โจ๋วอันหนานรู้สึกว่าคำเรียกนี้น่าตกใจเกินไปเลย ทันใดนั้นไม่ได้ตั้งใจฟังคำพูดข้างหลังของเย่ซือเฉิน

โจ๋วชิงกลับรู้สึกไม่เข้าใจทั้งหน้า นัยน์ตาคู่หนึ่งมองไปทางโจ๋วอันหนาน โจ๋วชิงในตอนนี้ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

โจ๋วอันหนานจะรู้จักกับคุณพ่อของหยวนหยูได้ยังไง?

“หรือว่า ผมควรจะถามคุณโจ๋วหน่อยว่า คุณพ่อของหยวนหยูอยู่ไหนครับ?” สบตากับนัยน์ตาที่มองตรงมาของโจ๋วอันหนาน สีหน้าของเย่ซือเฉินสุขุมลงเล็กน้อย เขาไม่เคยมีความคิดในด้านนั้นกับโจ๋วอันหนานเลย ตอนนั้นก็เป็นเพราะว่าโจ๋วอันหนานเคยช่วยแม่ของเขาไว้ และตอนนั้นก็เคยช่วยเขาไว้ ดังนั้นเมื่อก่อนเขาจึงรู้สึกขอบคุณเธอ

ทว่าเรื่องพวกนั้นที่โจ๋วอันหนานทำ ได้ตัดขาดความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาอย่างเด็ดขาดแล้ว

ขณะนี้โจ๋วอันหนานมองเขาแบบนี้ต่อหน้าฉิงฉิง เขากลัวว่าฉิงฉิงจะเข้าใจผิด หากไม่ใช่เพราะหลังจากนี้ยังมีเรื่องต้องพูดให้ชัดเจน เขาไม่อยากพูดไร้สาระกับโจ๋วอันหนานจริงๆ

ในที่สุดโจ๋วอันหนานก็ได้สติกลับมา ในที่สุดเขาก็เข้าใจความหมายของเย่ซือเฉิน นัยน์ตาของเธอเปล่งประกายเล็กน้อย เพราะว่าปัญหาคำเรียกในก่อนหน้านี้สำหรับเธอแล้วน่าตกใจมากๆ ดังนั้นระหว่างนั้นเธอจึงไม่ได้ปกปิดอารมณ์ของตัวเองทั้งหมด เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าใบหน้า ของเธอมีความตกใจเพิ่มขึ้นและมีความตื่นเต้นด้วย

ทำไมเธอถึงคิดไม่ถึงว่าเย่ซือเฉินจะสืบไปถึงเรื่องพ่อของหยวนหยู เรื่องในตอนนั้นจัดการได้รอบคอบมากๆ แท้ๆ เรื่องนี้นอกจากหยวนหยูแล้วไม่มีใครรู้แท้ๆ ทำไมเย่ซือเฉินถึงรู้?

“นายพูดอะไร? ฉันไม่เข้าใจ” โจ๋วอันหนานพยายามให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ลง บอกกับตัวเองในใจว่าห้ามรน ห้ามรนเด็ดขาด สำหรับเรื่องคุณพ่อของหยวนหยูคนนอกไม่มีใครรู้ เย่ซือเฉินกำลังหลอกถามเธออยู่แน่นอน

ดังนั้น เธอห้ามยอมรับเด็ดขาด

“แปดปีก่อน คุณพ่อของหยวนหยูตรวจพบว่าเป็นโรคภาวะหัวใจล้มเหลวที่อำเภอชิงสุ่ย จากนั้นก็มาที่เมืองA” เย่ซือเฉินได้ยินเธอปฏิเสธแล้ว นัยน์ตาคู่หนึ่งก็เย็นชาลงเยอะมาก ถึงเวลานี้แล้วเธอยังดื้อรั้นอีก

คำพูดนี้ของเย่ซือเฉินถึงแม้ฟังแล้วจะรู้สึกคลุมเครือ ทว่าเขารู้ว่าโจ๋วอันหนานต้องเข้าใจความหมายของเขาแน่นอน

โจ๋วอันหนานลบบันทึกการพักที่โรงพยาบาลของคุณพ่อหยวนหยูในเมืองAทิ้ง ทว่าในอำเภอชิงสุ่ยยังไม่ได้ลบ

“เราสืบเจอว่า……” เวินลั่วฉิงหยุดค้นเอกสาร หยุดอยู่ตรงหน้าหนึ่ง นัยน์ตาคู่หนึ่งของเวินลั่วฉิงมองไปทางเอกสารในมือ จากนั้นก็ค่อยๆ พูดขึ้นว่า “หลังจากที่คุณพ่อของหยวนหยูเข้าพักที่โรงพยาบาลแล้ว ตอนแรกหยวนหยูอยากจะไปหาคุณชายสองโจ๋ว ทว่าคุณกลับตามหาเธอเจอก่อนที่หยวนหยูจะไปหาคุณชายสองโจ๋ว จากนั้นคุณก็บอกหยวนหยูว่า คุณสามารถช่วยพ่อของหยวนหยูได้…”

เสียงของเวินลั่วฉิงเบามาก สปีดช้ามาก นัยน์ตาคู่หนึ่งของเธอมองดูเอกสารในมือ เหมือนว่าคำพูดเมื่อกี้ออกมาจากเอกสารในมือของเธอ

ในตอนที่เวินลั่วฉิงพูดน้ำเสียงของเธอเป็นธรรมชาติมาก แน่นอนว่าฟังไม่ออกถึงความผิดปกติใดๆ เหมือนว่าพูดออกมาจากเอกสารในมือเลย

ทว่ามีเพียงแต่เวินลั่วฉิงที่รู้ว่า คำพูดพวกนี้เธอแต่งขึ้นมาเอง แต่ว่ามีข้อมูลของคุณพ่อหยวนหยูแล้ว เชื่อมโยงกับการเลิกลาของหยวนหยูและคุณชายสองโจ๋วในตอนนั้น บวกกับการสำรวจที่เธอมีต่อโจ๋วอันหนาน เวินลั่วฉิงรู้ว่าการพูดในเมื่อกี้หลักๆแล้วไม่ผิดแน่นอน

ตอนนั้นหยวนหยูกำลังคบกับโจ๋วชิง บ้านโจ๋วคือตระกูลแพทย์ มีโรงพยาบาลเป็นของตัวเอง ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ หยวนหยูต้องอยากขอความช่วยเหลือจากโจ๋วชิงแน่นอน หยวนหยูไม่มีทางมองข้ามโจ๋วชิงแล้วไปหาโจ๋วอันหนานโดยตรง

ดังนั้น เป็นไปได้แค่โจ๋วอันหนานไปหาหยวนหยูเอง

โจ๋วอันหนานฟังคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้ว สีหน้าไม่ได้เปลี่ยนไป ทว่าในใจกลับดิ่งลงเหว หรือว่าพวกเขาสืบเจอแล้วจริงๆ ทว่าเรื่องนี้มีเพียงแค่เธอและหยวนหยูที่รู้ หยวนหยูยังสลบไม่ได้สติ เวินลั่วฉิงไม่มีทางรู้แน่นอน

“คุณถัง เรื่องราวของคุณแต่งได้ไม่เลวเลยจริงๆ ” โจ๋วอันหนานมองไปทางเวินลั่วฉิง เผยรอยยิ้มประชดออกมา

เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจเธอ แต่ว่าดูเอกสารในมือต่อ พูดต่อว่า “คุณสัญญาว่าจะช่วยคุณพ่อของหยวนหยู แต่ว่าคุณให้หยวนหยูตกลงข้อแลกเปลี่ยนกับคุณหนึ่งข้อ……” คำพูดของเวินลั่วฉิงหยุดลง นัยน์ตาคู่หนึ่งค่อยๆมองขึ้น มองไปทางโจ๋วอันหนาน สบตากับแววตาที่เย็นชาของโจ๋วอันหนาน ค่อยๆ พูดขึ้นอีกว่า “คุณให้หยวนหยูออกจากโจ๋วชิงไป ห้ามให้โจ๋วชิงสงสัยเด็ดขาด แล้วต้องให้โจ๋วชิงตายใจด้วย”

“พี่?!” โจ๋วชิงอึ้งไปเลย สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย นัยน์ตาที่มองไปทางโจ๋วอันหนานมีความตกใจอย่างเห็นได้ชัดเลย “เป็นเรื่องจริงไหม?”

โจ๋วชิงไม่ค่อยเชื่อ ถึงแม้ก่อนหน้านี้เขาก็สงสัยว่าการเลิกกับหยวนหยูในตอนนั้นมีความประหลาด ทว่าไม่ว่ายังไงก็คิดไม่ถึงว่าจะเกี่ยวข้องกับโจ๋วอันหนาน

โจ๋วอันหนานหยิ่งยโส เย็นชามาโดยตลอด สำหรับเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับเธอ โจ๋วอันหนานไม่มีทางสนใจแน่นอน โจ๋วอันหนานเคยเจอกับหยวนหยูที่บ้านโจ๋วครั้งหนึ่ง เคยทักทายกันเพียงแค่ครั้งเดียว

โจ๋วชิงคิดไม่ออกจริงๆ ว่าโจ๋วอันหนานมีสาเหตุอะไรถังได้ทำแบบนั้น

“คำพูดมั่วๆ ทั้งนั้น” โจ๋วอันหนานไม่มีทางยอมรับอยู่แล้ว อีกอย่างโจ๋วอันหนานในตอนนี้ก็ไม่ได้มีความกลัวใดๆ แน่นอนว่าไม่ได้รู้สึกผิดอยู่แล้ว

การตอบสนองในตอนนี้ของ โจ๋วอันหนาน ทำให้โจ๋วชิงตะลึงงันไปเลย ตอนแรกเขาไม่เชื่ออยู่แล้วว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวข้องกับโจ๋วอันหนาน ตอนนี้นิ่งรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้แล้ว