Chapter 499 : แดรคูล มิฮอว์ค   ภายในความว่างเปล่าที่ปั่นป่วน มีร่างลวงตาที่ดูเหมือนจะร่วมเข้ากับความว่างเปล่ากําลังล่องลอยไปในนั้นอย่างช้า ๆ ปล่อยตัวเองให้ลอยไปตามกระแสมิติที่ปั่นป่วนและพลังของมิติที่วุ่นวาย   หลังจากจัดการกับโมโมชิกิด้วยผีเสื้อราตรี แล้วไนโตะก็ตกลงไปในมิติที่อยู่ห่างไกลออกไป   เขาสัมผัสได้ถึงโลกนินจาได้อย่างชัดเจน แต่มันอยู่ไกลมากจนไนโตะไม่สามารถใช้การเคลื่อนย้ายชั่วพริบตาไปถึงได้ ถ้าเขาอยากกลับเขาก็คงต้องลอยไปอย่างช้า ๆ   แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ปัญหาหลัก การใช้ผีเสื้อราตรีในความว่างเปล่าอันวุ่นวายนี้ได้กินพลังของเขาไปเกือบ 99% ปัจจุบัน ไนโตะท่าได้เพียงรักษาสภาพลวงตาและลอยตัวไปช้าๆ เท่านั้น   “ดูเหมือนว่าฉันจะต้องหาที่พักฟื้นก่อนสะแล้ว”   เขารู้ว่าเขาสูญเสียพลังส่วนใหญ่ไปและรู้ว่าคงจะฟื้นพลังได้ช้าในสภาพแบบนี้ เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเริ่มมองหาดินแดนที่ใกล้ที่สุดและเขาก็พบกับดินแดนแห่งหนึ่ง   แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าดินแดนนี้คือที่ไหน แต่เขาก็ก้าวออกไป   มันเป็นดาวเคราะห์สีน้ําเงินที่ปกคลุมไปด้วยทะเล   ดาวเคราะห์ดวงนี้มีลักษณะแปลกมาก มีเกาะนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปหมด และมีพื้นดินสีแดงล้อมรอบดาวเคราะห์ทั้งดวงและแบ่งทะเลออกเป็น 2 ส่วน   ไนโตะ ปรากฏตัวขึ้นด้านบน เมื่อมองดูโลก เขาก็รู้สึกว่ามันค่อนข้างจะคุ้นเคยในตอนแรก แต่หลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ดูประหลาดใจ   “นี่อาจจะเป็น…”   ไนโตะ ลอยลงมาจากท้องฟ้าด้วยความสนใจและเหลือบมองไปยังเกาะที่ใกล้ที่สุด เขาสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งที่เกือบจะฉีกท้องฟ้าได้จากที่นั่น แต่ถึงอย่างนั้น ไนโตะก็ยังตรงไปที่เกาะนั้น   ในเวลาเดียวกัน   ที่ใจกลางเกาะ ร่าง 2 ร่างยืนหันหน้าเข้าหากัน ชักดาบออกมา   หนึ่งในนั้นถือดาบยาวสีดําเล่มใหญ่อยู่ ชื่อของดาบเล่มนี้คือ โยรุ 1 ใน 12 สุดยอดดาบชั้นเลิศ!   คนที่ถือมันคือนักดาบที่เก่งที่สุดในโลกอย่าง แดรคูล ฮอว์คอาย มิฮอว์ค และโลกนี้ก็คือโลกของวันพีชอย่างไม่ต้องสงสัย!   ในเวลานี้ด้วยดาบในมือของเขาและการปรากฏตัวของมิฮอว์คที่แข็งแกร่ง ทําให้รู้สึกราวกับว่าทุกสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเขาจะถูกเขาตัดขาด   ฝั่งตรงข้ามมีนักดาบที่ไม่รู้จักยืนอยู่ แม้ว่าเขาจะดูแข็งแกร่งมาก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเขาอ่อนแอกว่ามิฮอว์คมาก   ในระยะไกล ผู้คนจํานวนมากนอนอยู่บนพื้น มองดูสนามรบด้วยความหวาดกลัว แน่นอนว่าคงไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ของนักดาบผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด แม้แต่ผลที่ตามมาจากการแกว่งดาบของเขาก็ยังฆ่าพวก เขาได้   “สมกับชื่อนักอาบอันดับ 1 ของโลก แดรคูล มิฮอว์ค แม้แต่ ยามิช ผู้ใช้ดาบสายน้ําที่มีชื่อเสียงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!”   “ไม่ว่าจะมีนักดาบมาทําสู้เขามากขนาดไหน ก็ไม่มีใครจะสามารถแทนที่ตําแหน่งนักดาบอันดับ 1 ของเขาได้”   ในสนาม   มิฮอว์คยืนนิ่งถือดาบสีดําของเขาอย่างสงบ ขณะที่ยามิชิหอบหายใจอย่างรุนแรง มีแผลทั่วร่างกายและมีเลือดไหลออกมา   รอยแผลเป็นเหล่านี้ไม่ใช่บาดแผลที่เขาได้รับจากดาบ โยรุ แต่ยามิชิได้รับบาดเจ็บจากเจตจํานงแห่งดาบของมิฮอว์ค และพลังที่กระจายออกมาจากดาบ ถ้ามิฮอว์คฟันดาบออกไป เขาคงตายไปแล้ว “อย่างที่แกบอก…ฉันไม่สามารถเอาชนะแกได้เมื่อแกมีดาบนั้นอยู่ในมือ ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมพร้อมสําหรับการโจมตีสุดท้ายส่ะ!”   “เจ้ายอมตายดีกว่าหนึ่งั้นเหรอ?”   ดวงตาของมิฮอว์คหรี่ลงเล็กน้อยและพูดด้วยน้ําเสียงที่หนักแน่นว่า “เจ้าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ ในฐานะนักดาบ ฉันจะใช้โยรุ ดาบที่แข็งแกร่งที่สุด เพื่อส่งเจ้าไปก็แล้วกัน”   ยามิชิ สูดหายใจเข้าลึกๆ และไม่พูดอะไรอีก แต่เขามุ่งไปที่การรวมออร่าของเขาไว้ที่จุดเดียว ใบมีดเรียวของดาบในมือของเขา ถูกปกคลุมไปด้วยออร่าสีดําที่ระเบิดออกมาในทันใด   พลังงานที่ไหลออกจากใบมีดดูเหมือนกระแสน้ํา   มิฮอว์คจับโยรุด้วยมือทั้ง 2 ของเขา ตั้งท่าอันเป็นเอกลักษณ์ จากนั้นเจตจํานงแห่งดาบของเขาก็ระเบิดออกมา   อย่างไรก็ตาม ในขณะที่นักดาบทั้ง 2 พร้อมสําหรับการเผชิญหน้าครั้งสุดท้าย ทั้ง 2 ก็หยุดพร้อมกันและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า   “อะไรนะ?!”   ทั้ง 2 เงยหน้าขึ้นและมองดูท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจเลยพบว่ามีชายหนุ่มในชุดคลุมสีขาวลอยอยู่ที่นั่น   “พวกเขาสัมผัสถึงฉันได้ด้วยเหรอ? มีความสามารถในการตรวจจับด้วยเหรอเนี่ย?”   ไนโตะก้มหน้าลงด้วยสีหน้าสนใจ แล้วลอยลงข้าง ๆ สนามต่อสู้ของมิฮวร์ค และ ยามิชิ   “คุณคือใคร?!”   “ผู้ชายคนั้นบินได้งั้นเหรอ?!” ในระยะไกล พวกโจรสลัดและพลเรือนที่เฝ้าดูการต่อสู้ครั้งนี้ดูจุนงงและสับสน ขณะมองไปที่ไนโตะ   มิฮอว์คจ้องไปที่ไนโตะ แม้ว่าจะไม่มีออร่าใด ๆ ออมาจากตัวของไนโตะ แต่เขาก็สามารถบินได้ และเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเจตจํานงแห่งดาบโยรุเลย ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน   และ…เขาก็ไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อน คนคนนี้ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดตลอดหลายปีที่ผ่านมางั้นเหรอ?   ยามิชิ มองไปที่ไนโตะ และสังเกตเห็นว่าไม่ได้อยู่ฝ่ายเดียวกับมิฮอว์ค เขาแค่ยืนอยู่ด้านข้างเท่านั้นและไม่พูดอะไร ดังนั้นเขาอาจจะมาที่นี่เพื่อดูเท่านั้น   ดังนั้น ยามิชิจึงจดจ่ออยู่กับมิฮอว์คอย่างสมบูรณ์ และในเวลานี้ สิ่งที่เขาต้องการคือตําแหน่งนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!   “รูปแบบน้ําไหล…ไหลผ่านโขดหิน!”   Flowing Water Style… Dripping through the rocks   ยามิชิไม่สนใจไนโตะ เขาถือดาบด้วยมือทั้ง 2 ข้าง แล้วรีบวิ่งไปที่มิฮอว์ค   มิฮอว์คถอนสายตาจากไนโตะ กลับไปมองยามิชิอย่างเคร่งขรึม เขาวิ่งเข้าหายามิชิ พร้อมกับดาบน้ําในมือของเขาแล้วฟันมันออกไปในแนวนอน เก๋ง!   เสียงดาบของ ยามิชิ กระทบพื้นดังขึ้น จากนั้นทั้ง 2 ก็ผ่านกันไปทันที   ตุ๊บ!!   ทันใดนั้น ร่างของยามิชิก็กระเซ็นไปด้วยเลือด จากนั้นเขาก็ล้มลงกับพื้น ในที่สุดเขาก็ล้มเหลวในการเอาชนะมิฮอว์ค   ในเวลาเดียวกัน พลังดาบที่มองไม่เห็นก็กระจายออกไปและแยกภูเขาที่อยู่ห่างไกลออกเป็นส่วน ๆ โดยไม่คาดคิด!   ยอดเขาแบนราบอย่างมาก และบาดแผลก็สะอาดมาก   ตู้ม!!   ภูเขาที่ถูกตัดออกไปครึ่งหนึ่งตกลงบนพื้นทําให้ทั้งเกาะและทะเลสั่นสะเทือน   ทุกคนที่ดูการต่อสู้อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ําลาย   “นี่คือนักดาบที่เก่งที่สุดในโลก และดาบที่ดีที่สุดของโลก…”   “แน่นอนว่าไม่มีนักดาบคนไหนสามารถเอาชนะมิฮอว์คได้”   ทุกคนมีร่องรอยของความกลัวที่ชัดเจนไม่มากก็น้อยบนสีหน้าของพวกเขา ยกเว้นคนหนึ่งที่ดูแตกต่างออกไป คนนั้นคือไนโตะที่ยืนอยู่ข้างสนาม   เขามองดูมิฮอว์คเอาชนะตัวละครที่ไม่รู้จักนี้และเห็นภาพที่ยอดภูเขาถูกตัดออก ทําให้ไนโตะแสดงความสนใจออกมา   “นี่คือวิชาดาบของโลกนี้งั้นเหรอ? ฉันไม่รู้สึกถึงพลังพิเศษอะไรเลย เขาใช้ทักษะดาบเพียงอย่างเดียวก็มีแรงฟันที่มหาศาลแบบนี้เลยเหรอ?”   นัยน์ตาของไนโตะเป็นประกายระยิบระยับ ขณะที่เขาวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของพวกเขา   ทันใดนั้น เจตจํานงแห่งดาบของไนโตะก็พุ่งออกมา!   “อะไร?!”   มิฮอว์คซึ่งกําลังจะหยิบดาบของเขาและจากไป แต่เขาก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่พุ่งออกมาจากไนโตะ และทันใดนั้นเขาก็แสดงความประหลาดใจ จากนั้นจึงมองไปที่ไนโตะ อีกครั้ง   เมื่อครูที่แล้ว เขาคิดว่าไนโตะมาที่นี่เพื่อชมการต่อสู้เท่านั้น เขาไม่คิดว่าไนโตะจะเป็นนักดาบ และดาบเล่มนี้ก็สนใจเขา…   เพื่อตอบสนองต่อการประกาศสงครามของไนโตะ สายตาของมิฮอว์ค ก็ค่อยๆ เคร่งขรึม จากนั้นเขาก็ดูประหลาดใจอีกครั้ง   จิตสังหารของไนโตะมากกว่าของเขา!   หากเจตจํานงแห่งดาบของมิฮอว์ค ให้ความรู้สึกที่จะตัดทุกสิ่งที่อยู่ใต้ท้องฟ้า เจตจํานงแห่งดาบของ ไนโตะ ก็ดูเหมือนจะครอบงําทุกสิ่งภายใต้ท้องฟ้า เหนือท้องฟ้า และทุกอย่าง!   “ไม่คิดเลยว่าจะมีเจตจํานงแห่งดาบที่รุนแรงแบบนี้มาก่อน ไม่คิดเลยว่าจะได้พบกับนักดาบที่แข็งแกร่งถึง 2 คนในวันเดียว”   มิฮอว์คไม่ได้เก็บโยรุของเขากลับ กลับถือมันไว้ในมือข้างหนึ่งในขณะที่มองไปยังไนโตะในระยะไกล   การปล่อยเจตจํานงแห่งดาบออกมาหมายความว่า ไนโตะกําลังท้าทายเขา และในฐานะนักดาบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก เขาไม่สามารถปฏิเสธได้อย่างแน่นอน   ฉายานี้ไม่ใช้ฉายาที่เขาตั้งขึ้นเอง แต่เขาได้รับมา!   ผู้ท้าชิงทุกคนตกอยู่ใต้ดาบของเขา ไม่มีใครสามารถเอาชนะดาบสีดําในมือของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงเป็นนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!   มองออกไปไกล ๆ ผู้ชมที่กําลังวางแผนจะจากไปก็หยุดและต่างแสดงอาการแปลกใจ   โดยเฉพาะโจรสลัดบางคน พวกเขาได้ยินมาแค่ว่ายามิชิท้ามิฮอว์ค ดังนั้นพวกเขาจึงมาที่นี่โดยเฉพาะเพื่อชม แต่พวกเขาไม่คิดว่าจะมีบุคคลที่ไม่รู้จักปรากฏขึ้น และดูเหมือนว่าเขาจะท้าทายมิฮอว์คด้วยเช่นกัน   “คนนั้นคือใคร?”   “ฉันก็ไม่รู้ เขาดูเด็กมาก เขาน่าจะเป็นเด็กใหม่นะ”   “เด็กใหม่กล้าท้า มิฮอว์คเลยเหรอ ช่างหยิ่งผยองจริงๆ”   โจรสลัดหลายคนมองดูสนามด้วยความรังเกียจ พวกเขาดูแน่ใจในผลลัพธ์มากราวกับว่าพวกเขาได้เห็นภาพที่ไนโตะถูกโยรุของมิฮอว์คตัดขาดแล้ว  

Chapter 499 : แดรคูล มิฮอว์ค

 

ภายในความว่างเปล่าที่ปั่นป่วน มีร่างลวงตาที่ดูเหมือนจะร่วมเข้ากับความว่างเปล่ากําลังล่องลอยไปในนั้นอย่างช้า ๆ ปล่อยตัวเองให้ลอยไปตามกระแสมิติที่ปั่นป่วนและพลังของมิติที่วุ่นวาย

 

หลังจากจัดการกับโมโมชิกิด้วยผีเสื้อราตรี แล้วไนโตะก็ตกลงไปในมิติที่อยู่ห่างไกลออกไป

 

เขาสัมผัสได้ถึงโลกนินจาได้อย่างชัดเจน แต่มันอยู่ไกลมากจนไนโตะไม่สามารถใช้การเคลื่อนย้ายชั่วพริบตาไปถึงได้ ถ้าเขาอยากกลับเขาก็คงต้องลอยไปอย่างช้า ๆ

 

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ปัญหาหลัก การใช้ผีเสื้อราตรีในความว่างเปล่าอันวุ่นวายนี้ได้กินพลังของเขาไปเกือบ 99% ปัจจุบัน ไนโตะท่าได้เพียงรักษาสภาพลวงตาและลอยตัวไปช้าๆ เท่านั้น

 

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องหาที่พักฟื้นก่อนสะแล้ว”

 

เขารู้ว่าเขาสูญเสียพลังส่วนใหญ่ไปและรู้ว่าคงจะฟื้นพลังได้ช้าในสภาพแบบนี้ เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเริ่มมองหาดินแดนที่ใกล้ที่สุดและเขาก็พบกับดินแดนแห่งหนึ่ง

 

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าดินแดนนี้คือที่ไหน แต่เขาก็ก้าวออกไป

 

มันเป็นดาวเคราะห์สีน้ําเงินที่ปกคลุมไปด้วยทะเล

 

ดาวเคราะห์ดวงนี้มีลักษณะแปลกมาก มีเกาะนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปหมด และมีพื้นดินสีแดงล้อมรอบดาวเคราะห์ทั้งดวงและแบ่งทะเลออกเป็น 2 ส่วน

 

ไนโตะ ปรากฏตัวขึ้นด้านบน เมื่อมองดูโลก เขาก็รู้สึกว่ามันค่อนข้างจะคุ้นเคยในตอนแรก แต่หลังจากที่เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ดูประหลาดใจ

 

“นี่อาจจะเป็น…”

 

ไนโตะ ลอยลงมาจากท้องฟ้าด้วยความสนใจและเหลือบมองไปยังเกาะที่ใกล้ที่สุด เขาสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งที่เกือบจะฉีกท้องฟ้าได้จากที่นั่น แต่ถึงอย่างนั้น ไนโตะก็ยังตรงไปที่เกาะนั้น

 

ในเวลาเดียวกัน

 

ที่ใจกลางเกาะ ร่าง 2 ร่างยืนหันหน้าเข้าหากัน ชักดาบออกมา

 

หนึ่งในนั้นถือดาบยาวสีดําเล่มใหญ่อยู่ ชื่อของดาบเล่มนี้คือ โยรุ 1 ใน 12 สุดยอดดาบชั้นเลิศ!

 

คนที่ถือมันคือนักดาบที่เก่งที่สุดในโลกอย่าง แดรคูล ฮอว์คอาย มิฮอว์ค และโลกนี้ก็คือโลกของวันพีชอย่างไม่ต้องสงสัย!

 

ในเวลานี้ด้วยดาบในมือของเขาและการปรากฏตัวของมิฮอว์คที่แข็งแกร่ง ทําให้รู้สึกราวกับว่าทุกสิ่งที่อยู่ข้างหน้าเขาจะถูกเขาตัดขาด

 

ฝั่งตรงข้ามมีนักดาบที่ไม่รู้จักยืนอยู่ แม้ว่าเขาจะดูแข็งแกร่งมาก แต่ก็เห็นได้ชัดว่าเขาอ่อนแอกว่ามิฮอว์คมาก

 

ในระยะไกล ผู้คนจํานวนมากนอนอยู่บนพื้น มองดูสนามรบด้วยความหวาดกลัว แน่นอนว่าคงไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ของนักดาบผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด แม้แต่ผลที่ตามมาจากการแกว่งดาบของเขาก็ยังฆ่าพวก เขาได้

 

“สมกับชื่อนักอาบอันดับ 1 ของโลก แดรคูล มิฮอว์ค แม้แต่ ยามิช ผู้ใช้ดาบสายน้ําที่มีชื่อเสียงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา!”

 

“ไม่ว่าจะมีนักดาบมาทําสู้เขามากขนาดไหน ก็ไม่มีใครจะสามารถแทนที่ตําแหน่งนักดาบอันดับ 1 ของเขาได้”

 

ในสนาม

 

มิฮอว์คยืนนิ่งถือดาบสีดําของเขาอย่างสงบ ขณะที่ยามิชิหอบหายใจอย่างรุนแรง มีแผลทั่วร่างกายและมีเลือดไหลออกมา

 

รอยแผลเป็นเหล่านี้ไม่ใช่บาดแผลที่เขาได้รับจากดาบ โยรุ แต่ยามิชิได้รับบาดเจ็บจากเจตจํานงแห่งดาบของมิฮอว์ค และพลังที่กระจายออกมาจากดาบ ถ้ามิฮอว์คฟันดาบออกไป เขาคงตายไปแล้ว

“อย่างที่แกบอก…ฉันไม่สามารถเอาชนะแกได้เมื่อแกมีดาบนั้นอยู่ในมือ ถ้าอย่างนั้นก็เตรียมพร้อมสําหรับการโจมตีสุดท้ายส่ะ!”

 

“เจ้ายอมตายดีกว่าหนึ่งั้นเหรอ?”

 

ดวงตาของมิฮอว์คหรี่ลงเล็กน้อยและพูดด้วยน้ําเสียงที่หนักแน่นว่า “เจ้าเป็นคนที่แข็งแกร่งที่ไม่ได้หาได้ง่าย ๆ ในฐานะนักดาบ ฉันจะใช้โยรุ ดาบที่แข็งแกร่งที่สุด เพื่อส่งเจ้าไปก็แล้วกัน”

 

ยามิชิ สูดหายใจเข้าลึกๆ และไม่พูดอะไรอีก แต่เขามุ่งไปที่การรวมออร่าของเขาไว้ที่จุดเดียว ใบมีดเรียวของดาบในมือของเขา ถูกปกคลุมไปด้วยออร่าสีดําที่ระเบิดออกมาในทันใด

 

พลังงานที่ไหลออกจากใบมีดดูเหมือนกระแสน้ํา

 

มิฮอว์คจับโยรุด้วยมือทั้ง 2 ของเขา ตั้งท่าอันเป็นเอกลักษณ์ จากนั้นเจตจํานงแห่งดาบของเขาก็ระเบิดออกมา

 

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่นักดาบทั้ง 2 พร้อมสําหรับการเผชิญหน้าครั้งสุดท้าย ทั้ง 2 ก็หยุดพร้อมกันและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

 

“อะไรนะ?!”

 

ทั้ง 2 เงยหน้าขึ้นและมองดูท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจเลยพบว่ามีชายหนุ่มในชุดคลุมสีขาวลอยอยู่ที่นั่น

 

“พวกเขาสัมผัสถึงฉันได้ด้วยเหรอ? มีความสามารถในการตรวจจับด้วยเหรอเนี่ย?”

 

ไนโตะก้มหน้าลงด้วยสีหน้าสนใจ แล้วลอยลงข้าง ๆ สนามต่อสู้ของมิฮวร์ค และ ยามิชิ

 

“คุณคือใคร?!”

 

“ผู้ชายคนั้นบินได้งั้นเหรอ?!” ในระยะไกล พวกโจรสลัดและพลเรือนที่เฝ้าดูการต่อสู้ครั้งนี้ดูจุนงงและสับสน ขณะมองไปที่ไนโตะ

 

มิฮอว์คจ้องไปที่ไนโตะ แม้ว่าจะไม่มีออร่าใด ๆ ออมาจากตัวของไนโตะ แต่เขาก็สามารถบินได้ และเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเจตจํานงแห่งดาบโยรุเลย ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน

 

และ…เขาก็ไม่เคยเห็นคนคนนี้มาก่อน คนคนนี้ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดตลอดหลายปีที่ผ่านมางั้นเหรอ?

 

ยามิชิ มองไปที่ไนโตะ และสังเกตเห็นว่าไม่ได้อยู่ฝ่ายเดียวกับมิฮอว์ค เขาแค่ยืนอยู่ด้านข้างเท่านั้นและไม่พูดอะไร ดังนั้นเขาอาจจะมาที่นี่เพื่อดูเท่านั้น

 

ดังนั้น ยามิชิจึงจดจ่ออยู่กับมิฮอว์คอย่างสมบูรณ์ และในเวลานี้ สิ่งที่เขาต้องการคือตําแหน่งนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!

 

“รูปแบบน้ําไหล…ไหลผ่านโขดหิน!”

 

Flowing Water Style… Dripping through the rocks

 

ยามิชิไม่สนใจไนโตะ เขาถือดาบด้วยมือทั้ง 2 ข้าง แล้วรีบวิ่งไปที่มิฮอว์ค

 

มิฮอว์คถอนสายตาจากไนโตะ กลับไปมองยามิชิอย่างเคร่งขรึม เขาวิ่งเข้าหายามิชิ พร้อมกับดาบน้ําในมือของเขาแล้วฟันมันออกไปในแนวนอน

เก๋ง!

 

เสียงดาบของ ยามิชิ กระทบพื้นดังขึ้น จากนั้นทั้ง 2 ก็ผ่านกันไปทันที

 

ตุ๊บ!!

 

ทันใดนั้น ร่างของยามิชิก็กระเซ็นไปด้วยเลือด จากนั้นเขาก็ล้มลงกับพื้น ในที่สุดเขาก็ล้มเหลวในการเอาชนะมิฮอว์ค

 

ในเวลาเดียวกัน พลังดาบที่มองไม่เห็นก็กระจายออกไปและแยกภูเขาที่อยู่ห่างไกลออกเป็นส่วน ๆ โดยไม่คาดคิด!

 

ยอดเขาแบนราบอย่างมาก และบาดแผลก็สะอาดมาก

 

ตู้ม!!

 

ภูเขาที่ถูกตัดออกไปครึ่งหนึ่งตกลงบนพื้นทําให้ทั้งเกาะและทะเลสั่นสะเทือน

 

ทุกคนที่ดูการต่อสู้อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ําลาย

 

“นี่คือนักดาบที่เก่งที่สุดในโลก และดาบที่ดีที่สุดของโลก…”

 

“แน่นอนว่าไม่มีนักดาบคนไหนสามารถเอาชนะมิฮอว์คได้”

 

ทุกคนมีร่องรอยของความกลัวที่ชัดเจนไม่มากก็น้อยบนสีหน้าของพวกเขา ยกเว้นคนหนึ่งที่ดูแตกต่างออกไป คนนั้นคือไนโตะที่ยืนอยู่ข้างสนาม

 

เขามองดูมิฮอว์คเอาชนะตัวละครที่ไม่รู้จักนี้และเห็นภาพที่ยอดภูเขาถูกตัดออก ทําให้ไนโตะแสดงความสนใจออกมา

 

“นี่คือวิชาดาบของโลกนี้งั้นเหรอ? ฉันไม่รู้สึกถึงพลังพิเศษอะไรเลย เขาใช้ทักษะดาบเพียงอย่างเดียวก็มีแรงฟันที่มหาศาลแบบนี้เลยเหรอ?”

 

นัยน์ตาของไนโตะเป็นประกายระยิบระยับ ขณะที่เขาวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของพวกเขา

 

ทันใดนั้น เจตจํานงแห่งดาบของไนโตะก็พุ่งออกมา!

 

“อะไร?!”

 

มิฮอว์คซึ่งกําลังจะหยิบดาบของเขาและจากไป แต่เขาก็รู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่พุ่งออกมาจากไนโตะ และทันใดนั้นเขาก็แสดงความประหลาดใจ จากนั้นจึงมองไปที่ไนโตะ อีกครั้ง

 

เมื่อครูที่แล้ว เขาคิดว่าไนโตะมาที่นี่เพื่อชมการต่อสู้เท่านั้น เขาไม่คิดว่าไนโตะจะเป็นนักดาบ และดาบเล่มนี้ก็สนใจเขา…

 

เพื่อตอบสนองต่อการประกาศสงครามของไนโตะ สายตาของมิฮอว์ค ก็ค่อยๆ เคร่งขรึม จากนั้นเขาก็ดูประหลาดใจอีกครั้ง

 

จิตสังหารของไนโตะมากกว่าของเขา!

 

หากเจตจํานงแห่งดาบของมิฮอว์ค ให้ความรู้สึกที่จะตัดทุกสิ่งที่อยู่ใต้ท้องฟ้า เจตจํานงแห่งดาบของ ไนโตะ ก็ดูเหมือนจะครอบงําทุกสิ่งภายใต้ท้องฟ้า เหนือท้องฟ้า และทุกอย่าง!

 

“ไม่คิดเลยว่าจะมีเจตจํานงแห่งดาบที่รุนแรงแบบนี้มาก่อน ไม่คิดเลยว่าจะได้พบกับนักดาบที่แข็งแกร่งถึง 2 คนในวันเดียว”

 

มิฮอว์คไม่ได้เก็บโยรุของเขากลับ กลับถือมันไว้ในมือข้างหนึ่งในขณะที่มองไปยังไนโตะในระยะไกล

 

การปล่อยเจตจํานงแห่งดาบออกมาหมายความว่า ไนโตะกําลังท้าทายเขา และในฐานะนักดาบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก เขาไม่สามารถปฏิเสธได้อย่างแน่นอน

 

ฉายานี้ไม่ใช้ฉายาที่เขาตั้งขึ้นเอง แต่เขาได้รับมา!

 

ผู้ท้าชิงทุกคนตกอยู่ใต้ดาบของเขา ไม่มีใครสามารถเอาชนะดาบสีดําในมือของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงเป็นนักดาบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!

 

มองออกไปไกล ๆ ผู้ชมที่กําลังวางแผนจะจากไปก็หยุดและต่างแสดงอาการแปลกใจ

 

โดยเฉพาะโจรสลัดบางคน พวกเขาได้ยินมาแค่ว่ายามิชิท้ามิฮอว์ค ดังนั้นพวกเขาจึงมาที่นี่โดยเฉพาะเพื่อชม แต่พวกเขาไม่คิดว่าจะมีบุคคลที่ไม่รู้จักปรากฏขึ้น และดูเหมือนว่าเขาจะท้าทายมิฮอว์คด้วยเช่นกัน

 

“คนนั้นคือใคร?”

 

“ฉันก็ไม่รู้ เขาดูเด็กมาก เขาน่าจะเป็นเด็กใหม่นะ”

 

“เด็กใหม่กล้าท้า มิฮอว์คเลยเหรอ ช่างหยิ่งผยองจริงๆ”

 

โจรสลัดหลายคนมองดูสนามด้วยความรังเกียจ พวกเขาดูแน่ใจในผลลัพธ์มากราวกับว่าพวกเขาได้เห็นภาพที่ไนโตะถูกโยรุของมิฮอว์คตัดขาดแล้ว