บทที่ 18 เกมต่อไป

เฉินโม่มีความสุข ใช่แล้ว ตอนแรกเขากังวลเรื่องที่ว่าจะแก้ไขปัญหาเรื่องเอฟเฟ็กต์เสียงของเกมยังไง และเขาก็ได้คู่มือทักษะเล่มนี้มาให้ความช่วยเหลือในยามคับขันได้อย่างทันท่วงที

เดิมทีเฉินโม่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับดนตรีเพราะ BGM[1]และ Sound effect ของเกม สามารถเชิญผู้เชี่ยวชาญมาจัดการในเรื่องนี้ได้

แต่ BGM ของเกมคลาสสิกเหล่านี้เฉินโม่เป็นคนกำกับอธิบาย และผลลัพธ์ที่ได้จะต้องแตกต่าง จากเกมต้นฉบับอย่างมาก ดังนั้นเรื่องพวกนี้จัดการด้วยตัวเองจะปลอดภัยที่สุด

เฉินโม่คลิกใช้มันทันที และคู่มือทักษะสีน้ำเงินกลายเป็นแสงสว่างเข้าสู่ปลายนิ้วของเขา

เฉินโม่หยิบคีย์บอร์ดไฟฟ้าที่ทางผู้จัดงานแข่งขันเตรียมไว้ให้ออกมาจากสตูดิโอ ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าคงไม่จำเป็น ดังนั้นเขาจึงเก็บมันไว้

หลังจากลองเสียงง่ายๆ สองสามเสียงเขาก็ทำการเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์เพื่อใช้คีย์บอร์ดไฟฟ้าสร้าง BGM ง่ายๆ ประมาณสิบวินาที เฉินโม่ลองฟังดูแล้วก็รู้สึกดีไม่น้อย อย่างน้อยเขาก็สามารถจัดการ BGM ง่ายๆ ของเกมเล็กๆ ได้ด้วยตัวเอง

“ไม่เลว เริ่มต้นได้ดี มาดูกันว่าจับรางวัลยี่สิบเอ็ดครั้งติดจะได้อะไรดีๆ ไหม”

เฉินโม่หายใจเข้าลึกๆ และคลิกปุ่ม ‘จั่วสิบครั้ง’

“คลิกๆๆ…”

แป้นหมุน หมุนๆ หยุดๆ อย่างรวดเร็ว โดยหมุนสิบครั้งภายในเวลาสามสิบวินาที อุปกรณ์ที่จับได้ในสิบครั้งนี้ ถูกดึงออกมาเรียงตามลำดับและแสดงบนหน้าจอเสมือนจริง

‘คู่มือนักออกแบบเกม’ : หนังสือมูลค่า 3 เล่ม หนังสือระดับเกม 4 เล่ม

‘คู่มือหายาก’ : 1 เล่ม ทักษะวาดภาพต้นฉบับ +10

‘คู่มือหายาก’ : 1 เล่ม ทักษะ Action&Movement of Art +10

‘Special Item’ : ยาฟื้นความจำ

เฉินโม่โห่ร้อง ยอดเยี่ยมมาก การจับรางวัลสิบครั้งติดกันนี่มันต่างออกไปจริงๆ ดูเหมือนว่าความน่าจะเป็นของการจั่วได้สีน้ำเงินนั้นสูงกว่าการจั่วเพียงครั้งเดียว

เฉินโม่ตรวจสอบการทำงานของ Special Item อย่างรวดเร็ว

ยาฟื้นความจำ : ‘หลังจากใช้งาน คุณสามารถเรียกคืนความทรงจำที่คลุมเครือ หรือลืมไปแล้วได้อย่างอิสระเป็นเวลาสี่ชั่วโมง’

ของดีเลย! ตอนนี้เฉินโม่ต้องการอุปกรณ์ชิ้นนี้มาก

เขาลืมเกมมากมายที่เคยเล่นมาก่อนหน้านี้ไปจนเกือบหมดแล้ว แม้ว่าจะยังมีความประทับใจที่คลุมเครืออยู่เล็กน้อย แต่ความประทับใจที่คลุมเครือนั้นไม่เพียงพอในการที่จะทำให้เขานึกรายละเอียดทั้งหมดของเกมได้

ด้วยประสิทธิภาพของยาฟื้นความจำนี้ เฉินโม่สามารถค้นหาความทรงจำของเขาได้ หากเป็นเกมที่เขาเคยเล่นและได้ศึกษาอย่างลึกซึ้งมาก่อน เขาต้องจำรายละเอียดส่วนใหญ่ได้แน่ๆ

เฉินโม่จัดการกินหนังสือทักษะเหล่านั้นโดยไม่พูดอะไร

ความสามารถในการคำนวณ+3 ความสามารถด้านระดับเกม+4 จากการประมาณการของเฉินโม่ ความสามารถในการคำนวณที่แท้จริงของเขาคือประมาณ 27 คะแนน และความสามารถด้านระดับเกมประมาณ 35 คะแนน และด้วยยาฟื้นความจำนี้คงไม่มีปัญหาในเรื่องจัดการกับเกมเล็กๆ ที่ค่อนข้างซับซ้อน

นอกจากนี้ยังมีหนังสือทักษะพิเศษ 2 เล่ม ภาพวาดต้นฉบับ 1 เล่มและ Art of Action&Movement 1 เล่ม

เห็นได้ชัดว่าในระบบจับรางวัลของสร้อยข้อมือ ศิลปะ ดนตรีและด้านอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับความสามารถ ในการวางแผนจะรวมอยู่ในหนังสือทักษะพิเศษ

ทักษะวาดภาพต้นฉบับ+10 ทำให้ตอนนี้ความสามารถในการวาดภาพของเฉินโม่เพิ่มขึ้นเป็นสิบเก้าคะแนน ซึ่งมันก็โอเคที่จะจัดการกับบางเกมที่มีสไตล์การวาดภาพที่ค่อนข้างเรียบง่าย

ส่วนการเคลื่อนไหวของตัวละครจากที่แต่ก่อนไม่รู้อะไรเลยตอนนี้เพิ่มมาสิบคะแนน ถือเป็นกระบวนการพัฒนาจากที่ไม่เคยรู้อะไรมาก่อน ตอนนี้เฉินโม่สามารถสร้างการเคลื่อนไหวสองมิติแบบง่ายๆ ได้แล้วซึ่งมันสำคัญมาก

จับอีกครั้ง! เฉินโม่คลิกที่หน้าจอเสมือนจริงเพื่อจั่วรางวัลสิบครั้งอีกครั้ง

“คลิกๆๆ…”

วงล้อหมุนอย่างรวดเร็วอีกครั้งและอุปกรณ์อีกสิบชิ้นถูกจัดเรียงตามลำดับบนหน้าจอเสมือนจริง

‘คู่มือนักออกแบบเกม’ : โครงเรื่อง 7 เล่ม ระบบ 2 เล่ม

‘Special Item’ : Lucky capsule

เฉินโม่แทบจะกระอักเลือดนี่มันแย่มาก!

หลอกกันชัดๆ!

ไม่เพียงแต่หนังสือทักษะสีน้ำเงินไม่ออกมาเท่านั้น แต่หนังสือทักษะสีเขียวที่เขาจับได้ยังเป็นระบบ และโครงเรื่องที่เขาไม่ต้องการที่สุดซึ่งเท่ากับว่าไร้ประโยชน์มาก

เฉินโม่รู้สึกเจ็บปวดมาก ทุกๆ การจั่วสิบครั้งมีราคาถึงหนึ่งแสนหยวน!

เฉินโม่รู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็น Special Item

Lucky Capsule : ‘หลังจากใช้งานแล้วระดับความโชคดีจะเพิ่มขึ้นอย่างมากและมีระยะเวลาสิบนาที’

สิ่งนี้มีประโยชน์ยังไง? ออกจากบ้านแล้วจะได้ห้าล้านเหรอ?

ระยะเวลาเพียงสิบนาทีเห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้ใช้กับการจับรางวัลติดต่อกันสิบครั้ง! สะสมสิบล้านคะแนน แล้วจั่วสิบครั้งในสิบครั้งติดต่อกัน…

“ช่างเถอะ เก็บไว้ครั้งหน้าแล้วกัน”

เฉินโม่เจ็บปวดเล็กน้อยตอนนี้เขาใช้คะแนนไปหมดแล้วยังเหลือเงินอีกหนึ่งแสนหยวนซึ่งเขาไม่สามารถ เติมใส่เข้าไปทั้งหมดได้ มันเสี่ยงเกินไป รอให้หลังสร้างเกมแรกเสร็จพอทำเงินได้แล้วค่อยมาว่ากันอีกครั้ง

เฉินโม่กินหนังสือทักษะเกี่ยวกับโครงเรื่องและระบบที่เขาจับได้ลงไป แม้ว่าสองเล่มนี้จะเป็นจุดแข็งของเฉินโม่ แต่ก็ยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ ดังนั้นจึงไม่สามารถพูดได้ว่าหนังสือเหล่านี้ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง

เฉินโม่ปิดหน้าจอเสมือนจริงเพื่อสงบสติอารมณ์ หลังจากเติมเงินสองแสนหยวน หนังสือทักษะก็จับเสร็จแล้ว Special Item เองก็จับเสร็จแล้ว ต่อไปเฉินโม่เริ่มวางแผนเกมแรกของตัวเองอย่างจริงจัง

ส่วนเกมนี้จะทำแบบไหนกันแน่ เฉินโม่ยังคงลังเล หากมองจากมุมมองของการทำเงินเพียงอย่างเดียว การเลือกเกมมือถือแบบเติมเงินระดับกลางของภายในประเทศจากชีวิตก่อนเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

เกมเหล่านี้ไม่ต้องการคุณภาพของเกมที่สูงแค่อาศัยเรื่องการกระตุ้นมูลค่าเพื่อดึงดูดผู้เล่น ความสามารถในการทำเงินนั้นไม่ต้องแข็งแกร่งเกินไป แต่เฉินโม่กังวลอยู่สองประเด็น

หนึ่ง คือความสามารถในการคำนวณของตัวเอง

เกมมือถือแบบเติมเงินภายในประเทศทำให้ผู้เล่นสามารถเติมเงินได้อย่างต่อเนื่อง โดยส่วนใหญ่อาศัยการกระตุ้นมูลค่าซึ่งเป็นงานด้านเทคนิค ไม่ได้หมายความว่าขายแต่พลังต่อสู้แล้วเกมจะทำเงินได้

ดังนั้นสถานะของการวางแผนเชิงตัวเลขในอุตสาหกรรมเกมในประเทศจึงสูงมาก และมักจะเป็นรองแค่การวางแผนหลักเท่านั้นซึ่งมีหน้าที่ควบคุมจังหวะของเกม

หากกำหนดมูลค่าได้ดีเท่ากับว่าเป็นเกมที่ดี ต่อให้ภาพจะแย่แค่ไหนหรือวิธีเล่นจะล้าสมัยแค่ไหนก็ยังมีทางรอด แต่ถ้ามูลค่าลดลงเกมนั้นจะตายในทันทีโดยไม่มีที่ว่างให้ป้องกันเลย

ในแง่ของความสามารถด้านคำนวณของเฉินโม่ในตอนนี้มีน้อยกว่าสามสิบคะแนน การทำเกมประเภทนี้จะมีความเสี่ยงต่อให้มียาฟื้นความจำก็ไม่ง่ายที่จะใช้

มูลค่าของเกมประเภทนี้โดยพื้นฐานแล้วจะซุกซ่อนไว้ครึ่งหนึ่งรวมถึงรูปแบบการต่อสู้ คุณสมบัติการเติบโต ความสัมพันธ์การควมคุม ระบบเศรษฐกิจ เป็นต้น

แต่ละด้านนี้จะมีตารางข้อมูลเป็นของตนเองและมีเจ้าหน้าที่ดูแลโดยเฉพาะ แม้แต่กับบริษัทเองก็เป็นความลับ เป็นเรื่องที่คนทั่วไปไม่สามารถเข้าถึงได้

เนื่องจากระบบตัวเลขมีความสำคัญมากสำหรับเกมประเภทนี้ เมื่อระบบตัวเลขทั้งหมดรั่วไหล บริษัทอื่นๆ สามารถใช้สิ่งนี้เป็นกรอบในการสร้างเกมขึ้นมาใหม่ได้

หากเฉินโม่ต้องการสร้างเกมประเภทนี้เขาจะต้องสร้างระบบตัวเลขใหม่ทั้งหมดด้วยตัวเอง แต่ด้วยความสามารถในตอนนี้ของเขาทำให้ไม่มีความมั่นใจมากพอที่จะควบคุมระบบตัวเลขของเกมนี้ได้

ปัญหาอีกหนึ่งอย่างคือการยอมรับของผู้เล่น รูปแบบการทำกำไรหลักของโลกนี้ยังคงขึ้นอยู่กับปริมาณการขาย และส่วนแบ่งการขายเกม

การขายบริการเสริมโดยเฉพาะจุดแข็งการขายไม่ใช่กระแสหลัก ไม่มีใครลองเน้นการขายอย่างเดียวมาก่อน

หากตนเปิดตัวเกมมือถือแบบเติมเงินทั่วไป และผู้เล่นพบว่าเกมนี้เน้นขายโดยตรงพวกเขาจะยอมรับหรือไม่

ทุกคนคงตะโกนด่าจนส่งผลเสียต่อตัวเขาและบริษัทหรือเปล่า เป็นไปได้ไหมที่ผู้เล่นจะคว่ำบาตรเกมถัดไปของตน

มันยากที่จะพูดเหตุการณ์ความน่าจะเป็นเพียงเล็กน้อยไม่ได้หมายความว่าจะไม่เกิดขึ้น นี่เป็นเกมแรกของเฉินโม่ และเขาไม่ต้องการเสี่ยง

รสนิยมของผู้เล่นในโลกนี้เป็นยังไง ไม่ว่าเกมเติมเงินจะมีที่ยืนให้อยู่รอดหรือไม่ก็ต้องลองทีละขั้นตอน ถ้าเกิดทำพลาดมันจะแย่เอาได้

ดังนั้นเฉินโม่จึงตัดสินใจว่าเกมแรกเขาจะออกแบบเผื่อไว้หน่อย โดยจำกัดเป้าหมายไว้ที่เกมแบบผู้เล่นเดี่ยว และแบ่งขายตามส่วนอย่างสุจริต

ใช้เกมนี้ก่อนเพื่อความมั่นคงอย่างน้อยก็ให้ผู้เล่นได้รู้จักเกมของบริษัท Thunder มากขึ้น แล้วหลังจากนั้น ค่อยทดสอบความอดทนของผู้เล่น

………………………………….

[1] BGM (background music) : ระบบเสียงที่เปิดเพลงเดียววนๆซ้ำๆไปมาหรือจะเปิดหลายเพลง จุดประสงค์เปิดเพื่อเพิ่มบรรยากาศให้สถานที่นั้นๆ