นิทานอัศวินดํา 24
หลังจากได้ยินเรื่องราวของเลมเบอร์ คุโรกิก็คิดว่ามีบางอย่างแปลกๆ เกิดขึ้น
ชายหนุ่มชื่อคุโระที่เลมเบอร์คุยด้วยก่อนหน้านี้คือคุโรกิจริงๆ
(ฉันไม่เคยคิดว่าฉันที่ถูกอัญเชิญมาปราบผู้กล้าจะเป็นคนปกป้องเขา)
ถึงกระนั้น เหตุผลที่คุโรกิยอมรับคำขอของเลมเบอร์ก็เพราะเขาสละเวลาในการทำความรู้จักนอกนาร์โกล และเขาต้องการที่จะทะนุถนอมสิ่งนั้น
ตามที่เลมเบอร์บอก พวกเขาจะไม่ได้พบกันโดยตรง แต่จะพาเขาจากภายนอกเท่านั้น ดังนั้นฉันไม่คิดว่ามันจะมีปัญหาอะไรมากนัก คุโรกิจึงคิดว่ามันไม่เป็นไร
คุโรกิเข้ามาใกล้อาณาจักรร็อคเพื่อรวบรวมวัสดุสำหรับการสร้างเทพธิดา
คุโรกิจำบทสนทนาที่เขามีกับโมเดสก่อนมาที่นี่ได้
“เราต้องการเขามังกร เว้นแต่จะเป็นเขาระดับราชามังกร เราก็ไม่สามารถสร้างเทพธิดาได้”
เมื่อคุโรกิขอรางวัล โมเดสก็ตอบไป
ฉันคิดว่ามันจะถูกสร้างขึ้นทันที แต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น
ตามที่โมเดสบอก ต้องใช้วัสดุพิเศษในการสร้างเทพธิดา และหากไม่มีพวกมัน ก็ไม่สามารถสร้างเทพธิดาได้
มีมังกรตัวหนึ่งชื่อราชามังกรศักดิ์สิทธิ์สีเงิน ซึ่งอาศัยอยู่ใกล้อาณาจักรร็อค และว่ากันว่าเทพธิดาสามารถสร้างขึ้นได้จากเขาของมันอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่า โมร์น่า จะถูกสร้างขึ้นโดยใช้เขาของราชามังกรที่เรียกว่าราชามังกรปีศาจสีดำ บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมผมของโมนาจึงมีสีดำสวยงามต่างจากเรน่า
ถึงกระนั้น มันก็ไม่ใช่เรื่องยากสักหน่อยที่จะเอาเขาของราชามังกรกลับมา? คุโรกิคิด
ตามที่คุโรกิได้ยิน มังกรที่ถูกเรียกว่าราชามังกรนั้นแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ และเขาไม่คิดว่าเขาจะจับมันได้อย่างง่ายดาย
โมเดสพูดแบบนี้ราวกับกำลังขอให้เด็กทำธุระ
หรือคุณคิดว่ามันจะง่ายเพราะคุโรกิดูเหมือนจะแข็งแกร่งในโลกนี้?
คุโรกิคิดเรื่องนี้
เขาไม่ต้องการทำร้ายมังกรเพราะความโลภของเขา
คุโรกิคิดถึงเรื่อง โกเรียส
ฉันมาที่อาณาจักรร็อค โดยที่ขี่โกเรียสมา โดยปกติแล้ว หากใครก็ตามที่ไม่ได้รับอนุญาตบินขึ้นไปบนท้องฟ้า คงจะมีการต่อสู้กับอัศวินศักดิ์สิทธิ์ของเอลิออส แต่อัศวินศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นกลับถูกคุโรกิทำลายล้าง
(บอกตามตรงว่าฉันไปไกลเกินไป … คืนนั้นฉันอารมณ์ไม่ดีและไม่ได้คิดอะไรมากฉันก็ล้มคนที่เข้ามาหาฉันจนหมดฉันได้ยินมาว่ามันอยู่ในสภาพพังทลาย แต่ฉัน สงสัยว่าเสียหายไปเท่าไหร่แล้ว ก็ต้องขอบคุณ ที่ผมสามารถบิน โกเรียส ได้อย่างปลอดภัย เลยจะถือว่าเป็นสิ่งที่ดีใช่ไหม?)
คุโรกิคิดถึงการเดินทางมาถึงจุดนี้
เมื่อเทียบกับท้องฟ้านาร์โกล ท้องฟ้าปกติของโลกนี้เป็นสีฟ้า ชัดเจน และสวยงาม เช่นเดียวกับโลกที่ฉันอยู่
มันสนุกมากที่ได้บินบนมังกรผ่านท้องฟ้าสีคราม
ฉันสามารถบินได้โดยใช้เวทย์มนตร์การบิน แต่ฉันคิดว่ามันคงจะรู้สึกดีกว่าถ้าได้ขี่มังกรถ้าฉันอยากบิน
หากมีใครขโมยเขาของ โกเรียส ที่ทำให้เขารู้สึกดีอย่างเห็นแก่ตัว คุโรกิจะไม่ให้อภัยเขา
บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมคุโรกิถึงไม่กระตือรือร้นที่จะรับเขามังกรแบบเดียวกับกลอเรียสมากเกินไป
แต่ฉันมาที่นี่เพราะฉันไม่มีอะไรทำ
คุโรกิคิดว่าจะทำอะไรสักอย่างดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ดังนั้นเขาจึงขี่ โกเรียส มาที่นี่ ยังไงซะคราวนี้แนทก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว
เนื่องจากฉันไม่สามารถนำ โกเรียส เข้ามาในเมืองได้ ฉันจึงทิ้งเขาไว้ในหอคอยในป่า
ได้รับการยืนยันแล้วว่าหอคอยแห่งนี้ดูเหมือนจะถูกทิ้งร้างและไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นั่น
ด้านบนของหอคอยกลวง เหมาะสำหรับซ่อน โกเรียส
ฉันไปดู โกเรียส มาก่อนหน้านี้แล้ว และดูเหมือนว่าเขาจะทำได้ดี
ตามที่ลูคัสกล่าวไว้ มังกรจะกินเมื่อมันกิน แต่อย่ากินเมื่อมันไม่มีอะไรจะกิน และ โกเรียส ดูเหมือนจะไม่กินอะไรเลยในขณะนี้
ด้วยเหตุนี้ คุโรกิจึงแช่ตัวในน้ำร้อนจนถึงไหล่ของเขา
อันที่จริง ปัจจุบันคุโรกิอยู่ที่แหล่งน้ำพุร้อนสาธารณะในอาณาจักรร็อค
หลังจากเลิกกับเลมเบอร์ เขาก็ได้รับเชิญจากกาลิออสให้มาด้วย
แขกจากโรงอาบน้ำเดียวกันกำลังอาบน้ำอยู่รอบๆ คุโรกิ
ฉันลังเลที่จะรับเขาของราชามังกร แต่น้ำพุร้อนนี้ค่อนข้างดี ด้วยเหตุนี้ฉันดีใจที่ได้มา
บ่อน้ำพุร้อนที่ร็อคนั้นไม่ได้ซับซ้อนมากนัก และสร้างขึ้นจากหินเท่านั้น
มีสบู่เหลวที่ทำจากน้ำมันพืชบางชนิด และยังมีห้องซาวน่าซึ่งมีอุปกรณ์ครบครันอีกด้วย ขณะที่แช่น้ำพุร้อน คุโรกิก็นึกถึงประเทศญี่ปุ่น
(ทุกท่านกังวลไหมเราจะกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย?)
เมื่อฉันคิดถึงเรื่องเหล่านี้ หัวของฉันก็เริ่มจะฟุ้งซ่าน คุโรกิคิดว่ามันดูเหมือนเขาจะลงไปในน้ำมากเกินไปนิดหน่อย
“โออิ คุโระ ถึงเวลาที่คุณจะต้องขึ้นมาแล้วไม่ใช่หรือ?”
กาลิออสซึ่งมาอาบน้ำสาธารณะกับฉันตะโกนเรียกฉัน
คุโรกิมองไปที่การิออส เขาเป็นผู้ชายที่มีขนทั้งตัว มีรอยแผลเป็นอยู่ทั่วร่างกายของเขา ซึ่งดูเหมือนจะบ่งบอกถึงวิถีชีวิตของเขา
คุโรกิพบกับการิออสเมื่อเย็นวานนี้
ขณะเดินผ่านป่าเพื่อหาอาหาร เขาพบกาลิออสที่ขาได้รับบาดเจ็บ
น่าเสียดายที่เวทมนตร์การรักษาเพียงอย่างเดียวที่คุโรกิสามารถใช้ได้คือเวทมนตร์ที่สามารถใช้รักษาตัวเองได้เท่านั้น ดังนั้นจึงไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของกาลิออสได้
คุโรกิจึงอุ้มกาลิออสขึ้นหลังไปยังอาณาจักรร็อค
เห็นได้ชัดว่าการิออส ค่อนข้างมีชื่อเสียงในอาณาจักรร็อค และเมื่อคุโรกิเห็นกาลิออสอุ้มเขาไว้บนหลัง เขาก็สามารถที่จะผ่านยามเฝ้าประตูกำแพงเมืองได้อย่างง่ายดาย ดูเหมือนว่ามันเป็นเรื่องโกหกที่จนถึงตอนนี้พวกเขาถูกหันออกไปที่ประตู
ในความเป็นจริง นี่เป็นครั้งแรกที่ใครก็ตามสามารถเข้าไปในกำแพงเมืองจากด้านหน้าได้
คุโรกิรู้สึกว่าการตรวจคนเข้าเมืองของอาณาจักรร็อคนั้นหละหลวม
ดูเหมือนว่าแต่ละประเทศมีนโยบายในการเข้าที่แตกต่างกัน โดยบางประเทศไม่อนุญาตให้ใครเข้าเว้นแต่จะเป็นพลเมืองของประเทศพันธมิตร และบางประเทศก็อนุญาตให้เข้าได้ตราบเท่าที่พวกเขาจ่ายเงิน
เมื่อพูดถึงเรื่องเงิน ต่างจากการเดินทางครั้งก่อน คุโรกินำสกุลเงินที่สามารถใช้ในสังคมมนุษย์ในครั้งนี้
ในความเป็นจริง ปัญหาเรื่องเงินที่มีอยู่ก่อนสาธารณรัฐเซนต์เลนาเรียครั้งสุดท้ายได้รับการแก้ไขอย่างง่ายดาย
ไม่ใช่เพราะฉันรู้วิธีแลกเปลี่ยนเครื่องประดับเป็นเงิน
สิ่งที่ฉันต้องทำก็แค่ทำเงิน นี่คือสิ่งที่เรียกว่าเหรียญส่วนตัว
เหรียญที่จำหน่ายโดยทั่วไปในบริเวณนี้คือเหรียญที่ออกโดยสาธารณรัฐเซนต์เลนาเรีย
อย่างไรก็ตาม สาธารณรัฐเซนต์เลนาเรียไม่ใช่ประเทศเดียวที่มีสิทธิ์ออกเงิน แต่ละประเทศอาจผลิตเหรียญของตนเองได้ และไม่มีอะไรผิดปกติกับบุคคลที่ทำเหรียญของตนเอง คำถามคือว่ามันสามารถใช้เป็นสกุลเงินได้หรือไม่
แม้แต่ในโลกนี้ก็ยังมีโลหะที่มีลักษณะคล้ายกับทองคำ เงิน และทองแดง และโลหะเหล่านี้ก็ถูกสร้างให้เป็นรูปทรงกลมมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 ถึง 3 เซนติเมตรเพื่อทำเหรียญทอง เหรียญเงิน และเหรียญทองแดง
หากคุณสร้างเหรียญทองที่มีน้ำหนักเท่ากันกับเหรียญทองมาตรฐานที่ออกโดยสาธารณรัฐเซนต์เลนาเรีย มีความเป็นไปได้สูงที่จะยอมรับเป็นเหรียญทองปกติ
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ตราบใดที่คุณสามารถเข้าถึงโลหะ เช่น ทอง เงิน และทองแดง คุณก็สามารถสร้างเงินได้มากเท่าที่คุณต้องการ
แน่นอนว่ามีบางคนที่ผลิตเหรียญคุณภาพต่ำ เช่น บิตะเซ็น ซึ่งผสมกับโลหะที่หาได้ง่าย ดังนั้นคุณต้องระมัดระวังในการรับเหรียญ
คุณไม่สามารถรับทองหรือเงินจากนาร์โกลได้ แต่คุณสามารถรับทองแดงได้ จากนั้น พวกเขาผลิตเหรียญทองแดงจำนวนมากโดยใช้หนึ่งในเหรียญทองแดงที่พวกเขาได้รับจากสาธารณรัฐเซนต์เลนาเรียเป็นต้นแบบ
คุโรกิจำได้ว่าเขาพยายามทำมันด้วยตัวเองและมันก็ออกมาดี
ตอนที่ฉันแสดงเหรียญทองแดงนี้ให้การิออสดู เขาบอกว่าสามารถใช้ได้ตามปกติในอาณาจักรร็อค
(อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าฉันไม่จำเป็นต้องใช้เหรียญทองแดงเหล่านี้ในขณะที่ฉันอยู่ในอาณาจักรร็อค…)
เนื่องจากกาลิออสรู้สึกขอบคุณคุโรกิที่ช่วยชีวิตเขาไว้และจะดูแลเขาจนกว่าเขาจะมาอยู่ในประเทศนี้
วันนี้ฉันถูกพาไปที่บ่อน้ำพุร้อน แน่นอนว่าฉันต้องเสียค่าธรรมเนียม
ฉันหวังว่าจะไม่ต้องไปไกลขนาดนั้น ฉันรู้สึกเศร้าเล็กน้อย
“เอาล่ะ ขึ้นไปได้แล้ว”
คุโรกิลุกขึ้นตามแรงกระตุ้นของกาลิออส
การจ้องมองของการิออสก้มลง
“คุณมีบางอย่างที่ดูโหดร้ายและไม่เหมาะกับใบหน้าของคุณ เวลาห้อยลงมาจะเป็นยังไงบ้าง?”
การิออสพูดอย่างล้อเลียน
“เฮ้ คุณกำลังมองอยู่ที่ไหน!”
คุโรกิซ่อนเป้าของเขา
ที่จริงแล้ว คุโรกิถูกล้อเลียนเรื่องเดียวกันหลายครั้งในโลกดั้งเดิมของเขา จริงๆ แล้วฉันไม่เคยรู้สึกดีกับเรื่องนี้เลย แต่เป็นประสบการณ์ที่ไม่ดี
“เฮ้ อย่าเขินอายไปเลยนะ ผู้หญิงคนไหนจะถูกใจสิ่งนี้ คุณทำให้คนร้องไห้ไปกี่คนแล้ว”
การิออสพูดพร้อมกับหัวเราะ
“ไม่ ฉันไม่เคยเดทกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน…”
คุโรกิลดเสียงลงแล้วพูด
ถึงแม้จะใหญ่โตแต่ก็ไร้ความหมายถ้าไม่มีใครใช้ ไม่ว่าจะใหญ่แค่ไหนก็ยังเป็นสมบัติ
“จะใหญ่แค่ไหนก็ไม่มีใครใช้…”
คุโรกิรู้สึกอยากจะร้องไห้เล็กน้อย
คุโรกิไม่เคยออกเดทกับผู้หญิงเลย ฉันแทบไม่มีคนรู้จักเพศตรงข้ามเลย
ชิโรเนะ คนเดียวที่อยู่ใกล้เขา คือแฟนสาวคนหนึ่งของเรย์จิ คุโรกิที่คุยกับผู้หญิงไม่ค่อยเก่ง ดูเหมือนจะใช้มันไม่ได้ในอนาคต
บางครั้งเจ้านายของเขาล้อเลียนเขาโดยพูดว่า “คุณจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบากในอนาคตเช่นกัน” แต่คุโรกิคิดว่าอนาคตเช่นนี้จะไม่มีวันมาถึง
“ไม่… ฉันขอโทษสำหรับเรื่องนั้น นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าฉันได้เตือนคุณถึงสิ่งที่ไม่พึงประสงค์ คราวหน้าฉันจะพาคุณไปที่ร้านแบบนั้นเพื่อเป็นการขอโทษ”
การิออสยื่นข้อเสนอที่น่าดึงดูดใจเล็กน้อย
“เอ๊ะ!! โอเคนะ! เพเนโลอาซังจะไม่โกรธเหรอ?”
เพเนโลอาเป็นภรรยาของกาลิออส
มันสมเหตุสมผลไหมที่สามีของฉันจะไปร้านแบบนั้น?
ดังนั้นคุโรกิจึงอดไม่ได้ที่จะถาม
“อุ๊ย แย่จังเลย ช่วยแกล้งทำเป็นว่าเรื่องที่เราคุยกันไม่เคยเกิดขึ้นเลยนะได้ไหม”
ดูเหมือนฉันจะพูดอะไรผิดไปนะ คุโรกิเบะลิ้นในใจ
ท้ายที่สุดคุโรกิก็เป็นผู้ชายและสนใจเรื่องแบบนี้เช่นกัน
ดังนั้นฉันเสียใจที่พูดอะไรที่ไม่จำเป็น
หลังจากนั้น คุโรกิและกาลิออสก็ออกจากโรงอาบน้ำพร้อมล้อเล่นกัน
เช็ดตัวในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า สวมเสื้อผ้า แล้วออกจากสถานที่
คุโรกินอนอยู่ในอาคารหลังบ้านของคาริออสตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับสังคมมนุษย์ในโลกนี้ คุโรกิจึงตัดสินใจเลื่อนการรับเขามังกรที่ไม่เต็มใจและลองใช้ชีวิตในเมืองนี้ต่อไปอีกสักหน่อย
เมื่อผมมาถึงบ้านของการิออส ภรรยาของเขาก็เข้ามาทักทายผม เธอเป็นพี่สาวของ เลมเบอร์จากเมื่อก่อน
“ฉันกลับมาแล้ว เพเนโลอา”
“ฉันถึงบ้านแล้ว เพเนโลอาซัง”
เพเนโลอา ภรรยาของกาลิออสเป็นผู้หญิงเรียบง่ายที่ทำให้ผู้ชมรู้สึกสงบ
ตามที่คุโรกิได้ยินมา การิออสดูเหมือนจะค่อนข้างน่ากลัวเมื่อเขาโกรธ แต่จริงๆ แล้ว เขานึกภาพไม่ออกว่าผู้หญิงที่อ่อนโยนคนนี้จะโกรธ
“ยินดีต้อนรับกลับมาที่รัก เลมเบอร์ น้องชายของฉันอยู่ที่นี่”
“อะไรนะ เลมเบอร์? เกิดอะไรขึ้น?”
การิออสเอียงศีรษะของเขา
คุโรกิยังสงสัยอีกด้วย ฉันเพิ่งพบเขาที่บาร์ก่อนหน้านี้ มีอะไรเกิดขึ้นจนต้องมาพบกาลิออสทันที?
คุโรกิและคนอื่นๆ สงสัยว่าเมื่อพวกเขาเข้าไปในบ้านและไปที่ห้องรับแขก ซึ่งพวกเขาพบเลมเบอร์
“ฉันรอคุณอยู่นะคุโระ รุ่นพี่”
ดูเหมือนว่าเลมเบอร์กำลังรอคุโรกิและคนอื่นๆ อยู่
“มีอะไรผิดปกติ เลมเบอร์? มีบางอย่างเกิดขึ้น?”
การิออสและคุโรกิ นั่งตรงข้ามกันและถามเลมเบอร์
“อันที่จริงมีปัญหาเกิดขึ้น ฉันอยากจะยืมความช่วยเหลือจากคุโระ”
เลมเบอร์มองดูเขาแล้วพูดว่า
“มันเป็นความแข็งแกร่งของคุณเองเหรอ?”
“จริงๆ แล้ว เราได้รับข้อความด่วนจากทหารรักษาการณ์บนกำแพงเมือง นอกกำแพงเมืองมีสิ่งที่คล้ายสัตว์ประหลาดมากมาย”
“อะไรนะ!? มันแปลกนะถ้าเป็นสัตว์ประหลาด ฉันผิดหรือเปล่า?”
การิออสและคนอื่นๆ รวบรวมนักสู้เพื่ออิสรภาพเมื่อสามวันก่อนและกวาดล้างสัตว์ประหลาดในบริเวณนี้ วันนี้ฉันได้ช่วยแล้ว แต่ไม่น่าจะมีสัตว์ประหลาดรอบๆ อาณาจักรร็อคนี้อีกต่อไป ยังเร็วเกินไปสำหรับสัตว์ประหลาดจากแดนไกลที่จะมาถึง
ฉันยังคิดว่ามีความเป็นไปได้สูงที่ยามบนกำแพงเมืองจะทำผิดพลาด การิออสบอกว่าเขาคงเข้าใจผิดว่าเป็นอะไรบางอย่าง เนื่องจากเป็นเวลากลางคืนแล้วและตามนุษย์แทบจะมองไม่เห็นมัน
“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน…เจ้าหน้าที่บอกว่าแสงจากแสงไฟที่ติดอยู่กับกำแพงเมืองดูเหมือนก็อบลินและออร์คเลย”
กำแพงเมืองมีอุปกรณ์ส่องสว่างที่ใช้กระจกส่องในระยะไกล เลมเบอร์อธิบายว่าคุณสามารถใช้มันเพื่อดูสถานที่มืดได้ในระดับหนึ่ง .
อย่างไรก็ตาม คุโรกิได้ยินมาว่ารังก็อบลินและถิ่นฐานของออร์คแถวๆ นี้ถูกกวาดล้างไปหมดแล้ว ฉันสงสัยว่านี่เป็นกรณีจริงหรือไม่
“ฉันเดาว่าฉันพลาดไปบ้าง…มีกี่คนที่รอดชีวิตมาได้ โอ้พระเจ้า เทศกาลจะเริ่มพรุ่งนี้”
การิออสคลิกลิ้นของเขา
จากสิ่งที่ฉันได้ยินในระหว่างวันระหว่างเทศกาล เป็นธรรมเนียมที่จะต้องกำจัดสัตว์ประหลาดทั่วอาณาจักรร็อคก่อนเทศกาลเพื่อให้นักท่องเที่ยวมาได้ง่ายขึ้น อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่ามีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น
“ดูเหมือนว่าเงายังคงอยู่ใกล้กำแพงเมือง โชคดีที่ดูเหมือนว่าจะไม่มีแรงปีนขึ้นไปบนกำแพงได้ อย่างไรก็ตาม ยามบอกว่าเงานั้นดูเหมือนก็อบลินหรือออร์ค แต่ดูเหมือนว่าจะเป็น เคลื่อนไหวแปลกๆ”
“คุณเคลื่อนไหวแปลกๆ หรือเปล่า?”
“ใช่ ฉันรู้สึกกังวลนิดหน่อยจึงตัดสินใจไปตรวจสอบสถานการณ์ ฉันอยากให้คุโระที่สามารถใช้เวทย์มนตร์การมองเห็นตอนกลางคืนมากับฉันด้วย”
“เข้าใจแล้ว”
กาลิออสพยักหน้า
“คุณจะทำอะไรคุโระ? ถ้าคุณไป ฉันจะไปกับคุณ”
เลมเบอร์และ การิออสมองไปที่คุโรกิ
“ใช่ ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ”
คุโรกิเห็นด้วยอย่างยิ่ง
ฉันเป็นหนี้บุญคุณการิออสและภรรยาของเขา คุโรกิคิดว่าเนื่องจากเลมเบอร์เป็นน้องเขยของการิออส เขาจึงต้องตอบแทนบุญคุณนั้น
คุโรกิและเพื่อนๆ มุ่งหน้าไปยังกำแพงเมือง
Comments