บทที่ 827 เจียงหย่วนหน้าตาไม่ดี

บทที่ 827 เจียงหย่วนหน้าตาไม่ดี

ลูกจ้างคนนั้นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าแล้วพูดว่า “เด็กสาวคนนั้นอายุประมาณสิบกว่าปี หน้าตาดี แต่งตัวราวผู้ใหญ่ ยิ่งไปกว่านั้น ข้าได้ยินนายน้อยเจียงเรียกสาวน้อยคนนั้นว่าซินเถา”

เมื่อกู้เสี่ยวหวานได้ยินว่าหัวใจก็พลันเต้นแรง ดูเหมือนว่าสาวน้อยที่ชื่อซินเถาที่หน้าตาดีและแต่งตัวเหมือนผู้ใหญ่นั้น จะต้องเป็นลูกพี่ลูกน้องของตน

“เช่นนั้น รู้หรือไม่ว่าพวกเขานัดหมายกันมาก่อนหรือว่าอย่างไร”

“ไม่น่าจะเป็นการนัดหมายล่วงหน้า นายน้อยเจียงกินอาหารเสร็จแล้วกำลังจะออกไป เมื่อเขากำลังลงบันได้ก็พบกับหญิงคนนั้น ทั้งสองพูดกันสองสามคำที่บันได จากนั้นนายน้อยเจียงก็จองห้องรับรอง และทั้งสองคนก็ไปที่ห้องเพื่อพูดคุยกัน ตอนที่ข้าจะนำของที่ทั้งสองสั่งเข้าไปให้ กะ… ก็ได้เห็นฉากนั้น” เมื่อนึกถึงสิ่งที่เห็น ลูกจ้างคนนั้นก็นิ่งไปเล็กน้อย ใบหน้าแดงด้วยความเขินอาย

กู้เสี่ยวหวานเห็นว่าใบหน้าของเขาแดงจนถึงหู นางจึงไม่สามารถถามอะไรได้อีกและบอกให้เขาลงไป ชายคนนั้นรีบถอนตัวทันทีราวกับว่าเข้าได้รับการนิรโทษกรรม

ในขณะที่พูดก็เหลือแค่กู้เสี่ยวหวานกับเสี่ยวเซิ่งจื่อสองคน

เสี่ยวเซิ่งจื่อเคยได้ยินชื่อกู้ซินเถา ดังนั้นเขาจึงรู้ว่ากู้ซินเถาเป็นลูกน้องของกู้เสี่ยวหวาน

“นางรู้ได้อย่างไรว่าเจียงหย่วนอยู่ที่นี่ มันอาจเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้” เสี่ยวเซิ่งจื่องงงวยเล็กน้อย

ได้ยินลูกจ้างบอกว่าทั้งสองไม่ได้นัดหมายล่วงหน้า แต่ว่าทั้งสองบังเอิญพบกัน

เพราะว่าปกติกู้ซินเถาไม่เคยมาที่ร้านจิ่นฝู และทุกคนรู้ว่าพ่อของนางทำงานเป็นคนทำบัญชีที่ร้านซุ่นซิน ถ้านางอยากกินอะไร นางจะไม่มาที่ร้านจิ่นฝู

เมื่อกู้เสี่ยวหวานได้ยินสิ่งนี้ก็คลี่ยิ้มอย่างอ่อนหวาน “ไม่มีเรื่องบังเอิญในโลกนี้ อุบัติเหตุทั้งหมดไม่มีอะไรมากไปกว่าอุบัติเหตุจากคนที่มีใจ”

กู้ซินเถาไม่เคยมาที่ร้านจิ่นฝู ทำไมวันนี้นางถึงมาโดยไม่มีเหตุผล และทันทีที่นางเข้ามาก็ตรงขึ้นไปชั้นบนทันที

ยกเว้นนางจะรู้ล่วงหน้าว่าเจียงหย่วนอยู่ที่นี่ ไม่เช่นนั้นกู้ซินเถาจะมาที่ร้านจิ่นฝูทำไมกัน

ดูเหมือนว่าลูกของตระกูลกู้คนนี้จะไม่ยอมแพ้นายน้อยของตระกูลเจียงจริง ๆ

“นายน้อยของตระกูลเจียงนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร” จู่ ๆ กู้เสี่ยวหวานก็ถาม ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความสงสัย

ตอนนั้น แม้ว่ากู้เสี่ยวหวานจะเคยพบกู้ซินเถากับเจียงหย่วนบนถนน แต่ก็เห็นแค่ด้านหลังเพราะมีผู้คนพลุกพล่านจึงมองไม่ถนัดนัก

ต่อมา เมื่อกู้ซินเถาไปที่หมู่บ้านอู๋ซี นางก็พูดว่าต้องพาฉินเย่จือไปด้วย

ครั้นเห็นกู้ซินเถามองไปที่ฉินเย่จือ ตอนนั้นตาของนางเป็นประกายแวววาว ดูเหมือนว่ากู้ซินเถาจะให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ภายนอก

จู่ ๆ กู้เสี่ยวหวานก็สงสัยว่าเจียงหย่วนหน้าตาเป็นอย่างไร

เมื่อเสี่ยวเซิ่งจื่อได้ยินว่ากู้เสี่ยวหวานรู้สึกสงสัยเกี่ยวกับรูปลักษณ์ของเจียงหย่วนก็ปิดปากเย้ยหยัน “เสี่ยวหวาน เจ้าไม่เคยเห็นหน้าตาของลูกชายผู้มีอำนาจจากครอบครัวที่ร่ำรวยในเมื่อหลิวเจียได้อย่างไร”

กู้เสี่ยวหวานพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้าไม่เคยเห็นจริง ๆ เคยเห็นจากด้านหลังในระยะไกลแค่ครั้งเดียว เห็นไม่ชัดเจน วันนี้ลูกพี่ลูกน้องของข้ามาหาเจียงหย่วนเพื่อระลึกถึงความหลัง ข้าก็แค่สงสัยว่า เขาดูดีมากเลยหรือ?”

กู้เสี่ยวหวานถามเมื่อเห็นเสี่ยวเซิ่งจื่อมีท่าทางเช่นนั้น เขาดูมีอะไรซ่อนเร้น

ถ้าหน้าตาดีจริง ๆ ทำไมกู้ซินเถาดึงดันที่จะรั้งฉินเย่จือไว้

แม้ว่าในโลกนี้จะมีผู้ชายหล่อเหลาเกินบรรยายมากมาย แต่เมื่อเทียบกับฉินเย่จือแล้ว รูปร่างหน้าตาของฉินเย่จืออยู่ในอันดับสอง ไม่มีใครในโลกนี้กล้าที่จะเป็นอันดับหนึ่งจริง ๆ

อย่างน้อยที่สุด กู้เสี่ยวหวานได้พบกับผู้ชายมากมาย แต่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเทียบเท่าฉินเย่จือได้เลย

แม้แต่ผู้ชายที่อ่อนโยนอย่างสวีเฉิงเจ๋อก็ยังด้อยกว่าฉินเย่จือ

ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่กู้เสี่ยวหวานเห็นว่ากู้ซินเถาและหลิวเทียนฉือกำลังจ้องมองมาที่ฉินเย่จืออย่างออกอาการเช่นนั้น

ในยุคปัจจุบัน เด็กสาวอายุสิบห้าสิบหกหลงใหลในผู้ชายที่หล่อเหลาและอายุน้อยกันแทบบ้า

ตอนนี้ไม่แปลกใจเลยที่จะเห็นหญิงทั้งสองในสมัยโบราณออกอาการต่อหน้าหนุ่มหล่อ ถ้านางไม่ได้มีชีวิตอยู่นานกว่าสิบปี นางก็อาจจะหลงใหลอยู่กับมันเช่นกัน

“เสี่ยวหวาน ข้าจะบอกอะไรเจ้าให้นะ ข้าสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า นายน้อยเจียงหน้าตาไม่ดี เสี่ยวเซิ่งจื่อลดเสียงลงทันทีแล้วพูดว่า “ธรรมดามาก”

ธรรมดา

เจียงหย่วนนั้นธรรมดามาก

แม้ว่ากู้เสี่ยวหวานจะไม่เคยพบกับเจียงหย่วนและเจียงอวิ้นหลิ่วพ่อของเขา แต่ผู้คนก็ต่างพูดกันว่า ลูกชายของครอบครัวที่ร่ำรวย พวกลูกผู้ดีมีเงินนั้นหน้าตาดีกันทุกคน

ทั้งหมดเป็นเรื่องโกหกงั้นหรือ?

เจียงหย่วนนั้นธรรมดาแบบไหนกัน

กู้เสี่ยวหวานกะพริบตาและมองไปที่เสี่ยวเซิ่งจื่อ

เสี่ยวเซิ่งจื่อคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วบรรยาย “ใบหน้าของเขานั้นธรรมดามาก อืม… ข้าจะอธิบายอย่างไรดี เขาทั้งเตี้ยทั้งอ้วน มีเปลือกตาชั้นเดียว จมูกยุบและริมฝีปากก็หนามากด้วย”

เมื่อได้ยินคำอธิบายของเสี่ยวเซิ่งจื่อ กู้เสี่ยวหวานก็จินตนาการถึงคนรูปร่างเตี้ยและอ้วนที่มีตาเล็ก ริมฝีปากหนา จมูกแบน ถ้าเขามีใบหน้าแบบนี้จริง ๆ ทำไมกู้ซินเถาถึงได้ชอบเจียงหย่วน

และหลิวเทียนฉือจากเมืองหลวง ได้ยินมาว่าพ่อของนางเป็นขุนนางระดับสาม เขามีความคิดที่จะให้ลูกสาวของเขาแต่งงานกับผู้ชายธรรมดา ๆ แบบนี้ได้อย่างไร

หลิวเทียนฉือตกลงที่จะเดินทางไปเมืองหลิวเจีย และยอมอยู่ที่บ้านของตระกูลเจียงเป็นเวลาหลายเดือนได้อย่างไร

เป็นไปได้หรือไม่ว่าทรัพย์สินเงินทองมีพลังวิเศษจริง ๆ

มันจะทำให้ผู้หญิงตาบอดเห็นแต่พื้นฐานครอบครัวที่ร่ำรวย มองไม่เห็นใบหน้าที่สุดแสนจะธรรมดา

กู้เสี่ยวหวานไม่ใช่คนที่มองใครจากรูปลักษณ์ภายนอก แต่หลังจากได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเจียงหย่วน แม้คนผู้นี้จะมีหน้าตาน่าเกลียด แต่เขาเป็นถึงนายน้อยลูกผู้ดีมีเงินจอมเสเพล

โดยอาศัยอำนาจของครอบครัวทำตัวกร่างในเมืองหลิวเจียรังแกทั้งชายและหญิง

เฮอะ! ช่างเป็นคนดีอะไรเยี่ยงนี้!

คนเช่นนี้ทั้งนิสิยเสียและไร้ศีลธรรมในจิตใจ แถมยังเป็นพวกทุจริตคิดคดโกง นอกจากมีเงินแล้ว เขาก็ไม่มีดีอะไรเลย