สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตานตอนที่283 สาวใช้ตัวแสบ 187

Now you are reading สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน Chapter ตอนที่283 สาวใช้ตัวแสบ 187 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่283สาวใช้ตัวแสบ187

“เธอไปเถอะ ฉันจะรอเธอที่นี่ ฉันไม่เชื่อเรื่องพวกนี้” เซี่ยชีหรั่นพูดด้วยน้ำเสียงอ่อน

“ในเมื่อมาแล้ว ก็ไปด้วยกันสิ” น้ำเสียงอันเยือกเย็นของเย่เชินหลิน ที่จริงแล้วเขาเข้าใจถึงความคิดของเซี่ยชีหรั่น อดไม่ได้และที่ออกความคิดเห็นเท่ห์ๆ

“ค่ะ” เซี่ยชีหรั่นตอบอย่างว่าง่าย และถูกจิ่วจิ่วลากไปยังทิศทางของวิหารเล็ก

เหลือเพียงส้งหลิงหลิงคนเดียว ยืนเก้ๆกังๆอยู่นั่นคนเดียว ไม่มีใครเรียกเธอเลยสักคำ มันโดดเดี่ยวเดียวดายจริงๆ

“หลิงหลิง เธอก็ตามมาสิ” กว่าเย่เชินหลินจะเรียกเธอสักคำ และส้งหลิงหลิงเหมือนกับเต็มไปด้วยความซาบซึ้งสายตาจ้องมองเขาทีหนึ่ง แล้วจากนั้นก็รีบตามไปทันที

หลายคนเข้าไปในวิหารเล็ก ในวิหารมีเพียงหลวงจีนเฒ่าหน้าตาเหี่ยวย่นรูปหนึ่ง แต่เต็มไปด้วยความเมตตา และดูเหมือนว่าท่านจะเห็นแก่นแท้ในทางโลกและทางธรรม

ถึงแม้คนหนุ่มสาวหลายคนนี้ดูแล้วเป็นคนที่มีหน้าตาดี แต่มีนิสัยเป็นเอกลักษณ์ ในมุมมองของเขา สิ่งมีชีวิตทุกคนเท่าเทียมกัน

“อามิตตาพุทธ” หลวงจีนเฒ่าลุกขึ้นทักทายท่านทั้งหลาย และพร้อมคำนับ

เย่เชินหลินปกติถึงจะเป็นคนเยือกเย็นแค่ไหน แต่พอถึงในวัดก็ให้ความเคารพเหมือนกัน และแล้วก็พาพวกผู้หญิง คำนับตอบกลับหลวงจีนเฒ่า

หลังจากคำนับตอบกลับหลวงจีนเฒ่าแล้ว จิ่วจิ่วก็รีบร้อนว่าจะขอเสี่ยงเซียมซีสักอัน มาถึงที่นี่ ก็ไม่ได้แบ่งชนชั้นอีกแล้ว เธอก็ไม่ได้ให้ความเกรงใจ ที่จะยอมพวกให้เย่เชินหลินขอก่อน

เย่เชินหลินและ เซี่ยชีหรั่นมองหน้ากัน แล้วส่ายหน้าไปมา เห็นว่าเห็นจิ่วจิ่วรีบร้อนขนาดนี้มันช่างน่าขำและน่ารัก

จิ่วจิ่วคุกเขาลงบนฟูกอย่างจริงจัง แล้วทำตามคำแนะนำของหลวงจีนเฒ่า กราบนมัสการ จากนั้นก็เขย่ากล่องเซียมซี ในที่สุดก็เลือกได้มาหนึ่งอัน

หลังจากหยิบขึ้นมาแล้วยื่นให้กับหลวงจีนเฒ่า จิ่วจิ่วก็ตั้งหน้าตั้งตารอ เธอมั่นใจมาก ราวกับว่าผลลัพธ์ที่รอคอยนั้นเป็นการตีความชะตาชีวิตของเธอ

หลวงจีนเฒ่าหยิบเซียมซีขึ้นมา และถามด้วยเสียงเบาว่า: “สีกา ต้องการจะขออะไร?”

จิ่วจิ่วหน้าแดงก่ำ แต่ก็กล้าที่จะพูดออกมาว่า “ไต้ซือคะ หนูจะขอคู่ครองค่ะ หนูยังไม่มีแฟนค่ะ หนูอยากจะทราบว่า หนูจะได้แฟนแบบไหนค่ะ วาสนาของหนูเมื่อไรจะมาถึงคะ”

หลวงจีนเฒ่าพยักหน้า แล้วอ่านคำทำนายบนเซียมซี เนื้อหาดังนี้ “อนาคตสลัวสลัวไม่แน่นอน ใครหยั่งรู้หยกซ่อนหิน สักวันช่างฝีมือผ่าตัดหิน ก็จะพบเป็นหยกเอย”

เซียมซีอันนี้ดูจากคำทำนายแล้วก็น่าจะเข้าใจได้ไม่ยาก หลวงจีนเฒ่ายิ้มเล็กน้อย แล้วพูดกับจิ่วจิ่วว่า “ขอแสดงความยินดีกับสีกาด้วย เป็นเซียมซีที่ดี วาสนาด้านคู่ครองของสีกาได้ถูกกำหนดไว้แล้ว กำหนดไว้ว่าเป็นคนดี ลักษณะสีกาเป็นคนมีบุญบารมี ชีวิตจะร่ำรวย แต่ต้องค่อยๆอดทนรอคอย สิ่งดีๆต้องคิดวิเคราะห์เยอะๆ ต้องมีความอดทนสูง ถึงแม้เวลาอีกยาวไกล แต่ผลลัพธ์ก็จะออกมาดี ”

จิ่วจิ่วใช้มือสัมผัสใบหน้าของตัวเอง ซึ่งมีอุณหภูมิร้อนเล็กน้อย เธอจะเป็นคนมีบุญบารมีอย่างนั้นเหรอ? ถ้าอยู่ในสมัยโบราณ เธอก็คือคุณหนูคนหนึ่งนั่นเอง และก็ไม่ขอว่าจะได้แต่งกับชายหนุ่มรูปงามร่ำรวย ขอเพียงได้ใจเขามาครอบครอง อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าก็พอแล้ว

อย่างไรก็ตาม เลือกได้เซียมซีที่มีความหมายดี เธอก็มีความสุขมากแล้ว

เธอเสี่ยงเซียมซีเสร็จแล้ว ก็ขอบคุณไต้ซือ และได้บริจาคเงินค่าธูปเทียนเล็กน้อย จากนั้นก็หันไปหาเซี่ยชีหรั่น พยายามให้เธอไปขอพรเสี่ยงเซียมซีหาคู่ครอง เคยได้ยินคำร่ำลือว่าเซียมซีที่นี่แม่นยำมากๆ

เซี่ยชีหรั่นกลัวเย่เชินหลินจะโกรธ ยิ่งไปกว่านั้นในใจเธอยังกังวลเกี่ยวกับเรื่องของโม่เสี่ยวจุน มันทรมานเธอมานานแสนนานแล้ว ที่สุดแล้วก็ต้องการทราบผลลัพธ์สักอย่าง แม้ว่ามันจะเป็นเพียงผลการทำนายจากเซียมซีก็ตาม ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะสามารถทำให้เธอสบายใจขึ้น

เธอคุกเข่าลงด้วยความศรัทธา ก่อนที่จะเขย่าเซียมซี สายตาของเย่เชินหลินจ้องมองแผ่นหลังอันเรียวเล็กของเธอโดยไม่กะพริบสายตา

เขาพึ่งค้นพบว่า เขาให้ความสนใจอย่างมากกับโชคชะตาชีวิตบนเซียมซีของเธอ แม้ว่าบางทีเขาก็ได้คิดอย่างเงียบๆแล้ว โชคชะตาในชาตินี้ของเธอจะต้องเกี่ยวข้องกับเขา

เซี่ยชีหรั่นหลับตาแล้วเขย่าเซียมซี พยายามบอกใจตัวเองว่า ฉันสนใจแต่เรื่องเสี่ยวจุนว่าเมื่อไรปัญหานี้จะจบลงเสียที น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เลย เดี๋ยวก็คิดเรื่องโม่เสี่ยวจุน เดี๋ยวก็มีเงาของเย่เชินหลินปรากฏขึ้นบนหัวของเธอ สลัดอย่างไรก็ไม่ไป

บางทีมันอาจจะขัดแย้งกันเกินไป และลุ่มหลงเกินไป ลักษณะการเขย่าเซียมซีของเธอ มันรุนแรงกว่าจิ่วจิ่วมาก เซียมซีอันหนึ่งเหมือนบินออกมาจากกระบอก

เซี่ยชีหรั่นวางกระบอกเซียมซีลง แล้วหยิบเซียมซีขึ้นมา ยื่นด้วยความนอบน้อมกับหลวงจีนเฒ่า

“สีกา ให้ทำนายเรื่องอะไรหรือ?”

เซี่ยชีหรั่นคิดอยู่พักหนึ่ง เธอไม่สามารถถามเกี่ยวกับเรื่องคู่ครอง หากถามเพียงด้านการงาน เย่เชินหลินก็จะรู้ว่าเธอต้องการถามเกี่ยวกับอะไร จะต้องเสียใจอย่างแน่นอน

ในที่สุดเธอก็พูออย่างคลุมเครือว่า “ไต้ซือคะ หนูอยากจะทราบเรื่องทุกด้านค่ะ”

“อืม”

หลวงจีนเฒ่าพยักหน้า แล้วมองลงไปบนมือของเธอที่ถือเซียมซีอันนั้นไว้

เขาดูแล้ว ราวกับว่าเขาไม่เชื่อในสายตาที่พร่ามัวของเขา จากนั้นก็ได้ยืนยันอีกครั้ง ที่จริงแล้วเป็นเซียมซีที่ไม่มีใครเสี่ยงได้มานานหลายทศวรรษแล้ว มันช่างน่าประหลาดใจยิ่งนัก

หลังจากหลวงจีนเฒ่าได้ดูคำทำนายแล้ว แต่ไม่ได้อ่านให้ฟังเหมือนอย่างจิ่วจิ่ว แต่มองด้วยรูปลักษณ์ที่ไม่เชื่อมั่น สำรวจไปยังเซี่ยชีหรั่นอย่างละเอียด ดูเหมือนเธอจะตกใจเล็กน้อย

แม้แต่เย่เชินหลินยังรู้สึกได้ถึงพฤติกรรมที่ผิดปกติของหลวงจีนเฒ่าทำให้สะเทือนถึงปลายประสาทอย่างงงงัน

“สีกา เซียมซีอันนี้ ท่านดูเองเถอะ” พูดไปด้วย หลวงจีนเฒ่าก็เอาคำทำนายยื่นให้เซี่ยชีหรั่นอย่างจริงจัง และยังสำรวจตรวจสอบดูใบหน้าของเธออย่างละเอียดอีกครั้ง

“ไต้ซือครับ ผมสามารถดูคำทำนายของเธอได้ไหมครับ?” เย่เชินหลินถามด้วยความเคารพ

“หากสีกาเขายินยอม”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด