ฟึ๊บ!!!

นินจาคุโมะ พุ่งเข้าหา คุชินะ ด้วยความเร็วสูง!

ทันใดนั้นเลือดก็กระเด็นไปกลางอากาศ

คุชินะ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากเธอหลับตา เธอก็กัดฟันแน่นและรอรับการโจมตีของ นินจาคุโมะ อย่างไร้ทางหลบหนี แต่การโจมตีนั้นก็ไม่มาถึงเธอสักที

ในเวลาเดียวกัน เธอรู้สึกถึงบรรยากาศที่แปลกและคุ้นเคย

เธอลืมตาขึ้นด้วยความสงสัย

การได้เห็นคนคนหนึ่งกำลังอุ้มเธออยู่ ทำให้เธอประหลาดใจมาก แต่ในเวลาเดียวกันเธอก็รู้สึกได้ถึงความสุขและเป็นความสุขที่ไม่สามารถบรรยายได้

เธอไม่สงสัยเลยซักนัดเดียว!

ผู้ชายคนนี้ เป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้เธอยังคงพยายามทิ้งร่องรอยเหล่านั้นไว้ข้างหลัง เพราะเธอรู้ว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ทำให้เธอผิดหวังแน่นอน

แม้ว่าเธอจะถูกลักพาตัวไปที่ หมู่บ้านคุโมะ แต่เธอก็เชื่อว่าผู้ชายคนนี้จะทำลายทั้งหมู่บ้านและสังหารพวกเขาทุกคนเพื่อช่วยเหลือเธอ!

“ขอโทษที่มาช้า”

ไนโตะ อุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนเหมือนเจ้าหญิง จากนั้นเขาก็กระโดดลงมาที่ยืนอยู่บนกิ่งไม้ขนาดใหญ่

“มาจนได้น่ะ…”

คุชินะ จับเสื้อผ้าของ ไนโตะ ด้วยมือของเธอ ในขณะที่เธอดูมีความสุขมาก

จากนั้นเธอก็มองไปที่มือของเขา และสังเกตเห็นว่าเขาถือเส้นผมของเธอไว้ในมือ จากนั้นเธอก็มองเขาและยิ้ม

“นายเห็นร่องรอยที่ฉันทิ้งไว้จริง ๆ ด้วย”

“แน่นอน”

ไนโตะ พยักหน้าเบา ๆ และยิ้มให้เธอ เขาสังเกตเห็นว่าเธอยังไม่ต้องการออกไปจากอ้อมกอดของเขา ดังนั้นเขาจึงยังอุ้มเธอไว้แน่นด้วยแขนที่ 2 ข้าง

จากนั้นเขาก็หันหน้าไปอย่างช้า ๆ และจ้องมองไปที่ นินจาคุโมะ ด้วยสายตาที่เยือกเย็น

นินจาคุโมะ คนอื่น ๆ ไม่รู้ว่าเขามาจากไหน และเขาทำอะไร

ตุ๊บ!!

ทันใดนั้น นินจาคุโมะ ที่พุ่งเข้าโจมตี คุชินะ เมื่อสักครู่นี้ ก็ตกลงมาบนพื้น เขาตายในทันทีแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าเขาตายได้อย่างไร

นินจาคุโมะ คนอื่น ๆ มองหน้ากันและกัน ใบหน้าของพวกเขาเผยให้เห็นร่องรอยของความมึนงงเมื่อเห็นศพของเพื่อน

จากนั้นพวกเขาทุกคนก็มองกลับไปที่ ไนโตะ ที่อุ้ม คุชินะ อยู่

“แก… แกคือ…”

ในวินาทีต่อมา นินจาคุโมะ ก็มีเหงื่อผุดขึ้นมาเต็มหน้าผากของพวกเขา

พวกเขาทุกคนต่างรู้จักถึงเอกลักษณ์ของ ไนโตะ

ไนโตะ เป็นนินจาที่มีชื่อเสียง ที่ทุกคนรู้จักในฉายา ผู้ประกอบพิธีกรรมสีเลือดแห่งโคโนฮะ ไม่เว้นแม้แต่ชาวบ้านธรรมดา ๆ ก็รู้จักเขา!

ในขณะเดียวกัน คุชินะ ก็รู้สึกตัวว่าเธอกำลังถูก ไนโตะ อุ้มอยู่ และเธอก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากรู้สึกเขิน เธอมองไปที่ ไนโตะ เพื่อส่งสัญญาณให้เขาวางเธอลง และเพื่อให้เขาสอนบทเรียนให้กับนินจาเหล่านั้น

แต่เขาก็ไม่ได้ทำแบบนั้น เขาพุ่งเข้าหา นินจาคุโมะ ด้วยความเร็วสูง ขณะที่เขายังอุ้มเธออยู่

เมื่อเขามองไปที่ นินจาคุโมะ และภายใต้ความสยองขวัญของทุกคนที่อยู่เบื้องล่าง เขาก็ถีบตัวขึ้นไปบนฟ้าทันที

ฟึ๊บ

ด้วยการกระทืบพื้นเพียงครั้งเดียว ต้นไม้ทั้งต้นก็พังทลาย แรงสั่นสะเทือนทำให้อากาศแตกเป็นเสี่ยง ๆ ราวกับว่ามันเป็นกระจกที่กำลังแตก

ทันใดนั้น ต้นไม้ทุกต้นที่อยู่ใกล้เขาก็เริ่มแตก จากนั้นรอยร้าวก็กระจายออกไปในทุกทิศทาง

“บ้าเอ้ย!”

“แย่แน่!”

นินจาคุโมะ ตกตะลึงเมื่อเห็นการโจมตีครั้งนี้ ซึ่งมันเกือบจะปกคลุมทั้งท้องฟ้าและดูเหมือนว่ามันจะทำลายทั้งทองฟ้าลงมาได้

พวกเขาไม่สามารถหนีได้ทัน พวกเขาทำได้แค่ป้องกันเท่านั้น!

ตู้ม!!

เป็นภาพที่น่าตกตะลึงมาก

พลังสั่นสะเทือน ปกคลุมทั่วทั้งป่า ทำให้ป่าทั้งป่าสั่นไหว

แม้แต่พื้นดินก็พังทลายลง รอยแตกกระจายไปเหมือนใยแมงมุม และในที่สุดพื้นดินก็ทรุดตัวลง!

ไนโตะ ลอยอยู่บนท้องฟ้าพร้อมกับอุ้ม คุชินะ ไว้ และมองลงมายังพื้นด้านล่าง

คุชินะ ค่อนข้างจะมึนงงเล็กน้อย

แม้ว่าเธอจะรู้ว่า ไนโตะ แข็งแกร่งมาก แต่เธอก็ไม่เคยเห็นเขาทำแบบนี้และเธอไม่เคยเห็นพลังที่แท้จริงของเขา

และตอนนี้ เธอได้เห็นมันแล้ว!

และมันน่าก็น่าทึ่งมาก การที่ได้ลอยอยู่บนอากาศ และได้เห็นป่าทั้งป่าสั่นสะเทือนด้วยพลังของ ไนโตะ มันช่างเหลือเชื่อจริง ๆ!

เธอได้แต่รู้สึกตกใจเมื่อได้เห็นภาพนี้ด้วยสายตาของตัวเอง เธอนิ่งเงียบอยู่นานจากนั้นเธอก็พูดขึ้นมาว่า “พวกมันตายหรือยัง?!”

“ยัง”

ไนโตะ ส่ายหัวและ และเขาก็มองลงไปด้วยความสงบ เขาใช้สัมผัสพิเศษในการดูสถานการณ์

ปัจจุบัน ด้วยระดับของเขา เขาสามารถใช้สัมผัสพิเศษของเขาเพื่อดูวิสัยทัศน์ขณะที่ต่อสู้ได้

“ยังเหลืออยู่ไม่กี่คน”

ไนโตะ รู้สึกได้ว่ามี นินจาคุโมะ หลายคนที่ยังมีชีวิตอยู่พร้อม หนึ่งในนั้นก็คือหัวหน้าทีมที่ดูเหมือนว่าจะมีพลังเกือบเท่ากับ คาเงะ แต่เขาก็แทบจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีนี้ได้

อย่างไรก็ตาม ทีมส่วนใหญ่ของพวกเขาก็ถูกฆ่าตาย มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถ อาภรณ์สายฟ้า ได้ดีพอที่จะสามารถต้านทานการโจมตีนี้ได้

ถึงอย่างนั้นมันก็น่าตกใจอย่างไม่น่าเชื่อ!

นินจาเหล่านั้นแข็งแกร่งกว่าผู้คนมากมายที่ ไนโตะ เคยต่อสู้มา เพราะแม้ว่าพวกเขาจะถูกการโจมตีของ ไนโตะ แต่พวกเขาก็ยังรอดชีวิตมาได้!

“ถุย!”

น่าเสียดายที่หนึ่งในผู้รอดชีวิตได้รับบาดเจ็บ จนเขาต้องถุยเลือดลบพื้น

ดวงตาของเขาดูตกใจมาก

“มัน…มันแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร!”

เมื่อ นินจาคุโมะ เห็นความเร็วของ ไนโตะ พวกเขาก็รู้ว่านี้ไม่ดีแน่ร้าย แต่พวกเขาคิดว่าอย่างน้อยพวกเขาก็จะสามารถซื้อเวลาได้

แต่เมื่อพวกเขาเห็นการโจมตีของ ไนโตะ พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าช่องว่างของพลังระหว่างพวกเขาห่างกันเหมือนฟ้ากับเหว!

“ถอนก่อน! หนีเร็ว!!”

นินจาคุโมะ ได้รับบาดเจ็บและร่างกายของพวกเขาเต็มไปด้วยบาดแผล เท้าของพวกเขารู้สึกช้ามาก แต่พวกเขาก็พยายามยืนขึ้นและหลบหนี

หัวหน้าทีม ไม่ลังเลเลยที่จะออกคำสั่งให้ทั้งทีมล่าถอย เขาเสียใจที่ไม่ได้ออกคำสั่งนี้ทันทีเมื่อ ไนโตะ มาถึง

“บ้าเอ้ย มันแข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไง เรื่องที่ว่าเขาฆ่า คาเสะคาเงะ รุ่นที่ 3 ได้ต้องเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน…ข้อมูลนี้จะต้องรายงานกลับไปให้ ท่านไรคาเงะ ให้เร็วที่สุด!”

หัวหน้าหน่วยพิเศษคุโมะ หันหลังกลับและเค้นจักระของเขาทั้งหมดไปที่วิชา อาภรณ์สายฟ้า และเพิ่มความเร็วของเขาไปยังขีดสุด

 

---

ติดตามข่าวสารจากเพจ Facebook : Chan’s Translation นิยายแปลไทย@TranslatedByMild