ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ — I Woke Up Piloting the Strongest Starship, so I Became a Space Mercenary 207 ดู

Now you are reading ผมตื่นขึ้นมาควบคุมยานอวกาศที่แข็งแกร่งที่สุด ผมเลยเป็นทหารรับจ้างอวกาศ — I Woke Up Piloting the Strongest Starship, so I Became a Space Mercenary Chapter 207 ดู at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

207 ดู

ปรกติแล้ว มันค่อนข้างจะยากที่จะเล็งเป้าหมายที่หน่วยประกอบสำคัญเช่นเครื่องขับดันและอาวุธหลักของยานอวกาศต่อสู้ด้วยความแม่นยำแบบเน้นจุด อย่างไรก็ตาม มันอีกเรื่องหนึ่งถ้าพวกมันอยู่กับที่ โดยเฉพาะ ยานเหล่านี้ที่ยุ่งอยู่กับการขึ้นยานเหยื่อของพวกเขานั้นไม่เหมือนอะไรนอกเสียจากเป้านิ่ง

『หยุ…… หยู้ดดดด!?』

“หน้าฉันเหมือนไอบ้าผู้จะหยุดเพราะแกบอกฉันอย่างนั้นเหรอ?”

ผมไปข้างหลังยานโจรสลัดที่ตีขนาบยานครูซเซอร์โดยสารใหญ่มากอย่างคล่องตัวและทำลายเครื่องขับดันหลักของพวกเขาด้วยปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่ โล่พวกเขาจำเป็นต้องปิดการใช้งานไม่ว่าเมื่อไหร่ที่พวกเขาทำการขึ้นยาน ดังนั้นตอนนี้ พวกเขานั้นไร้การป้องกัน หลังจากยิงพวกเขาด้วยกระสุนปืนใหญ่เลเซอร์ไม่กี่ครั้ง การทำงานทั้งหมดของพวกเขาได้ปิดตัวลงอย่างรวดเร็ว

『อ-ไอ้เวรตะไล!? เรายังมีผู้โดยสารอยู่ เรามีตัวประกัน เข้าใจมั้ย? ตัวประกัน!』

โจรสลัดพยายามจะต่อรองดังออกมาจากรสส.1

ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอนพวกมันเห่าได้

ไม่สำคัญว่าพวกแกร้องกันมากเท่าไหร่ เราได้ทำลายเครื่องขับดันหลักของแกแล้ว ดังนั้นแกจะไม่ไปไหน

“เฮ้ พวกเธอได้ยินนั้นมะ? มันดูเหมือนพวกเขามีตัวประกันอยู่ข้างใน”

“ใช่ ฉันได้ยินมันอย่างดังและชัดเจน แต่แล้วมันยังไงล่ะ?”

หลังจากเห็นผมยิ้มมุมปาก เอลม่ารีบเล่นด้วยทันที ตามีมิเปิดกว้างอย่างตกใจ แต่ผมวางนิ้วชี้ที่ริมฝีปากของผมและทำท่าให้เงียบไว้ เนียแค่มองความวุ่นวายทั้งหมดด้วยรอยยิ้มมุมปากบนใบหน้าของเธอ

“ถ้าอย่างนั้นพวกมันจะฆ่าตัวประกันถ้าเราโจมตีพวกมันไปมากกว่านี้หรือ? แน่นอน พวกมันทำไปเลยได้ พวกมันฆ่าได้มากเท่าที่พวกมันต้องการ ถ้าพวกมันทำ ถ้าอย่างนั้นนั่นแค่หมายถึงค่าหัวของพวกมันจะบินขึ้นและเราจะได้เงินมากขึ้นจากพวกมัน

『อะไร……!?』

“เราเป็นทหารรับจ้าง รู้ป่าวเหอะ? เราไม่ใช่พันธมิตรแห่งสันติ ดังนั้นแล้วยังไงถ้าพวกแกมีตัวประกัน? พวกแกโง่บัดซบป่าว?”

“แม้อย่างนั้น มันไม่เหมือนว่าเราไม่รู้สึกอะไรเลย เรายังคงรู้สึกเสียใจและโกรธอยู่บ้างกับเรื่องนี้ เราจะทำให้มั่นใจว่าจับพวกแกทั้งหมดเป็นๆหลังจากนั้น ดังนั้นแกเตรียมตัวได้เลย”

“กฎหมายจักรวรรดิค่อนข้างเข้มงวดเมื่อมันเป็นการลงโทษจากการกระทำชั่วร้ายนะรู้มั้ย? พวกมันจะถูกทำคืนเป็นร้อยเท่าสำหรับอาชญากรรมเลวร้ายเดียว”

“ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน พวกแกน่ะกู่ไม่กลับแล้ว แค่ยอมแพ้ได้แล้วน่า นั่นจะทำให้มันง่ายขึ้นสำหรับพวกเราทั้งหมด”

『ไอ้เวรระยำเอ้ย!』

โออ้ บางคนโมโห แต่ไม่ว่าอย่างไร ผมยังยิงอาวุธทั้งหมดของยานโจรสลัดประเภทกลางสองลำ ตอนนี้ พวกมันทั้งสองเปลือยเปล่าของจริง

และดังนั้น ในที่สุดบัวดำก็เสร็จการตั้งค่าทุกอย่าง

『ดิฉันขอโทษที่ให้ท่านรอ นายท่าน』

“เวลาซึ่งสมบูรณ์แบบที่สุด เมย์ ส่งหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าสู่ยานโจรสลัดที่ทำการตีขนาบครูซเซอร์โดยสาร หลังจากควบคุมยานโจรสลัดได้แล้ว ให้พวกมันเคลื่อนที่บุกยานครูซเซอร์และทำการจัดการโจรสลัดที่เหลือ”

『รับทราบ ดิฉันจะให้พวกมันติดตั้งด้วยอาวุธไม่อันตรายถึงชีวิต』

“ได้โปรดทำอย่างนั้นด้วย กฤษณะจะคอยเป็นผู้เฝ้าระวังสำหรับความเป็นไปได้ที่จะมีกำลังเสริม ทำการสั่งการหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้า เมย์ และบอกทีน่ากับวิสเกอร์ให้เริ่มงานเก็บกู้”

『อายอายท่าน』

ผมตัดสายกับบัวดำหลังจากทำการสั่งออกไป

โจรสลัดก็ตัดสายบนฝั่งพวกเขาก่อนหน้า เพราะทั้งหมดผมคุยกับเมย์ที่ช่องทางสื่อสารเปิด เพราะพวกเขาได้ยินว่าหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าจะมา ผมพนันว่าพวกเขาเตรียมตัวสกัดกั้นพวกมันอย่างสิ้นหวังประมาณตอนนี้เลย

“ตอนนี้เราแค่ต้องนั่งให้สบายและดู”

“……เอ๋? คุณจะไม่ขึ้นยานโจรสลัดด้วยเหมือนกันเหรอ?”

เนีย ผู้ที่ยิ้มอย่างเงียบๆจนถึงตอนนี้ ในที่สุดก็พูดขึ้นมา และมันดูเหมือนจริงๆแล้วเธอบ่นนิดหน่อย และการตอบเนีย ผมแค่ยักไหล่ผมโดยไม่ลุกขึ้นจากที่นั่งนักบิน

“ผมไม่แน่ใจว่ามีโจรสลัดมากเท่าไหร่อยู่ที่นั่น แต่เพราะพวกเขามียานสองลำ ผมคาดการณ์ว่าพวกมีพวกเขาประมาณสามสิบคน ในทางกลับกัน เราจะส่งหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้ากองทัพรุ่นดีที่สุดซึ่งจะเหนือกว่าพวกเขาอย่างท่วมท้นไม่ว่าความเป็นจริงพวกมันจะใช้อาวุธยุทโธปกรณ์ไม่อันตรายถึงชีวิตหรือไม่ ดังนั้นไม่มีความจำเป็นต้องจงใจรับความเสี่ยงถ้าคนหนึ่งมีทางเลือกที่ดีกว่าพร้อมอยู่”

“เอ๋…… แต่นั่นจะไม่คุ้มค่ากับการถ่ายทอดเลยสักนิด”

“ผมจะบอกคุณตรงๆ คุณนาย ผมไม่มีเจตนาเสี่ยงชีวิตเพื่อให้คุณได้ภาพสดที่ดีอย่างแน่นอนที่สุด”

ตั้งแต่แรก ผมใช้เงินเยอะเพื่อซื้อหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าไว้เพื่อเหตุการณ์แบบนี้ทุกอย่าง ผมพูดถึงกรณีที่ต้องการมาตรการตอบโต้การขึ้นยานหรือการทำการขึ้นยานศัตรูด้วยตัวเราเอง

หลังจากทำการฝึกฝนที่โหดร้ายซึ่งทำให้ผมพ่นเลือดออกมาเป็นถังๆ ผมก็ดูแลตัวเองในการต่อสู้ได้ อย่างไรก็ตาม แน่นอนเลยว่าผมจะไม่จงใจกระโดดเข้าไปในสนามรบจริงที่มาคู่กับเส้นแสงแห่งความตายบินไปบินมาทั่วที่นั่นถ้าผมทำได้

ไม่ว่าจะใส่ชุดเกราะพลังงานหรือไม่ใส่ก็ตาม ถ้าผมแก้ปัญหาได้ด้วยวิธีอันมีประสิทธิภาพมากกว่าและแค่ต้องงัดเงินออกมาบ้างเพื่อใช้วิธีเหล่านั้น ถ้าอย่างนั้นทำไมถึงจะไม่ทำ?

แต่อย่างไรนั้นก็ความคิดเห็นของผมอยู่ดี

 

 

“พวกแกทั้งหมด เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้! พวกหุ่นกระป๋องเหล่านั้นกำลังมา!”

บัดซบ! ไอ้ทรจ.บัดซบนั่นไม่ได้สนใจเกี่ยวกับตัวประกันเลยสักนิด! ข้าก็คิดจริงๆเกี่ยวกับการฆ่าพวกมันให้เยอะๆก่อนหน้านี้ แต่ข้ายั้งไว้ก่อนเพราะเราน่าจะไม่สามารถรับผลที่ตามมาได้

ไม่ว่าจะแบบไหน เราน่าจะหนีออกจากการถูกจับไม่ได้แล้ว และการสร้างการนองเลือดที่นี่จะทำให้อะไรๆมันแย่หนักกว่าเก่าสำหรับเรา

ถ้าคนหนึ่งถูกปฏิบัติเป็นอาชญากรระดับ B ถ้าอย่างนั้นคนนั้นคาดหวังได้ถึงแรงงานหนักตลอดชีวิต ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ คนนั้นอาจได้รับโอกาสเพื่อหายใจเป็นอิสระอีกครั้ง แต่ถ้าคนนั้นก่อเหตุการสังหารหมู่ที่ชัดเจน แน่นอนว่าคนนั้นจะถูกตรีตราเป็นอาชญากรระดับ A

อาชญากรระดับ A นั้นถูกยึดสิทธิ์ความเป็นมนุษย์อย่างเต็มรูปแบบและบ่อยครั้งถูกทำให้เป็นคนไว้ทดลองทางชีวภาพสำหรับการทดลองทุกรูปแบบ แน่นอนว่าข้านี้จะไม่อยากได้รับประสบการณ์การถูกทำเหมือนเป็นหนูทดลองใช้แล้วทิ้งได้กระจอกๆโดยพวกนักวิทยาศาสตร์บ้าบอเหล่านั้น

มันจะเป็นความปรานีแล้วถ้าคนนั้นแค่ถูกโยนเปลือยๆเข้าไปในเครื่องจักร2พยาบาลไร้สายต้นแบบและถูกโยนไปอวกาศนอกเพื่อประเมินสมรรถนะ และคนนั้นก็ถูกพิจารณาได้ด้วยว่าโชคดีถ้าโดนตบอุปกรณ์วีอาร์ทดลองและสมองไหม้จากการกระตุ้นมากเกินไป

คนที่ได้รับชะตาแย่สุดๆจะเป็นคนเหล่านั้นผู้ถูกทำการทดลองปรับแต่งพันธุกรรม แค่คิดเกี่ยวกับที่พวกนั้นโหยหวนในความเจ็บปวดกับร่างกายที่ได้รับความเสียหายเหนือการซ่อมแซมระหว่างถูกเก็บไว้แบบ ‘เกือบตาย’ สำหรับการเก็บข้อมูลมันพอแล้วที่จะมอบฝันร้ายให้กับข้า แน่นอนเลยว่าข้าจะไม่อยากกลายออกมาเหมือนอย่างพวกนั้น

“ทีมขึ้นยาน! อย่าได้ทำผิดพลาดแล้วฆ่า ‘สินค้า’ แม้แต่ชิ้นเดียว! ถ้าพวกแกทำอย่างนั้น เราทั้งหมดจะจบเป็นของเล่นสำหรับนักวิทยาศาสตร์บ้าบอเหล่านั้น พวกแกได้ยินข้ามั้ย!?”

ผมได้ยินการตอบแบบไม่ยั้งคู่ด้วยการด่าหยาบคายจากรสส. ไม่ว่าจะแบบไหน สำหรับตอนนี้ แม้ว่าถ้าเราสักคนทำเละ ข้าอาจจะยังสามารถเอาตัวข้าเองรอดได้จากบทลงโทษที่แย่ที่สุด ข้าเพิ่งเก็บบทสนทนาก่อนหน้าเสร็จไว้ในประวัติเหตุการณ์ยาน เมื่อข้าได้ยินเสียง                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             ดังคู่กับการสั่นชัดเจนที่หนัก จากการอ่านจอบนเครื่องต้นทาง มันถูกก่อขึ้นจากการโจมตีโดยไอ้ทรจ.บัดซบนั้น

เดี๋ยว ตัดสินจากความเสียหายจากตัวถัง……? นั้นถูกสร้างขึ้นโดยเครื่องจักรไร้สาย2เจาะยานเรา!

“ให้ตายสิวะ! พวกมันอยู่ที่นี่แล้ว!”

ข้าดึงปืนเลเซอร์ออกจากซองพกติดตัวและพุ่งออกไปจากห้องนักบิน แค่รอเถอะ! ข้าจะระเบิดพวกหุ่นกระป๋องทหารเหล่านั้นเป็นเศษขยะเลย!

 

 

『การควบคุมยานศัตรูเต็มรูปแบบ สำเร็จ』

『ยืนยันความเสียหายที่เกิดจากระเบิดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ความเสียหาย น้อย』

『คุ้มกัน สำเร็จในการหยุดนักสู้ของศัตรูสองคน』

『สำเร็จการยับยั้งยานศัตรู เตรียมบุกสู่ครูซเซอร์โดยสาร』

รายงานมาทีละอย่างตามๆกันจากหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าที่บกเข้าไปสู้ยานโจรสลัดสองลำ หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าสิบตัวแบ่งออกเป็นสองทีมโดยมีทีมละห้าเครื่อง จากนั้นยานสองลำถูกขึ้นยานลำละหนึ่งทีม เราแค่สบายๆและดูข้างในห้องนักบินของกฤษณะ ใต้คำสั่งสุดแม่นยำของเมย์ หุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้ายับยั้งการต่อสู้ของโจรสลัดด้วยประสิทธิภาพที่ดีอย่างน่ากลัว

“พวกมันเหนือกว่าศัตรูท่วมท้นอย่างเต็มที่เลย ไม่ใช่เหรอ……?”

“ยังไงซะ แน่นอน ถ้าไม่ ถ้าอย่างนั้นการใช้ 60,000 อีเนลสำหรับแต่ละตัวจะมีประโยชน์อะไรล่ะ?”

“แต่เมื่อพี่สู้กับหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าบนเซียร่า III พี่สามารถเอาชนะพวกมันได้อย่างง่าย ถูกมั้ย ฮิโระซามะ?”

“กลับไปตอนนั้นเครื่องจักรลงจอดไร้สายถูกสกัดกั้นครึ่งหนึ่ง และพี่สามารถเก็บพวกมันอย่างเร็วโดยการยิงมันรัวด้วยการยิงปืนเลเซอร์ก่อนมันจะถูกใช้งานอย่างสมบูรณณ์ นอกจากนี้ มันเป็นแค่หุ่นยนต์โปรแกรมล่วงหน้าตัวเดียว มันจะกลายเป็นอันตรายจริงๆถ้าพวกมันทั้งหมดถูกใช้งานและโจมตีเราเป็นกลุ่ม”

“เข้าใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นมันเป็นอย่างนั้น”

ถ้าคนหนึ่งคิดเกี่ยวกับมัน เราดึงดูดโชคร้ายมามากมาย แต่เราก็ไม่ได้ถูกแจกด้วยไพ่ที่แย่ที่สุดด้วยเหมือนกัน แม้อย่างนั้น มันจะดีกว่าถ้าเราไม่เข้าไปมีปัญหาเลยสักนิด

“หนูพูดอะไรดีล่ะ? แน่นอนว่ามันง่ายจริง”

“พี่่ใช้เวลาไปมากเพื่อซื้ออุปกรณ์อันเหมาะสมเพื่อที่จะทำให้อะไรๆมันง่าย เรายังไม่ได้รับกำไรคืนจากการลงทุนเลย”

คนหนึ่งเก็บรางวัลค่าหัวได้ไม่ว่าโจรสลัดจะเป็นหรือตาย แต่ถ้าคนนั้นจับเป็น คนนั้นจะได้กำไรสวยงาม พูดอีกอย่าง ถ้าอยากได้ชั่วโมงบินเยอะสุดในการล่าโจรสลัด คนนั้นต้องการยานแม่ที่เก็บของทั้งหมดกลับมาได้ และหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าที่จับพวกโจรสลัดชั่วเหล่านั้นโดยการดำเนินการขึ้นยานด้วยเหมือนกัน

อืม เพื่อที่จะได้รับ สิ่งเหล่านี่ คนนั้นจำเป็นต้องงัดเงินออกมาลงทุนจำนวนพอสมควร ดังนั้นมันจะค่อนข้างใช้เวลาอยู่บ้างสำหรับคนนั้นเพื่อหามาใหม่และเริ่มได้เงินอย่างเต็มที่ แต่ในระยะยาว มันจะได้กำไรมากกว่าล่าโจรสลัดด้วยยานประเภทเล็กลำเดียว

“ฉันต้องการภาพสดที่ดีๆ! ในที่สุดเราก็ออกมาในยานพลเมืองเพื่อภารกิจช่วยชีวิต แต่ไม่มีฉากให้ถ่ายทำอันน่าสนใจเลย! ฉันต้องการบางอย่างน่าสนใจกว่าเนนนน้!”

“อย่าพูดบางอย่างไม่มีเหตุผลดิเธอ! เฮ้! อย่ามาอิงฉันจากข้างหลัง! อย่าดันหน้าอกใส่หลังหัวฉัน! เรายังอยู่ระหว่างปฏิบัติการ ยัยบ๊อง! ฉันจะโยนเธอออกไปนอกจักรวาลถ้าเธอไมม่หยุด!”

“เสียงดังจัง……”

เอาน่า เธอสอง ฉันปล่อยแท่งขับยานไม่ได้ ดังนั้นพวกเธอแงะยังบ๊องนี่ออกจากฉันได้ไหมเล่า?

ให้ตายสิ ฉันจะห้ามผู้หญิงคนนี้จากการเข้าห้องนักบินกฤษณะยาวจากตอนนี้ไปเลย ฉันไม่ได้ล้อเล่นที่นี่นะ

 

 

“เราจะรับพวกมันไปถ้าอย่างนั้น”

“ได้โปรด”

ผมโบกมือลากับทหารจักรวรรดิ ผู้มอบการทำความเคารพคมๆให้ผมขณะพวกเขานำตัวโจรสลัดผู้ถูกจับโดยหุ่นยนต์ต่อสู้โปรแกรมล่วงหน้าไป เราสามารถเก็บของและชุดข้อมูลจากยานประเภทเล็กที่เราเอาชนะและยานประเภทกลางสองลำที่เราจับ ดังนั้นการขึ้นอยู่กับที่เก็บได้ เราต้องขายพวกมันออกไปเมื่อเรากลับไปสู่โคแม็ตไพร์ม

หนึ่งในยานประเภทกลางอันเราจับกุมถูกลากกลับไปสู่โคโลนีโคแม็ตไพร์มโดยหน่วยที่ขึ้นตรงกับทัพเรืออวกาศจักรวรรดิ ดังนั้นเราลากอีกลำด้วยบัวดำและโยนเศษขยะและชิ้นส่วนอันเราเก็บได้จากพวกมันในโรงจอดบัวดำ

ด้วยนี่เราสามารถจับกุมยานประเภทกลางสองลำและยานประเภทเล็กสองลำที่เราขายพวกมันไปได้ทีหลัง เพิ่มเติม เราจะได้รับเงินพิเศษสำหรับการจับเป็นโจรสลัดพร้อมด้วยรางวัลค่าหัวปรกติ เราก็คาดหวังการเชิดชูที่ได้ทำการช่วยผู้โดยสาร พวก ผมแค่อดใจไม่ไหวจนหัวเราะ!

“ฉันสำนึกกับการกระทำของฉันได้โปรดเมตตา”

ผมเมินผู้หญิงผู้ดำเนินการโดเกสะอย่างงดงามใต้เท้าของผม แค่ไปขอบคุณดาวนำโชคของเธอที่ฉันสามารถหยุดตัวฉันเองจากการโยนเธอออกไปอวกาศนอก คุณนาย

“โยชช่า! ฉันคันมือยากลุยแล้วนะ!”

“มาทำเต็มที่กันนะ พี่สาว!”

พี่น้องช่างทำตัวมีไฟเต็มที่ระหว่างอยู่ข้างหน้าหนึ่งในยานประเภทเล็กอันเราสามารถจับกุมได้

ดวงตาพวกเธอส่องสว่างด้วยแววตามองเหยื่อ พวกเธอได้รับการให้ไปป่วนทั่วยานอวกาศมากเท่าที่พวกเธอต้องการ แต่ส่วนแบ่ง 10% ที่พวกเธอได้รับจากการขายยานที่ว่านั้นน่าจะเป็นแหล่งที่มาของแรงจูงใจพวกเธอด้วยเหมือนกัน

“เนียโตะฟลิกซ์ออกไปแล้ว ดังนั้นตอนนี้มันเป็นตาของโฟมอลเฮ้าต์เอนเตอเทนเมนต์”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ขอโทษเกี่ยวกับนั่น!”

“กุก่ะกี้กี้กี้กี้กี้……”

ซูเอียของโฟมอลเฮ้าต์เอนเตอเทนเมนต์สะบัดขนเหมือนไฟฉูดฉาดของเขาและขึ้นกฤษณะระหว่างหัวเราะอย่างอิ่มอกอิ่มใจ เนียมองซูเอียอย่างตั้งใจด้วยดวงตาเติมเต็มไปด้วยความแค้น บางทีเธอสังเกตว่าผมกำลังมองพวกเธอ เนียแสดงถึงการเยินยอออกจีบด้วยสายตามาให้ผมพริบตาหนึ่ง อึน? เธอจะอะไรอีกล่ะเนี่ย?

“ฉ-ฉันจะจ่ายสำหรับความผิดพลาดของฉันด้วยร่างกาย ดังนั้น-”

“เนียโตะฟลิกซ์ หักห้าแต้ม”

“นุ่โอออออ้? หรือ ใช้ระบบแต้มตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย!?”

การพยายามใช้กลยุทธ์ยั่วยวนผมมากเกินไปนั้นไม่ผ่าน เจ้าหน้าที่คนอื่นของเนียโตะฟลิกซ์จ้องอย่างว่างเปล่าใส่เนียผู้เพิ่งทำให้ประทับใจว่าเธอต้องโดนลดแต้มถึงความต่ำรูปแบบใหม่

ได้โปรดสำนึกอย่างจริงๆจังๆกับการกระทำของเธอได้ไหม?

แต่พวก เธอยังสามารถตอบโต้ตลกๆออกมาแม้ว่าในสถานการณ์นี้หือ

“ได้โปรดจำไว้ว่าเธอจะถูกเชิญสู่การเที่ยวชมอวกาศนอกอันหรูหราข้างในเครื่องจักรสำหรับหนีไร้สายเมื่อเธอลดไปถึงสิบแต้ม”

“ค่ะ……”

ไหล่เนียห่อในความสลดใจ อืมผมแค่ล้อเล่นกับเรื่องเครื่องจักรสำหรับหนีไร้สายอะไรนั่น ครั้งหน้าที่เธอพยายามอะไรแปลกๆ ผมจะให้เธอและทั้งทีมของเธอลงยานที่โคโลนีโคแม็ตไพร์ม

“ถ้าพวกคุณกำลังคิดมันว่ามันควรจะไม่เป็นไรเพราะผมปล่อยเธอไปในครั้งนี้ คุณจะโดนอีกอย่าง รับทราบไหม?”

“ฮ่าฮ่าฮ่า แน่นอนครับ เราเข้าใจ”

“ผมไม่มีเจตนาจะทำอะไรบางอย่างแบบนั้นตั้งแต่แรกอยู่แล้วน่ะครับ”

แวมโดของสเปซดเวิร์กและอัลเลนของโมเบียสริงตอบด้วยรอยยิ้ม แต่ผมไม่ได้พลาดกับการเห็นพวกเขาสั่นอย่างรู้สึกผิดในพริบตากับคำพูดของผม อย่ามาประเมินสายตาของนักบินยานอวกาศมากประสบการณ์ต่ำไปนะ พวกคุณเอ๋ย

 

 

[1] รสส. ระบบสื่อสาร

[2] พอด เปลี่ยนเป็นเครื่องจักรไร้สาย

(เพิ่มขึ้นใหม่ในคลังศัพท์แล้ว)

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด