ตอนที่ 2423 จักรพรรดินีเสียเลือดไม่เสียน้ำตา

เหยียนหมิงซุ่นไม่กลับมาทั้งคืน เหมยเหมยรอถึงกลางดึกก็เผลอหลับไป แล้วถูกเล่อเล่อเตะจนตื่นในเวลามื้อเที่ยงของอีกวัน

เพราะเจ้าเด็กอ้วนหิวแล้วจะดื่มนม

เหยียนหมิงซุ่นกลับมาอีกทีตอนหัวค่ำ เขาดูอ่อนล้ายิ่งกว่าเมื่อวาน แต่สีหน้ากลับดูตื่นเต้นอย่างมาก

“จับสวีหล่างได้แล้วเหรอ?” เหมยเหมยถาม

“ใช่…จับได้แล้ว” เหยียนหมิงซุ่นพยักหน้ารับ เดินมาหอมแก้วเหมยเหมยฟอดใหญ่แล้วพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “เหมยเหมยเธอช่างเป็นดาวนำโชคของพี่จริง ๆ”

ที่แท้เหยียนหมิงซุ่นก็นึกขึ้นได้ตอนที่เหมยเหมยเอ่ยถึง เขาจึงรีบพาลูกน้องไปตามล่าในเขตน่านน้ำละแวกเมืองหลวง และเป็นไปตามคาดสวีหล่างว่ายถึงท่าเรือป๋อไห่แล้ว

หากไม่ได้เหมยเหมยเตือนสติไม่แน่เจ้าหมอนี่อาจหนีรอดไปอีกก็ได้!

เหมยเหมยได้ใจขึ้นมาทันทีพลางเชิดหน้าอย่างเย่อหยิ่งแล้วพูดแค่นเสียงว่า “ฉันฉลาดอยู่แล้ว!”

“ใช่ เธอฉลาดที่สุดในโลกเลย!”

เหยียนหมิงซุ่นอารมณ์ดี พอเห็นหน้าตาแสนเย้ายวนของเหมยเหมยก็ใจกระตุกอย่างอดไม่ได้ ทาบริมฝีปากลง เพียงแต่—

‘เพี้ยะ’

ฝ่ามืออวบอ้วนฟาดใส่หน้าเหยียนหมิงซุ่นเสียงดังจนครึ่งใบหน้าของเหยียนหมิงซุ่นเกิดรอยฝ่ามือสีแดงฉานในฉับพลัน เจ้าตัวนิ่งอึ้งไปทันที

นอกจากถูกเฮ่อเหลียนชิงตบคราวนั้น นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาถูกคนตบหน้า!

อาจหาญนัก!

“แอ๊ะ…”

เล่อเล่อในอ้อมแขนของเหมยเหมยเหยียดเท้าเล็กอย่างไม่พอใจ เธอกำลังดื่มนมอยู่ดี ๆ พอคุณพ่อกลับมาคุณแม่ก็ไม่สนใจเธอแล้ว กวนเวลาทานข้าวของเธอ…

ไม่ว่าจะคนหรือเรื่องใดที่กวนเวลามื้ออาหารของเล่อเล่อ ต่อให้เป็นเหยียนหมิงซุ่นเองเล่อเล่อก็ลงไม้ลงมืออย่างไม่ลังเลใจสักนิด!

เรื่องกินเรื่องใหญ่ คุณพ่อถอยไป!

เล่อเล่อเห็นเหยียนหมิงซุ่นยังไม่ถอยไปก็ยิ่งไม่พอใจ มือถูกยกขึ้นสูงอีกครั้งเพื่อเตรียมฟาดเป็นครั้งที่สอง เหยียนหมิงซุ่นจะยอมให้เธอได้ใจได้อย่างไร สองนิ้วคีบฝ่ามืออวบของเจ้าตัวเล็กไว้อย่างง่ายดายพลางมองเธออย่างนึกขำ

“อุ๊บ!”

เหมยเหมยเห็นรอยฝ่ามือบนหน้าเหยียนหมิงซุ่นก็อดขำไม่ได้ พลางพูดเสียงตำหนิว่า “พี่เบามือหน่อย เดี๋ยวเล่อเล่อก็เจ็บหรอก!”

“เจ้าตัวเล็กนี่กล้ามาก ต้องสั่งสอนสักหน่อยแล้ว!” เหยียนหมิงซุ่นออกแรงเพียงนิดเดียว เล่อเล่อขมวดคิ้วแน่น เบะปากทำท่าเหมือนจะร้องไห้ แต่สุดท้ายก็ไม่ร้องเพราะเธอเลือกที่จะกลั้นไว้

เสวี่ยเอ๋อร์บอกว่าพวกเธอคือจักรพรรดินี ยอมเสียเลือดแต่จะไม่ยอมเสียน้ำตา!

มีแต่พวกอ่อนหัดเท่านั้นถึงจะร้องไห้ เธอไม่ใช่สักหน่อย!

“โอ๊ย…เล่อเล่อเพิ่งอายุเท่าไรเชียว พี่จะถือสาลูกทำไม…เหมือนเด็กน้อยขึ้นทุกวัน!”

เหมยเหมยปวดใจเลยยื่นมือห้ามเหยียนหมิงซุ่นไว้

เหยียนหมิงซุ่นจำต้องปล่อยมือพลางคิดว่าตัวเองดุไปหน่อยจริง ๆเลยพูดเสียงเบาว่า “พี่แค่อยากสร้างความน่าเกรงขาม เด็กต้องมีคนให้กลัวสักคน ไม่งั้นอนาคตต้องเหิมเกริมกว่านี้แน่!”

“เล่อเล่อเพิ่งตัวแค่นี้จะไปรู้เรื่องอะไรเล่า พี่จะสร้างความน่าเกรงขามก็ไว้ตอนโตสิ ตอนนี้ห้ามรังแกเล่อเล่อของฉัน!”

เหมยเหมยเหลือบมองมือของเล่อเล่อแวบหนึ่ง แค่มีรอยแดงเล็กน้อยเท่านั้นถึงค่อยโล่งใจลงบ้าง แต่ก็อดถลึงตาใส่ไม่ได้

เหยียนหมิงซุ่นได้แต่ลูบจมูกปอย ๆ

“สีอันน่าพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่อาการสาหัสเกินไปอาจจะทิ้งอาการเจ็บปวดไปตลอดชีวิต!” เหยียนหมิงซุ่นเป็นฝ่ายเอ่ยถึงเรื่องที่เหมยเหมยให้ความสนใจก่อน

เหมยเหมยถูกดึงความสนใจไปตามคาดเลยถอนหายใจทีหนึ่ง “รอดชีวิตได้ก็พอ เธอจะถูกตัดสินโทษไหม?”

“แน่นอน แต่ตอนตัดสินโทษต้องคำนึงถึงความดีความชอบของเธอด้วย น่าจะลดโทษได้”

การตามจับกุมสวีหล่างคราวนี้สีอันน่ามีส่วนช่วยไว้มาก ต้องได้รับการลดโทษอย่างแน่นอนอยู่แล้ว

“งั้นก็ดี หวังว่าอนาคตเธอจะเป็นคนดีแล้วกัน!” เหมยเหมยปลาบปลื้มใจอย่างมากเลยถามอีกว่า “ผู้ร่วมก่อความผิดกับสวีหล่างถูกจับได้หมดแล้วเหรอ? ไต่สวนเรื่องที่ถังม่านลี่ถูกขายไปที่ไหนได้ไหม?”

…………………………..

ตอนที่ 2424 ต้องตัดสินโทษขั้นรุนแรงที่สุด

“มีอีกหลายคนยังจับไม่ได้ แต่ลูกน้องคนสำคัญของสวีหล่างจับได้แล้ว”

เหยียนหมิงซุ่นพึงพอใจมากและยิ่งดีใจกับการพัฒนาของเหยียนหมิงต๋า

ครั้งนี้หากไม่ได้เหยียนหมิงต๋าที่มีไหวพริบดีคงตามจับทีมลูกน้องของสวีหล่างไม่ง่ายขนาดนี้ สีอันน่าเองก็คงไม่มีทางหนีมาพร้อมกับ DNA ของสวีหล่างได้ นี่ต่างหากที่สำคัญที่สุด

“แล้วจะตามหาถังม่านลี่เจอไหม?” เหมยเหมยกังวลใจมาก

“ลูกน้องคนสำคัญของสวีหล่างสารภาพแล้วว่าเขาเป็นคนขายถังม่านลี่เอง นอกจากนี้ยังมีผู้หญิงชาติเดียวกันมากมายถูกขายไปที่นั่น พี่ส่งคนไปที่ตะวันออกกลางแล้ว”

เหยียนหมิงซุ่นสีหน้าเย็นยะเยือก จำนวนที่ลูกน้องคนสำคัญสารภาพออกมานั้นเป็นที่น่าสะเทือนใจเหลือเกิน

หญิงสาวเหล่านั้นส่วนมากถูกหลอกขาย หนำซ้ำสิ่งที่น่าแค้นใจที่สุดคือหญิงสาวที่น่าสงสารเหล่านั้นอาจไม่สามารถกลับบ้านเกิดได้อีกตลอดชีวิตและต้องตายในต่างแดน

“ยิงเป้า…ไม่สิ…ต้องเอามีดกรีดพันครั้งหมื่นครั้ง ทำไมประเทศเราต้องยกเลิกการทรมานด้วยนะ สัตว์เดรัจฉานพวกนั้นสมควรถูกลงทัณฑ์อย่างทรมานแล้วต้องลงโทษยันโคตรเหง้าไปเลย พวกเขาหลอกขายลูกสาวคนอื่น งั้นก็เอาลูกสาวของพวกเขาขายไปที่ตะวันออกกลางเลยสิ…”

พอเหมยเหมยได้ฟังเหยียนหมิงซุ่นเล่าเหตุการณ์ทุกข์ทรมานที่หญิงสาวเหล่านั้นได้พบเจอแถบตะวันออกกลางอย่างที่มนุษย์ทั่วไปไม่อาจรับไหวก็โมโหจนเส้นเลือดแทบแตก

เมื่อก่อนตอนที่เธอยังไม่เป็นแม่คน หากได้ฟังเรื่องราวสุดอนาถแบบนี้คงไม่ได้มีความรู้สึกร่วมมากขนาดนี้

แต่ตอนนี้เธอมีเล่อเล่อ เพียงแค่คิดว่าพวกค้ามนุษย์อาจจะทำแบบนี้กับเล่อเล่อของเธอ หัวใจของเธอก็บีบแน่นและแทบไม่กล้าจินตนาการต่อไป

เธอนึกอยากฆ่าคนชั่วให้หมดไปจากโลกใบนี้ ให้แสงอาทิตย์สาดส่องทั่วหล้า สร้างสภาพแวดล้อมอันดีที่สะอาดและอบอุ่นแก่ลูกรักของเธอ

เหยียนหมิงซุ่นตบไหล่เหมยเหมยที่ทำหน้าโกรธเกรี้ยวเบา ๆแล้วพูดปลอบใจว่า “วางใจเถอะ คนพวกนั้นไม่มีจุดจบที่ดีแน่ คงไม่ได้รู้สึกดีไปกว่าการถูกทรมานหรอก แต่ว่า…การลงโทษแบบเหมารวมคงเป็นไปไม่ได้หรอก กฎหมายไม่อนุญาต!”

เขาเจอบันทึกเอกสารค้าอวัยวะมนุษย์และค้ามนุษย์ของพวกสวีหล่างที่ห้องใต้ดินลานไควฟง ต่อให้เขาเตรียมใจไว้บ้างแล้วแต่ก็ตกใจอีกเฮือกใหญ่อยู่ดี

สวีหล่างไม่เพียงแต่ค้าผู้หญิงแต่ยังค้าเด็กน้อยด้วย โดยเฉพาะเด็กที่อายุระหว่างเจ็ดแปดขวบถึงสิบสองสิบสามขวบ มีทั้งชายและหญิงแต่มีจุดหนึ่งที่เหมือนกันคือต้องหน้าตาดี

เพราะมีลูกค้าโรคจิตไม่น้อยที่ชื่นชอบเด็กที่ร่างกายยังไม่โตเต็มที่แบบนี้

พอเด็กพวกนี้ถูกส่งตัวไปที่นั้น คนที่รอดชีวิตได้มีน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยเพราะส่วนมากตายเพราะทนความทรมานไม่ไหว

สิ่งที่สร้างความโกรธเคืองแก่เหยียนหมิงซุ่นมากที่สุดคือในบรรดาจำนวนคนที่ถูกขายออกไป จำนวนเด็กมีสัดส่วนมากที่สุด

มิน่าหลายปีมานี้สถิติที่ทางหน่วยงานตำรวจเคยรวบรวมเอาไว้พบว่าจำนวนเด็กที่หายตัวไปเพิ่มขึ้นทุกปี ไม่ว่าจะตามบุกจับอาชญากรค้ามนุษย์มากแค่ไหนแต่จำนวนตัวเลขกลับมีแต่เพิ่มขึ้นไม่มีลดลงเลย ใครจะคิดว่าองค์กรค้ามนุษย์ที่ใหญ่ที่สุดจะลอยตัวอยู่ตรงหน้าเขา

เหยียนหมิงซุ่นเดือดดาลแต่ยิ่งกว่านั้นคือโทษตัวเอง

เมื่อกี้เฮ่อเหลียนชิงเรียกตัวเขาไปด่ายกหนึ่ง เขาไม่กล้ายอกย้อนเลยสักประโยคเดียวเพราะเขาสมควรถูกด่า

“พี่ พี่ส่งพวกสัตว์เดรัจฉานพวกนั้นไปที่คุกนักโทษข่มขืนผู้หญิงแล้วก็นักโทษที่เป็นโจรหรือฆาตกรอะไรเทือกนั้น อย่าให้พวกเขาตายไวเกินไปละ!” เหมยเหมยคิดวิธีการทรมานดี ๆได้แล้ว

เธอเคยได้ยินเรื่องสกปรกในคุกมาบ้าง ได้ข่าวว่าเหล่านักโทษจะแบ่งชนชั้นเหมือนกัน คนที่ไม่ควรมีเรื่องด้วยมากที่สุดคือนักโทษที่เป็นฆาตกร และชนชั้นต่ำที่ถูกหยามเหยียดมากที่สุดคืออาชญากรค้ามนุษย์

ต่อให้เป็นฆาตกรที่โหดเหี้ยมมากแค่ไหนก็ไม่อาจทำเรื่องต่ำช้าอย่างการค้าเด็กได้หรอก อดีตพวกโจรยังถือหลักคุณธรรมด้วยว่าจะปรานีเด็กและคนท้อง

เหยียนหมิงซุ่นหัวเราะ “พี่สั่งการไว้แล้ว เดือนนี้ไม่ปล่อยให้พวกเขาใช้ชีวิตอย่างสุขสงบแน่”

เขากับเหมยเหมยใจตรงกันจริง ๆ พอจับพวกเศษเดนเหล่านี้ได้ นอกจากสวีหล่างแล้วคนอื่น ๆต่างก็ถูกจัดไปอยู่ตามห้องรับรองชั้นดี คนที่อยู่ร่วมห้องกับพวกเขามีแต่นักโทษที่มีรสนิยมสุดแปลกกันทั้งสิ้น

เดือนนี้พวกเขาอย่าคิดหวังจะได้ผงาดขึ้นมาเลย!

………………