“คุณโจ๋วไม่อยากพูด เดี๋ยวฉันมาพูดแทนคุณโจ๋วเอง” เวินลั่วฉิงมองดูสีหน้าที่ไม่ยอมรับของโจ๋วอันหนานแล้ว ก็แอบสูดหายใจลึก เธอเคยเจอคนที่กระด้างกว่านี้ แต่ว่า ไร้ซึ่งความรู้สึกผิดแบบโจ๋วอันหนาน ปกปิดโดยไม่มีข้อบกพร่องใดๆ นั้นเจอไม่มากจริงๆ

เวินลั่วฉิงรู้ว่าถามอะไรยากโจ๋วอันหนานไม่ได้แน่นอน งั้นสู้เธอพูดออกมาเองดีกว่า จะได้ไม่เสียเวลาด้วย

“ทำไม? คุณถังจะแต่งเรื่องอีกแล้ว?” โจ๋วอันหนานหันไป เหลือบไปมองเวินลั่วฉิงหนึ่งที พูดด้วยความประชด

“คุณโจ๋วไม่ต้องรับ เรื่องราวนั้นต้องพูดแน่นอน ส่งนเรื่องแต่งหรือไม่แต่ง โจ๋วอันหนานน่าจะรู่เียิ่งกว่าใคร” เวินลั่วฉิงไม่ได้โกรธ แต่แค่รู้สึกว่าการตอบสนองของโจ๋วอันหนานในแบบนี้ช่างน่าตลกมาก

โจ๋วอันหนานอึ้งไปเล็กน้อย ตะกุกตะกักในใจ ทว่าเธอไม่ได้พูดอะไร โจ๋วอันหนานเป็นคนฉลาด เธอรู้ว่าเรื่องบางเรื่อง ยิ่งพูดก็จะยิ่งเผยเยอะ เธอเองก็รู้สึกเวินลั่วฉิงขัดตามาก ดังนั้นจึงได้พูดประชดออกไปสองประโยค

“ฉิงฉิง เธอพูด เธอรีบพูด” โจ๋วชิงกลับรอไม่ไหวแล้ว ไม่สามารถถามอะไรจากปากของโจ๋วอันหนานได้ ตอนนี้เขาฝากความหวังทั้งหมดไว้บนตัวของฉิงฉิง โจ๋วชิงเองก็รู้ เวินลั่วฉิงไม่มีทางพูดอะไรมั่วๆ โดยไม่มีหลักฐานแน่นอน

“แปดปีก่อน คุณพ่อของหยวนหยูเป็นหัวโรคภาวะหัวใจล้มเหลว คุณโจ๋วไปหาหยวนหยู สัญญากับหยวนหยูว่าจะช่วยคุณพ่อของเธอ จากนั้นให้เธอจากไป ภายใต้สถานการณ์แบบนั้น หยวนหยูไม่มีทางเลือก เพราะว่าหากเธอไม่ตอบตกลงคุณโจ๋ว งั้นคงทำได้แต่ดูคุณพ่อของตัวเองเสียชีวิตไปแบบนี้ ดังนั้น หยวนหยูตั้งใจอยู่กับผู้ชายคนอื่น ให้นายเข้าใจผิด ให้นายจับชู้ได้คาหนังคาเขา ให้นายตายใจ” ในตอนที่เวินลั่วฉิงพูดประโยคนี้ นัยน์ตานั้นมองโจ๋วชิงอยู่ เรื่องราวในส่วนหน้านั้นมั่นใจมากแล้ว ส่วนหลังสองประโยคนั้นเธอเดา

สามารถมองออกว่าโจ๋วชิงรักหยวนหยูมาก ดังนั้นในสถานการณ์ปกติโจ๋วชิงไม่มีทางเลิกกับหยวนหยูแน่นอน  ดังนั้นหยวนหยูไม่มีเวลาค่อยๆสร้างความเข้าใจผิดให้กับโจ๋วชิง เร็วที่สุด ตรงที่สุด และเป็นวิธีที่หยาบคายที่สุด ก็คือจับชู้ได้คาหนังคาเขา

มีเพียงแต่ภายใต้สถานการณ์แบบนั้น โจ๋วชิงจึงจะตายใจ จึงจะไม่ไปสงสัย

โจ๋วชิงได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที เรื่องนั้นเขาไม่เคยบอกกับใครมาก่อน แม้กระทั่งก่อนหน้านี้ที่พี่ใหญ่ถามเขาก็ไม่เคยพูด เวินลั่วฉิงรู้ได้ยังไงกัน?

เวินลั่วฉิงเห็นการตอบสนองของโจ๋วชิง ก็เข้าใจแล้วว่าตัวเองเดาถูก นัยน์ตาของเวินลั่วฉิงเหลือบมองไป เป็นเหมือนกับที่คิดว่าว่าเห็นสีหน้าของโจ๋วอันหนานก็เปลี่ยนไปแล้วเช่นกัน

“หากในไปสืบในตอนนั้น ก็อาจจะสืบไม่เจอ ไม่ว่ายังไงแล้วเรื่องนี้ไม่เพียงแต่เป็นความคิดของหยวนหยู ยังมีคุณโจ๋วอีกคนหนึ่ง ตามความสามารถของคุณโจ๋วแล้วอยากจะปิดบังต่อไปคงไม่ยาก” เวินลั่วฉิงรู้ว่าคำพูดนี้มีความโหดร้ายต่อโจ๋วชิง ทว่านี่เป็นความจริง มาถึงเวลาแบบนี้แล้ว โจ๋วชิงมีสิทธิ์ที่จะรู้ความจริง

“คุณถังเป็นนักชำนาญสร้างความแตกแยกจริงๆ” สีหน้าของโจ๋วอันหนานสุขุมลงอย่างเห็นได้ชัดเจน นัยน์ตาคู่หนึ่งมองไปทางเวินลั่วฉิงอย่างเย็นชา คิดไม่ถึงว่าคำพูดของเวินลั่วฉิงจะตรงขนาดนี้

“ทำไมพี่ต้องทำแบบนี้? ทำไม?” จู่ๆ โจ๋วชิงก็หันไปทางโจ๋วอันหนาน ขณะนี้ไม่รู้ว่านัยน์ตาคู่หนึ่งของเธอเป็นเพราะเจ็บปวด หรือว่าเพราะโมโห มีรอยแดงดั่งเลือดที่ทำให้ดูน่าตกใจ ดูแล้วมีความน่ากลัวเล็กน้อย

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าโจ๋วชิงเชื่อคำพูดของเวินลั่วฉิง

“โจ๋วชิง นายเชื่อเธอ ไม่เชื่อฉัน?” โจ๋วอันหนานตะลึงงัน นัยน์ตาคู่หนึ่งเบิกกว้าง มองโจ๋วชิงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าโจ๋วอันหนานคิดไม่ถึงว่าน้องชายของตัวเองจะตะคอกกับเธอเพียงเพราะคำพูดสองสามคำของเวินลั่วฉิง

“ทำไมผมจะไม่เชื่อเธอ? เธอไม่มีเหตุผลที่ต้องโกหกผม ผมแค่อยากรู้ว่าทำไมพี่ถึงทำแบบนี้ พี่รู้อยู่แล้วว่าผมรักหยวนหยู ผมรักเธอขนาดนั้น” โจ๋วชิงเป็นคนฉลาด ถึงแม้ว่าจะเจ็บปวดที่หัวใจ สมองของเขาชัดเจนมาก เข้าใจดีว่าเวินลั่วฉิงไม่มีเหตุผลที่ต้องโกหกเขา

แน่นอนว่าเขาเองก็รู้ว่าเวินลั่วฉิงไม่มีทางโกหกเขา

ทว่าในทางกลับกัน เรื่องในตอนนั้นมีจุดที่น่าสงสัยเยอะเกินไป เขารู้สึกได้ว่าหยวนหยูรักเขา หากไม่ใช่เพราะความจำเป็น หยวนหยูไม่มีทางเลิกกับเขาแน่นอน

และโจ๋วชิงมานั่งคิดละเอียดในตอนนี้ ก็เข้าใจเรื่องหนึ่งขึ้นมา ตอนนั้นพ่อแม่ไม่ได้คัดค้านเขากับหยวนหยู ต่อมาคุณแม่ยังพูดขึ้นเองว่าให้เขาพาหยวนหยูกลับบ้าน เรื่องนี้ราบรื่นเกินไปจนไม่ปกติจริงๆ

ทว่าตอนนั้นคุณแม่ไม่ได้ถามถึงสถานการณ์ของหยวนหยู แม้กระทั่งบ้านของหยวนหยูอยู่ไหน บ้านหยวนหยูมีใครบ้าง คุณแม่ก็ไม่เคยถาม ตอนนั้นคุณแม่ไม่ได้ถามอะไรเยอะเลย

งานแต่งงานที่เป็นเรื่องใหญ่ของเขา คุณแม่ไม่ควรจะเป็นแบบนี้ ตอนนั้นคุณแม่ดูพอใจและเป็นมิตรกับหยวนหยูมาก ทว่ากลับไม่เคยทำความรู้จักกับหยวนหยูอย่างลึกซึ้งเลย

ตอนนี้มาคิดดู ตอนนั้นคุณแม่ไม่คิดที่จะยอมรับให้หยวนหยูเข้าบ้านโจ๋วอยู่แล้ว

ดังนั้นโจ๋วชิงเชื่อคำพูดของเวินลั่วฉิง!!