เนื่องจากพวกเขาอายุมากแล้ว ตาไม่ดี ไม่ได้ใส่แว่นสายตายาวแล้วก็จะมองไม่ชัด

เห็นได้ชัดว่าคนอื่นๆก็ทนรอไม่ไหวแล้วเช่นกัน ต่างก็พากันหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาดู

“บ้าเอ้ย นี่มันบ้าไปแล้ว รนหาที่ตายแล้วใช่ไหม?” ถังหลินที่สุภาพเรียบร้อยมาโดยตลอดสบถออกมาอย่างหยาบคาย ประโยคที่ว่ารนหาที่ตายนั้นยิ่งทำให้รู้สึกตกใจกลัว

ในขณะที่ถังหลินเอ่ยพูดออกมานั้น ดวงตาคู่นั้นก็มองไปยังเย่ซือเฉินที่อยู่ข้างๆอย่างรวดเร็ว ในขณะนั้นสีหน้าท่าทางดูซับซ้อนเป็นอย่างมาก ซับซ้อนจนทำให้มองไม่ออกว่าถังหลินคิดจะสื่ออะไรออกมา

เฟิ่งเหมียวเหมียวและถังหยุนเฉิงก็เห็นข่าวบนอินเตอร์เน็ตแล้ว ทั้งสองคนก็ตกใจจนตาค้างพูดอะไรไม่ออกเช่นกัน เฟิ่งเหมียวเหมียวอ้าปากค้าง ดวงตาเบิกโต ท่าทางนั้นดูมึนไปเลย

ถังหยุนเฉิงเองก็รู้สึกงงอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน เกี่ยวกับเรื่องที่ถังหลินสบถออกมาอย่างหยาบคายนั้นเขาไม่ได้มีการตอบสนองใดๆ อีกทั้งเวลานี้เขาก็อยากจะด่าออกมาเช่นกัน

แน่นอนว่า หลังจากที่ทั้งสองคนอ่านข่าวจบแล้วนั้นก็มองไปยังเย่ซือเฉินอีกด้วย ทั้งสามคนมองตรงไปยังเย่ซือเฉินอยู่แบบนั้น

เวลานี้เย่ซือเฉินถือโทรศัพท์มือถือเอาไว้ แล้วก้มหน้าลง เห็นได้ชัดว่าเขากำลังอ่านข่าวในโทรศัพท์มือถืออยู่ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะตกตะลึงอยู่หรือว่าเป็นเพราะรับเรื่องนี้ไม่ได้ สรุปแล้วเย่ซือเฉินก็ก้มหน้าแล้วถือโทรศัพท์มือถืออยู่แบบนั้นตลอด รักษาท่าทางแบบนั้นเอาไว้ไม่ขยับเขยื้อน

เวินลั่วฉิงเองก็มองไปยังเย่ซือเฉินด้วยเช่นกัน เห็นท่าทางของเย่ซือเฉินเวลานี้ เวินลั่วฉิงไม่รู้จะพูดอะไรออกมา

“สรุปแล้วเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ พวกแกบอกฉันมาสิ” ท่านย่าถังเห็นปฏิกิริยานี้ของทุกคนแล้วก็ยิ่งรู้สึกได้ถึงความรุนแรงของเรื่องนี้ เห็นว่าไม่มีใครพูด จึงรีบกระตุ้นขึ้น

ท่านปู่ถังที่ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรก็จะมั่นคงเหมือนดังภูผามาโดยตลอดนั้นครั้งนี้ก็ดูร้อนใจอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน : “ถังหลิน แกว่ามาสิ” ทุกคนไม่พูด ท่านปู่ถังก็เรียกชื่อถังหลินให้พูดออกมา

มุมปากของถังหลินอดจะกระตุกขึ้นมาไม่ได้ ทำไมจะต้องให้เขาพูด เรื่องนี้จะให้เขาพูดได้อย่างไร? นี่คุณปู่แท้ๆของเขาหรือเปล่า? ทำร้ายเขาขนาดนี้?

จริงๆแล้ว ถังหลินเห็นท่าทางของเย่ซือเฉินในเวลานี้แล้วก็ไม่กล้าพูดออกมา แต่ท่านปู่ถังบอกออกมาแล้ว ถังหลินก็ไม่กล้าที่จะไม่เชื่อฟังอยู่แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นข่าวนี้คงจะถูกเปิดเผยออกมาแล้ว เขาจะพูดหรือไม่พูดทุกคนก็ต้องรู้อยู่แล้ว

“ข่าวที่ออกมาเมื่อครู่นี้รายงานว่า ฉิงฉิงแต่งงานแล้วครับ” ถังหลินแอบสูดหายใจเข้า คิดแล้วก็มองไปยังเย่ซือเฉินอีกครั้ง ถึงได้เอ่ยขึ้น น้ำเสียงของถังหลินต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด และแฝงความระวังเอาไว้ด้วย

โดยเฉพาะตอนที่มองไปยังเย่ซือเฉิน ความระมัดระวังของถังหลินนั้นดูชัดเจนมากเป็นพิเศษ

“นี่มันก็ไม่มีอะไรนี่ วันนี้ฉิงฉิงก็จะไปจดทะเบียนสมรสกับซือเฉินแล้ว พวกเขาแต่งงานกันก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรนี่ แกต้องทำโอเวอร์ขนาดนี้เลยอย่างนั้นหรือ?” ท่านย่าถังได้ยินคำพูดของถังหลินแล้ว ก็รู้สึกโล่งใจ เธอคิดว่าจะมีเรื่องอะไรเสียอีก ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง นี่นับว่าเป็นเรื่องอะไรกัน ถึงได้ทำให้พวกเขาแต่ละคนตกใจกันได้ขนาดนี้

เวลานี้ท่านย่าถังรู้สึกโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด หลังจากนั้นก็ยกน้ำชาที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาดื่ม เมื่อครู่นี้หัวใจของเธอเกือบจะตกใจเพราะคนพวกนี้แล้ว จริงๆเลยสินะ มีอะไรให้ต้องเป็นกระต่ายตื่นตูมกัน

แต่ท่านปู่ถังกลับไม่ได้มองโลกในแง่ดีแบบท่านย่าถังขนาดนั้น ท่านปู่ถังรู้สึกว่าเรื่องราวจะไม่ง่ายแบบนั้นอย่างแน่นอน มิเช่นนั้นแล้วพวกนี้จะไม่มีปฏิกิริยาแบบนี้เด็ดขาด

พวกเขาทั้งสองสามคนนี้นอกจากเฟิ่งเหมียวเหมียว ล้วนแต่จะนิ่งกับความยากลำบากที่เผชิญอยู่ เจอเรื่องใหญ่ก็จะสามารถสงบนิ่งได้ แต่ปฏิกิริยาของพวกเขาทั้งสองสามคนเมื่อครู่นี้เห็นได้ชัดว่าผิดปกติไป ดังนั้นท่านปู่ถังจึงรู้สึกว่าคำพูดของถังหลินนั้นน่าจะยังพูดไม่จบ ข้างหลังนั้นคงจะเป็นประเด็นสำคัญ

ถังหลินได้ยินคำพูดของท่านย่าถังดวงตาคู่นั้นก็กระพริบลงเล็กน้อย เขาเห็นท่านย่าถังยกแก้วน้ำชาขึ้นมาดื่ม จึงยังไม่ได้เอ่ยพูดต่อ เขาเชื่อว่าถ้าหากเขาพูดออกมาในตอนนี้ จะต้องทำให้คุณย่าของเขาสำลักอย่างแน่นอน

เห็นว่าท่านย่าถังวางแก้วชาลงแล้ว ถังหลินถึงได้เอ่ยพูดเสริมขึ้นมา : “ไม่ใช่กับซือเฉินครับ แต่เป็นกับผู้ชายคนอื่น”

“แค่กๆ…….” ท่านย่าถังที่เพิ่งจะดื่มชาเข้าไปในปากยังไม่ทันกลืนลงไปนั้น ได้ยินคำพูดของถังหลินแล้วก็สำลักขึ้นมา ไอจนไม่สามารถจะหยุดได้ ทั้งใบหน้าแดงไปหมด

“ไม่เห็นว่าย่าของแกกำลังดื่มชาอยู่หรือ? แกจะรอก่อนแล้วค่อยพูดออกมาไม่ได้รึไง” ท่านปู่ถังช่วยลูบหลังให้กับภรรยาที่รักของเขา และยังไม่ลืมที่จะจ้องไปยังถังหลิน

ถังหลินเองก็รู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมเช่นกัน เขาเห็นย่าดื่มชาเสร็จแล้วต่างหากถึงได้พูดออกมา

“จริงๆเลย….แค่กๆ…..พูดจาเหลวไหลจริงๆเลย พูดจาเหลวไหล” ท่านย่าถังหน้าแดงก่ำ ประโยคนี้แทบจะใช้แรงทั้งหมดที่มีตวาดออกมา : “เป็น เป็นใคร? ใครที่มาใส่ร้ายฉิงฉิงของพวกเรา ไม่มีหลักฐาน เขากล้าได้อย่างไร ฟ้องพวกเขาซะ!!”

“คุณย่า เขามีหลักฐาน บนอินเตอร์เน็ตยังมีทะเบียนสมรสอยู่ด้วยนะครับ” ถังหลินเห็นท่านย่าถังร้อนรนแบบนี้ ทั้งยังยืนขึ้นมาจริงๆอีกด้วย เห็นได้ชัดว่าอยากจะฟ้องร้องคนอื่นจริงๆ ถังหลินจึงเอ่ยพูดขึ้นอย่างอ่อนลงอีกครั้ง

“อะไรนะ? ทะเบียนสมรสอะไร? หมายความว่าอะไร?” หลังจากที่ท่านย่าถังลุกขึ้นยืนแล้ว เสียงไอก็ถูกควบคุมได้แล้วเช่นกัน เพียงแต่คำพูดของถังหลินนั้นทำให้เธอตกตะลึงมากเกินไป เธอรู้สึกอึ้งไปหมด ยังมีหลักฐานการแต่งงานอีกอย่างนั้นหรือ?

หลักฐานที่ฉิงฉิงแต่งงานกับคนอื่น?

“ที่ประเทศอเมริกา ทะเบียนสมรสของฉิงฉิงกับผู้ชายคนอื่น ได้รับเมื่อห้าปีก่อนครับ” ถังหลินรู้ว่าย่าของตัวเองนั้นเป็นพวกใจร้อน จึงรีบอธิบายออกมาให้ชัดเจน

ดวงตาของถังหลินนั้นอดที่จะมองไปยังเย่ซือเฉินอีกครั้งไม่ได้ เห็นว่าในที่สุดเย่ซือเฉินก็เงยหน้าขึ้นมาแล้ว เดิมทีดวงตาเย่ซือเฉินจ้องมองอยู่ที่โทรศัพท์มือถือนั้นค่อยๆมองไปยังเวินลั่วฉิง

ดวงตาของเย่ซือเฉินเคลื่อนย้ายไปอย่างเชื่องช้า ไม่รู้ว่ายังไม่ได้สติกลับมา หรือว่าเป็นเพราะกำลังคิดอะไรอยู่

ถังหลินแอบรู้สึกตกใจ เขารู้สึกว่าสถานการณ์นี้เห็นท่าไม่ค่อยดีแล้ว ไม่สิ ท่าไม่ค่อยดีมากๆเลยต่างหาก

ถ้าหากทะเบียนสมรสบนอินเตอร์เน็ตนั้นเป็นเรื่องจริง ถ้าหากฉิงฉิงแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นเมื่อห้าปีก่อนแล้วจริงๆ คาดว่าเย่ซือเฉินจะต้องระเบิดแล้ว?

ถ้าหากทะเบียนสมรสนี้เป็นของฉิงฉิงกับคนอื่น ถังหลินจะต้องหัวเราะออกมาแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเป็นเรื่องจริง แต่ตอนนี้คนที่แต่งงานกับฉิงฉิงคนนี้……

“แกว่ามาสิ แกพูด พูดต่อ พูด แค่กๆ เป็นใคร?” ท่านย่าถังเริ่มไอขึ้นอีกครั้ง แต่เธอมองไปยังถังหลิน ให้ถังหลินพูดต่อ เป็นเพราะท่านย่าถังไอหนัก อีกทั้งยังโมโหไม่เบาอีกด้วย คำพูดจึงติดๆขัดๆ ฟังไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่นัก

แต่ถังหลินก็เข้าใจ ว่าคุณย่าถามว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร

“ถังไป๋เชียน” ถังหลินมองไปยังเวินลั่วฉิง แล้วมองมาทางเย่ซือเฉินอีกครั้ง หลังจากนั้นก็เอ่ยพูดชื่อนี้ขึ้นมา จะว่าไปจริงๆแล้วช่วงนี้ถังไป๋เชียนไม่มีความเคลื่อนไหวมาโดยตลอด เงียบมาก พวกเขาแทบจะลืมถังไป๋เชียนกันอยู่แล้ว

คิดไม่ถึงว่าจู่ๆถังไป๋เชียนจะมาแบบนี้ ที่สำคัญก็คือทะเบียนสมรสนั่นสรุปแล้วคือเรื่องอะไรกัน? ไปทำมาจากที่ไหนกันแน่?!