แน่นอน โจ๋วอันหนานก็รู้ว่าถึงเธอไม่ยอมรับ เวินลั่วฉิงก็ต้องสงสัยเธอแล้วเป็นแน่ เพียงแต่หากเธอไม่ยอมรับสักอย่าง เวินลั่วฉิงก็ทำอะไรเธอไม่ได้

โจ๋วชิงมองใบหน้าโจ๋วอันหนานที่ทั้งเย็นชาและเหมือนไม่เกี่ยวกับตน โจ๋วชิงก็รู้สึกทึ่ง พี่สาวของเขา พี่สาวแท้ๆของเขา ทำกับเขาไว้เช่นนั้น ตอนนี้ยังมีหน้าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีก

โจ๋วชิงไม่รู้ควรพูดอย่างไรไปชั่วขณะ

ถูก ในครอบครัวของพวกเขา สายสัมพันธ์รักของครอบครัวนั้นจืดชืดสักเต็มประดา เมื่อผลประโยชน์กองอยู่ตรงหน้าก็สามารถสลัดความรักความผูกพันทิ้งได้ เขาโง่ดักดาน คาดหวังลมๆแห้งๆมากเกินไป

โจ๋วชิงเม้มปาก ไม่ได้ขวางโจ๋วอันหนาน

“คุณโจ๋ว คุณยังไปไม่ได้ค่ะ”ทันใดนั้นเวินลั่วฉิงขวางโจ๋วอันหนานไว้ โจ๋วอันหนานไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น แน่นอน ถึงแม้จะถามกระจ่างแจ้งดีแล้ว โจ๋วอันหนานก็ยังไปไม่ได้

สิ่งที่โจ๋วอันหนานทำเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย

“คุณหมายความว่ายังไง？คุณมีสิทธิ์อะไรมาขวางฉัน？”เดิมทีโจ๋วอันหนานเห็นเวินลั่วฉิงเป็นหนามทิ่มตาอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้เธอกำลังกล้ำกลืนความโกรธอยู่ เมื่อเวินลั่วฉิงเรียกเธอให้หยุด น้ำเสียงจึงไม่สู้ดีนัก

“ยังไม่พิสูจน์ว่าคุณพูดจริงหรือไม่？แต่ถึงจะจริงก็เป็นเรื่องภายในครอบครัวของพวกเรา ไม่เกี่ยวกับคุณ”ความคิดของโจ๋วอันหนานตอนนี้คือ หากเวินลั่วฉิงสืบได้เพียงเท่านี้ งั้นเธอก็ไม่อินังขังขอบได้ เพราะเป็นเรื่องภายในครอบครัว ไม่เกี่ยวข้องกับเวินลั่วฉิงสักนิด แม้แต่โจ๋วชิงยังไม่ขวางเธอเลย นับภาษาอะไรกับเวินลั่วฉิง？

“พวกเราไม่ยุ่งเรื่องภายในบ้านของพวกคุณอยู่แล้ว แต่พวกเราไม่ยุ่งเรื่องวันนี้ไม่ได้”เวินลั่วฉิงรู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของโจ๋วอันหนาน สภาพจิตใจโจ๋วอันหนานแข็งแกร่งจริงแท้

โจ๋วอันหนานกะพริบตาเบาๆ ทว่าไม่ได้แสดงอารมณ์ทางสีหน้าแต่อย่างใด เธอรู้ว่าวันนี้เวินลั่วฉิงหาหลักฐานไม่เจอแน่ เพราะเธอจัดการอย่างเหมาะสมกับทุกคนที่เกี่ยวข้องกับอุปกรณ์ดักฟังแล้ว ตอนนี้เวินลั่วฉิงไม่มีพยานปากสักคน

“มันเรื่องของคุณ ไม่เกี่ยวกับฉัน”โจ๋วอันหนานไม่อยากสนใจเวินลั่วฉิงอีก จึงหมายจะก้าวเท้าออกไปด้านนอก

“คุณโจ๋ว งั้นคุณอธิบายก่อนว่าทำไมหยวนหยูถึงฉีดยาเข้าร่างกายตัวเอง”มุมปากเวินลั่วฉิงยกขึ้นเล็กน้อย ตอนที่โจ๋วอันหนานเดินผ่านเธอ เธอก็เอ่ยประโยคเช่นนี้ออกมาด้วยน้ำเสียงไม่หนักไม่เบา

“แปดปีก่อน คุณโจ๋วใช้พ่อของหยวนหยูบีบให้หยวนหยูเลิกกับโจ๋วชิง ตอนนี้ก็เช่นกัน ใช้คุณพ่อของหยวนหยูบีบบังคับให้หยวนหยูส่งซองเอกสารให้คุณชายสองโจ๋วเมื่อวาน และวันนี้คุณโจ๋วก็บังคับให้หยวนหยูฉีดยาใส่ตัวเอง”เวินลั่วฉิงไม่ใช่คนพูดยืดเยื้อ สิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง ตัวโจ๋วอันหนานต้องเผชิญหน้าความจริง และรวมไปถึงคุณชายสองโจ๋วด้วย

คุณชายสองโจ๋วน่าจะรู้

“พี่ เป็นอย่างนี้จริงๆหรือ？จริงหรือ？”ความหวังอันริบหรี่ในใจโจ๋วชิง ตอนนี้ถูกเวินลั่วฉิงพูดเปิดโปงหมดสิ้น เขารู้ว่าเวินลั่วฉิงไม่พูดส่งเดชแบบไร้หลักฐานแน่นอน ในเมื่อเวินลั่วฉิงกล้าพูด ถ้างั้นคงมีเค้าเป็นความจริงสูง

เพียงแต่เขาไม่กล้าเชื่อ ไม่อยากเชื่อว่าพี่สาวจะทำเช่นนี้ออกมา

โจ๋วอันหนานบังคับให้หยวนหยูเอาซองเอกสารให้เขาก็ยังพอว่า แต่โจ๋วอันหนานกลับบีบบังคับให้หยวนหยูฆ่าตัวตาย？

“เวินลั่วฉิง คุณไม่คิดว่าคำพูดของคุณจะตลกเกินไปหน่อยเหรอ？”โจ๋วอันหนานไม่ได้ร้อนรน ยังคงใจเย็นคล้ายกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น และไม่มีปฏิกิริยาใดๆทั้งสิ้น

ระหว่างที่โจ๋วอันหนานมองเวินลั่วฉิง มีความเย้ยหยันไว้หลายส่วน

“เวินลั่วฉิง คุณไม่มีหลักฐานอะไรก็มาใส่ร้ายฉัน ฉันฟ้องคุณได้นะ”เวลานี้โจ๋วอันหนานใจเย็นมาก ใจเย็นจนชวนให้รู้สึกว่าไม่เกี่ยวข้องกับเธอจริงๆ

“ที่ฉันกล้าพูดก็ต้องมีหลักฐานแน่นอน”เวินลั่วฉิงยิ้มเบาๆ ในเมื่อโจ๋วอันหนานยังไม่ร้อนใจเลย เวินลั่วฉิงยิ่งร้อนใจไม่ได้ โจ๋วอันหนานคิดจะเล่นไม้นี้ เธอก็จะให้ความร่วมมือเต็มที่ เพราะเธอถนัดด้านจิตวิทยาอยู่แล้ว

โจ๋วอันหนานกะพริบตา รู้สึกตื่นตกใจ ถึงแม้เธอรู้ว่าตัวเองปกปิดได้แยบยล และมั่นใจว่าไม่มีจุดรั่วไหล แต่เวินลั่วฉิงพูดเช่นนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกกังวลเล็กน้อย

“ได้ เอาหลักฐานออกมาดูสิ”ถึงแม้โจ๋วอันหนานจะวิตกกังวลในใจ ทว่าก็ไม่ได้แสดงทางสีหน้า ณ ตอนนี้ยิ่งทำให้สุขุมกว่าเดิม

ใบหน้าโจ๋วอันหนานตอนนี้ แม้แต่เวินลั่วฉิงก็ยังสงสัยว่าตัวเองเข้าใจโจ๋วอันหนานผิดหรือเปล่า

ทว่า เวินลั่วฉิงรู้ว่าเรื่องพวกนั้นเป็นฝีมือโจ๋วอันหนานจริงๆ

“สามีที่รัก เอาหลักฐานออกมาสิ”เวินลั่วฉิงมองไปยังเย่ซือเฉิน ใบหน้าเบ่งบานด้วยรอยยิ้มละมุน น้ำเสียงอ่อนนุ่มกะทันหัน ฟังดูแล้วออดอ้อนออเซาะยิ่ง อืม กำลังออดอ้อนอยู่จริงๆ แถมเวินลั่วฉิงยังทำตามแบบฉบับของจื่อซีสุดที่รักอีกต่างหาก