หลังจากพบกับตัวตลกที่น่ารำคาญเมื่อสิบวันก่อน ชิยูกิและเพื่อนๆ ในที่สุดก็มาถึงใจกลางป่าสีครามได้สำเร็จ ใช้เวลานานเพราะจำนวนนักรบอิสระที่รวบรวมมาได้มากเกินไป จำนวนที่มากขึ้นทำให้การเคลื่อนไหวช้าลง แม้ว่าเอคารัสจะมีความสุข แต่ตามที่ขุนนางผู้วางแผนนี้บอกว่า คาดว่าจะไม่มีนักรบมากกว่าพันคน อย่างไรก็ตาม มีนักรบมากกว่าที่คาดไว้ถึงสามเท่า ดังนั้นรัฐบาลของราชอาณาจักรเวโรสจึงต้องตัดสินใจว่าจะคัดเลือกนักรบให้น้อยลงหรือวางแผนใหม่ และในที่สุดก็เลือกทางหลัง นักรบอิสระที่มุ่งหน้าไปยังป่าสีครามมีประมาณสี่พันคน ซึ่งเป็นกองทัพขนาดใหญ่ ชิยูกิขี่กริฟฟอนและมองดูนักรบอิสระเดินทางไป มันเป็นภาพที่น่าประทับใจ อย่างไรก็ตาม การเดินทางนั้นไม่เป็นระเบียบและไม่มีความเป็นระเบียบ นักรบอิสระมีความกล้าหาญในการต่อสู้มากกว่าทหาร แต่หลายคนไม่สามารถปฏิบัติตามระเบียบได้ ชิยูกิมองลงไปและเห็นคนที่เดินไปดื่มสุรา พอร์ทอส ผู้นำกองทัพคงปวดหัวไม่น้อย “นั่น มันจะโอเคหรือเปล่านะ คุณชิยูกิ” นาโอะที่ขี่ฮิปโปกริฟมาถามขณะที่อยู่ข้างๆ ชิยูกิที่ขี่กริฟฟอน “ไม่รู้สิ แต่ก็ไม่มีอะไรที่เราทำได้นอกจากกังวล” ชิยูกิตอบอย่างเย็นชา พวกเขากำลังจะไปยังสถานที่ที่อันตรายแม้กระทั่งสำหรับพวกเขาเอง ชิยูกิรู้สึกถึงบางอย่างที่อันตรายมากจากตัวตลกนั้น ดังนั้นเธอจึงแนะนำให้ยกเลิกการเดินทาง แต่นักรบอิสระกลับคัดค้าน เธอจึงตัดสินใจที่จะช่วยเหลือพวกเขาแทนที่จะหยุดพวกเขา “เฮ้ แต่ว่า คุณคิดว่าเพื่อนสมัยเด็กของชิโรเนะกำลังรอเราอยู่ที่นั่นหรือเปล่า?” ริโนะถามด้วยความไม่แน่ใจ อาจจะกำลังนึกถึงตัวตลกนั้น “ไม่รู้สิ ริโนะ แต่ฉันรู้สึกว่าเขาไม่อยู่ที่นั่น ไม่รู้ทำไม แต่ฉันรู้สึกแบบนั้น” เรย์จิที่ขี่เพกาซัสพูดขณะที่มองไปข้างหน้า ชิยูกิสนใจในคำพูดของเรย์จิ “เขาไม่อยู่ที่นั่นหมายความว่าอย่างไร? นาโอะ คุณรู้สึกถึงเขาไหม?” “ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้เรื่องนั้น” นาโอะตอบขณะส่ายหัว “ถ้านาโอะไม่รู้ ก็ไม่มีทางที่เราจะรู้ได้ว่าเขาอยู่ที่นั่นหรือไม่” ชิยูกิพูดขณะเอียงคอ นาโอะมีความรู้สึกที่แหลมคมที่สุดในกลุ่ม ถ้าแม้แต่เขายังไม่รู้ พวกเขาก็ไม่สามารถตัดสินใจได้ “ไม่ ชิยูกิ ฉันคิดว่าเรย์จิพูดถูก ฉันก็รู้สึกว่าครอกิไม่อยู่ที่นั่น และถ้าเขาอยู่ที่นั่น ฉันคิดว่าเขาคงออกมาแล้ว” ชิโรเนะที่บินอยู่ด้านหน้าพูดขณะจ้องมองไปที่หมอกสีชมพู “นั่นสินะ… ถ้าทั้งสองคนพูดแบบนั้น มันอาจจะเป็นเช่นนั้น แต่ฉันไม่คิดว่าตัวตลกนั้นจะไม่ทำอะไรเลย แน่นอนว่าเขาต้องวางแผนอะไรบางอย่าง” ชิยูกิพูดและทุกคนพยักหน้าตอบ “แน่นอน… ฉันรู้