ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น 756 วางแผน + 757 น้ำตาสั่งได้

Now you are reading ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น Chapter 756 วางแผน + 757 น้ำตาสั่งได้ at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 756 วางแผน

แม้ไม่ชอบให้ใครมาหยิกแก้มแต่เห็นแก่เหยียนหมิงซุ่นที่ช่วยแบกโทรทัศน์มาให้ตั้งไกล เหมยเหมยไม่ได้ตวัดฝ่ามือสวนกลับไปเหมือนอย่างเคย แต่ใบหน้ากลับบูดบึ้งจนยู่ยี่

เหยียนหมิงซุ่นอดหยิกไปอีกหลายทีไม่ได้ เห็นว่ายัยหนูตัวพองเต็มทีแล้วถึงชักมือกลับอย่างจำใจ

“เหมยเหมย ผู้หญิงเมื่อกี้เกี่ยวข้องกับลุงใหญ่ของเธอยังไง?” เหยียนหมิงซุ่นถามด้วยความสงสัย

เหมยเหมยอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างหวงอวี้เหลียนกับตระกูลจ้าวอย่างรวบรัด “คุณอาบอกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่รักนวลสงวนตัว ทำผิดต่อลุงใหญ่ฉัน แต่คุณย่าฉันไม่ยอมเชื่อ บอกว่าตระกูลจ้าวติดค้างเธอถึงได้ดีกับหวงอวี้เหลียนมาโดยตลอด”

เหยียนหมิงซุ่นถึงเข้าใจว่าที่แท้ยังมีความสัมพันธ์ส่วนนี้อยู่ด้วย แต่หวงอวี้เหลียนหน้าหนาจริงๆ สามารถบ่งบอกได้ดีว่าผู้หญิงคนนี้เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวเพียงใด

เขาพอจะเข้าใจเหตุผลที่หวงอวี้เหลียนเจาะจงเล่นงานเหมยเหมยแล้ว เจ้าหญิงตัวจริงกลับมาก็เท่ากับเปิดโปงธาตุแท้ของเจ้าหญิงตัวปลอม สองแม่ลูกหวงอวี้เหลียนจะยอมได้หรือ?

ก็ต้องคิดทุกวิถีทางเพื่อใส่ร้ายเหมยเหมยหวังอยากที่จะแทนที่น่ะสิ!

ฝันอยู่ล่ะสิ!

แต่เหมยเหมยต้องระวังตัวมากกว่านี้  โดนกระสุนโจมตีทางตรงยังหลบง่าย  แต่หากโดนโจมตีลับหลังคงป้องกันตัวยาก ใครจะรู้เล่าว่าผู้หญิงคนนี้จะงัดไม้ไหนเพื่อมาเล่นงานเหมยเหมยอีก!

เหยียนหมิงซุ่นคิดๆ แล้วก็มีแผนผุดขึ้นมาในหัว ก้มหน้ากระซิบข้างหูเหมยเหมยทันที เหมยเหมยทำท่าลังเลเล็กน้อย “แบบนี้ใช้ได้ผลเหรอ? เมื่อก่อนคุณอาฉันพูดไม่รู้กี่รอบแต่คุณย่าฉันก็ไม่เชื่อ ยังด่าอาฉันว่ากุข่าวไปเรื่อยอีก”

“ลองดูสิ ไม่แน่อาจจะสำเร็จก็ได้!”

เหยียนหมิงซุ่นค่อนข้างมั่นใจ ที่หวงอวี้เหลียนกล้าท้าทายเหมยเหมยเพราะอาศัยความสัมพันธ์ที่คุณย่าจ้าวมีให้เธอ อยากจัดการหวงอวี้เหลียนก็จำเป็นต้องทำให้คุณย่าเห็นธาตุแท้ของหวงอวี้เหลียน

เรื่องนี้ไม่มีทางสำเร็จในครั้งเดียวอยู่แล้วแต่สามารถค่อยๆ ทำทีละน้อยไปตามแผนได้ การที่จะเปลี่ยนความคิดที่คุณย่ามีต่อหวงอวี้เหลียนต้องค่อย ๆ เปลี่ยนทีละนิด สาเหตุที่จ้าวอิงหนานทำไม่สำเร็จเพราะเธอรีบร้อนเกินไปจึงไม่ค่อยเป็นไปตามผลที่ต้องการเท่าไรนัก

ในตอนนี้เขาแค่ให้เหมยเหมยระบายความน้อยใจออกไปให้ฟังแต่ไม่ได้ให้เธอพูดถึงหวงอวี้เหลียนในด้านที่เสียหาย เชื่อว่าจากความรักที่คุณย่ามีให้แก่หลานสาว จะต้องเกิดปมต่อสองแม่ลูกหวงอวี้เหลียนแน่ๆ

“งั้นก็ได้ ให้ฉันปรับอารมณ์ก่อน”

เหมยเหมยยิ้มซุกซนให้เหยียนหมิงซุ่น เหยียนหมิงซุ่นยกนิ้วโป้งให้อย่างชื่นชม

“ฉันกลับก่อนนะ!”

เหยียนหมิงซุ่นบอกลา พลางโบกมือให้เหมยเหมยก่อนที่จะกลับไป

เหมยเหมยยืนอยู่ข้างนอกบ้านพักหนึ่ง ย้อนนึกถึงวาจาและใบหน้าน่ารังเกียจของสองแม่ลูกหวงอวี้เหลียนก็เกิดอารมณ์เศร้าปนโกรธได้พอประมาณถึงเดินเข้าบ้านอย่างพึงพอใจ

คุณย่าที่รออยู่บ้านนานโขแต่ก็ไม่เห็นหลานสาวกลับมาเสียที แม้รู้ว่าภายในอาณาบริเวณนี้ปลอดภัยดีแต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ จึงให้สยงมู่มู่กับอู่เชาไปตามหา

ทั้งคู่เจอเหมยเหมยที่กำลังยืนเบะปากพอดีเลยชะงักนิ่งไปทันที

“ทีวีสีล่ะ?” สยงมู่มู่ถาม

“ข้างนอก เสี่ยวเชาไปช่วยฉันยกเข้ามาที”

เหมยเหมยชี้นิ้วไปข้างนอกก่อนจะกระชากตัวเจ้าอ้วนน้อยไปยกโทรทัศน์สี สยงมู่มู่ไม่พอใจ ยืนกรานจะให้เหมยเหมยหลีก “นี่เป็นงานของผู้ชายอย่างเรา ยัยหนูหลีกไป!”

เหมยเหมยผลักเขาอย่างไม่สบอารมณ์ ตวาดด้วยแรงอารมณ์ “นายอย่ามาวุ่นวายได้มั้ย กำลังหงุดหงิดอยู่!”

“เป็นอะไร? ใครรังแกเธอ?” สยงมู่มู่จับสังเกตถึงความผิดปกติของเหมยเหมยได้ ชัดเจนเลยว่ากำลังโกรธอยู่

เหมยเหมยกัดฟันตอบ “จะมีใครได้อีก ก็คนหน้าไม่อายหวงอวี้เหลียนไง แล้วก็ลูกสาวหน้าไม่อายของเธอด้วย”

สยงมู่มู่เป็นถึงอัจฉริยะ แค่ปราดเดียวก็รู้ว่าต้องเกี่ยวข้องกับเหยียนหมิงซุ่นเลยวิ่งกลับเข้าบ้าน ใช้น้ำเสียงเกินจริงตะโกน “คุณยาย เหมยเหมยโดนคนรังแกมา!”

…………………..

ตอนที่ 757 น้ำตาสั่งได้

คุณย่าตกใจจนไม่สนละครที่ฉายอยู่ กระชากตัวสยงมู่มู่มาถามถึงที่มาที่ไป

“ใครหน้าไหนกล้ารังแกน้องสาวแก? ด่าเธอหรือตีเธอ? เหมยเหมยอยู่ไหนตอนนี้?” คุณย่ารีบร้อนไปตามหาหลานสาวแต่กลับไม่เห็นเงาของเหมยเหมยก็ยิ่งลนลานกว่าเดิม

“แกรีบพาฉันไปหาเหมยเหมย”

คุณย่ากระชากสยงมู่มู่เดินออกไปด้วยอารมณ์ฮึดฮัด ทำให้ได้เห็นท่าทีของอดีตทหารหญิงที่นานๆ จะได้เห็น

เหมยเหมยได้ยินเสียงคุณย่าจากลานหน้าบ้านก็อบอุ่นไปทั่วทั้งใจ ยิ่งมั่นใจกับแผนของเหยียนหมิงซุ่นเป็นเท่าตัว

“คุณย่า หนูอยู่ลานหน้าบ้าน ย่าไม่ต้องรีบ หนูจะเข้าไปเดี๋ยวนี้”

คุณย่าได้ยินเสียงหลานสาวก็โล่งใจ  รอเหมยเหมยยกกล่องโทรทัศน์สีเข้ามา เธอรีบดึงเหมยเหมยมากวาดตามองไปทั่วทั้งตัว เห็นเธอไม่มีรอยบาดแผลถึงผ่อนลมหายใจยาว

“เหมยเหมย บอกให้ย่าฟังสิว่าเกิดอะไรขึ้น”

เหมยเหมยรีบก้มหน้างุดเพื่อจัดการอารมณ์อีกรอบ ขอบตาแดงก่ำปากยู่พูดเสียงออดอ้อน

“คุณย่า บ้านเรามีหลานสาวแค่หนูคนเดียวใช่มั้ย?”

“ก็มีแค่หนูคนเดียวที่เป็นหลานสาวสุดที่รักไง เหมยเหมยถามแบบนี้ทำไม?” คุณย่าได้ฟังแล้วก็นึกขำ

“ก็เพราะมีคนชอบเรียกหนูว่าน้องสาว แล้วยังบอกว่าเธอสวยกว่าหนู บอกว่าคุณย่าชอบเธอมากกว่า”

ทันทีที่สิ้นเสียงของเหมยเหมยสยงมู่มู่ก็ร้องโวยวายด้วยน้ำเสียงเกินจริง “สารเลวที่ไหนพูดเหลวไหล คุณย่าไม่ได้สติเลอะเลือนสักหน่อย จะไม่สนใจหลานสาวแท้ๆ ของตัวเองแล้วไปชอบคนอื่นได้ยังไง?”

คุณย่าถลึงตาใส่สยงมู่มู่แวบหนึ่ง ยิ่งโตยิ่งพูดจาไม่น่าฟัง เธอจะสติเลอะเลือนได้อย่างไร?

แต่สยงมู่มู่เองก็พูดมีเหตุผล เธอไม่มีทางชอบเด็กผู้หญิงบ้านอื่นมากกว่าอยู่แล้ว!

“เหมยเหมยอย่าไปฟังคนอื่นพูดเหลวไหล ย่าชอบหนูคนเดียว ไม่มีวันชอบคนอื่นหรอก” คุณย่ามองหลานสาวที่กระเง้ากระงอดอยู่ด้วยความเมตตา เด็กจริงๆ เลยนะ อิจฉาแม้กระทั่งเรื่องแปลกๆ แบบนี้

เหมยเหมยแค่นเสียงออกมา ใช้ดวงตาที่เปื้อนน้ำตามองคุณย่าแล้วจงใจถาม “งั้นวันหลังคุณย่าก็พูดให้แม่ของโอหยางซานซานเข้าใจที บอกให้เธออย่าพูดแต่สิ่งที่หนูไม่ชอบฟังแบบนี้ ได้มั้ยคะ?”

คุณย่าตะลึงงัน เธอไม่คิดว่าคนน่าโมโหที่หลานสาวกำลังพูดถึงกลับเป็นสองแม่ลูกหวงอวี้เหลียน จึงเริ่มสงสัยอย่างอดไม่ได้

“เหมยเหมย น้าหวงของหลานพูดว่าอะไร?” คุณย่าถาม

ปกติหวงอวี้เหลียนเป็นคนรอบคอบทั้งเรื่องคำพูดและการกระทำ ไม่น่าเอ่ยวาจาเลอะเลือนอะไรออกมาได้ น่าจะเกิดความเข้าใจผิดอะไรบางอย่างหรือเปล่า?

ได้ยินน้ำเสียงสงสัยของคุณย่า เหมยเหมยก็รู้สึกหน่วงไปทั้งใจ หวงอวี้เหลียนแสดงละครเก่งจริงๆ หลอกปั่นหัวคุณย่าจนเชื่อเธอหมดทั้งใจ มิน่าเมื่อกี้ผู้หญิงคนนี้ถึงกล้าเหิมเกริม คงเพราะอาศัยอำนาจของคุณย่าสินะ!

เหมยเหมยที่รู้สึกไม่สบายใจแอบกัดปลายลิ้นตัวเองให้น้ำตารื้นชั่วขณะ ดวงตาที่น้ำตาคลออย่าให้พูดเลยว่าน่าสงสารขนาดไหน ทำเอาคุณย่าที่มองอยู่ปวดใจเสียเหลือเกิน

เธอไม่เคยเห็นหลานสาวร้องไห้แบบนี้มาก่อน แต่ไหนแต่ไรมาหลานสาวคนนี้บนใบหน้ามักจะเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มและท่าทางที่ดูสดใสราวกับว่าไม่มีเรื่องใดๆ ให้เครียด ทำไมคราวนี้จู่ๆ ถึงร้องไห้ขึ้นมาได้ล่ะ?

“เหมยเหมยอย่าร้องไห้สิ รีบบอกให้ย่าฟังสิว่าเกิดอะไรขึ้น” คุณย่ารีบล้วงผ้าเช็ดหน้าช่วยเช็ดน้ำตาให้หลานสาว เห็นหยดน้ำตาที่เปื้อนใบหน้าของเหมยเหมย หัวใจเธอก็ยิ่งเจ็บปวด

กลับไม่รู้ว่าหลานสาวคนนี้ของเธอมีความสามารถด้านการร้องในระดับราชินีแห่งการแสดง อยากร้องก็ร้อง อยากหยุดก็หยุด เรียกใช้งานได้ทันใจยิ่งกว่าเปิดก๊อกน้ำเสียอีก

เหมยเหมยพูดเสียงสะอื้น “หนูไม่เรียกคุณน้าหรอก เธอเป็นคุณน้าของหนูตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อกี้เธอยังบอกอยู่เลยว่าคุณย่าชอบโอหยางซานซานมากกว่า!”

……………………..

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด