บทที่261 คุณชายสามเย่ มีคนมาแย่งภรรยาคุณแล้ว(2)

สายตาคุณชายเล้งหันมามอง โค้งมุมปากขึ้นเล็กน้อย เพราะเขาได้ข่าวว่าหลี่ฉงไปมีเรื่องกับเย่ซือเฉิน เขาก็เลยมาดู

คุณชายเล้งเข้าไปในสถานที่นัดพบใต้ดิน ชายวัยกลางคนพาเขาเลี้ยวไปเลี้ยวมา เลี้ยวเข้าไปในมุมที่ลึกที่สุด และเห็นหลี่ฉงกำลังม้วนตัวอยู่ข้างๆกองขยะ

หลี่ฉงได้ยินเสียง รีบเงยหน้าขึ้นมามอง ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว กะว่าจะวิ่งหนีไป

"หลี่ฉง คุณอย่าเพิ่งหนีสิ พวกเราไม่ทำอะไรคุณหรอก คุณชายเล้งมีอะไรอยากจะถามคุณไม่กี่คำ"ผู้ชายวัยกลางคนตะโกนเรียกอย่างต่อเนื่อง

"คุณชายเล้ง" ทีแรกหลี่ฉงยังไม่เชื่อที่ชายวัยกลางคนพูด แต่เขาดูออกว่าเป็นคุณชายเล้ง หลี่ฉงก็เลยหยุด เพราะหลี่ฉงรู้ว่ายังไงคุณชายเล้งก็ไม่ฟังคำสั่งของคุณชายสามเย่แน่ เพราะฉะนั้นคุณชายเล้งจะไม่ทำอะไรกับเขาเพียงเพราะคำพูดของคุณชายสามเย่

คุณชายเล้งมองหลี่ฉง แววตาคู่นั้นค่อยๆหรี่ลงเล็กน้อย บอกตามตรง สิ่งที่เกิดขึ้นกับหลี่ฉงน่าสังเวชมากยังไม่ถึง 1วัน หลี่ฉงก็กลายเป็นแบบนี้แล้ว！

แสดงว่า ครั้งนี้เย่ซือเฉินโกรธจริงๆแล้ว

และเรื่องที่สามารถทำให้เย่ซือเฉินโกรธได้ก็ไม่เยอะ เรื่องที่ทำให้เย่ซือเฉินต้องออกตัวสู้ยิ่งน้อยจนเกือบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำ

คุณชายเล้งนึกถึงตอนที่อยู่หมิงเจ๋ เวินลั่วฉิงถูกคนอื่นใส่ร้าย แต่ท่าทีก็ยังเฉยสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นึกถึงว่าความกล้าที่เธอจัดการทุกอย่างได้สำเร็จโดยไม่วุ่นวายอะไร นึกถึงว่าหลังจากนั้นเย่ซือเฉินก็ปรากฏตัว

นึกถึงครั้งนั้นตอนที่อยู่โรงแรม ผู้หญิงคนนั้นมีเรื่องกับเขา คืนนั้นเย่ซือเฉินก็ตามหาผู้หญิงคนนั้นอย่างสุดกำลัง

เขาจึงคิดว่าผู้หญิงในวันนั้นน่าจะเป็นบเวินลั่วฉิง เพียงแต่ว่าเขาหาหลักฐานไม่เจอ วันนี้เขาได้ทราบเรื่องของหลี่ฉง จู่ๆก็คิดขึ้นว่าเรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับเวินลั่วฉิงหรือเปล่า?

"คุณไปมีเรื่องกับเย่ซือเฉินได้ยังไง?" คุณชายเล้งถามอย่างตรงไปตรงมา เขาไม่ชอบพูดเรื่องที่ไม่ตรงประเด็น แต่ก่อนที่จะถาม คุณชายเล้งได้ให้ชายวัยกลางคนออกไปที่อื่น

หลี่ฉงได้ยินคำพูดของเขา ตะลึงจนตัวสั่น ดูออกได้ว่าหลี่ฉงกลัวเย่ซือเฉินแบบสุดๆ

หลี่ฉงลังเลไม่กล้าพูด ตอนนี้เขากลัวเย่ซือเฉิงมาก เขาก็เลยไม่กล้าพูด เรื่องที่เกี่ยวกับวันนั้น เกรงว่าจะมีเรื่องเพราะปากของตน

"เกี่ยวข้องกับเวินลั่วฉิงใช่มั่ย?'' คุณชายเล้งดูออกว่าเขากำลังลังเล จึงถามอีกครั้งอย่างตรงๆ

การถามอย่างไรตรงไปตรงมาของคุณชายเล้ง ถือว่าเป็นการหลอกถามหลี่ฉง ถ้าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเวินลั่วฉิง เขาจะถามต่อ ได้ถ้าไม่เกี่ยวข้องกับเวินลั่วฉิง เขาก็จะออกไปทันที

“คุณ คุณรู้ได้ยังไง?" หลี่ฉงตะลึง และมองหน้าคุณชายเล้งอย่างงุนงง

แววตาของคุณชายเล้งหรี่ลงเล็กน้อย เกี่ยวข้องกับเวินลั่วฉิงจริงๆด้วย! !

งั้นหลี่ฉงทำอะไรกับเวินลั่วฉิง?เย่ซือเฉินถึงได้จากการหลี่ฉงแบบนี้？

"ไหนลองเล่ามาซิ ว่าเกิดอะไรขึ้น คุณก็รู้ว่าผมกับเขาไม่ถูกกันมาโดยตลอด เพราะฉะนั้นคุณก้องไม่จำเป็นต้องลังเลอะไร" จู่ๆสีหน้าของคุณชายเล็กก็ยิ้ม และพูดเสียงเบาช้าลง

หลี่ฉงเห็นท่าทีคุณชายเล้งแบบนี้ ก็ค่อยวางใจขึ้น เขาถอนหายใจแรงๆ 1 ที:"ใช่ เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้น ผมก็ถูกคนอื่นหลอก ถึงได้คิดทำแบบนั้นกับผู้หญิงคนนี้….."

หลี่ฉงหยุดพูด แต่ความหมายของเขาคุณชายเล้งเข้าใจดี สายตาอาฆาตเหมือนนกอินทรีของคุณชายเล้งได้ประกายขึ้น

แต่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว และแสงในตอนนี้ก็มืดมาก หลี่ฉงก็มองไม่เห็น

"คุณเล่าต่อ" น้ำเสียงของคุณชายเล้งยังช้าและเบาเหมือนเดิม ฟังไม่ออกถึงความแตกต่างเลยสักนิด

"ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนบ้า ผมไม่ได้ฉวยโอกาสผู้หญิงคนนั้นเลยสักนิด ซ้ำยังถูกเธอเล่นงานอย่างหนัก "ตอนนี้หลี่ฉงพูดถึงเรื่องนั้นอีกก็ยิ่งรู้ทั้งสึกกลัวและไม่น่าทำแบบนั้นเลย ถ้าให้เลือกอีกครั้ง เขาจะไม่ไปยุ่งกับผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด

"ออ เธอทำอะไรกับคุณล่ะ?"คุณชายเล้งยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย นี่แสดงว่าเขาถูกแล้ว

เวลานี้หลี่ฉงไม่ระวังคุณชายเล้งเลยสักนิด และคุณชายเล็กถามเขาก็ไม่กล้าพูด เขาก็เลยนำเรื่องในคืนนั้นมาเล่าให้ฟังอย่างละเอียดอีกรอบนึง

คุณชายเล้งฟังอย่างตั้งใจ ยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกตะลึง เขาทายว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ธรรมดา แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเธอจะเก่งกาจขนาดนี้

นี่แสดงว่า เขายังประเมินเธอต่ำไปแล้วซะอีก! !

เรื่องนี้ยิ่งอยู่ยิ่งน่าสนใจซะแล้ว

"คุณชายเล้ง ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้คนฟังแล้ว คุณช่วยผมได้ไหม"หลังจากที่ หลี่ฉงพูดจบ ก็มองคุณชายเล้งอย่างมีความหวัง เขารู้ว่าในเมืองAนี้ ไม่มีใครกล้ามีเรื่องกับเย่ซือเฉิน คงมีแต่คุณชายเล้งที่จะช่วยเขาได้แล้วล่ะ

"ได้ ผมจะให้ช่วยคุณอย่างดีเลย"คุณชายเล็กมองหลี่ฉง ถึงกับหัวเราะออกมา

ช่วยเขา? อืม เขาจะช่วยเขาอย่างดีเลยแหละ! !

ต่อจากนี้ เขาจะทำให้หลี่ฉงทุกข์ทรมานกว่านี้อีก 10 เท่า 100 เท่า! !

คุณชายเล้งพูดจบ ก็จากไปยังว่องไว คุณชายเล้งไปจากสถานที่ประชุมใต้ดินแล้วก็ไปจัดการเรื่องอื่นต่อ แล้วจึงกลับไปยังบ้านของตระกูลเล้ง

ตอนที่คุณชายเล้งกลับไปยังบ้านของตระกูลเล้งนั้นฟ้าก็ใกล้จะสว่างแล้ว

"แก…แกดูแกซิ วันๆเอาแต่ไปทำอะไร ดูซิว่านี่กี่โมงแล้ว ถึงได้เพิ่งกลับมาเนี่ย?นี่เอ็งไปเถลไถลที่ไหนมาเนี่ย?" 7โมงเช้า คุณปู่เล้งเห็นว่าคุณชายเล้งเพิ่งกลับมาจากข้างนอก โมโหจนหนวดงอนหมดแล้ว

คุณชายเล้งดูเหมือนจะเคยชินแล้ว ไม่สนใจเขาเลยชนิด และยังแกล้งทำท่าทียืดเส้นยืดสาย แล้วเดินเข้าไปในห้องต่อ

"แกหยุดเดี๋ยวนี้นะ นี่ก็อายุ30 กว่าแล้ว การงานก็ไม่สำเร็จ ครอบครัวก็ไม่มี บริษัทดีๆแกยังไม่เข้าอีก แกดูสาระรูปแกตอนนี้ซิ?"คุณปู่เล้งโมโหจนจะกระโดดขึ้นอยู่แล้ว

"คุณพ่อคะ ใจเย็นๆค่ะ อย่าโมโหเลยนะคะ เดี๋ยวความดันขึ้นหรอก"แม่ของคุณชายเล้งเหมียวหลินหลินตกใจจนสีหน้าเปลี่ยนไปหมด

คุณชายเล้งไม่สนใจเลยสักนิด ทำท่าทีแบบเอ้อระเหยลอยชาย

แน่นอนว่าไม่มีใครรู้ที่เขาไม่ไปทำงานที่บริษัท นั่นเป็นเพราะว่าเขามีงานที่สำคัญกว่า และเรื่องที่เขาทำอยู่ในตอนนี้ คนที่รู้เรื่องก็น้อยมาก ขนาดคนในครอบครัวยังไม่รู้เลย

เขาก็ไม่คิดว่าจะบอกพวกเขา

"ผมจะไม่โกรธได้ยังไงคุณดูเขาสิ เหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้ ผมเคยบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ? ว่าให้คุณหาคนที่เหมาะสมมาคนนึง แล้วให้เขาแต่งงานซะ ถึงตอนนี้แล้วทำไมยังไม่มีข่าวคราวอะไรเลย คุณทำงานประสาอะไรเนี่ย?"คุณปู่เล้งกำลังโมโห คำพูดจะไม่ดีเท่าไหร่

"ฉันหาแล้วค่ะ แต่ว่าเขาไม่ยอมตกลง และไม่ยอมไปพบคนอื่นเลย ฉันก็ทำอะไรไม่ได้นี่คะ? "เหมียวหลินหลินก็ร้อนใจเหมือนกันแต่คุณชายเล้งไม่ยอม เธอจะมัดตัวเขาไปได้ด้วยหรือไง

เพียงแต่ คุณชายเล็กที่กำลังขึ้นชั้นบนก็หยุดลง หันหน้ามามองทั้งสองคนมุมปากยกขึ้นเล็กน้อย กล่าวอย่างช้าๆชัดๆว่า:"ถ้าจะให้ผมแต่งงานก็ได้ งั้นพวกคุณก็ไปขอที่ตระกูลเวินสิ