“ท่านนารุ ริวจินผู้ยิ่งใหญ่ ฉันจะรับใช้คุณ”

　ต่อหน้าคุโรกิ ลิซาร์ดแมนเหยียดท้องของพวกเขา

　นี่แหละเรียกว่าโยนห้าศพ

　มีลิซาร์ดแมน 8 ตัว

　พวกเขาทั้งหมดเป็นอดีตทาสที่หนีออกจากที่เกิดเหตุ

　ในตอนเช้า คุโรกิเข้าไปในบริเวณศาลเจ้าซึ่งเป็นจุดประสงค์ของเขา

　คุโรกิมาที่ศาลเจ้าแห่งนี้เพียงลำพัง

　ชิโรเนะและคนอื่นๆ ไม่อยู่ที่นั่นแล้ว

　ชิโรเนะอยากมากับเขา แต่ถ้าพวกเขาเข้าไปในบาเรียด้วยกัน ก็มีโอกาสที่ลาวิรุสจะรู้ว่าอัศวินดำและเพื่อนๆ ของผู้กล้าเข้าร่วมกองกำลังแล้ว

　ทางที่ดีควรเก็บเป็นความลับเพื่อช่วยเรย์จิ

　นอกจากนี้ ชิโรเนะยังยืนอยู่เคียงข้างมนุษย์อีกด้วย ฉันไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากชิโรเนะและคนอื่นๆ ที่เป็นเพื่อนกับผู้กล้าได้

　สิ่งนี้จะต้องทำด้วยมือของคุโรกิ

　เรจิน่าก็อยากจะไปด้วย แต่ชิโรเนะก็หยุดเธอไว้

　คำว่า “ศาลเจ้า” หมายถึงศาลเจ้าเล็กๆ แต่ศาลเจ้ามีขนาดใหญ่และครอบคลุมพื้นที่กว้าง บางทีอาจเป็นเพราะถูกปรับให้เข้ากับสิ่งมีชีวิตที่มีขนาดใหญ่กว่ามนุษย์มาก

　แม้ว่าศาลเจ้าแห่งนี้จะต้องสร้างขึ้นมาเป็นเวลานานแล้ว แต่อาคารส่วนใหญ่ยังคงรักษารูปแบบดั้งเดิมไว้

　อาคารหินได้รับการตกแต่งอย่างสวยงามและดูเหมือนว่าจะมีความเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก

　แต่นั่นมันเป็นเรื่องของอดีต

　เหตุผลที่เขาแปลงร่างเป็นอัศวินดำก็เพราะเขาต้องการทำให้ผู้คนฟังเขาด้วยกำลัง ขึ้นอยู่กับสถานการณ์

　อย่างไรก็ตาม ความกังวลเหล่านั้นกลับกลายเป็นว่าไม่มีมูลความจริง

　เมื่อคุโรกิปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา ลิซาร์ดแมนก็ฟังเขาอย่างง่ายดาย

　เห็นได้ชัดว่าลิซาร์ดแมนสัมผัสได้ถึงพลังของมังกรในตัวคุโรกิ

　เช่นเดียวกับลิซาร์ดแมนแห่งนาร์โกล พวกเขาเชื่อเรื่องมังกร ดังนั้นเรื่องราวจึงจบลงอย่างรวดเร็ว

　เมื่อลิซาร์ดแมนคนหนึ่งสาบานว่าจะจงรักภักดี เขาก็รวบรวมลิซาร์ดแมนทั้งหมดในบริเวณนี้

　และลิซาร์ดแมนทั้งหมดก็ก้มหัวให้คุโรกิ

“ฉันขอโทษ แต่… ฉันอยากให้คุณย้ายจากที่นี่สักพัก จากนี้ไป ฉันจะต้องจัดการกับเทพเจ้าแห่งความชั่วร้ายของเขาวงกตนี้”

　ฉันปลุกลิซาร์ดแมนออกจากร่างแล้วพูดออกไป

　ไม่ใช่เรื่องน่าบูชา

　ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องก้มศีรษะ

“ท่านริวจิน คนที่อยู่เบื้องหลังเขาวงกตแห่งีาโกโนะคือใคร?”

　ลิซาร์ดแมนคนหนึ่งถามคุโรกิ

“ถูกต้อง ถ้าพวกคุณอยู่ที่นั่นในเวลานั้น เราจะเคลื่อนไหวได้ยาก”

　เมื่อคุโรกิพูดอย่างนั้น ลิซาร์ดแมนก็มองหน้ากัน

“นาราบะ ฉันจะรับบทเป็นสึโทโมะ”

　ฉันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับคำพูดเหล่านั้น

“คุณหมายความว่าอย่างไร?”

“ดันเจี้ยนเขาวงกตเชื่อมต่อกับแม่น้ำ ฉันไม่สามารถไปไหนในแม่น้ำได้ ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะไปที่กลางแม่น้ำ ประเด็นคืออะไร?”

　ฟังคำพูดของลิซาร์ดแมนแล้วลองคิดดู

　จากนั้นฉันก็จำพิมพ์เขียวของเขาวงกตที่ฉันได้รับจากเทพเจ้าเฮย์บอสได้

　มีทะเลสาบในสวนใต้ดินบนชั้น 5 ที่เรย์จิและเพื่อนๆ ติดอยู่ น้ำนั้นมาจากไหน?

　พิมพ์เขียวแสดงให้เห็นเพียงโครงสร้างของเขาวงกตเท่านั้น และไม่ได้พรรณนาถึงสิ่งใดนอกเขาวงกต เทพเฮย์บอสไม่กล้าอธิบายสิ่งต่าง ๆ ภายนอกเขาวงกต โดยคิดว่าภูมิประเทศต้องเปลี่ยนไปตั้งแต่เขาสร้างมันขึ้นมา

　ดูเหมือนว่าเทพเฮย์บอสจะใช้น้ำจากแม่น้ำใกล้เคียงในการสร้างสวนของเขา

　เวลาผ่านไปหลายร้อยปีนับตั้งแต่เขาวงกตถูกสร้างขึ้น

　อย่างไรก็ตามภูมิประเทศอาจไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก

　มันอาจจะดีกว่าถ้าฟังเรื่องราวโดยละเอียดของลิซาร์ดแมนแล้วเปรียบเทียบกับพิมพ์เขียว

“ยังไงก็ตาม เป็นไปได้ไหมที่จะเข้าไปในเขาวงกตจากแม่น้ำ?”

　เมื่อคุโรกิถาม ลิซาร์ดแมนก็ส่ายหัว

“ฉันมีกำแพงที่มองไม่เห็นซึ่งกั้นชีวิตของฉันไว้ น้ำกำลังไหลผ่านน้ำ ดังนั้นฉันจึงต้องเข้าไปข้างใน”

　ฉันเดาจากเรื่องราวของลิซาร์ดแมนว่ามีการวางบาเรียไว้แล้ว

　ดูเหมือนว่าชั้นห้าของเขาวงกตจะเป็นคุก

　แต่เดิมมันไม่ใช่คุก อาจมีรอยแตกร้าวอยู่ที่ไหนสักแห่ง

　และสิ่งกีดขวางที่ถูกสร้างขึ้นเหนือแม่น้ำคีธ อาจถูกนำมาอุดช่องว่างนั้น

　มันอาจจะดีกว่าถ้ากลับไปคุยกับชิโรเนะและคนอื่นๆ

　นั่นคือตอนที่ฉันกำลังคิดถึงเรื่องนี้

　ทันใดนั้น พวกลิซาร์ดแมนก็มองไปในทิศทางหนึ่ง

“เกิดอะไรขึ้น?”

“ท่านริวโตะ ท่านเป็นใคร มานี่สิ ท่านลอร์ด”

　เมื่อคุโรกิมีข้อสงสัย ลิซาร์ดแมนก็อธิบาย

　มีการสร้างบาเรียไว้รอบๆ ศาลเจ้าแห่งนี้ด้วยเวทมนตร์ของลิซาร์ดแมน

　เมื่อมีคนเข้ามา อากาศจากภายนอกแผงกั้นจะเข้ามา

　นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้อากาศดูสั่นสะเทือนเล็กน้อยเมื่อมีคนเข้ามา

　ลิซาร์ดแมน มีความสามารถทางประสาทสัมผัสได้ดีกว่ามนุษย์ เห็นได้ชัดว่าแม้แต่การสั่นสะเทือนในอากาศเพียงเล็กน้อยก็สามารถสัมผัสได้

　ตราบใดที่ลิซาร์ดแมนยังคงอยู่ในศาลเจ้าแห่งนี้ พวกเขาสามารถริเริ่มต่อต้านผู้บุกรุกได้

　ยิ่งไปกว่านั้น ลิซาร์ดแมนบางคนที่นี่สามารถเปลี่ยนสีร่างกายให้เข้ากับทิวทัศน์โดยรอบได้

　ดูเหมือนว่านักสู้เพื่ออิสรภาพคนก่อน ๆ ก็ถูกซุ่มโจมตีและพ่ายแพ้เช่นกัน

“ฉันเห็น……”

　พูดจบคุโรกิก็หันหน้าหนี เวทย์มนตร์การมองเห็นระยะไกลทำให้ทุกคนที่อยู่ในสิ่งกีดขวางมองเห็นได้

　แล้วฉันก็เห็นมัน

　คนที่บุกรุกคือนักผจญภัยที่เราพบเมื่อวานนี้ มีโนวิสด้วย

　มีผู้ชายมากกว่าตอนที่ฉันเจอเมื่อวาน

　ชายผู้มีธนูและชายที่มีหอก จากสิ่งที่ฉันเห็น ดูเหมือนว่าความสามารถของเขาจะพอๆ กับโนวิส

“ทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่?”

　เหตุผลที่เป็นไปได้มากที่สุดคือกำจัดลิซาร์ดแมนที่นี่

“ท่านริวจิน ไปขับไล่ผู้บุกรุกกันเถอะ คุณช่วยออกไปจากที่นี่ได้ไหม”

　ฉันรู้สึกโกรธในน้ำเสียงของลิซาร์ดแมนในขณะที่เขาพูดแบบนั้น

　ว่ากันว่าพวกมันถูกจับโดยมนุษย์ ถูกกดขี่ ถูกบังคับให้ต่อสู้ และถูกสร้างเป็นแว่นตา

　และจากสิ่งที่ฉันค้นคว้า มีหลายครั้งที่ลิซาร์ดแมนประเภทเดียวกันถูกบังคับให้ต่อสู้กันเอง

　ความโกรธของพวกเขาต่อมนุษย์เป็นสิ่งที่เข้าใจได้

(ใช่ ฉันเข้าใจมันได้บ้าง…)

　แต่ฉันไม่สามารถแบ่งปันความโกรธนั้นได้

　แม้ว่าพวกเขาต้องการแก้แค้นมนุษย์ คุโรกิก็ไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้

　ฉันรู้สึกเหมือนฉันไม่สามารถไปอยู่ข้างมนุษย์หรือสัตว์ประหลาดได้

　ดังนั้นการกระทำของคุโรกิจึงไม่แน่นอน

　การกระทำโดยไม่มีความเชื่อใดๆ เป็นพิเศษอาจเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุด

　พวกเขาไม่มีความรู้สึกถึงความยุติธรรม และไม่มีอุดมการณ์หรือความเชื่อใดๆ เป็นพิเศษ

(แต่ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัว ฉันเป็นอัศวินดำที่ติดตามราชาปีศาจเพื่อความโลภของฉันเอง การช่วยเหลือลิซาร์ดแมนก็เป็นเพียงความตั้งใจเท่านั้น)

　คุโรกิรู้สึกเกลียดตัวเองเล็กน้อย

“ไม่ ฉันจะไป คุณช่วยอยู่ต่อได้ไหม…”

　ฉันส่ายหัวเพื่อตอบรับคำพูดของลิซาร์ดแมน

“โอ้! ท่านริวจิน ไปคาเรลโทฮะกันเถอะ!”

　หลังจากพูดอย่างนั้น ลิซาร์ดแมนก็ก้มศีรษะลง

　คุโรกิหวังว่าเขาจะไม่ก้มหัวเมื่อเห็นสิ่งนั้น

　เริ่มเดินไปหาโนวิสและคนอื่นๆ

(ลองใช้เวทย์มนตร์ที่เราเพิ่งเรียนรู้มา)

　ด้วยเหตุนี้ ฉันจึงก้าวไปข้างหน้า

　พูดตามตรง คุโรกิไม่รู้ว่าเขาจะปกป้องใคร

　ผู้ชายที่อยู่กับโนวิสดูเหมือนจะแข็งแกร่งมาก

　และลิซาร์ดแมนก็เป็นนักรบที่ดุร้ายที่รอดชีวิตมาได้ในสนามประลอง

　ฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันทะเลาะกัน

　คุโรกิเดินไปหาโนวิสและคนอื่นๆ

(สมมติว่าเราอยู่ข้างลิซาร์ดแมนที่นี่ เราโชคดี เป็นหน้าที่ของอัศวินดำที่จะขวางทางผู้กล้า)

　ถ้าเป็นเรื่องจริงคงแปลกถ้าได้ช่วยเหลือผู้กล้า อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้ฉันตัดสินใจกลับไปทำงานเดิม

◆

　ขณะนั้นเป็นเวลาก่อนเที่ยงวัน และในที่สุดชิซึเฟและคนอื่นๆ ก็มาถึงศาลเจ้าปลายทางของพวกเขา

　ฉันกำลังรอให้ทุกคนมารวมตัวกันแต่กลับสายไป

　การนอนเกินเลยเวลาของโนวิสก็เป็นเรื่องไม่ดีเช่นกัน เนื่องจากผู้กล้าทั้งสี่เข้ากันได้ดีและมีปาร์ตี้ก่อนการเฉลิมฉลอง

　เรามุ่งหน้าไปยังเขาวงกตโดยมีผู้กล้าสี่คนจากดิน น้ำ ไฟ และลมเป็นผู้นำ

　นอกจากผู้กล้าแล้ว ยังมีเพื่อนร่วมทางของชิซึเฟ เคร์น่า แมดดี้ นอร่า และเลเลียด้วย

　และคราวนี้ จัสตี้ น้องสาวของกอร์แดน ก็มาด้วย

　จัสตี้ไม่ใช่นักผจญภัย แต่เขาสามารถต่อสู้ได้

　เขานำอาวุธสำรองของกอร์แดน ซึ่งเป็นดาวรุ่งขนาดยักษ์

　ดาวรุ่งดวงนั้นหนักมากจนไม่เพียงแต่ชิซึเฟเท่านั้น แต่เคอินะยังยกมันไม่ได้อีกด้วย

　อาจกล่าวได้ว่าจัสตี้ ผู้ที่ถือมันได้ง่ายเหมาะที่จะเป็นนักผจญภัยมากกว่าชิซึเฟ

　ชิซึเฟมองไปที่จัสตี้  

　ไม่ว่าคุณจะมองอย่างไร มันก็ดูไม่เหมือนผู้ศรัทธาชาวอิชเทียน

　นักรบสาวที่รับใช้อิชเทีย เทพีแห่งความรักและความงาม สามารถใช้เทคนิคพิเศษที่เรียกว่าระบำการต่อสู้ได้

　อาวุธที่นักรบสาวศาลเจ้าใช้ ได้แก่ ดาบโค้ง พัดสงคราม และเข็มขัดที่ทำจากเหล็กอ่อน

　ไม่มี Morning Star ในบรรดาอาวุธเหล่านั้น

　การที่เธอเต้นโดยใช้ Morning Star ไม่ค่อยสวยนัก

(นี่ดูไม่เหมือนผู้เชื่อชาวอิชเทียนที่ต้องการการเคลื่อนไหวที่สง่างาม)

　ชิซึเฟคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เธอไม่สามารถพูดเรื่องแบบนั้นต่อหน้าเขาได้

　เพราะเธอเป็นผู้มีศรัทธาศรัทธา

　ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงทางเข้าบริเวณศาลเจ้า

“ตั้งแต่นี้ไปก็ระวังตัวด้วย”

 เซเฟอร์มองไปที่ชิซึเฟ และคนอื่นๆ แล้วพูดว่า

　เซเฟอร์ เป็นผู้บัญชาการของกลุ่มนี้

　มันสมเหตุสมผลแล้วที่จะติดตาม เซเฟอร์ ซึ่งรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับลิซาร์ดแมนได้มากที่สุด

　สหายของฉันทุกคนพยักหน้าและเข้าไปในสถานที่

　เมื่อชิซึเฟะเข้าไปในสถานที่ เธอรู้สึกว่าบรรยากาศเปลี่ยนไป

　อาจเป็นเพราะผลของบาเรีย เช่นเดียวกับในเขาวงกต

　แต่สิ่งที่แตกต่างจากเมื่อก่อนคือมันเงียบมาก

　คราวที่แล้วจู่ๆ เราก็ถูกโจมตีโดยก็อบลินและค็อกคาไทรซ์

　ฉันไม่รู้สึกถึงสัญญาณใด ๆ จากศาลเจ้าขนาดใหญ่

“แต่ฉันไม่เห็นคุณ คุณอยู่ที่นั่นจริงๆเหรอ?”

　กอร์แดนมองไปรอบๆ แล้วพูดว่า ฉันไม่เห็นอะไรที่ดูเหมือนลิซาร์ดแมนเลย

　จริงอยู่ที่ฉันไม่รู้ว่ามีลิซาร์ดแมนอยู่หรือเปล่า

“ถ้าข้อมูลถูกต้องก็ควรจะอยู่ที่นั่น ดูเหมือนพวกเขาจะอยู่ภายในศาลเจ้าแห่งนี้ระหว่างวัน ทุกคนก็หยิบอาวุธของคุณและเตรียมตัวให้พร้อม พวกเขาคงรู้อยู่แล้วว่าเรากำลังจะมาแล้ว”

　เมื่อ เซเฟอร์ พูดอย่างนั้น เขาจะถือธนูและทำให้แน่ใจว่าเขาจะยิงมันได้ทุกเมื่อ

　เนฟิม ผู้กล้าแห่งน้ำก็ถือหอกเช่นกัน

“คุณสังเกตไหม? ประเด็นคืออะไร?”

　โนวิสถามเซเฟอร์

“อย่าโกรธไปเลย ผู้กล้าแห่งไฟ พวกลิซาร์ดแมนมีประสาทสัมผัสที่ดีกว่ามนุษย์ เว้นแต่ว่าคุณจะเก่งเรื่องการลักลอบ ก็เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะซ่อนตัว”

“อืม แล้ว ลิซาร์ดแมน ก็ไม่ได้วิ่งหนีไปแล้วเหรอ?”

“เปล่า ฉันไม่คิดอย่างนั้น เว้นแต่จะมีคนจำนวนมาก ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะหนีไป ยังมีคนที่สู้กลับมากกว่าเรา เหตุใดคุณจึงควรเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้ไม่ว่ากรณีใดก็ตาม” เวลา.”

　เซเฟอร์ ตอบคำถามของลิเลีย

“เข้าใจแล้ว ทุกคน ฉันคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะหยิบอาวุธขึ้นมาเพื่อที่คุณจะได้รับมือกับการโจมตีได้ตลอดเวลา”

　จากคำพูดของเคร์น่า พวกเขาต่างก็หยิบอาวุธของตนขึ้นมา

　ชิซึเฟชักดาบของเธอออกมาด้วย

　จากนั้นทุกคนก็เดินหน้าต่อไป

　แมดดี้และนอร่าอยู่ตรงกลาง เซเฟอร์และกอร์แดนอยู่ข้างหน้า ซิซึเฟและจัสตี้ โนวิสและเนฟิมอยู่ทางซ้ายและขวา และเคร์น่าและเลเลียอยู่ทางขวา

“ฉันสงสัยว่าเขาอยู่ที่ไหน… ฉันสงสัยว่าเขาอยู่ในศาลเจ้าหรือเปล่า”

　แมดดี้พูดอย่างกังวลใจ

“อย่าพึ่งตาเธอมากนัก น้องสาวจอมเวทย์ พวกมันเปลี่ยนสีให้เข้ากับทิวทัศน์โดยรอบ มันอาจจะอยู่ข้างๆ คุณก็ได้ ฉันจะใช้ความสามารถของฉันค้นหาพวกมัน แล้วก็มีเอลฟ์อยู่ตรงนั้น” ฉันก็พึ่งความแข็งแกร่งของคุณเช่นกัน”

　เซเฟอร์พูดกับนอร่า

“มันเป็นความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่…”

　นอร่าที่พร้อมจะยิงธนูทุกเมื่อก็ตอบ

　หูยาวของนอร่ากระตุก

　ราวกับว่าเขาไม่พลาดแม้แต่เสียงแม้แต่น้อย

　นอร่า เอลฟ์ผู้มีประสาทสัมผัสอันเฉียบแหลม

　เซเฟอร์ ผู้กล้าแห่งสายลม ก็เป็นโนบุชิที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน

　ถ้าสองคนนี้หาไม่เจอ คนอื่นๆ ก็คงไม่เจอเช่นกัน

“เฮ้ เซเฟอร์! นายชนะได้จริงๆ ใช่ไหม? มันจะไม่เหมือนกับตอนที่นายแพ้เซนทอร์ใช่ไหม?”

　เคร์น่า ถามอย่างเป็นกังวล และ เซเฟอร์ ก็ครางออกมา “อ๊าก!!”

“อย่าพูดอย่างนั้นนะ เคร์น่า… คราวที่แล้วฉันลดความระมัดระวังลง แต่คราวนี้ฉันจะไม่แพ้ ประการแรก คนพวกนี้แตกต่างจากคนทั่วไป พวกเขาคือคนที่รอดชีวิตในสนามประลอง คุณไม่ควรคิดถึงพวกเขาเหมือนผู้ชายทั่วไป .อย่างไรก็ตาม คราวนี้แตกต่างออกไป เราได้ตรวจสอบและเตรียมมาตรการรับมืออย่างรอบคอบแล้ว นอกจากนี้…”

　จากนั้น เซเฟอร์ ก็มองไปที่ เนฟิม, กอร์แดน และ โนวิส

“ถ้าคุณเป็นแบบนี้ ฉันไม่รู้สึกอยากพ่ายแพ้”

　เซเฟอร์พูดด้วยรอยยิ้ม

　เมื่อได้ยินสิ่งนี้ เหล่าผู้กล้าที่อยู่ในปัจจุบันก็หัวเราะ

(ถ้าคุณลองคิดดู เขาดูน่าทึ่งมาก เขาอาจจะแข็งแกร่งที่สุด ยกเว้นท่านเรย์จิและคนอื่นๆ)

　เท่าที่ชิซึเฟรู้ ตำแหน่งผู้กล้านั้นสูงที่สุดแม้กระทั่งในหมู่นักรบก็ตาม

　มีสี่คนที่มีชื่อนั้น

　กอร์แดน ผู้กล้าของโลกผู้แข็งแกร่งและมีโล่เวทย์มนตร์ ทำหน้าที่เป็นแนวหน้าและสกัดกั้นการโจมตีทั้งหมด

　โนวิส ผู้กล้าแห่งไฟที่สามารถใช้เวทมนตร์โจมตีอันทรงพลัง โจมตีและเอาชนะศัตรูได้

　เนฟิม ผู้กล้าแห่งน้ำที่สามารถใช้เวทย์น้ำและเวทย์รักษาได้ จะรักษาเพื่อน ๆ ของเขา

　ผู้กล้าสายลม เซเฟอร์ ผู้มีความสามารถในการสัมผัสเทียบได้กับเอลฟ์ ค้นพบศัตรูและสนับสนุนพันธมิตรของเขาในการต่อสู้กับธนูที่พิเศษของเขา

　ถ้าเราสี่คนร่วมมือกัน เราควรจะสามารถเอาชนะแม้แต่สัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งพอสมควรได้

“ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเป็นอย่างนั้น…”

　เคร์น่า พูดบางอย่างที่น่าผิดหวัง

　ดูเหมือนว่าเขาไม่มีความตั้งใจที่จะยกย่องเซเฟอร์

　ประการแรก เช่นเดียวกับชิซึเฟ เคร์น่า ไม่กระตือรือร้นที่จะกำจัดลิซาร์ดแมนคนนี้

　ยกเว้นผู้กล้าทั้ง 4 คน สิ่งเดียวที่ชิซึเฟและเพื่อนๆ ของเขาสามารถจัดการได้อย่างเหมาะสมคือก็อบลิน ถ้ามากกว่านั้นก็ลำบากมาก

　ดูเหมือนว่าถ้าคุณกำจัดลิซาร์ดแมน คุณจะได้รับรางวัลมากมาย แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าคุณตาย ทุกอย่างก็จบลง

　ถึงกระนั้น เขาก็ยังเข้าร่วมเพราะโนวิสบังคับให้เขาเข้าร่วม

“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน! มีคนอยู่หน้าศาลเจ้า!”

　เซเฟอร์ซึ่งเป็นผู้นำหยุดทุกคน

　เมื่อชิซึเฟมองตรงหน้าเธอ เธอเห็นร่างที่ดูเหมือนอัศวินสวมชุดเกราะสีดำสนิท

　อัศวินดำสวมชุดเกราะสีดำสนิทและเสื้อคลุมสีดำ

　แม้จะมองจากระยะไกล ชุดเกราะของอัศวินก็ดูงดงามและดูเหมือนจะเต็มไปด้วยเวทมนตร์บางอย่าง

　รูปร่างหน้าตาของมันดูเหมือนจะถูกตัดขาดจากความมืดมิดแห่งราตรีกาล

　อัศวินที่สวมชุดเกราะสีดำกำลังยืนอยู่ตรงหน้าซิซึเฟ่และคนอื่นๆ ราวกับผี

　ทันทีที่ฉันเห็นอัศวินดำสนิท ตัวสั่นไหลลงมาตามกระดูกสันหลังของฉัน มันไม่ควรจะร้อน แต่ฉันเหงื่อออก

“อยากให้ฉันหยุดตรงนั้นเหรอ”

　เมื่ออัศวินดำพูดด้วยเสียงแผ่วเบา ชิซึเฟและคนอื่นๆ ก็ขยับตัวไม่ได้