นิทานอัศวินดํา 159
มีทางน้ำใต้ดินจำนวนนับไม่ถ้วนไหลอยู่ใต้สาธารณรัฐอาเรียเดีย
มีสถานที่นับไม่ถ้วนที่คุณสามารถลงไปยังทางน้ำใต้ดินเพื่อรับการบำรุงรักษา
ชิยูกิและคนอื่นๆ ลงสู่ทางน้ำใต้ดินจากหนึ่งในนั้น
ทางน้ำใต้ดินกว้างมากอาจเป็นเพราะสร้างขึ้นโดยคำนึงถึงผู้คน
หากเป็นกรณีนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องโค้งงอและก้าวไปข้างหน้า
นอกจากนี้ยังมีทางเท้าริมทางน้ำให้ผู้คนสัญจรไปมาได้
แต่น้ำตื้นน่าจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้ฝนไม่ตก
ด้วยวิธีนี้ คุณสามารถเดินผ่านทางน้ำได้
“แสงสว่าง”
ชิยูกิเปิดใช้งานพลังเวทย์มนตร์ของเธอและเปล่งแสง
ทางน้ำใต้ดินไม่มีแสงไฟ ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องใช้เวทย์มนตร์แห่งแสง
ลูกบอลแสงเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 30 ซม. ลอยอยู่ในอากาศและให้แสงสว่างแก่บริเวณโดยรอบ
“เป็นไปตามคาดของท่านชิยูกิ ด้วยสิ่งนี้ คุณไม่จำเป็นต้องมีคบไฟด้วยซ้ำ”
ชิซึเฟที่อยู่กับเธอต่างชื่นชมชิยูกิ
ชิซึเฟและคนอื่นๆ เป็นสมาชิกของชิยูกิและทีมของเขา
นายพล ครัสซัสแบ่งนักผจญภัยออกเป็นหลายกลุ่มและบุกโจมตีพวกเขาผ่านแต่ละทางเข้า
นักผจญภัยคนอื่นๆ จะเข้าสู่ทางน้ำใต้ดินแล้วในตอนนี้
กลุ่มของชิยูกิประกอบด้วยสมาชิกทั่วไป ได้แก่ ชิยูกิ เรย์จิ ชิโรเนะ ซาโฮโกะ ริโนะ และนาโอะ
นอกจากนี้ ซิซึเฟ่และคนอื่นๆ โนวิส ผู้กล้าแห่งไฟ และเดซิอุส ไอโนเอะเป็นคนสุดท้ายที่ถูกยับยั้ง
“ทำไมฉันต้องเข้ามาด้วย!!”
ไอโนเอะกรีดร้องเมื่อเธอถูกพาไปที่นั่นด้วยกำลัง
“ไอโนเอะ! การทำสัญญากับเดม่อนถือเป็นบาปร้ายแรง! คุณไม่รู้สึกเสียใจต่อพระเจ้าบ้างเหรอ!? และเรารู้ว่าเลสเซอร์ เดมอนที่ทำสัญญากับคุณกำลังซุ่มซ่อนอยู่ในทางน้ำใต้ดินนี้ กรุณามาเงียบๆ ”
เมื่อเดซิอุสพูดแบบนี้ ไอโนเอะก็ดูหงุดหงิด
“เทพอะไรเช่นนี้! ตอนที่ฉันลำบากเธอไม่ช่วยฉันเลย! เดม่อนเก่งกว่าเทพนั่นมาก!!”
“ไอโนเอะ! คุณกำลังพูดอะไร! คุณจะต้องได้รับการลงโทษจากสวรรค์”
“เซอร์เดซิอุส โปรดสงบสติอารมณ์ไว้ และไอโนเอะ ถ้าคุณไม่หุบปากเหมือนกัน ฉันจะร่ายมนตร์เงียบใส่คุณ”
ขณะที่ทั้งสองโต้เถียงกัน ชิยูกิก็หยุดพวกเขา
“ซิซึเฟซัง ในกรณีที่มีอะไรเกิดขึ้น โปรดพาเซอร์เดซิอุสและไอโนเอะซังไปด้วยแล้วหลบหนี”
“เข้าใจแล้ว ท่านชิยูกิ”
ชิซึเฟก้มศีรษะลง
เหตุผลที่ชิซึเฟ และคนอื่นๆ ถูกทำให้เป็นสมาชิกคนเดียวกันก็เพื่อระงับการกระทำของเดชิอุส
เดซิอุสมีความรับผิดชอบสูงและจริงจัง
อย่างไรก็ตาม คนที่อยู่ลึกเข้าไปในทางน้ำใต้ดินนี้ไม่ใช่คนที่เขาสามารถรองรับได้
ฉันอาจจะติดอยู่กับการต่อสู้ของชิยูกิและตายไป
อย่างไรก็ตาม เดชิอุสไม่ต้องการตาย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจจ้าง ซิซึเฟเป็นผู้ปกครองของเขา
ตามที่คาดไว้ เดชิอุสจะไม่บังคับตัวเองให้พาผู้หญิงไปด้วย
“เอาล่ะ ไปกันเถอะทุกคน”
เมื่อได้ยินเสียงของเรย์จิ ทุกคนก็เคลื่อนตัวไปตามทางน้ำใต้ดิน
นาโอะและเรย์จิเป็นผู้นำ จากนั้นชิยูกิและริโนะก็ตามมา ชิโรเนะและซาโฮโกะ เดชิอุส และซิซึเฟ ติดตามพวกเขาไป
“ฉันได้กลิ่นบางอย่างที่ไม่พึงประสงค์”
ริโนะร้องลั่น
“ใช่ มันมีกลิ่นเหม็นมาก มันมีกลิ่นเหมือนขยะ”
ซาโฮโกะที่อยู่ข้างๆ ฉันส่งเสียงรังเกียจ
ขณะที่พูดเช่นนี้ ชิยูกิและคนอื่นๆ ก็เดินลึกเข้าไปในทางน้ำใต้ดิน
จากนั้นนาโอะที่เป็นผู้นำทางก็หยุดกะทันหัน
“ทุกคนหยุด!!”
จู่ๆ นาโอะก็พูดออกมา
“มีอะไรเหรอ นาโอะ?”
“มีอะไรอยู่ข้างหน้า?”
หนาวใช้น้ำเดินจากทางเท้าเคลื่อนไปกลางทางน้ำ
อาจเป็นเพราะเคลื่อนไปทางนั้นง่ายกว่า
จากนั้น เช่นเดียวกับนาโอะ เรย์จิใช้การเดินบนน้ำเพื่อเคลื่อนไปยังใจกลางทางน้ำ
นาโอะรับบูมเมอแรง เรย์จิชักดาบออกมา
“เฮ้ เกิดอะไรขึ้นที่นี่? ฉันมองไม่เห็นเลย! ช่วยทำให้สว่างกว่านี้หน่อยสิ!”
“เฮ้ โนวิส!!!”
เมื่อโนวิสซึ่งตามมาจากด้านหลังบ่น ชิซึเฟก็ส่งเสียงตื่นตระหนก
(อืม ดูเหมือนว่าเธอก็กำลังลำบากเพราะผู้ชายที่เธออยู่ด้วย ฉันอยากจะสนับสนุนเธอ ฉันคิดว่ามือใหม่ควรเรียนรู้ที่จะเก็บตัว)
เมื่อคิดอย่างนั้น ชิยูกิก็รู้สึกผูกพันกับชิซึเฟ
“ฉันจะทำให้สดใสขึ้นเดี๋ยวนี้”
“ฉันขอโทษนะท่านชิยูกิ!!”
ขณะที่ฟังเสียงขอโทษของชิซึเฟ ชิยูกิยืนอยู่บนน้ำและใช้เวทมนตร์แห่งแสง
แสงจะขยายและส่องสว่างในส่วนลึกของทางน้ำ
และแล้วก็มีวัตถุขนาดใหญ่ปรากฏออกมา
“โน๊ยยยย!!”
“นั่นมันบ้าอะไรเนี่ย!”
ซาโฮโกะและริโนะตะโกนออกมาดังๆ
“ทากยักษ์มีเรื่องไม่พึงประสงค์เกิดขึ้น…”
อันที่อยู่ตรงหน้าฉันสูงเพียง 2 เมตร แต่ไม่รู้ว่าทากยักษ์จะยาวรวมได้กี่เมตร
ที่ทากยักษ์ไม่ได้มีทากเพียงตัวเดียวแต่มีหลายตัว และยังมีทากขนาดต่างๆ ที่ติดอยู่ตามผนังและเพดานของทางน้ำใต้ดินอีกด้วย
ทากยักษ์ดูเหมือนว่ามันจะยังไม่สังเกตเห็นเรา ขณะที่มันเคลื่อนไหวโดยมีร่างที่ลื่นไหลคลานอยู่บนพื้นทางน้ำใต้ดิน
“มันน่าขยะแขยงมาก ฉันขนลุกไปทั้งสันหลัง…”
แม้แต่ชิโรเนะที่ค่อนข้างโอเคกับความรู้สึกน่ารังเกียจนี้ ก็ยังตัวสั่นขณะที่เธอกอดไหล่ของเขา
“เราควรทำยังไงดีชิยูกิ?”
เรย์จิพูดพร้อมกับมองพวกเราอย่างสนุกสนาน
“นี่! ใจร้ายที่สุด! อย่าหัวเราะนะ! ทำอะไรสักอย่างเร็ว ๆ นี้!”
“ฮ่าๆ ฝากด้วยนะ ชิยูกิ!! ไลท์!!”
เรย์จิยิงกระสุนแสงหลายนัดขณะหัวเราะ
กระสุนเบาทากยักษ์เผาไหม้
“ว้าว… ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีสัตว์ประหลาดแบบนั้น ฉันอยากกลับบ้าน”
ซาโฮโกะร้องลั่น
“กรุณารอก่อน! ฉันยังต้องการอะไรบางอย่าง!!”
นาโอะชี้ไปทางด้านหลัง
ชิยูกิใช้เวทย์มนตร์แสงเพื่อส่องทิศทางที่นาโอะชี้ทันที
จากนั้นฉันก็เห็นร่างสีดำหลายร่างอยู่ที่นั่น
“ดูผู้บุกรุกสิ!!”
“บาเรต้า!!”
“หนี!”
เมื่อแสงเงาดำส่องสว่าง พวกมันจะวิ่งหนีอย่างรวดเร็วที่สุด
“อะไรนะ? หนู?”
ชิโรเนะที่เฝ้าดูจากด้านข้างส่งเสียงรังเกียจออกมา
“มันเป็นหนูแน่นอน แต่มันตัวใหญ่พอๆ กับมนุษย์ แถมยังยืนสองขาและมีอาวุธด้วย”
อย่างที่เรย์จิพูด หนูยืนสองขาและถืออาวุธ
“แร็สแมน ฉันเดาว่านั่นคือสถานที่”
“ดูเหมือนว่าจะมีชื่อว่าบิบิบิแน่ๆ หรืออาจจะเรียกว่าเป็นมาสคอตแห่งดินแดนในฝันของจังหวัดชิบะจะดีกว่า?”
“นาโอะซัง พูดแบบนั้นมันอันตรายนะ เป็นสวนสนุกที่น่าขยะแขยงจริงๆ”
นาโอะพูดอะไรบางอย่างที่อันตราย ชิยูกิจึงหยุดเธอไว้
“อ๊าาา…”
“มีอะไรเหรอริโนะจัง?”
ซาโฮโกะกังวลเกี่ยวกับริโนะที่จู่ๆ ก็ส่งเสียงแปลกๆ
“หนูปัจจุบัน… เดิมทีเขาเป็นมนุษย์”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ชิยูกิและคนอื่นๆ ก็หันมาสนใจริโนะ
“ริโนะซัง จริงเหรอ?”
เมื่อชิยูกิถาม ริโนะก็พยักหน้า
“บางที ริโนะก็ดูเหมือนเป็นเช่นนั้น”
ริโนะพูดเหมือนไม่ใช่ตัวเขาเอง
พลังแห่งฮาเกนของ ริโนะ นั้นแข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเรา
หากมองใกล้ ๆ ก็สามารถเห็นความจริงในตัวใครก็ได้
“ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ทำได้ยาก”
นาโอะพูดด้วยความรังเกียจ
“ซาโฮโกะ ถ้าเจ้าถูกเปลี่ยนด้วยคำสาป มันจะทำลายมันไม่ได้หรือ?”
เมื่อเรย์จิถาม ซาโฮโกะก็ส่ายหัว
“ฉันไม่รู้เรย์คุง ฉันต้องลอง…”
ซาโฮโกะพูดด้วยสีหน้าไม่มั่นใจ
“ถ้าอย่างนั้นก็จับมันมาลองดูกัน”
เมื่อชิยูกิพูดอย่างนั้น ซาโฮโกะก็พยักหน้า
“ตัดสินใจแล้ว ฉันเดาว่าเราจะเดินหน้าต่อไป”
จากคำพูดของเรย์จิ ชิยูกิและคนอื่นๆ ตัดสินใจเข้าไปข้างในต่อไป
◆
เออร์บัลด์อยู่ที่แท่นบูชาของบาดอน ในส่วนลึกของทางน้ำใต้ดิน
พวกหนูส่งเสียงดังอยู่ตรงหน้าฉัน
เมื่อเห็นเช่นนี้ ผู้ช่วยของเขาก็ดูรังเกียจ
เดิมทีหนูเป็นมนุษย์ แต่พวกมันกลับกลายเป็นผู้ติดตามของแซนด์
เนื่องจากเดิมทีพวกมันเป็นมนุษย์ พวกมันจึงไม่เพียงแต่มีลูกกับมนุษย์เท่านั้น แต่ยังมีเชื้อโรคที่เปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นหนูอีกด้วย
ดังนั้นตราบใดที่เงื่อนไขถูกต้อง หนูก็จะขยายพันธุ์เหมือนหนู
ตอนนี้มีหนูเยอะมาก และพวกมันส่งเสียงดังมาก
ผู้ช่วยที่เฝ้าดูสถานการณ์ส่งเสียงดังมาก
เออร์บัลด์ก็รู้สึกแย่เช่นกันเพราะหนูส่งเสียงดัง
“ทาราบอส ดูเหมือนว่าเจ้าจะส่งเสียงดังมาสักระยะแล้ว เกิดอะไรขึ้น?”
“ขอโทษที ท่านเออร์บัลด์ ดูเหมือนว่าจะมีผู้บุกรุกเข้ามา”
ทาราบอสก้มศีรษะและตอบ
“ผู้บุกรุกเหรอ? เขาเป็นแค่มนุษย์ใช่ไหม? ทำไมเราไม่ไล่เขาออกไปเร็วๆ ล่ะ?”
“ดูเหมือนว่าผู้กล้าแห่งแสงจะอยู่ในหมู่ผู้บุกรุก”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น จิตใจของเออร์บัลด์ก็ว่างเปล่าไปชั่วขณะหนึ่ง
จากนั้นเขาก็เข้าใจความหมายและลุกขึ้นยืน
“คุณหมายความว่าอย่างไร!!”
เมื่อเออร์บัลด์ตะโกนทาราบอสก็กราบลง
“ขอโทษด้วย! ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมผู้กล้าถึงมา!!”
เออร์บัลด์คลิกลิ้นของเขา
“ก็ช่วยไม่ได้ถ้าเราทำตัวเหมือนมนุษย์! ถ้าผู้กล้าอยู่ที่นี่เราจะปล่อยเขากลับบ้าน”
หลังจากพูดอย่างนั้น เออร์บัลด์ ก็ร่ายคาถาเคลื่อนย้ายมวลสาร
อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้เปิดใช้งาน
“ลอร์ดเออร์บัลด์! มีการสร้างบาเรียที่ป้องกันการเทเลพอร์ตแล้ว! เราติดอยู่ที่นี่!!”
“คุณหมายความว่าอย่างไร!?”
เมื่อฟังคำพูดของผู้ช่วยของเขา เออร์บัลด์ ก็คิดว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
แล้วฉันก็ตระหนักได้
“แกทรยศฉัน!!แซนด์!!”
ทันใดนั้น เออร์บัลด์ ก็กรีดร้อง
“ท่านเออร์บัลด์!?เกิดอะไรขึ้น!?”
“คิดให้ดีๆ ก่อนถามฉัน! นั่นมันโง่จริงๆ นะเพื่อน ทำไมคุณถึงเอาฉันมาสู้กับผู้กล้าล่ะ! อันที่จริง มันเป็นการโกหกที่จะทำลายฉัน!”
เออร์บัลด์กัดฟัน แต่เขามั่นใจว่าเขาจนมุมแล้ว
เออร์บัลด์รู้ดีว่าเขาไม่สามารถเอาชนะผู้กล้าได้ด้วยตัวเอง ท้ายที่สุดแล้ว แม้แต่รันฟิลต์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่สามารถเทียบได้กับผู้กล้าคนนี้
(ความแข็งแกร่งของพวกเขามันบ้ามาก ถ้าไม่วิ่งหนี คุณจะถูกฆ่า)
เออร์บัลด์ยังเป็นเดมอนลอร์ดผู้ใกล้ชิดกับราชาปีศาจผู้ยิ่งใหญ่อีกด้วย
หากคุณเป็นเทพที่อ่อนแอคุณจะไม่แพ้
อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของผู้กล้าแห่งแสงจะอยู่ในหมู่เทพเจ้า
เออร์บัลด์ จำได้ว่าต่อสู้กับเหล่าผู้กล้า
ในเวลานั้น เออร์บัลด์ กำลังต่อสู้เวทมนตร์กับผู้หญิงที่รู้จักกันในชื่อปราชญ์ผมดำ
จากนั้นเวทมนตร์ของ เออร์บัลด์ ก็เริ่มถูกเวทมนตร์ของปราชญ์บดขยี้ และในท้ายที่สุด พลังเวทย์ของ เออร์บัลด์ ก็หมดไปก่อนและเขาก็พ่ายแพ้
ก่อนหน้านั้น เออร์บัลด์ มั่นใจว่าเขาจะไม่พ่ายแพ้ต่อเหล่าทวยเทพในการต่อสู้เวทย์มนตร์
อย่างไรก็ตาม ความมั่นใจนั้นถูกทำลายลงในทันที
“นั่นมันทาราบอส!!”
เออร์บัลด์เรียกทาราบอส
“ใช่! คุณเป็นอะไรไป!!”
“รีบฟื้นบาดอนเดี๋ยวนี้!!”
อย่างไรก็ตามทาราบอสส่ายหัว
“แต่แล้วตารางงานก็คือ…”
“ฟังฉันนะ! นี่คือคำสั่ง!!”
เออร์บัลด์ใช้เวทย์มนตร์เพื่อควบคุมทาราบอส
จากนั้นดวงตาของทาราบอสก็ว่างเปล่า
“ตอนนี้บาดอนจะฟื้นคืนชีพแล้ว แล้วซีลไปไหนล่ะ?”
“ลอร์ดเออร์บัลด์ ความกระตือรือร้นอยู่นอกอุปสรรคในการสั่งการหนู เขาไม่สามารถถูกเรียกได้”
“ให้ตายเถอะ! ฉันวางแผนที่จะใช้มันเพื่อหยุดผู้กล้า แต่ฉันจะทำอย่างไรถ้าเขาไม่อยู่ที่นั่น?”
“ท่านเออร์บัลด์!เราควรทำอย่างไรดี!?”
“เราทำอะไรไม่ได้! เราจะฝ่าอุปสรรคที่แซนด์ดูเหมือนจะสร้างขึ้นมาให้ได้! เร็วเข้า!”
ขณะที่เออร์บัลด์พูดเช่นนี้ ลูกน้องของเขาก็เริ่มเตรียมพิธีกรรมเวทย์มนตร์เพื่อขจัดสิ่งกีดขวาง
ต่างจากรันฟิลส์ซึ่งเป็นผู้นำ อัศวินดำและมีทักษะด้านอาวุธ ลูกน้องของ เออร์บัลด์ หลายคนมีทักษะด้านเวทมนตร์
อย่างไรก็ตาม แผงกั้นปิดผนึกมักจะแตกออกจากด้านในได้ยาก และไม่ว่าเออร์บัลด์จะอยู่ภายใต้คำสั่งของเขามากเพียงใด มันก็ไม่ง่ายเลย
อย่างไรก็ตาม เออร์บัลด์และคนอื่นๆ ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องทำมัน
“อย่าดูแคลนฉันนะ แซนด์! ฉันคือเดมอนลอร์ดที่รับใช้ราชาปีศาจ! ฉันจะทะลวงกำแพงของเทพเจ้าองค์เล็กๆ!!”
Comments