212 การต่อสู้ขนาดใหญ่

“ข้างบน 2 นาฬิกา บูกี้สามหน่วยกำลังเข้ามา!”

“มาลุยกันเถอะ”

“อายอายท่าน ระบบอาวุธ รอพร้อม”

ผมเล็ง ณ ยานที่นำมาในหมู่สามลำที่เรากำลังเข้าปะทะที่อยู่ระหว่างกำลังหนี พวกมันยังไม่สามารถสังเกตเรา อย่างไรก็ตาม กระสุนบินเลเซอร์สี่ลูกจากปืนใหญ่เลเซอร์ลำกล้องใหญ่จริงๆแล้วนั้นไม่สามารถจะเจาะทะลุท้องของยานโจรสลัดได้ เหล่าเลเซอร์สุดท้ายเราจบที่การโดนกันโดยโล่พลังงาน

“เขามีอุปกรณ์ดี”

“อืม อย่างน้อยเขาก็มีโล่พลังงานที่พอตัว”

『เก่ะ!? ศ-ศัตรู–!』

มามอบการยิงอีกชุดใส่พวกมันเถอะ

ครั้งนี้การยิงปืนใหญ่เลเซอร์สามารถจะเจาะทะลุโล่พลังงานและฉีกผ่านเกราะและตัวถังตรงๆ ทำให้มันเกิดระเบิด

“ค-คุณเพิ่งฆ่าพวกเขา?”

“ใช่”

ผมคุยกับแวมโด ผู้ที่เสียงฟังดูเหมือนกลัว คุยกับเขาแบบตอบอย่างไม่ได้ใช้ความพยายามมากและยิงอีกลูกใส่ยานโจรสลัดสองลำที่เหลือ พวกมันกันการยิงอีกแล้วหือ แต่พวกมันดูเหมือนค่อนข้างสั่นดังนั้นการเคลื่อนที่ของพวกมันค่อนข้างเป็นทำนองเดียวและคาดเดาง่าย ไม่สำคัญว่ายานคนหนึ่งจะเร็วมากเท่าไร มันไม่ผ่านถ้าคนนั้นแค่วิ่งหนีเป็นเส้นตรง รู้ไหม

『ม-ไม่ ได้โปรดอย่า–!』

พลุไฟสกปรกอีกลูกปะทุขึ้นในอวกาศ

『ห-หยุด! ร-เรายอมแพ้!』

ลำสุดท้ายข้อร้องเพื่อชีวิตอันเป็นที่รักยิ่งและดีดเขตกล่องห้องนักบินออกมา เมื่อนั่นเกิดขึ้น เขตกล่องห้องนักบินไม่สามารถกลับไปเชื่อมต่อกับยานที่เหลือได้ยกเว้นว่ามันจะถูกทำอยู่ในอู่จอดยานที่มีอุปกรณ์พร้อม ดังนั้นเองโดยการทำอย่างนั้น พื้นฐานแล้วพวกมันเสียความสามารถในการต่อสู้ทั้งหมดไป อย่างน้อยก็ในการต่อสู้ครั้งนี่

“มีมิ แท็กพวกมัน”

“รับทราบ!”

มีมิใช้งานเครื่องต้นทางและแท็กเขตกล่องห้องนักบินทั้งสองกล่องและยานโจรสลัดที่เหลือที่เห็นได้ว่าไม่มีความเสียหาย มันเป็นการทำงานที่เราไม่ค่อยได้ใช้ แต่มันมีประโยชน์ระหว่างการต่อสู้ขนาดใหญ่แบบนี้เพื่อที่จะขีดกำหนดการฆ่าและของตกของเรา

“ไปที่ต่อไปเถอะ”

“ค่ะ! มีการตอบสนองมาเยอะที่เก้านาฬิกาใต้เรา แล้วก็มียานพวกเดียวกันผสมอยู่ด้วย พวกเขากำลังอยู่ในการต่อสู้”

ผมขับยานตามการนำทางของมีมิ และหลังจากระยะเวลาสั้นๆ เราสามารถมาถึงสนามรบต่อไป

“พวกเขาถูกดันล่าถอยหือ”

“โจรสลัดมันค่อนข้างเยอะ แต่มากกว่านั้น อุปกรณ์พวกมันดูเหมือนดีกว่าทั่วไป ผมคิดว่าผมเพิ่งเห็นยานศัตรูยิงเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออนออกมา

“นี่จะมีปัญหาแหง”

เครื่องยิงก้อนลำแสงเป็นอาวุธสนับสนุนที่มีความสามารถลดพลังงานโล่สูงแต่ห่วยแตกอย่างจริงจังกับการสร้างความเสียหายให้เกราะและตัวถังยานโดยตรงเป็นการแลกเปลี่ยน พื้นฐานแล้วพวกมันแพงมากกว่าปืนใหญ่เลเซอร์กระจายสูงและชุดปืนใหญ่ และกระสุนบินของพวกมันก็ช้ากว่ากระสุนบินจากชุดปืนใหญ่ และผลลัพธ์ มันค่อนข้างยากที่จะยิงอะไรๆด้วยพวกมัน อย่างไรก็ตาม เมื่อมันเป็นเรื่องความพิเศษที่มันเชี่ยวชาญ พวกมันค่อนข้างมีประสิทธิภาพจริง ในการต่อสู้กลุ่มที่วุนวาย การมียานที่ติดตั้งด้วยเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออนผสมอยู่ในหมู่ศัตรูจะหมายถึงมีอันตรายที่คนหนึ่งจะพบวาถูกถอดโล่พลังงานหายไปหมดและได้รับความเสียหายที่ยิ่งใหญ่เป็นผลลัพธ์ มันพูดได้เลยว่าพวกมันค่อนข้างร้ายกาจในสถานการณ์เฉพาะ

“นี่คือกฤษณะ ผมจะกระโดดเข้าไปและร่วมงานฉลองด้วย”

『ยินดีต้อนรับ! ไอ้พวกคนเหล่านี้มันมีอุปกรณ์ดีแปลกๆ! ระวังด้วยนะ!』

“โรเจอร์”

ผมขับตรงเข้าไปสู่สนามรบขณะผมตอบผ่านรสส.ระยะกว้าง อย่างแรก ผมจะต้องจัดการยานเหล่านั้นอันติดตั้งไปด้วยเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออน คนเหล่านั้นที่เด่นกับการใช้เครื่องยิงก้อนลำแสงจะชอบขับไปกลางการยิงระยะประชิดและยิงเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออน ณ จุดเผาขนคู่กับชุดปืนใหญ่ของพวกมัน แต่คนเหล่านั้นผู้ไม่คุ้นชินกับพวกมันจะยิงจากระยะไกลเหมือนคนบ้าแม้ว่าอัตราการยิงโดนนั้นต่ำติดดิน ใช่ เหมือนไอ้คนนั้นทุกอย่าง

『อุโออออ้!? ไปไกลกละ–』 

“นั่นหนึ่งแล้ว”

ผมยิงปืนใหญ่กระสุนลำกล้องใหญ่สองกระบอกทันทีก่อนผมจะผ่านยานโจรสลัดดอันติดตั้งด้วยเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออนและทำลายมันอย่างสิ้นเชิง ปืนใหญ่กระสุนเป็นอาวุธที่ใช้ยากแปลกๆนิดหน่อย แต่พวกมันมีความสามารถที่จะทำให้โล่พลังงานเป็นแค่เรื่องเล็กน้อยและก่อความเสียหายใหญ่กับเกราะและตัวถังของยานศัตรู เมื่อพื้นฐานแล้วยิงจากระยะเผาขน มันเป็นอาวุธสำหรับการต่อสู้วุ่นวายเหมือนการต่อสู้เช่นนี้อย่างสมบูรณ์แบบ

“อ่ะว้าว้าว้า…… ฮฮฮฮี้!”

ผมได้ยินเสียงร้องโหยหวนเบาแหลมๆกลัวๆจากคุณแวมโดจากข้างหลังผม แต่ผมจะถูกเบี่ยงความสนใจโดยเขาตอนนี้ไม่ได้ โอ้ จริงๆแล้วศัตรูพยายามจะเข้าใกล้เข้ามาหือ

แน่นอน เอาเลย กินกระสุนลูกปรายของปืนใหญ่ยิงเป็นของฝากไปแล้วกัน

『ไอ้คนสี่แขนมันมีปัญหา! จัดการมัน!』

『เราจะขยี้เขา!』

“ฮ่าฮ่าฮ่า นั่นมุขตลกดี พวก”

อืม เพราะพวกมันมาด้วยตัวเอง ผมจะพูดว่าให้พวกมันทำ ผมเน้นยิงตรงไปข้างหน้าและระเบิดรูจากขบวนตีวงล้อมเลอะๆเทอะๆของพวกมัน หลังจากรีบออกมา พลิกหัวยานและยิงแลกกับศัตรูผู้ไล่ตามซึ่งหน้าระหว่างบินถอยหลังที่ความเร็วสูง แม้ว่าพวกมันมีอุปกรณ์ดีอยู่กับพวกมัน โจรสลัดนั้นยังเป็นโจรสลัด

ไม่มีแรงกดดันตราบใดที่ผมทำให้มั่นใจว่าคอยดูเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออนและมิสไซล์ค้นหา

『อ-ไอ้คนนี้–! ทำไมการโจมตีของเราไม่มีผลวะ?』

『มันไม่เหมือนว่าเรายิงโดนเขาไม่ได้เลย! ยิงต่อไปเรื่อยๆ!』

อืม พวกมันพูดถูก มันไม่เหมือนว่าผมเลี่ยงการโจมตีของพวกมันทั้งหมดได้อย่างสมบูรณ์ การยิงเลเซอร์พื้นฐานแล้วนั้นหลบยาก และการยิงชุดปืนใหญ่เป็นชุดก็มีภัยกับเราได้ด้วยเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่ผมสนใจกับการยิงเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออนและมิสไซล์ค้นหา โล่พลังงานสามชั้นของกฤษณะจะสามารถทนรับการโจมตีอื่นทั้งหมดได้พร้อมกับไม่มีปัญหา

และเมื่อผมล่อยานศัตรูมามากมายขนาดนี้แล้ว

『โอร่าาา! ท้องแกเปิดกว้างแล้วโว้ย!』

『แกมันดูถูกเราเกินไปจริงๆ!』

ทหารรับจ้างคนอื่นผู้ถูกกดดันล่าถอยก่อนหน้าได้รับแรงส่งกลับมาและตีฝ่าเข้าด้านข้างของโจรสลัดผู้มุ่งสนใจที่ผม ไม่จำเป็นต้องพูด พวกเขาก็เล็งไปที่ศัตรูผู้ติดตั้งเครื่องยิงก้อนลำแสงไอออนและมิสไซล์ค้นหา พวกเขาฉีกทะลุแถวโจรสลัดอย่างดุดัน

『บ-บัดซบ! ทำไมมันกลายเป็นแบบนี้วะ!?』

『อ๊ะ– เฮ้!? อย่ามากล้าหนีตอนนี้นะ ไอเวรเอ้ย!』

โจรสลัดบางคนเห็นแล้วว่าสถานการณ์กำลังเปลี่ยนสู่ความแย่ที่สุดสำหรับพวกมันและกลายเป็นกลัวแล้วพยายามที่จะหนี แน่นอน ไม่มีทหารรับจ้างผู้จะแค่มองพวกมันขณะพวกมันหนี โจรสลัดที่เหลือจะถูกขยี้ทั้งหมด โจรสลัดที่หนีก็จะถูกยิงตกด้วยเหมือนกัน

นั่นแค่ที่ทหารรับจ้างทำงานกันอย่างไร

“เฮี๊ยะฮ่าาาา! ตอนนี้ นี่แหละที่ฉันเรียกว่าการไล่ล่าหาความสนุก! ใครเร็วกว่าชนะ!”

『โอร่าโอร่าโอร่า! อย่าคิดนะว่าจริงๆแล้วจะหนีได้ ไอ้บ้าเอ้ย!』

『วะฮ่าฮ่าฮ่า! บั้นท้ายส่ายๆของแกมันเรียกข้าเข้าไปว่ะไม่ใช่เหรอนั่น!? หยุดวิ่งนะ! รายได้ชุดต่อไปของข้ามันขึ้นอยู่กับค่าหัวของแก!』

สำหรับพวกเราทรจ. โจรสลัดผู้เสียกำลังใจสู้และเปิดเผยด้านหลังไร้การป้องกันให้เรานั้นไม่ใช่อะไรนอกเสียจากเหยื่อง่าย

“……ผมบอกไม่ได้จริงๆแล้วว่าคนไหนของพวกเราเป็นโจรสลัดที่นี่”

“อ่ะฮ่าฮ่า……”

มีมิหัวเราะอย่างขมขื่นตอบการพึมพำของแวมโด เฮ้ นั่นหยาบคาย

เราแค่ทำตัวเหมือนที่ทหารรับจ้างควรทำรู้ไหม

คุณภาพของอุปกรณ์โจรสลัดนั้นสูงกว่าที่คาดและทำให้เหล่าทหารรับจ้างได้รับความเสียหายไปบ้าง แต่นอกจากนั้น ปฏิบัติการเพื่อเข้ายึดฐานโจรสลับนั้นค่อนข้างราบลื่น อย่างน้อยๆ การต่อสู้ในอวกาศก็เป็นอย่างนั้น

ตอนนี้ กองกำลังอวกาศจักรวรรดิคู่กันกับหน่วยทหารราบของเอิร์ลดาเรนวาลด์กำลังบุกภายในฐานโจรสลัดอย่างเป็นพายุเพื่อทำปฏิบัติการเก็บกวาด

ขณะที่สำหรับเรา ตอนนี้เรายุ่งอยู่กับการเก็บของตกหลังต่อสู้กัน พูดอีกอย่าง เรากำลังค้นหาของตกมีค่ากับซากของยานโจรสลัดอันถูกทำลาย โจรสลัดที่ถูกยิงตกระหว่างปฏิบัติการปราบฐานปรกติแล้วมีของตกมีค่าอยู่เหลือเฟือเก็บอยู่ภายในพวกมัน

“ทำไมเป็นอย่างนั้นล่ะครับ?”

“มันเรียบง่าย มันเพราะพวกมันได้เอาทุกอย่างที่มีค่าที่มันยัดได้ใส่เข้าไปในยานของมันก่อนพวกมันหนีจากฐาน ไม่สำคัญว่าปฏิบัติการมัน ‘ลับ’ มากเท่าไหร่ ในที่สุดสุดท้ายนั้นสารสนเทศจะเล็ดออกไปจากที่ไหนบางแห่ง และเมื่อมันเป็นเช่นนั้น โจรสลัดจะเตรียมการสำหรับการหนีที่รวดเร็ว”

ผมตอบคำถามแวมโดขณะที่เราไล่ล่าหาของตก มีตลับอาหาร, น้ำดื่ม, เหล้า, ของพร้อมใช้ทางการแพทย์, ยา, โลหะหายาก, ด้วยกันกับวัสดุที่ขายได้และผลิตภัณฑ์เทคโนโลยี แล้วก็มีผู้คนกำลังหลับในความเย็นสูงสุดที่เครื่องจักรสำหรับหลับไร้สาย – น่าจะเป็นทาสผิดกฎหมาย

“ตอนนี้มันค่อนข้างได้เยอะ…… พวก”

ในระบบดาวโคแม็ต จริงๆแล้วค่อนข้างมีโจรสลัดอยู่เยอะผู้ซุ่มซ่อนคืบคลานไปทั่วเพื่อเฟ้นหาทาสผิดกฎหมาย มันอยู่ภายในความคาดหวัง แต่มันยังทำให้ผมอารมณ์เสีย อืม ผมเชื่อว่าจักรวรรดิและเอิร์ลดาเรนวาลด์จะดูและทาสผิดกฎหมายและผู้ถูกลักพาตัวที่เราสามารถช่วยได้ในเวลานี้ดังนั้นผมเดาว่านั้นเป็นสิ่งที่น่าขอบคุณ

พูดถึงแล้ว โจรสลัดผู้หนีออกมาแล้วยอมแพ้ระหว่างการต่อสู้จะถูกส่งต่อให้กองทัพจักรวรรดิคู่กันกับเขตกล่องห้องนักบินของพวกเขา ผมไม่รู้ว่าจุดจบสุดท้ายที่สุดของพวกมันจะเป็นอย่างไร แต่ผมหวังว่าพวกมันจะเกิดใหม่สู่สิ่งมีชีวิตมนุษย์ดีๆในชีวิตหน้า

“พื้นฐานแล้ว แหล่งที่มารายได้หลักของเราเหล่าทหารรับจ้างคือค่าหัวที่มีอยู่บนโจรสลัดที่เราล่าได้ แต่คุณก็มองข้ามรายได้ที่เราได้จากการขายของตกบนสนามรบไม่ได้ด้วยเหมือนกัน หรือ ตั้งแต่เราได้ซื้อยานแม่เอง จริงๆแล้วเราได้รับเงินเท่าเทียมกับค่าหัวโจรสลัดโดยรวมหลังจากขายของตกทั้งหมด หรือบางทีมากกว่าบางเวลา”

“พูดถึงแล้ว ผลลัพธ์ของการต่อสู้วันนี้เป็นยังไงครับ?”

“อ่า– มีมิ?”

“เราสามารถยิงยานขนาดเล็กได้ 42 ลำ และยานขนาดกลางได้ 8 ลำในครั้งนี้ นั่นทำให้คะแนนการฆ่ารวมของเราเป็นห้าสิบตรงๆ”

“เพราะอุปกรณ์ของโจรสลัดดีกว่าปรกติ เราไปถึงจำนวนก่อนหน้าเราไม่ได้หือ”

“เราจะได้มากยิ่งกว่าเมื่อเราขายของตก”

“ยานห้าสิบลำ…… ช่างน่าประทับใจ”

แวมโดหายใจเฮือกตกใจเมื่อเราได้ยินผลลัพธ์การต่อสู้ของกฤษณะ พูดถึงแล้ว เงินรางวัลสำหรับการยิงยานโจรสลัดลงครั้งนี้คือ 5,000 อีเนลสำหรับยานขนาดเล็กและ 20,000 อีเนลสำหรับยานขนาดกลาง ทั้งหมดในทั้งหมด เราสามารถได้มา 370,000 อีเนลจากเงินรางวัลโดยรวมอย่างเดียว

จะมีค่าหัวที่อยู่บนหัวของโจรสลัดแยกกันมาเพิ่มเติมจากเงินรางวัลด้วยเหมือนกัน เพิ่มเติมจากเงินเหล่านั้นอีก เราจะได้ยิ่งมากกว่านั้นจากการขายของตกและยานโจรสลัดที่จับได้หลังจากเราซ่อมแซมและปรับแต่งพวกมันนิดหน่อย ผมไม่แน่ใจจริงๆว่าเราจะได้มากเท่าไหร่ในครั้งนี้ แต่เราได้เงินเยอะอย่างไม่ต้องสงสัย! ผมอดใจไม่ไหวนอกจากหัวเราะในความสุขอีกครั้ง

“หนูดีใจนะที่พี่ดูมีความสุขกับตัวเองน่ะ ฮิโระซามะ”

“ไม่ได้จะฟังดูเหมือนพวกขี้แซวนะ แต่เธอชอบเงินจริงๆไม่ใช่เหรอฮิโระ?”

“ไม่ใช่ว่ามันรู้สึกดีเหรอที่เหงื่อและความพยายามได้รับรางวัลเป็นชิ้นเป็นอันเต็มๆนะ?”

“อาชีพทหารรับจ้างมันเป็นอาชีพที่ทำแล้วรู้สึกดีนะ ไม่ใช่เหรอ”

“ทำแล้วรู้สึกดีเหรอ? ยังไงซะ นั่นก็จริง”

“นั่นถูกแล้ว แต่ไม่เหมือนฮิโระ เราแค่สมาชิกลูกเรือรับจ้างดังนั้นเราแค่ได้ส่วนแบ่งเราในรายได้โดยรวมทั้งหมด”

“อืม และส่วนแบ่งคุณมากเท่าไหร่……?”

“หนูได้ จากรายได้รวม 1% ระหว่าเอลม่าซังได้ 3%”

“นั่น…… ไม่ใช่นั่นน้อยไปหน่อยเหรอ?”

แวมโดส่ายหัว แต่ 1% และ 3% ดูเหมือนน้อยจริง ไม่ใช่หรือ? มันไม่เหมือนว่าพวกเธอไม่ได้เสี่ยงชีวิตของพวกเธอด้วยเหมือนกัน

“ฉันพูดอย่างแน่ใจไม่ได้เพราะเรายังไม่รู้ว่ารายได้โดยรวมนั้นมากเท่าไหร่ แตฉันจะเดาว่าได้ไม่น้อยกว่า 100,000 อีเนลจากส่วนแบ่งของฉันในครั้งนี้”

“หนูคิดว่าส่วนของหนูจะออกมา 30,000 อีเนลด้วยเหมือนกัน หนูแค่ทำงานได้รับจำนวนนั้นออกมาในวันเดียวรู้มั้ย?”

“ยังไงซะ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน ผมเข้าใจว่าคุณใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่ไกลจากการเอื้อมของพลเมืองทั่วไปเช่นตัวผมเอง…… พูดถึงแล้ว แค่คุณทั้งหมดใช้เงินนั้นยังไงหรือ?”

“ฉันจะแค่ซื้อเหล้าอร่อยๆและของ”

“หนูจะซื้อาหารอร่อยๆหนูว่า?”

“แล้วอะไรเหมือนเสื้อผ้าและเครื่องประดับล่ะ……?”

“นึน ยังไงซะ ถ้าฮิโระสนใจในอะไรแบบนั้น ถ้าอย่างนั้นมันไม่เหมือนว่าฉันจะไม่พิจารณาซื้อมันมาบ้าง……”

“หรือแทนจะเป็นอย่างนั้น ถ้าฮิโระซามะสนใจในบางอย่าง เขาแค่ซื้อมาทันทีด้วยตัวเอง……”

อืม พวกเธอพูดถูก ถ้าผมเห็นเสื้อผ้าและคิดว่าพวกมันจะดูดีกับมีมิและเอลม่า ผมน่าจะซื้อพวกมันในการเต้นของหัวใจครั้งเดียว ใช่ และถ้าเครื่องประดับเตะตาผม ผมจะซื้อพวกมันด้วย ใช่

อืม มันไม่เหมือนว่าคนหนึ่งใส่เสื้อผ้าและเครื่องประดับตกแต่งไม่ธรรมดาระหว่างการต่อสู้ได้ ถ้าบางอย่างมันบินออกไปแล้วไปลอยอยู่ทั่วข้างในห้องนักบินระหว่างการต่อสู้ มันจะแค่เข้ามาขวางและมันจะค่อนข้างเป็นอันตราย

“……อย่างที่คาดกับผู้ชายผู้มีความสัมพันธุ์กับผู้หญิงสองคน เขาฟังดูพึ่งพาได้แน่นอนเลยครับ”

“ถูกต้อง”

“เพราะทั้งหมดมันเป็นฮิโระซามะ”

เอลม่ายิ้มอย่างอ่อนโยนระหว่ามีมิแสดงสีหน้าภาคภูมิใจด้วยเหตุผลบางอย่างอึก ถ้าเธอพูดอะไรเหล่านั้นกับผมตรงๆ ผมจะแค่เขิน รู้ไหม หรือ พวกเธอหยุดหาของได้แล้ว เรายังมีงานต้องทำ