ตอนที่ 1321 เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงกะทันหัน + ตอนที่ 1322 ให้เจ้าจัดการ

ตอนที่ 1321 เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงกะทันหัน

ไม่เพียงเฟิ่งจิ่วที่ได้ยินคำพูดของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ ทุกคนในจวนล้วนได้ยินด้วย ขณะที่แต่ละคนตกตะลึง ก็ต่างมองไปทางเรือนหลักและเรือนด้านใน

ไม่นึกว่านายท่านจะกล้าพูดว่าหากหานหรงกล้าทำร้ายนาง จะเอาหานหรงให้ถึงตาย? บอกเลยว่าคำพูดนี้ก่อให้เกิดคลื่นพายุในใจทุกคน ตำแหน่งของหานหรงภายในจวนสูงมากเสมอมา แต่ฐานะสูงมากเช่นนี้ ตำแหน่งในใจของนายท่านกลับห่างชั้นเทียบกับสาวน้อยข้างกายคนนั้นไม่ได้เลย

และเพราะคำพูดที่เซวียนหยวนโม่เจ๋อเอ่ย ในมุมลับของจวน ผู้แข็งแกร่งระดับเซียนเหินอีกสองสามคนที่เดิมทีมองอยู่เงียบๆ มาตลอดก็ปรากฏตัวในที่สุด แต่เพราะรอบตัวเฟิ่งจิ่วถูกปกคลุมด้วยแรงกดดันและกระแสลมซึ่งโอบล้อมไว้แข็งแกร่งเกินไป ทำให้พวกเขาไม่อาจไปถึงข้างกายเธอได้ ได้แต่ตะโกนบอกหานหรงห่างจากเธอออกไปหลายจั้ง

“หานหรง! เจ้าจองหองนัก! ยังไม่รีบหยุดอีก!”

หลายเสียงที่แฝงด้วยอานุภาพกดดันทรงพลังซึ่งเห็นได้ด้วยตาเปล่าจู่โจมไปทางหานหรงดุจสายฟ้า สะเทือนจนมุมปากเขามีเลือดไหล แต่ดวงตาของเขาแดงฉาน ข้างในมีความบ้าคลั่ง ไม่ยอม และโกรธแค้น

ประโยคที่ว่าหากกล้าทำร้ายจะฆ่าเขาเสียของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ ทำให้เขาโกรธจัดแทบตาย!

ในเมื่อเซวียนหยวนโม่เจ๋อเห็นความสำคัญของนางปีศาจแบบนั้นจริงๆ เขายิ่งต้องฆ่านางเสีย! เขาไม่เชื่อหรอกว่าหลังจากฆ่านางแล้ว เซวียนหยวนโม่เจ๋อจะฆ่าเขาจริง!

“นางปีศาจ! วันนี้เจ้าตายแน่!”

เฟิ่งจิ่วในเวลานี้กลับไม่ทำอะไรอื่น เพียงยืนอยู่ตรงนั้นเงียบๆ เหมือนถูกแรงกดดันของศัตรูกดเอาไว้ แต่สีหน้ายังเป็นเช่นเดิม ในดวงตามีประกายวาบผ่านเป็นบางครั้ง ประหนึ่งว่ากำลังรออะไรบางอย่าง

เมื่อพวกผู้แข็งแกร่งเซียนเหินเห็นเฟิ่งจิ่วกำลังเผชิญหน้าหานหรงที่ตั้งใจจะสังหารในหนึ่งกระบวนท่า แต่ยังมีสีหน้าปกติไม่เห็นความกลัวสักนิด จึงแอบประหลาดใจ อดคิดไม่ได้ว่าหรือนางกลัวจนบ้าไปแล้ว?

มิเช่นนั้น ด้วยกำลังวรยุทธ์ของนางจะไม่ตกใจหรือหวาดกลัวได้อย่างไร? ต้องรู้ไว้ว่า ต่อให้นายท่านอยากปกป้องนาง ก็เกรงว่าครั้งนี้จะไม่ทันแล้ว อีกทั้งมังกรทรายยักษ์ที่ว่ายวนบนท้องฟ้าเหนือศีรษะกลับเหมือนจะพุ่งลงมา ทำท่าจะกลืนกินทำลายนาง!

เฟิ่งจิ่วเหลือบมองหานหรงที่มีใบหน้าดุร้าย ก่อนเงยหน้ามองมังกรทรายยักษ์บนฟ้าที่คล้ายกับพายุทะเลทราย พลางพึมพำเสียงเบา “ใกล้แล้ว…”

“หานหรง! หยุดเร็วเข้า!”

ตอนพวกเขาเห็นสองมือของหานหรงมีพลังวิญญาณเอ่อล้น พร้อมกับชักพามังกรทรายยักษ์เข้าไป ในใจก็อดหวาดกลัวไม่ได้ หากพวกเขาหลายคนที่นี่ปกป้องคนที่นายท่านอยากปกป้องไม่ได้ เช่นนั้น…

คนทั้งสี่นึกถึงตรงนี้ก็ลงมืออย่างไม่ลังเล กระแสลมมากพลังสี่สายพลันโจมตีออกจากฝ่ามือของพวกเขา เข้าปะทะหานหรงซึ่งก่อกระแสลมป้องกันไว้รอบตัว

“ตู้ม!”

“เปรี้ยง!”

แทบจะขณะเดียวกันนั้น มังกรทรายยักษ์ใหญ่บนท้องฟ้าสลายกลายเป็นทรายกระจายลงทั่วพื้น ขณะที่กลิ่นอายพลังวิญญาณหายไปในอากาศ การโจมตีของผู้แข็งแกร่งเซียนเหินเบื้องล่างก็พุ่งทำลายกระแสลมคุ้มกัน จากนั้นพุ่งปะทะร่างหานหรงในเวลาเดียวกัน ทำให้ร่างของเขากระเด็นออกไปไกลหลายสิบจั้ง

การเปลี่ยนแปลงกะทันหันนี้ทำให้คนทั้งในที่ลับและที่แจ้งตกใจกันไปหมด

เพราะพวกเขาเห็นว่ามังกรทรายยักษ์บนฟ้าจางหายไป วิกฤตคลี่คลาย ไม่ใช่เพราะการโจมตีทำลายของผู้แข็งแกร่งระดับเซียนเหินสี่คนข้างล่าง

แต่คล้ายมีอะไรมาขัดจังหวะ จึงควบคุมไม่ได้และแหลกสลายทันที ทรายแตกกระจายไม่อาจรวมตัว กลิ่นอายพลังวิญญาณขาดแหล่งพลังงานไปจึงจางหาย…

ชั่วขณะนั้น ผู้แข็งแกร่งระดับเซียนเหินสี่คนหยุดสายตาบนร่างชุดแดงโดยไม่อาจควบคุม

………………………………………………….

ตอนที่ 1322 ให้เจ้าจัดการ

เป็นนางหรือ?

นางพิจารณาอย่างถี่ถ้วน สุขุมใจเย็น เพราะรู้ว่าสุดท้ายหานหรงก็ทำร้ายนางไม่ได้?

เป็นฝีมือของนางหรือ นางทำได้อย่างไร?

ตอนที่พวกเขาจู่โจมหานหรง ก็รู้สึกว่ากลิ่นอายพลังวิญญาณในร่างอีกฝ่ายเหมือนจะแห้งเหือดไป พลังวิญญาณหายไปหมดในพริบตา เมื่อใช้พลังวิญญาณถึงขีดสุด แน่นอนว่าย่อมไม่อาจควบคุมมังกรทรายยักษ์ให้ลงมาจู่โจมสังหารได้

แต่ว่านางทำได้อย่างไรกันแน่ นางทำเช่นไรถึงทำให้หานหรงเสียพลังวิญญาณทั้งหมดได้ทันที? พวกเขาไม่เห็นนางลงมือด้วยซ้ำ…

“อั่ก!”

เลือดสดกระอักจากปากของหานหรง เขาฝืนทนความเจ็บปวดในร่างกายพลางลุกขึ้นมา สีหน้าซีดเผือดเพราะการโจมตีนั้น ร่างกายก็โอนเอนเล็กน้อย ฝีเท้าซวนเซจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่

เขารู้สึกว่าพลังวิญญาณในร่างหายไปสิ้น กลิ่นอายทั่วร่างเหือดหายจนสะอาดหมดจด จึงมองทางร่างชุดแดงด้วยความตกตะลึง ในใจดั่งมีคลื่นลมปั่นป่วน เนิ่นนานก็ยังไม่สงบลง

หรือว่าระหว่างที่ร่างกายของเขาเกิดอาการประหลาด ผายลมไม่หยุด นางก็วางอุบายไว้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว? นางไม่ใช่แค่ก่อเรื่องวุ่นวาย ไม่เพียงปั่นหัวเขา แต่ขุดหลุมพรางไว้ให้เขาตั้งแต่แรก?

นางคำนวณแม่นยำว่าเขาจะระงับโทสะไม่ไหวแล้วมาคิดบัญชีกับนาง คิดว่าเขาต้องฆ่านางแน่! ซ้ำยังคิดว่าสุดท้ายพลังวิญญาณของเขาจะหมดเกลี้ยง และทำร้ายนางไม่ได้?

วางแผนได้ดี! ตั้งแต่ตอนที่เขาไม่รู้เรื่องก็เหยียบเข้าสู่กับดักของนางไปทีละก้าวๆ แล้ว นี่นางคิดจะกำจัดเขา!

ผ่านพ้นวันนี้ไป อาเจ๋อจะเก็บเขาไว้หรือ ไม่มีทาง!

แรงกดดันและกระแสลมบนท้องฟ้าจางหาย ลอยไปในอากาศและหายไปอย่างไร้ร่องรอย กระแสลมเบื้องล่างก็ค่อยๆ เลือนหาย อานุภาพกดดันกระจัดกระจาย สายตาสงบนิ่งของเฟิ่งจิ่วที่ยืนเงียบมาตลอดหยุดลงบนร่างหานหรงซึ่งกำลังมองเธออย่างตะลึงงัน มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย เผยรอยยิ้มที่ทั้งชั่วร้ายและเย็นชาออกมา

ในตอนที่นางคลี่รอยยิ้มเย็นยะเยือกตรงริมฝีปาก ร่างสีแดงก็หายวับมาอยู่ตรงหน้าหานหรงแล้ว มือหนึ่งคว้าลำคอของเขาไว้ก่อนยกขึ้นมายันไว้กับต้นไม้ด้านหลัง

“คิดจะฆ่าข้าหรือ?”

ม่านตาของหานหรงหดลง ลำคอถูกบีบไว้ ร่างกายไร้เรี่ยวแรงปล่อยให้นางยกขึ้นยันต้นไม้ ก่อนหน้านี้เขาต้องการจะฆ่านาง นึกว่าต้องฆ่านางได้แน่ๆ ใครจะรู้ว่าต่อมากลับพลิกผันกลายเป็นเช่นนี้

“เป็นแค่ข้ารับใช้ก็กล้าตั้งตนเป็นนายในจวน? เดิมทีคิดว่าเจ้าเป็นคนฉลาด แต่เห็นชัดยิ่งว่าข้าประเมินเจ้าสูงไป”

เมื่อน้ำเสียงเย็นเยือกดังมา มือที่คว้าคอเขาบีบแน่นตามไป พอเห็นม่านตาของเขาหดลงเล็กน้อย เธอหัวเราะเยาะหยัน ก่อนจะเหวี่ยงเขาทิ้งลงเบื้องหน้าเซวียนหยวนโม่เจ๋อที่ยืนอยู่ตรงนั้นมาสักพัก

“ข้าจะไม่จัดการคนคนนี้ เขาเป็นคนของท่าน ท่านจัดการแล้วกัน!”

สำหรับคนที่คิดจะเอาชีวิตเธอ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยปล่อยเอาไว้ หากเขาไม่ใช่คนของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ เมื่อครู่เธอคงหักคอเขาไปแล้ว

เซวียนหยวนโม่เจ๋อยืนอยู่ตรงนั้น ฮุยหลางกับอิ่งอีตามมาข้างหลังเขา เวลานี้ฮุยหลางที่เห็นภาพก่อนหน้านี้ด้วยตาตนเองใจเต้นระรัว รู้สึกเหลือเชื่อเป็นที่สุด

และตอนนี้ เมื่อเห็นภูตหมอทิ้งหานหรงที่บาดเจ็บสาหัสลงตรงหน้านายท่าน ยกให้นายท่านจัดการ หัวใจของเขาหยุดเต้นแวบหนึ่ง จากนั้นมองนายท่านอย่างอดไม่ได้

หานหรงไม่เพียงเฝ้ามองนายท่านเติบใหญ่ ปีนั้นยังเคยช่วยชีวิตมารดาของนายท่านด้วย มิเช่นนั้นตำแหน่งของเขาในจวนคงไม่พิเศษเช่นนี้

ยามนี้เขาแตะย้อนเกล็ดมังกรของนายท่าน แล้วนายท่านจะทำอย่างไร?

………………………………………………….