งานศพไม่ใช่งานแต่งงาน หากไม่สนิทชิดเชื้อกันจริง ผู้ใหญ่ไม่มีทางพาเด็กมาเดินเพ่นพ่านงานแบบนี้หรอก

หากถังหลินมาก็ถือว่าปกติ เพราะถังหลินกับเย่ซือเฉินเป็นสหายรักต่อกัน ทว่าหากถังหยุนเฉิงพาคุณหนูใหญ่ถังมาก็ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าใดนัก

“คุณเฉิงใช่ไหมคะ?” เฟิ่งเหมียวเหมียวมองเฉิงโหรวโหรวด้วยรอยยิ้ม เฟิ่งเหมียวเหมียวไม่เรียกว่าองค์หญิงอีก เพราะฟังแล้วช่างกระดากนัก เป็นองค์หญิงภาษาอะไรเนี่ย？เหมาะจะเป็นหมูมากกว่า

เฉิงโหรวโหรวได้ยินเฟิ่งเหมียวเหมียวเรียก สีหน้าพลันเปลี่ยนไป ตอนนี้หัวหน้าไม่ให้เธอเปลี่ยนแซ่ เธอยังคงแซ่เฉิงเหมือนเดิม

ซึ่งเป็นจุดหนึ่งที่ทำให้เธอขุ่นเคืองใจ

“ใครๆก็รู้ว่าคุณหนูถังของพวกเราเป็นคนฉลาด มีมารยาท รู้จักกาลเทศ ดังนั้นเรื่องที่คุณหนูใหญ่ถังทำจึงไม่มีใครหาข้อบกพร่องได้ คุณเฉิงกำลังอยากปรักปรำคนของตระกูลถังอยู่หรือ” ตอนแรกเฟิ่งเหมียวเหมียวไม่ได้พูดแทงใจดำขนาดนี้ ทว่าเฉิงโหรวโหรวเกินไปจริงๆ น้ำเสียงเฟิ่งเหมียวเหมียวจึงเปลี่ยนไป

“ไม่ใช่ค่ะ ฉันแต่รู้สึกว่าคุณหนูถังสนิทกับเย่ซือเฉินแล้วก็ควรมาเคารพคุณลุงสักหน่อยค่ะ” เฉิงโหรวโหรวเห็นบารมีจัดเต็มของเฟิ่งเหมียวเหมียว ร่างกายก็หดแกร่ง และเสียงเบาลงหลายส่วน

“คุณเฉิงรู้มาจากไหนคะว่าคุณหนูใหญ่ของพวกเราสนิทกับคุณชายสามเย่？แล้วคุณเฉิงมีสิทธิ์อะไรมาถามเรื่องนี้？”เวลานี้เฟิ่งเหมียเหมียวหน้าตาบึ้งตึง เสียงเย็นเยียบเพิ่มขึ้นหลายส่วน

มีคนรู้เรื่องเย่ซือเฉินกับฉิงฉิงไม่มาก คนที่รู้ก็ล้วนเป็นคนใกล้ชิดทั้งนั้น

กระทั่งคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ยังไม่รู้เรื่องนี้อย่างละเอียดเลย แล้วเฉิงโหรวโหรวคนนี้รู้ได้ยังไง？

เฟิ่งเหมียวเหมียวฟังออกว่าน้ำเสียงเฉิงโหรวโหรวไม่เป็นมิตร เดิมทีเฟิ่งเหมียวเหมียวคิดว่าเฉิงโหรวโหรวชอบเย่ซือเฉิน ทว่าตอนนี้เห็นทีคงไม่ง่ายอย่างที่คิด

ถังหยุนเฉิงที่ยืนอยู่ด้านข้างไม่พูดอะไรมาตลอด เวลานี้แววตาก็เริ่มมืดครึ้มหลายส่วน

“ในบ้านตระกูลเย่ งานศพของคุณเย่ คุณเฉิงใช้สถานะอะไร？คิดว่าตัวเองเป็นใคร？”เฟ่งเหมียวเหมียวพูดอย่างบีบเค้นหลายส่วน

“ฉัน……ฉัน……” เฉิงโหรวโหรวเป็นใบ้ไปเลย ไม่รู้จะตอบเฟิ่งเหมียวเหมียวยังไง เธอก็รู้ว่าตอนนี้ตัวเองยังไม่ได้แต่งงานกับเย่ซือเฉิน ยังไม่มีฐานะอะไรในบ้านนี้

องค์หญิงคนนี้ไม่รู้สึกเนื้อใจหรือ？！

อันที่จริงเฟิ่งเหมียวเหมียวพูดให้เฉิงโหรวโหรวฟังต่างหาก ขอเพียงเฉิงโหรวโหรวมีสมองก็จะดูท่าทางของคุณย่าเย่ออก น่าจะรู้สึกเสียใจและเนื้อใจบ้าง？

ทว่าสิ่งที่ทำให้เฟิ่งเหมียวเหมียวแปลกใจก็คือ เฉิงโหรวโหรวไม่ได้ถือสาคุณย่าเย่ ทางกลับกัน กลับมองเธอด้วยใบหน้าโกรธเคือง “ฉันกับเย่ซือเฉินหมั้นกันแล้ว พวกเราจะแต่งงานกัน”

เฟิ่งเหมียวเหมียวตะลึงตะไลอีกครั้ง สมององค์หญิงคนนี้มีปัญหาจริงๆ

เย่ซือเฉินไม่เคยพูดอะไรเลย เมื่อกี้คุณย่าเย่ก็กำลังหลีกเลี่ยงคำถามนี้อย่างเห็นได้ชัด แต่องค์หญิงกลับขึ้นเขียงซะงั้น

ไม่รู้จักสำรวมเลยสักนิด ประเด็นสำคัญคือหน้าไม่อายมาก！！

ตอนนี้คนองค์กรโกสต์ซิตี้กลายเป็นคนหน้าไม่อายกันหมดแล้วเหรอ？！

องค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ทำตัวอย่างนี้ หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้คล้อยตามหรือไม่？！

“โอเค งั้นก็ขอแสดงความยินดีกับคุณเฉิงด้วยนะคะ” เฟิ่งเหมียวเหมียวหัวเราะกะทันหัน เธอคิดว่าคนนี้ยังกล้ามาแย่งชิงกับฉิงฉิงของเธออีกหรือ？ไม่ให้เกียรติฉิงฉิงเลย！！

เพราะคนแบบนี้จะมีคุณสมบัติเป็นคู่ต่อสู้ฉิงฉิงได้ยังไง？！

เฟิ่งเหมียวเหมียวรู้สึกว่าเมื่อครู่ตัวเองไม่จำเป็นต้องโกรธอะไรเลย

“ยินดีคุณย่าเย่ด้วยค่ะ ดูเหมือนตระกูลเย่ใกล้จะจัดงานมงคลแล้วนะคะ” เฟิ่งเหมียวเหมียวมองไปยังคุณย่าเย่ด้วยรอยยิ้มที่เต็มใบหน้า เพียงแต่ใครก็ฟังออกว่าเฟิ่งเหมียวเหมียวพูดประชดประชัน

คุณย่าเย่รู้สึกหงุดหงิดในใจ ทว่าสถานการณ์เช่นนี้ ท่านก็พูดอะไรมากไม่ได้

ถ้าจะโทษก็ต้องโทษเฉิงโหรวโหรวที่ไม่มีสมอง พูดจาเรื่อยเปื่อย ถ้ารู้แต่แรก ท่านก็ไม่ให้เฉิงโหรวโหรวอยู่ข้างๆแล้วละ

ทว่าเมื่อให้เฉิงโหรวโหรวอยู่ข้างๆก็ได้ผลลัพธ์ที่ท่านต้องการแล้ว ตอนนี้ท่านพอใจกับผลลัพธ์ที่ได้

ตอนนี้ทุกคนกำลังส่งข่าวบอกต่อว่าเย่ซือเฉินจะแต่งงานกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ หากสถานการณ์เช่นนี้เย่ซือเฉินยังปฏิเสธอีก ถึงเวลานั้นหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้คงไม่ยอม และท้ายที่สุดเย่ซือเฉินก็ต้องสมัครใจแต่งงานกับเฉิงโหรวโหรว