“ระวัง!”

 

เมื่อ ฮาคุ เห็น นินจาคิริ ขว้างอาวุธเข้ามาหาพวกเขา ท่าทางของเขาก็ดูระวังตัวมากขึ้น และทันใดนั้นเขาก็พุ่งเข้ามาอยู่หน้า ไนโตะ และเริ่มประสานอิน

 

“คาถาน้ำแข็ง : กำแพงน้ำแข็ง!”

 

แกร๊ก!! แกร๊ก!!

 

ทันใดนั้นกำแพงน้ำแข็งก็ปรากฏขึ้นมาปิดกั้นดาวกระจายและมีดคุไนที่ นินจาคิริ ขว้างใส่พวกเขา แต่ไม่ใช่เพียงแค่นั้น แม้ว่าอาวุธที่พวกเขาขว้างมาจะปักเข้าที่กำแพงน้ำแข็งแต่พวกมันก็มียันต์ระเบิดติดอยู่ด้วย

 

ตู้ม!!

 

เสียงระเบิดดังขึ้น อย่างไรก็ตามก็มีเพียงแค่รอยแตกเล็กน้อยปรากฏขึ้นบนผนังน้ำแข็งเท่านั้น

 

“คาถาน้ำแข็ง เหรอ?!”

 

“เป็นไปได้ยังไง ยังมีคนของ ตระกูลยูกิ รอดชีวิตอยู่อีกเหรอ?”

 

วินาทีแรกที่พวกเขาเห็นคาถานี้พวกเขาก็ตกใจเป็นอย่างมาก แต่ในวินาทีต่อมาจิตสังหารของพวกเขาก็รุนแรงมากขึ้น คราวนี้พวกเขาไม่ต้องการถามคำถามอีกต่อไปแต่พวกเขาจะโจมตีเพื่อฆ่า

 

พวกเขาได้รับคำสั่งให้ฆ่าผู้รอดชีวิตจาก ตระกูลยูกิ และนั่นคือสิ่งที่พวกเขาจะทำ

 

ฟึ๊บ!!

 

ทันใดนั้น นินจาคิริ คนหนึ่งก็พุ่งตรงไปด้านหน้าพร้อมกับดาบในมือของเขา จากนั้นเขาก็ฟันกำแพงน้ำแข็งของ ฮาคุ จนแตก

 

ในขณะที่ นินจาคิริ ตัดกำแพงน้ำแข็ง ฮาคุ ก็ถอยห่างออกไปไกลโดยไม่รู้ตัวเพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีโดยลืมนึกถึง ไนโตะ ที่ยืนนิ่งอยู่

 

นินจาคิริ ทั้ง 4 คนไม่ต้องการการสื่อสารอีกต่อไป พวกเขาตัดสินใจได้ทันทีว่าพวกเขาต้องฆ่า นินจาคนที่ถือดาบยังคงพุ่งเข้าหา ฮาคุ ต่อไป และนินจาอีก 3 คนก็พุ่งเข้าหา ไนโตะ จากคนละทิศทาง

 

เมื่อมองไปที่ภาพนี้ ฮาคุ ก็รู้สึกหมดหวัง เขาไม่สามารถสนับสนุน ไนโตะ ได้ เพราะนินจาเหล่านี้ อย่างน้อยพวกเขาก็น่าจะเป็นนินจาระดับ โจนิน และเขาก็ต้องต่อสู้กับนินจาที่อยู่ตรงหน้าเขาก่อน

 

ในอีกด้านหนึ่ง ไนโตะ ที่กำลังถูกนินจา 3 คนพุ่งเข้าหา แต่เขาก็ดูเหมือนจะไม่สนใจพวกเขาเลยแม้แต่น้อย เขามองไปที่ ฮาคุ ที่กำลังต่อสู้กับนินจาคนนั้นเพราะเขารู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็น ฮาคุ ต่อสู้

 

“คาถาน้ำ : ระเบิดน้ำมังกรวารี!”

 

“คาถาน้ำ : ตัดสายน้ำ!”

 

“คาถาสายฟ้า : ลูกบอลสายฟ้า!”

 

ดูเหมือนว่า ไนโตะ จะไม่ต้องการจัดการกับนินจาทั้ง 3 คนที่ใช้คาถาใส่เขา ทำให้พวกเขารู้สึกโกรธมาก การกระทำแบบนี้ทำให้พวกเขารู้สึกอยากฆ่าเขามากยิ่งขึ้นไปอีก

 

ฟู้ม!!

 

คาถาทั้ง 3 รวมตัวกันและกลายเป็นมังกรขนาดมหึมาที่พุ่งเข้าหา ไนโตะ ด้วยพลังอันมหาศาล

 

ในอีกด้านหนึ่ง ฮาคุ รู้ว่า ไนโตะ แข็งแกร่ง แต่การเห็นคาถานินจาที่ทรงพลังแบบนี้พุ่งเข้าหา ไนโตะ ก็ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นกังวล แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้แม้ว่าเขาจะต้องการปกป้อง ไนโตะ ก็ตาม

 

ในขณะที่การโจมตีนั้นพุ่งเข้าหา ไนโตะ แต่เขาก็ไม่ละสายตาจากการต่อสู้ของ ฮาคุ และเมื่อคาถานั้นเกือบจะถึงตัวเขา เขาก็ยกมือขึ้นและยื่นออกไปด้านข้าง

 

แคร๊ก!!

 

ทันใดนั้นรอยแตกก็เริ่มปรากฏขึ้นในอากาศราวกับว่ามันเป็นกระจกแตกที่มองไม่เห็น ทันใดนั้นมังกรขนาดมหึมาก็หยุดเคลื่อนไหวอยู่กลางอากาศจากนั้นมันก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ!

 

พลังของ ไนโตะ ทำให้คาถานั้นแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ จากนั้นพลังของ ไนโตะ ก็พุ่งตรงต่อไปยัง นินจาคิริ ทั้ง 3 คนขณะเดียวกันตลอดเส้นทางที่การโจมตีของ ไนโตะ ผ่านไปก็ทิ้งรอยแตกไปตลอดทาง

 

ทันใดนั้นนินจาทั้ง 3 ก็ตัวแข็งทื่อพร้อมกับสีหน้าที่หวาดกลัวขณะที่ พลังสั่นสะเทือน ทำให้เกิดแผนดินไหวอย่างรุนแรง จนร่างกายของพวกเขาแตกเป็นชิ้น ๆ และเลือดก็สาดกระเซ็นลงลนพื้น

 

เมื่อนินจาที่กำลังต่อสู่กับ ฮาคุ อยู่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เขาก็รู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

 

“นั่นมัน…ไม่ใช่ คาถาน้ำแข็ง!”

 

นินจาคนนั้นเริ่มสับสน ตอนแรกเขาคิดว่าทั้งคู่มาจากตระกูลเดียวกัน…แต่นี่มันแข็งแกร่งเกินไปและน่ากลัวเกินกว่าที่จะเป็น คาถาน้ำแข็ง!

 

ไนโตะ ดึงมือของเขากลับมาช้า ๆ หลังจากที่เขาสังหาร นินจาคิริ ทั้ง 3 คนพร้อมกับใบหน้าที่ไม่แยแส

 

เป็นเวลากว่า 3 ปีนับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายที่ ไนโตะ ได้ออกมาสู่โลกภายนอกและตอนนี้ผู้คนก็กล้าโจมตีเขา นั้นก็แสดงว่าผู้คนลืมเขาไปอย่างรวดเร็ว แม้ว่ารูปร่างหน้าตาของเขาจะไม่เปลี่ยนไปมากและผมของเขาก็แค่ยาวขึ้นเล็กน้อยก็ตาม

 

แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะจำเขาไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้ว แคว้นแห่งน้ำ ก็แยกตัวออกจากแคว้นอื่น ๆ

 

นินจาคิริ แค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ว่า ไนโตะ หน้าตาเป็นยังไง…เพราะพวกเขาส่วนใหญ่ตายไปแล้ว

 

“ฮาคุ สู้ต่อไป”

 

ไนโตะ ไม่ได้ฆ่า นินจาคิริ คนสุดท้าย แต่สั่งให้ ฮาคุ ต่อสู้กับเขาต่อไป

 

ไนโตะ รู้ว่า ฮาคุ ยังขาดประสบการณ์ในการต่อสู้ ท้ายที่สุดแล้วการฝึกฝนกับการต่อสู้จริงนั้นแตกต่างกันมาก แม้จะได้รับความช่วยเหลือจาก ไนโตะ ฮาคุ ก็ยังจำเป็นต้องได้รับประสบการณ์นั้น

 

“ครับ!”

 

ฮาคุ ตื่นขึ้นมาจากความตกใจเมื่อเขามองไปที่ ไนโตะ ที่เพิ่งฆ่านินจาไปพร้อมกันที่เดียว 3 คน

 

นินจาคิริ คนสุดท้ายดูหมวดกลัวเป็นอย่างมาก เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่า ไนโตะ ไม่ใช่นินจาธรรมดา เขากลัวที่จะเคลื่อนไหวซึ่งทำให้เขาไม่สามารถต่อสู้โดยใช้พละกำลังทั้งหมดที่เขามีได้

 

แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น ฮาคุ ก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นนินจา

 

ไนโตะ ไม่ได้พูดอะไรกับ ฮาคุ อีก เขาแค่เฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ จริง ๆ แล้วเขารู้สึกประหลาดใจกับการเคลื่อนไหวของ ฮาคุ ด้วยซ้ำ

 

ในตอนแรกการเคลื่อนไหวของ ฮาคุ ดูแข็งทื่อและเชื่องช้ามาก ถ้า นินจาคิริ ไม่ได้กลัว ไนโตะ และคิดหาทางหนีอยู่ตลอดเวลา ฮาคุ ก็คงจะถูกฆ่าตายไปแล้ว

 

แต่เมื่อการต่อสู้ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ความสามารถในการเรียนรู้ที่รวดเร็วของ ฮาคุ ก็ทำให้ ไนโตะ อดไม่ได้ที่จะชื่นชมเขา ราวกับว่า ฮาคุ เกิดมาเพื่อต่อสู้ การเคลื่อนไหวที่แข็งทื่อและเชื่องช้าของเขาเฉียบคมขึ้นในเวลาอันสั้นและพัฒนาสูงขึ้น

 

เมื่อมองไปที่ ฮาคุ อีกครั้ง ไนโตะ ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึง คิมิมาโร่ เขาเป็นนินจาที่แท้จริง เขาเป็นเด็กที่ไม่ต้องฝึกฝน เขาเป็นเครื่องจักระสังหารและนักสู้ตัวจริง ทักษะการต่อสู้ของเขาดูราวกับว่ามันติดตัวเขามาตั้งแต่เกิด

 

แม้แต่ นินจาคิริ ก็ยังดูตกใจกับความสามารถของ ฮาคุ ตอนแรกเขาแค่แกว่งดาบอย่างง่ายดายเพื่อป้องกันการโจมตีของ ฮาคุ แม้แต่ ฮาคุ เองก็ยังรู้สึกเขินอายกับการโจมตีของตัวเอง แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้คิดจะต่อสู้กับ ฮาคุ อย่างจริงจัง แต่เขากำลังมองหาทางหนี

 

แต่แค่ในช่วงเวลาสั้น ๆ ฮาคุ ก็ทำให้ นินจาคิริ เริ่มทิ้งความคิดที่จะหนีและทุ่มสุดกำลังเพื่อต่อสู้การโจมตีของ ฮาคุ กลับไป!

 

“เด็กคนนี้…”

 

เด็กที่ดูเหมือนสัตว์ที่ไม่เป็นอันตรายในตอนแรก แต่ตอนนี้เด็กคนนั้นกลับดูเหมือนกับนินจาที่มีประสบการณ์ในขณะที่เขาต่อสู้มากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ

 

เขารู้ว่าเขาไม่ควรต่อสู้กับ ฮาคุ อีกต่อไป แต่เขาก็ทำไม่ได้เพราะไม่ว่าจะคิดหนักแค่ไหน เขาก็ไม่พบวิธีที่จะตอบโต้การโจมตีของ ไนโตะ เมื่อสักครู่นี้ได้เลย