บทนำ โปรดเรียกผมว่านักออกแบบเกม

ในฐานะนักออกแบบเกม เฉินโม่รู้สึกว่าชีวิตของตัวเองสมบูรณ์แบบมาก

แต่ละเกมที่เขาพัฒนาได้รับการบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ของการพัฒนาเกม

‘Journey’ ได้คว้ารางวัลใหญ่ทั้งหมดเจ็ดรางวัล เช่นทัศนศิลป์ยอดเยี่ยม ออกแบบเกมยอดเยี่ยม เสียงประกอบยอดเยี่ยม เกมนวัตกรรมแห่งปีและอื่นๆ

‘League of Legends’ ได้เดินทางมาถึงปีที่เจ็ดแล้ว และยังคงครองตำแหน่งสูงสุดในเกมออนไลน์คอมพิวเตอร์ได้อย่างมั่นคงและไร้ข้อกังขา ความนิยมและจำนวนผู้ชมในรอบชิงแชมป์ S Series World อยู่ในจุดสูงสุดใหม่

‘The Last of the US’ ‘Uncharted’ และ ‘GTA5’ ได้รับความนิยมไปทั่วโลก มียอดซื้อถึงหลายสิบล้านชุดและทำลายสถิติมากมาย

เกม VR อย่าง ‘Outlast’ ‘Tales Of Glory’ และ ‘สวนสนุกสยองขวัญ’ ได้พลิกโฉมอุตสาหกรรมเกม VR และได้รับการยกย่องจากนักออกแบบเกมจำนวนมากว่าเป็นผลงานคลาสสิก ถูกนำมาศึกษาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

แม้แต่เกม ‘League of King’ ‘Onmyoji’ ที่ได้ถือโอกาสนำมาพัฒนาก็ยังครองตลาดเกมมือถือตลอดทั้งปี ดูเหมือนว่ายากที่จะเห็นคู่แข่งในช่วงชีวิตที่เหลืออยู่

ไม่ต้องพูดถึงแพลตฟอร์มเกมไพ่ที่สร้างขึ้นในเวลาเพียงสองเดือน สามารถสร้างเงินได้เยอะจนรับไม่หวาดไม่ไหว

นอกจากนี้ยังมี ‘R*peLay…’ เอาล่ะ พูดซะคล่องปากเลย เกมนี้ยังไม่ได้รับการวิจัยและพัฒนา

หากถามว่าชีวิตนี้เขามีเรื่องให้เสียใจบ้างหรือไม่ ก็คงเป็นเขามักชอบฝันกลางวันตลอดในช่วงเวลาโอที แก้ไม่หายขาดสักที

ใช่แล้ว ทั้งหมดข้างต้นนี้เป็นความสุขในโลกจินตนาการของเฉินโม่ จริงๆ แล้วเขาเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนของบริษัทผลิตเกมมือถือแห่งหนึ่งในประเทศจีน หลังจากทำโอทีอย่างบ้าคลั่งมานานกว่าสองเดือน เขาก็เกิดอาการฝันกลางวันขึ้นมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

เช่นเดียวกับนักวางแผนเกมคนอื่นๆ พวกเขายังเข้าสู่วงการนี้ด้วยความฝัน แต่หลังจากทำโอทีมาหลายปี หากบอกว่าเคยมีความฝัน ความฝันนั้นย่อมเลือนหายไปจากความเป็นจริง

อย่างไรก็ตาม จนถึงตอนนี้เฉินโม่ยังคงยืนยันว่าเขาเป็น ‘นักออกแบบเกม’ มากกว่า ‘นักวางแผนเกม’ ซึ่งนี่อาจจะเป็นการยืนหยัดครั้งสุดท้ายของเขา

เฉินโม่มองรุ่นพี่โปรแกรมเมอร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา บนโต๊ะยังมีถ้วยบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปจากเมื่อคืน ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใต้ตาทั้งสองดำคล้ำ

ช่วยไม่ได้ รุ่นพี่โปรแกรมเมอร์นอนดึกกว่าเขานี่นา

ไม่รู้ว่าเหล่าโปรแกรมเมอร์เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดไหน เฉินโม่รู้สึกว่าถ้าเขานอนดึกสักห้านาทีคงตายได้ในทันทีเลย แต่เหล่ารุ่นพี่โปรแกรมเมอร์สามารถอยู่ในสภาพใกล้ตายได้หลายเดือน แม้ว่าหลังจากตั้งค่าสถานะ ‘แก้ bug เสร็จสิ้นสามารถเข้าออนไลน์ได้’ แล้วก็ยังเด้งตัวขึ้นมาอย่างมีชีวิตชีวาอยู่

เฮ้อ พวกเขาทำงานหนักจริงๆ

“ง่วงจะตายอยู่แล้ว ไม่ไหวแล้ว ขอนอนพักแปปนึง”

เฉินโม่ไม่รู้ว่าตัวเองแค่นอนคว่ำหน้าหรือว่าสลบ แต่รู้สึกว่าภาพข้างหน้ามืดสนิทจากนั้นเขาก็หมดสติไป

ไม่รู้ว่าหูฝาดหรือเปล่า แต่เฉินโม่ได้ยินเสียงจากในความฝันของเขา

“Game loading…”

“เป้าหมายหลัก: เพื่อเป็นนักออกแบบเกมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกคู่ขนาน”

“เป้าหมายย่อยหนึ่ง : มูลค่าการซื้อขายหนึ่งเกมเกินสองพันล้านต่อเดือน”

“เป้าหมายย่อยสอง : ในหนึ่งเกมมีผู้เล่นมากกว่าร้อยล้านคนต่อเดือน”

“เป้าหมายย่อยสาม : พัฒนาเกมที่เกี่ยวข้องกับคอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือถือและ VR ทั้งสามแพลตฟอร์ม และแต่ละแพลตฟอร์มต้องมีผลงานคลาสสิก”

“เป้าหมายย่อยสี่ : เข้าสู่ World Hall of Fame และไปถึงระดับความนิยมระดับ1”

“รางวัลผู้เล่นใหม่ : ไม่มี”

“ความยากของเกม: สูงสุด”

“คู่มือเกม: ปิด”

“นับถอยหลังสู่การสลับโลกคู่ขนาน…”

“สาม…”

“สอง…”

“หนึ่ง…”

“เริ่มเกมได้!”

………………………………………………….