Armipotent – จักรวรรดิคลั่ง จักรพรรดิอมตะ

บทที่ 62 ศาสดาซอมบี้

หยุชุนเป็นนักเรียนปีสามของโรงเรียนมัธยมเอกชนที่มีชื่อเสียงในเมือง SH มันเป็นโรงเรียนสําหรับคนรวยและคนที่มีฐานะ

พ่อของเขาส่งเขาเข้าเรียนในโรงเรียนนั้นเพื่อที่เขาจะได้สร้างสายสัมพันธ์กับครอบครัวที่มีอิทธิพลในเมือง SH และนั่นก็คือความปรารถนาของพ่อของเขาเมื่อหยุชุนได้ยินมาว่านี่เป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงเขาก็ตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเล

อย่างไรก็ตาม เด็กน้อยก็ไม่ได้รู้เลยว่าโรงเรียนแห่งนี้นั้นเป็นจุดเริ่มต้นของชีวิตที่เลวร้ายของเขาเท่านั้น สามปีเต็มๆที่เขาถูกรังแก

ในตอนแรก เขาก็เป็นเพียงเบ็ของพวกลูกนายพลและลูกผู้ว่าราชการจังหวัดเท่านั้น ซึ่งมันก็ยังพอรับได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเวลาผ่านไปนานขึ้นการกลั่นแกล้งก็ยิ่งหนักขึ้นเช่นกัน

เหตุผลน่ะหรอ? เพราะเขาเป็นคนที่มีฐานะต่ําสุดยังไงล่ะครอบครัวของเขาร่ํารวยก็จริง แต่มันก็ไม่สามารถนับเป็นอะไรได้เลยเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ

เขามีโรงแรมระดับไฮเอนด์ห้าแห่งในเมือง และเขาก็รวยพอที่จะมีครอบครัวที่อยู่อย่างสุขสบายได้โดยไม่ต้องทํางาน แต่กระนั้นเขาก็ยังไม่สามารถเทียบกับเด็กคนอื่นๆได้

เขาต้องกลายมาเป็นกระสอบทรายสําหรับลูกนายพลและเป็นแม้กระทั่งที่นั่งสําหรับลูกผู้ว่า

เขาพยายามหนีออกจากนรกนี่ หยูชุนขอให้พ่อของเขาย้ายเขาไปโรงเรียนอื่น อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างก็สายเกินไปแล้ว

บริษัทของพ่อของเขาได้ร่วมมือกับครอบครัวของ เพื่อน” ของเขาแล้วและยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวของ “เพื่อน” ของเขาก็ยังได้ขอให้เขาอยู่เป็นเพื่อนเล่นให้กับลูกของพวกเขาอีก

ณ จุดนั้นเองที่เด็กหนุ่มหยูชุนรู้ว่าเขานั้นหมดหวังแล้วเขารู้ถึงความบ้าของเพื่อน” ของเขาดี หากเขาลาออกจากโรงเรียน ธุรกิ จของพ่อของเขาก็จะต้องได้รับผลกระทบอย่างแน่นอน

ด้วยเหตุนี้เอง ตลอดระยะเวลา 3 ปี หยูชุนจึงทําได้เพียงแค่ยอมเป็นขี้ข้าให้กับพวก “เพื่อน” และเผชิญหน้ากับนรกบนดิน

และทางโรงเรียนล่ะ? ทางโรงเรียนเองก็รู้ดีถึงเหตุการณ์การกลั่นแกล้งแต่พวกเขาก็ไม่ทําอะไรเลย มันไม่มีใครโง่พอที่จะเผชิญหน้ากับนายน้อยเหล่านี้พวกเขาเลือกที่จะอยู่บนสวรรค์ที่สดใสและปล่อยให้เขาตกนรกไปเพียงคนเดียวพอ

ในปีที่สาม เขาก็ได้สารภาพรักกับครูของเขาและเขาก็สมหวัง ความหวังใช่แล้วเขาเริ่มมองเห็นความหวังใหม่อีกครั้ง เขาจะไม่ต้องทนโดนข่มเหงและโดนรังแกจนเรียนจบแล้ว ใช่แล้วๆ เขาคิดว่าเขาจะได้เป็นอิสระจาก “เพื่อน” เหล่านี้หลังจากที่เขาสําเร็จการศึกษา

อย่างไรก็ตาม ในคืนงานเลี้ยงสําเร็จการศึกษานั้นเองนั่นคือจุดสูงสุดของความทุกข์ระทมของเขา

“เพื่อน” ของเขาได้พบเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับครูคณิตศาสตร์จากนั้นพวกมันก็ได้วางยาเธอและพูดกับเขาว่า

“ เราเป็นเพื่อนกันใช่ไหม? แกควรจะแบ่งปันสิ่งดีๆแบบนี้ให้กับเพื่อนของแกบ้างสิ หยูชุน!”

หยูชุนที่อ่อนแอและขี้ขลาดไม่สามารถทนได้อีกต่อไปเขาพยายามที่จะสู้แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับมาก็คือการเฆี่ยนตี มันไม่มีทางเลยที่เขาจะสามารถเอาชนะคนเจ็ดคนที่มีร่างกายใหญ่กว่าเขาได้

ครูคนอื่นๆและครูใหญ่ไม่ได้ทําอะไรเลยทั้งๆที่ได้เห็นเหตุการณ์ดังกล่าวไม่สิไม่เพียงเท่านั้น พวกเขายังจัดหาห้องให้พวกเขาได้ลงมืออีกด้วย

“ ไม่นะ ขอร้องล่ะ!” หยูชุนอ้อนวอนต่อ “เพื่อน” ของเขาแต่นั่นก็ไม่เป็นผลเสียงร้องของเขาเป็นเพียงเรื่องสนุกสนานสําหรับพวกมัน ยิ่งเขาร้องไห้ออกมามากเท่าไหร่ รอยยิ้มของพวกมันก็ยิ่งกว่างมากขึ้นเท่านั้น

แต่บางที่พระเจ้าก็อาจจะยังคงเฝ้าดูแลเขาและอวยพรให้เขาทันใดนั้นจู่ๆเสียงหุ่นยนต์ก็ดังขึ้น และซอมบี้ก็ปรากฏตัวขึ้น

” โอกาสของฉัน!? ตอนนั้นเองที่หยุชุนรีบวิ่งไปหาคนรักของเขาเขาไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นมาจากไหน แต่เขาก็สามารถ พาคนรักที่กําลังมีนเพราะฤทธิ์ยาออกมาได้ เขาพาคนรักไปที่ห้องพยาบาลท่ามกลางความโกลาหลในห้องเก็บบอล

เมื่อมาถึงห้องพยาบาล เขาก็วางร่างที่ไร้สติของแฟนสาวของเขาลงบนเตียงท่ามกลายความโกลาหล เขาก็ไม่รู้ว่าเขาควรจะทําอย่างไรต่อไปดีและในขณะนั้นเองภาพของคนที่รังแกและข่มเหงเขาก็ปรากฏขึ้นมา

“ อ้าก…!”

หยูชุนตื่นขึ้นจากฝันร้ายด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเหงื่อเขาหายใจแรงในขณะที่แววตาของเขาสั่นไหว บาดแผลทางใจที่เขาได้รับมาจากคนพวกนั้นนั้นบาดลึกในใจของเขา

“ มีอะไรเหรอที่รัก” เสียงที่อ่อนโยนของผู้หญิงคนหนึ่งดังเข้ามาในหูของหยูชุน

ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาคือคนรักของเขา ครูสอนคณิตศาสตร์ที่เขาช่วยชีวิตจาก“เพื่อน” ของเขา เขามองไปที่เธอ ใบหน้าของเธองดงามและดูละเอียดอ่อน

“ เธอฝันร้ายหรอ?” ลั่วหลานถามด้วยน้ําเสียงเป็นกังวล

“ ใช่!” หยุชุนพยักหน้า

ลั่วหลานดึงหัวของหยูชุนลงไปแนบกับหน้าอกที่เปลือยเปล่าของเธอและลูบหัวของเขา “ ไม่เป็นไรนะที่รัก!เธอฆ่าพวกมันไปแล้วและพวกมันก็ได้รับสิ่งที่พวกมันสมควรจะได้ รับแล้ว เน่าในนรก! ไม่เป็นไรนะไม่เป็นไร”

“ อืม…” ยูชุนพยักหน้า

ใช่ เขาได้ฆ่าทุกคนในโรงเรียนไปแล้วและนั่นก็รวมถึงอาจารย์ใหญ่และครูคนอื่นๆด้วย

ด้วยประสบการณ์จากการเล่นเกม หยูชุนจึงสามารถปรับตัวให้เข้ากับโลกใบใหม่นี้ได้อย่างรวดเร็ว และนั่นก็ทําให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน่ากลัว

หลังจากการแก้แค้นของเขาจบลง ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่ทราบสาเหตุทั้งโรงเรียนก็ได้กลายเป็น “ดันเจี้ยน” เช่นเดียวกับในเกมหรือมินิเกมที่เสียงหุ่นยนต์พูดขึ้นในหัวของเขา เขาพยายามเคลียร์มินิเกมโดยมีเพียงเขาและแฟนสาวเท่านั้นที่เป็นผู้รอดชีวิต

เขาได้สมบัติกล่องสมบัติที่เปลี่ยนชีวิตเขาโดยสิ้นเชิงมันคือม้วนคัมภีร์คลาสขั้นสูง “ศาสดาซอมบี้” และคลาสนี้นี่เองที่เป็นกลโกงของเขา

คลาสนี้ได้มอบสกิลให้แก่เขา สกิลในการควบคุมเหล่าซอมบี้และแม้ว่าเขาจะสามารถควบคุมซอมบี้ได้เพียงแค่ 10 ตัวเท่านั้น แต่สําหรับตอนนี้เขาก็สามารถใช้สกิลนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพหลายวันผ่านไปและซอมบี้ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขาก็ได้ พัฒนาจนกลายมาเป็นซอมบี้ลอร์ดถึงสามตัว

ต้องขอบคุณซอมบี้ลอร์ดทั้งสามตัวนี้ เขาจึงสามารถควบคุมฝูงซอมบี้ได้มากมายผ่านซอมบี้ลอร์ด จากนั้นเขาก็เดินทางไปพร้อมกับกองทัพซอมบี้ของเขา

เขาพยายามจะช่วยเหลือครอบครัวของคนรัก แต่น่าเสียดายที่พวกเขาทั้งหมดได้ถูกฆ่าตายไปแล้ว และครอบครัวของเขาเองก็ประสบชะตากรรมเช่นเดียวกันด้วยเหตุนี้เอง ทั้งสองจึงมีกันอยู่แค่สองคนเท่านั้น

หยูชุนและลั่วหลานเดินไปรอบๆเมือง SH เพื่ออัพเลเวลซอมบี้ลอร์ดและกองทัพซอมบี้ เขาพยายามหลีกเลี่ยงการฆ่าผู้คนและมุ่งหมายที่จะฆ่าเพียงแค่สัตว์กลายพันธุ์เท่านั้น

แม้จะทุกข์ทรมานจากการถูกกลั่นแกล้งอย่างหนักแต่หยูชนก็ยังคงรักษาอุดมการณ์ของเขาไว้ และทั้งหมดนี้ก็ต้องขอบคุณลั่ว

หลาน

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หยูชุนก็เปิดปากของเขา “ ราต้องย้ายก่อนที่คนกลุ่มนี้จะมาหาเรา!”

“ เราควรคุยกับพวกเขาไหม เราสามารถอธิบายทุกอย่างได้นี่เป็นเพียงเรื่องเข้าใจผิด!” ลั่วหลานบอกความคิดของเธอออกมา

“ แต่ฉันกลัว” ดวงตาของหยุชุนส่ายไปมาระหว่างพูด

“ หัวหน้าของพวกเขาดูน่ากลัวและเอาแต่ใจ และฉันก็กลัวว่า

เธอจะ…”

หยูชุนพูดไม่จบ แต่ลั่วหลานก็เข้าใจความกังวลของแฟนหนุ่มของเธอ

“ งั้นก็ออกไปจากที่นี่กันเถอะ!” ลั่วหลานตอบตกลงเรื่องการล่าถอยในทันที

ใช่แล้ว มันคือกองทัพซอมบี้ของหยูชุนนั่นเองที่กําลังโจมตีเผ่าวานรเมฆา เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าเผ่าวานรเมฆานี้จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับมนุษย์

ปั้มมม!

ในขณะที่ทั้งคู่กําลังจะย้ายออกไป การต่อสู้ก็เกิดขึ้นที่นอกอาคารการแสดงออกของหยูชุนเปลี่ยนไปและพูดว่า “ พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว!”