เวินลั่วฉิงเห็นท่าทางเย่ซือเฉินแล้วอดขำในใจไม่ได้ เห็นทีคุณชายสามเย่จะมีทักษะด้านการแสดงสูงไม่เบา

เวินลั่วฉิงรู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีการสืบเบอร์อะไรเจอทั้งนั้น เพราะพวกเธอไม่มีเบอร์ที่ติดต่อกับหยวนหยูจริงๆ ความจริงแล้วซิมการ์ดมือถือที่หยวนหยูใช้ติดต่อมันโดนทิ้งลงท่อน้ำเรียบร้อยแล้ว

พวกเธอทำเช่นนี้ก็เพื่อต้องการตบตาโจ๋วอันหนานเฉยๆ

เย่ซือเฉินวางสาย จากนั้นก็มองไปยังเวินลั่วฉิง“กู้หวูบอกว่าหาร้านขายเบอร์มือถือได้แล้ว เจ้าของร้านบอกว่ายังจำลูกค้าที่ซื้อหมายเลขนั้นได้ บอกว่าอีกฝ่ายหน้าตาดีมาก ดูแล้วหยิ่งยโสและมีความเป็นผู้ดีมาก เจ้าของร้านเลยจำได้ดี”เย่ซือเฉินเหมือนพูดให้เวินลั่วฉิงฟัง ทว่าอันที่จริงคือพูดให้โจ๋วอันหนานฟัง ซึ่งจุดนี้ก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่พวกเขาวิเคราะห์แล้วร่วมกันวางแผนก่อนมายังห้องคนไข้แห่งนี้

โจ๋วอันหนานทำอะไรก็มักจะระมัดระวังและรอบคอบเสมอ และโจ๋วอันหนานก็ไม่เชื่อใจใครด้วย ไม่เช่นนั้นเธอก็จะไม่จัดการสามคนที่เกี่ยวข้องกับอุปกรณ์ดักฟังเมื่อวานเด็ดขาด ดังนั้นเรื่องที่ไม่ค่อยเสี่ยงมากนัก โจ๋วอันหนานต้องไปทำด้วยตัวเองแน่

เพราะหากมีคนรู้เพิ่มมากขึ้นหนึ่งคนก็จะยิ่งเสี่ยงเพิ่มขึ้นไปด้วย หากโจ๋วอันหนานให้คนอื่นไปลงทะเบียนซิมการ์ดมือถือ หากคนนั้นแพร่งพรายเรื่องนี้ ต้องนำซึ่งความสงสัยให้กับตัวเธอ ไม่สู้เธอไปทำเองเสียจะดีกว่า

เวินลั่วฉิงมั่นใจว่าโจ๋วอันหนานไม่แปลงโฉมก่อนซื้อแน่ เพราะหากปกปิดอำพราง จะยิ่งทำให้ผู้คนสงสัยหนักกว่าเดิม ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงกล้าให้เย่ซือเฉินพูดละเอียดมากขนาดนี้

ดังคาด เวินลั่วฉิงพบว่าเย่ซือเฉินยังไม่ทันพูดจบ แววตาโจ๋วอันหนานก็มีความกระวนกระวายเพิ่มขึ้นหลายส่วน

เห็นได้ชัดว่าที่เธอวิเคราะห์จัดแจงก่อนหน้านี้นั้นถูกต้องทุกประการ

“ตอนนี้กู้หวูยังอยู่ในร้าน”เย่ซือเฉินหยุดพูด จากนั้นก็หันไปมองโจ๋วอันหนาน“คุณโจ๋ว ยืมรูปถ่ายคุณใช้หน่อย”

ถึงแม้เย่ซือเฉินไม่ได้พูดกระจ่างแจ้ง ทว่าความหมายกลับชัดเจนมาก เขาจะเอารูปถ่ายให้เจ้าของร้านดูว่าใช่หรือไม่

สีหน้าโจ๋วอันหนานเปลี่ยนไป ทว่าโจ๋วอันหนานไม่ใช่คนธรรมดา เธอกลับมาใจเย็นอย่างรวดเร็ว อย่างน้อยก็มีความใจเย็นทางสีหน้าอยู่

เวลานี้โจ๋วอันหนานก็ไม่มีเวลาสนใจกับคำเรียกขานเธอของเย่ซือเฉินที่แสนจะห่างเหินยิ่งนัก ตอนนี้เธอคิดแต่ว่าจะทำอย่างไรให้กลบเกลื่อนเรื่องนี้

โจ๋วอันหนานไม่มั่นใจว่าเมื่อกี้เย่ซือเฉินพูดจริงหรือเปล่า เธอยังไปถึงว่าเวินลั่วฉิงกำลังหลอกเธออยู่ ทว่าโจ๋วอันหนานไม่กล้าลงพนัน หากเย่ซือเฉินสืบได้จริงๆขึ้นมา หากเจ้าของร้านจำเธอได้จริงๆ ……

ทว่าจะโทษโจ๋วอันหนานไม่ได้ เพราะทุกอย่างโดนเวินลั่วฉิงวางกับดักไว้ล่วงหน้าแล้ว ไม่ว่าจะเวลาไหน โจ๋วอันหนานก็จะตั้งสติได้ดีเยี่ยม มีสติใจเย็นจนกระทั่งไม่นับญาติกันได้เลย ทว่ามีเพียงอยู่ต่อหน้าเย่ซือเฉินเท่านั้นที่เธอทำไม่ได้

เพราะความแอบรักสิบกว่าปี เพราะสิ่งที่ปรารถนาไม่อาจได้ครอบครอง โจ๋วอันหนานจึงมีความยึดมั่นต่อความแอบรักเย่ซือเฉินอย่างดื้อรั้น จนตัวเธอเกือบจะเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง ดังนั้นเย่ซือเฉินจึงมีผลต่อสภาพจิตใจของโจ๋วอันหนานมาก

ก่อนหน้านี้เวินลั่วฉิงกับเย่ซือเฉินกระหนุงกระหนิงต่อหน้าเธอหลายต่อหลายครั้ง มันกระทบกระเทือนจิตใจเธออย่างสูง

ตอนนี้โจ๋วอันหนานสามารถให้ตัวเองครุ่นคิดได้ตามปกติถือว่าเป็นเรื่องที่ยากเย็นแสนเข็ญแล้ว

“พี่ไม่ใช่บอกว่าไม่มีรูปถ่ายหรอกหรือ มือถือผมมี ผมจะให้ซือเฉินเอารูปไปตรวจสอบ”โจ๋วชิงเห็นการกระทำของโจ๋วอันหนาน หัวใจก็หล่นวูบ คงเป็นฝีมือเธอจริงๆ

หากไม่ใช่เธอ เธอก็ไม่ต้องเดือดเนื้อร้อนใจเพียงนี้ ยิ่งไม่จำเป็นต้องแย่งมือถือของเขาเลย

“รูปถ่ายของพี่ นายมีสิทธิ์อะไรตัดสินใจให้คนอื่น”โจ๋วอันหนานรู้ตัวว่าพลาดท่าเสียทีเข้าแล้ว จึงทำให้เกิดความสงสัยแน่นอน ทว่าอีคิวของเธอสูงมากจริงๆ เวลานี้ยังทำหน้าไม่ยินดียินร้ายได้อีก

โจ๋วอันหนานเอามือถือของโจ๋วชิงมา จากนั้นก็ลบรูปถ่ายทั้งหมด

“โจ๋วอันหนาน คิดว่าลบรูปถ่ายก็ไม่เป็นอะไรแล้วเหรอ？ซือเฉินหารูปถ่ายพี่ได้อยู่แล้ว ทำอย่างนี้ก็เหมือนช้างตายทั้งตัวเอาใบบัวมาปิด เปิดเผยว่ากำลังกินปูนร้อนท้องอยู่”น้ำเสียงโจ๋วชิงเย็นเยียบ ถึงแม้โจ๋วอันหนานไม่ยอมรับ ทว่าโจ๋วชิงก็รู้คำตอบแล้ว

โจ๋วชิงคิดถึงคำตอบนี้ทีไร ก็รู้สึกหายใจไม่ออกทุกที เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าพี่สาวแท้ๆของตนจะทำร้ายหยวนหยูแบบนี้

โจ๋วอันหนานไม่เพียงทำให้เขากับหยวนหยูแยกจากกันเท่านั้น ตอนนี้ยังทำร้ายหยวนหยูไม่ได้สติอีก โจ๋วอันหนานรู้ทั้งรู้ว่าเขามีใจให้หยวนหยู โจ๋วชิงไม่รู้ว่าการที่โจ๋วอันหนานทำแบบนี้เคยคิดถึงความรู้สึกเขาบ้างไหม

“โจ๋วอันหนานกินปูนร้อนท้องอะไร？พี่ทำผิดอะไรมาถึงได้เผยพิรุธอย่างนี้？”โจ๋วชิงหรี่ตามองโจ๋วอันหนาน ดวงตามีกระแสเย็นยะเยือกแวบผ่าน โจ๋วอันหนานทำเรื่องมากมาย ตอนนี้ยังไม่สำนึกผิดอีก แถมยังทำหน้าราวกับเป็นสิ่งที่ถูกต้องอีก？

ทว่าถึงแม้โจ๋วอันหนานจะปกปิดดีเพียงใด แต่ก็ไม่อาจปกปิดอาการกินปูนร้อนท้องได้

“ฉันมีอะไรให้กินปูนร้อนท้องกัน”โจ๋วอันหนานลบรูปถ่ายในมือถือของโจ๋วชิงหมด เวลานี้สีหน้ากลับคืนสู่ความหยิ่งยโสอีกครั้ง ถึงแม้คำพูดของโจ๋วชิงจะทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิด ทว่าก็ไม่ได้แสดงความผิดปกติทางสีหน้า

“ในเมื่อไม่ได้กินปูนร้อนท้อง แล้วทำไมถึงกลัวผมเอารูปถ่ายให้ซือเฉินล่ะ?”โจ๋วชิงเห็นเธอปากแข็ง สีหน้าก็เย็นยะเยือกมากขึ้นอีกหลายส่วน“ถ้าพี่หากพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจ ตอนนี้ก็เอารูปถ่ายให้ซือเฉิน ให้เจ้าของร้านชี้ตัวว่าใช่หรือไม่”

“ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจกับพวกนาย ฉันไม่มีเวลามาเสียเวลากับพวกนาย”โจ๋วอันหนานมองโจ๋วชิงราบเรียบปราดหนึ่ง