เรื่องผ่านมาแปดปี เขาไปสืบตอนนี้มันสายเกินไปอย่างเด่นชัด ผ่านมาแปดปี เกรงว่าบางอย่างคงถูกกลบเกลื่อนจนไม่เหลือร่องรอยอะไรแล้ว ไม่งั้นทำไมพี่ใหญ่ถึงสืบไม่เจอ

เขาสืบตอนนี้ก็คงสืบไม่ง่าย แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็จะไปสืบ เขาจำเป็นต้องรู้ว่าตอนนั้นเกิดอะไรขึ้น

โจ๋วชิงกำลังใคร่ครวญ ทันใดนั้นมือถือก็มีเสียงข้อความดังขึ้น เป็นข้อความที่ถังหลินส่งมา——‘พี่สืบเจอเรื่องหนึ่ง ไม่รู้เกี่ยวข้องกับเรื่องตอนนั้นหรือเปล่า พ่อของหยวนหยูเสียชีวิตเดือนกันยายนเมื่อแปดปีก่อน’

ถังหลินนึกเรื่องนี้ขึ้น จึงส่งมาบอกโจ๋วชิงทันที ถังหลินไม่ทำอะไรที่ไร้ประโยชน์ ในเมื่อถังหลินส่งข้อความหาโจ๋วชิง แสดงว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องในอดีตแน่ๆ

ตอนโจ๋วชิงเห็นข้อความ ร่างกายแข็งค้างกะทันหัน เดือนกันยายนของแปดปีก่อน？

ตอนนั้นเกิดเรื่องตอนสิ้นเดือนสิงหาคม ซึ่งก็คือ หลังเขากับหยวนหยูเลิกไม่นาน พ่อของหยวนหยูก็เสียชีวิต

ทว่าตอนนั้นเขาไม่เคยได้ยินหยวนหยูเล่าว่าพ่อของเธอป่วยอะไรเลย

โจ๋วชิงพินิจพิเคราะห์ดูแล้ว โทรหาถังหลินอีกครั้ง“สาเหตุอะไร？”

“สืบจากข้อมูลของโรงพยาบาลพบว่า เป็นอุบัติเหตุทางรถ เมื่อรักษาอย่างเร่งด่วน แต่ก็ไม่อาจรักษาได้ จึงเสียชีวิตเวลาต่อมา ตอนนั้นแค่เข้ารักษาฉุกเฉิน ไม่ได้นอนโรงพยาบาล ข้อมูลเลยมีไม่เยอะ หมอเขียนคำวินิจฉัยไม่ละเอียด พี่สืบได้เท่านี้”ถังหลินได้ยินโจ๋วชิงโทรมาถามก็รู้ว่าสิ่งที่เขาสงสัยนั้นถูกต้อง เพียงแต่เขาสืบได้ไม่เยอะเลย

หลังรับสายของโจ๋วชิง เธอก็ไร้ชีวิตชีวามาก ด้านนอกยังมีคนไข้รอเธอดูอาการอีกมาก ทว่าสภาพจิตใจของเธอตอนนี้ ไม่อาจตรวจอาการคนไข้ได้เลย

ดังนั้นหยวนหยูไม่ได้เรียกคนไข้คนอื่นเข้ามา

และเวลานี้ ลิ้นชักของเธอมีเสียงมือถือดังลอยออกมา

หลังได้ยินเสียงเรียกเข้า ร่างกายหยวนหยูก็สั่นเทิ้ม นั่นไม่ใช่เสียงเรียกเข้ามือถือเธอ เพราะเธอวางมือถือวางบนโต๊ะ แต่เสียงมาจากอีกเครื่องหนึ่ง และคนที่รู้หมายเลขนี้มีคนเดียว นั่นก็คือคนผู้นั้น

หยวนหยูไม่อยากรับสายของคนผู้นั้น ทว่าเธอรู้ว่าไม่รับไม่ได้ หยวนหยูเปิดลิ้นชัก ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมา หน้าจอมือถือปรากฏหมายเลขโทรศัพท์ที่ไม่คุ้นเคย และไม่ใช่เบอร์ที่ติดต่อเธอเมื่อวาน

เธอรู้ว่าคนผู้นั้นทำอะไรระมัดระวังสูง ไม่มีอะไรรั่วไหลได้เลย สิ่งที่เธอทำไม่เคยทิ้งพิรุธอะไรเลย

เธอได้มือถือเครื่องนี้จากคนไข้ที่เธอตรวจอาการเมื่อวาน ตอนเธอรับสายจากคนผู้นั้น เธอก็รู้สึกมึนงง วินาทีต่อมา เธอก็ทายออกว่าเป็นคนผู้นั้น เพราะแปดปีก่อน คนผู้นั้นก็ใช้วิธีเช่นนี้ติดต่อเธอ

ตอนเธอรับสายเมื่อวาน หัวใจของเธอก็หล่นวูบ เพราะเธอรู้ดี คนผู้นั้นติดต่อเธอ มันต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่ ซึ่งเป็นอย่างนี้เสมอมา！！

แต่เธอไม่รับมือถือเครื่องนั้นไว้ไม่ได้ พอคนไข้คนนั้นออกไป เธอก็ได้รับสายจากคนผู้นั้น และคนผู้นั้นก็ให้เธอเอาจดหมายรักที่โจ๋วชิงเคยเขียนหาเธอ คืนให้กับโจ๋วชิง

ตอนนั้นเธอรู้สึกงุนงง ไม่เข้าใจเจตนาของคนผู้นั้น และคนผู้นั้นก็ไม่อธิบายอะไรให้เธอเข้าใจด้วย อีกฝ่ายเรียกร้องให้เธอทำตามก็พอ นี่คือวิธีการของอีกฝ่าย！！