยี​่ย​หลี​จะ​ทำ​อะไร​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​ต่าง​วางใจ​ทั้งสิ้น​ ​แม้​ก่อนหน้านี้​องค์​หญิง​หรง​หวา​จะ​กำเริบเสิบสาน​และ​โอหัง​อวดดี​ ​ทว่า​สอง​สาม​ปี​มานี​้​ได้ยิน​มา​ว่า​มีฝีมือ​ขึ้น​ไม่น้อย​ ​ทว่า​คนที​่​ทำให้​ม่อ​ซิว​เหยา​ขมวดคิ้ว​กลับเป็น​อีก​คน​ ​“​เยี​่​ยอิ​๋ง​นั่น​จะ​ไม่มีปัญหา​จริงๆ​ ​ใช่​หรือไม่​”

​ม่อ​ซิว​เหยา​รู้สึก​ไม่ดี​ต่อ​เยี​่​ยอิ​๋​งอย​่า​งมาก​ ​นอกจาก​มีด​วงหน้า​งดงาม​แล้ว​ ​นาง​ก็​ไม่มี​อะไร​ดี​อีก​เลย​ ​ผู้หญิง​อย่างนี้​ ​นิสัย​ยิ่ง​แปรปรวน​ไปมา​ ​อย่า​ว่าแต่​จะ​ให้​ทำ​ธุระ​อะไร​เลย​ ​ขอ​แค่​เป็นมา​รดา​ของ​ตระกูล​อยู่​อย่าง​ปกติ​สุข​ได้​ก็​ถือว่า​เก่ง​มาก​แล้ว​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​กลับ​รู้สึก​ว่า​ ​สตรีที​่​เกิด​มา​ใน​หอนาง​โลม​ทำ​อาชีพ​เป็น​หญิง​คณิกา​ยัง​น่าไว้วางใจ​ได้มา​กก​ว่า​เยี​่​ยอิ​๋ง​เสียอีก​ ​แม้แต่​องค์​หญิง​หรง​หวา​ที่​โอหัง​เอาแต่ใจ​ ​เพราะ​ถูกตาม​ใจ​จน​เสียนิ​สัย​ยัง​น่าเชื่อถือ​กว่านาง​เลย​

​เยี​่ย​หลี​ยิ้ม​บาง​ๆ​ ​เอ่ย​ ​“​ขอ​แค่​ท่าน​อ๋อง​ช่วย​นาง​หา​ลูกชาย​เจอ​ ​นาง​ก็​จะ​พึ่งพา​ได้มาก​เอง​ ​อีกทั้ง​ท่าน​อ๋อง​อย่า​ดูถูก​ผู้หญิง​เชียว​ ​โดยเฉพาะ​ผู้หญิง​ที่​ดู​ภายนอก​บอบบาง​เช่นนี้​ ​ยิ่ง​เป็น​ผู้หญิง​ที่​ภายนอก​อ่อนแอ​เท่าไร​ ​ภาย​ใจ​ก็​ยิ่ง​ใจ​อำมหิต​มาก​เท่านั้น​”​ ​ในทางกลับกัน​คนที​่​ดู​โหดร้าย​จาก​ภายนอก​ ​กลับ​ไม่​อาจ​ลงมือทำ​ร้าย​ใคร​ได้​ ​เนื่องจาก​คน​เหล่านี้​ทำให้​คน​รอบข้าง​เขา​ระมัดระวัง​อยู่​ตลอดเวลา

​ม่อ​ซิว​เหยา​พยักหน้า​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​ ​“​อา​หลี​มีแผน​ใน​ใจ​แล้วก็​ดี​”

​“​ลูกชาย​ของ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​คน​นั้น​ ​ซิว​เหยา​ไม่รู้​เรื่อง​อะไร​แม้แต่น้อย​เลย​หรือ​”​ ​เยี​่ย​หลี​ถาม​อย่าง​สงสัย

​ม่อ​ซิว​เหยา​เอ่ย​ ​“​เดิมที​ไม่ได้​นึก​สนใจ​อะไร​ ​ในเมื่อ​อา​หลี​ต้องการ​ ​ข้า​ก็​จะ​สั่ง​คน​ให้​ไป​สืบ​ดู​ ​ทว่า​…​จาก​นิสัย​ของ​ม่อ​จิ​่ง​ฉี​ ​เกรง​ว่า​เด็ก​คน​นี้​…​”

​“​อย่างไร​หรือ​”

​“​อาจจะ​อยู่​ไกล​จน​สุด​ขอบฟ้า​ ​หรือไม่ก็​ใกล้​เพียง​เอื้อมมือ​ ​ทว่า​ให้​เวลา​ม่อ​จิ​่ง​หลี​สัก​ร้อย​ปีก​็​ไม่แน่​ว่า​เขา​จะ​เดา​ถูก​”​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​ยิ้ม

​ความคิด​ของ​เยี​่ย​หลี​ฉาย​วาบ​ขึ้น​มา​ใน​หัว​ ​ทว่า​จับความ​คิด​นั้น​ไม่ทัน​ ​แต่​เยี​่ย​หลี​รู้สึก​ว่า​ตนเอง​พอ​มี​เบาะแส​บางอย่าง​แล้ว​ ​ม่อ​ซิว​เหยา​เล่น​ผม​ดำขลับ​ของ​เยี​่ย​หลี​อย่างใจ​ลอย​ ​“​อา​หลี​อยาก​ช่วย​เยี​่​ยอิ​๋ง​ตามหา​ลูก​จริงๆ​ ​หรือ​ ​เยี​่​ยอิ​๋ง​ไม่ใช่​คนที​่​รู้จัก​ตอบแทน​บุญคุณ​ใคร​นะ​”​ ​เยี​่ย​หลี​ยิ้ม​ ​ก่อน​จะ​เอ่ย​ ​“​เรื่อง​นี้​ข้า​รู้​ ​ข้า​ก็​ไม่ได้​คิด​จะ​คืน​ลูก​ให้​นาง​ทันทีที่​หา​ตัว​เด็ก​เจอ​เช่นกัน​ ​แต่​ในเมื่อ​รับปาก​นาง​แล้ว​ ​อย่างไร​ก็​ต้อง​ลอง​หาดู​สักหน่อย​ ​อีก​อย่าง​ ​เด็ก​คน​นี้​สำคัญ​กับ​ม่อ​จิ​่ง​หลี​มาก​ใช่​หรือไม่​”​ ​อุตส่าห์​แย่งตำแหน่ง​ฮ่องเต้​มา​ได้​แต่กลับ​ไม่มี​ลูกชาย​ไว้​สืบทอด​ ​ความสำเร็จ​ที่​แย่ง​ราชบัลลังก์​มา​ได้​ก็​มี​แต่​ลด​หาย​ไป​หลายเท่า​ใน​ชั่วพริบตา​น่ะ​สิ