บทที่ 1084 คนที่จะถูกจับก็คือเจ้า

บทที่ 1084 คนที่จะถูกจับก็คือเจ้า

ตระกูลหลิวได้สร้างมิตรภาพกับตระกูลเจียงด้วยการแต่งงานในขณะนี้

เมื่อหลิวเทียนหมิงได้ยินสิ่งนี้ เขาก็กลอกตาทันทีพลางดึงเจียงอวิ้นหลิ่วมาและกระซิบว่าแผ่วเบาว่า “ท่านลุงไม่ต้องกังวล ข้าจะขอให้ท่านพ่อช่วยท่านเอง”

แต่ความหมายของประโยคนี้คือการบอกให้เจียงอวิ้นหลิ่วนิ่งเงียบไม่ต้องพูดสิ่งใด

เมื่อมองไปที่หลิวเทียนหมิง เจียงอวิ้นหลิ่วรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างกัดกินเนื้อของเขาทั่วร่างกาย และความกลัวก็แผ่ซ่านไปทั่ว

ทันใดนั้น เขาก็คว้าตัวหลิวเทียนหมิงมาบีบคออย่างแรงและคำรามเสียงต่ำ “ตระกูลเจียงของเราไปทำอะไรให้พวกเจ้าขุ่นเคืองกัน ตระกูลเจียงของเราถึงคราวจบสิ้นแล้ว เจ้าคิดว่าตระกูลหลิวของเจ้าจะสามารถป้องกันตัวเองได้อย่างนั้นหรือ”

หลิวเทียนหมิงไม่ดิ้นรน เขามองไปที่เจียงอวิ้นหลิ่วและเอ่ยทีละประโยคช้า ๆ “ท่านลุง หากเกิดอะไรขึ้นกับตระกูลเจียง ท่านคิดว่าข้าจะให้เทียนฉือแต่งงานกับลูกชายของท่านหรือ ตระกูลเจียงและตระกูลหลิวนั้นเหมือนตั๊กแตนบนเชือกเส้นเดียวกัน ไม่มีใครสามารถหนีรอดไปได้ หากท่านเกี่ยวดองกับตระกูลหลิวแล้ว ท่านพ่อของข้าจะต้องช่วยเหลือท่านอย่างแน่นอน ถ้าปกป้องตัวเองไม่ได้ เขาจะช่วยท่านได้อย่างไร”

คำพูดของหลิวเทียนหมิงกระทบสมองของเจียงอวิ้นหลิ่ว

เขาเซถอยหลังไปสองสามก้าว ฮูหยินเจียงเห็นว่าเจียงอวิ้นหลิ่วกำลังจะล้มลง จึงรีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อพยุงเจียงอวิ้นหลิ่วและตะโกน “นายท่าน ท่านรีบคิดหาทางเร็วเข้า!”

โคมไฟสีแดงในตระกูลเจียงแขวนอยู่สูง เสียงประทัด ร้องเพลง และหัวเราะเมื่อครู่ แต่ตอนนี้มันกลายเป็นความเงียบ

แขกเหรื่อที่มาแสดงความยินดีกับทุกคนในบ้านตระกูลเจียงจึงรีบออกมาในขณะนี้ เพราะกลัวว่าหากมีอะไรเกิดขึ้นกับบ้านตระกูลเจียงแล้วตนเองจะติดร่างแหไปด้วย

แต่ตอนนี้บรรยากาศรอบกายเต็มไปด้วยความนิ่งสงบ

เจียงอวิ้นหลิ่วรู้ว่าคราวนี้ตระกูลเจียงจะไม่สามารถซ่อนตัวได้อีกต่อไป ดังนั้นจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่

เมื่อเห็นฮูหยินเจียงนั่งไร้เรี่ยวแรงบนพื้นราวกับว่านางสูญเสียวิญญาณ มามาเหลิ่งที่อยู่ข้างหลังก็มีใบหน้าที่ตื่นตระหนก และตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว

“พวกเจ้าล้อมตระกูลเจียงไว้ทั้งหมด อย่าปล่อยให้ใครก็ตามที่เป็นคนของตระกูลเจียงหนีรอดไปได้ เราจะไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์” พวกเขาทั้งหมดล้อมบ้านตระกูลเจียงเอาไว้ทันใด

ชาวบ้านที่เฝ้าดูความตื่นเต้นอยู่รอบ ๆ พวกเขาจะกล้าดูความตื่นเต้นได้อย่างไร พวกเขาทั้งหมดกระจัดกระจายและหนีไปให้ไกล เพราะกลัวว่าเรื่องของตระกูลเจียงจะส่งผลกระทบต่อตัวเอง

“ท่านลุงไม่ต้องกังวล ข้าจะกลับไปบอกท่านพ่อของข้าเพื่อหาทางช่วยท่านโดยเร็ว” เมื่อหลิวเทียนหมิงเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ จึงคิดหาวิธีเอาตัวรอด

ตอนนี้หลิวเทียนฉือเป็นสมาชิกของตระกูลเจียง ไม่ใช่สมาชิกของตระกูลหลิวอีกต่อไป

เพื่อประโยชน์ของตระกูลหลิวและเพื่อตัวนางเอง นางจะไม่พูดเรื่องไร้สาระอย่างแน่นอน

หลิวเทียนหมิงไม่กังวลเลยว่าน้องสาวของตนจะพูดเรื่องไร้สาระ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องรีบไปหาหลิวฉงหร่านในตอนนี้เพื่อให้หลิวฉงหร่านคิดหาวิธี

เกรงว่าหลิวฉงหร่านจะยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตระกูลเจียง

หลิวเทียนหมิงกำลังจะวิ่งหนีโดยใช้ประโยชน์จากความโกลาหลหลบหนีออกไป แต่ในขณะนี้เสียงพูดของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้น “คุณชายหลิว ท่านจะไปไหน”

เป็นเสียงของหัวหน้าเจ้าหน้าที่คนหนึ่งเอ่ยขึ้น

หลิวเทียนหมิงหันศีรษะของเขา และเห็นเจ้าหน้าที่กับทหารที่เหลือบมองมาที่ตนด้วยรอยยิ้ม “เรียกหาข้าหรือ”

“ถ้าข้าไม่ได้เรียกท่านแล้วจะให้ข้าเรียกใครกัน ยังมีคุณชายที่มีแซ่หลิวคนที่สองอยู่ที่นี่อีกหรือ” เจ้าหน้าที่ยิ้มอย่างมีความหมาย จากนั้นก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อมัดตัวหลิวเทียนหมิงไว้

หลิวเทียนหมิงเห็นว่าคนคนนี้กำลังจะจับตนเอง เขาก็เกิดตื่นตระหนกและพยายามดิ้นรนอย่างสุดกำลัง “เจ้ากำลังทำอะไร เจ้ากำลังทำอะไร”

เจ้าหน้าที่เพิ่งกลับมาจากสนามรบและเข้ามารับใช้ในเมืองหลวง หลังจากฝึกฝนมาหลายปี ความแข็งแกร่งของเขาย่อมไม่มีใครเอาชนะได้ หลิวเทียนหมิงซึ่งเป็นบัณฑิตอ่อนแอจึงไม่สามารถต้านทานได้เลย

ภายใต้การคุมขังที่แข็งแกร่ง หลิวเทียนหมิงเป็นเหมือนลูกไก่ที่ถูกนกอินทรีจับ เขาไม่สามารถขยับได้เลย

“เจ้า…เจ้ากำลังทำอะไร ข้าเป็นลูกชายของหลิวฉงหร่าน ขุนนางฝ่ายเกลือและโลหะระดับสามของเมืองหลวง” หลิวเทียนหมิงตะโกนเสียงดังด้วยความโกรธ เมื่อเขาเห็นว่าชายคนนี้กำลังจะมัดเขาโดยไม่มีคำอธิบายใด ๆ

เจ้าหน้าที่กล่าวอย่างเย็นชา “แน่นอน ข้ารู้ว่าท่านเป็นลูกชายที่ถูกต้องตามกฎหมายของหลิวฉงหร่าน และท่านก็คือคนที่ข้าต้องการจับกุม”

“เจ้าจับข้าทำไม เจ้าจับข้าทำไม ข้าไม่ได้ทำผิดกฎหมายและไม่ได้สร้างปัญหา เจ้ามาจับข้าทำไม” หลิวเทียนหมิงแสดงศักดิ์ศรีของลูกชายคนโตของขุนนางฝ่ายเกลือและโลหะระดับสามทันที และมองไปที่เจ้าหน้าที่อย่างหยิ่งยโส

เจ้าหน้าที่ไม่ได้แสดงอาการไม่พอใจและกระตุกยิ้มเล็กน้อย แต่ในสายตาของเขาคือความแข็งแกร่งของผู้บังคับบัญชากองทหารในสนามรบและโบกมือ “ตระกูลหลิวถูกรื้อค้นแล้ว นี่คุณชายหลิวยังไม่ได้รับข่าวอีกหรือ”

“ว่าอย่างไรนะ?” เมื่อหลิวเทียนหมิงได้ยินก็มีความประหลาดใจ และตามมาด้วยความตื่นตระหนก “เจ้า…เจ้ากำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร”

“ข้าพูดไร้สาระหรือไม่ ท่านจะรู้เองเมื่อไปถึงกรม ข้าจะให้ท่านดูว่าหลิวฉงหร่านผู้เป็นขุนนางฝ่ายเกลือและโลหะระดับสามสวมชุดคลุมอย่างเป็นทางการหรือเครื่องแบบนักโทษ พวกเจ้า! รีบมาจับอาชญากรคนนี้ไป” เมื่อหัวหน้าเจ้าหน้าที่โบกมือ เจ้าหน้าที่ที่แข็งแกร่งและมีความสามารถหลายคนถือดาบในมือและรีบมัดหลิวเทียนหมิงไว้

เจียงอวิ้นหลิ่วมองการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ด้วยความประหลาดใจ เมื่อครู่หลิวเทียนหมิงบอกเขาว่าตระกูลหลิวจะหาทางช่วยเขาไม่ใช่หรือ

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าตระกูลหลิวจะถูกจับกุมไปก่อนหน้าตระกูลเจียง

หลิวเทียนหมิงถูกมัด แต่เขาก็ยังไม่กล้าแสดงความอ่อนแอและตะโกนเสียงดัง “ตระกูลหลิวถูกใส่ร้าย ตระกูลหลิวถูกใส่ร้าย ตระกูลหลิวของเราเป็นขุนนางที่ซื่อสัตย์ คนอื่นใส่ร้ายเรา ล้วนเป็นการใส่ร้ายทั้งสิ้น”

ไม่มีใครสนใจเขา และเสียงของหลิวเทียนหมิงก็เงียบลงที่นี่ เพราะถูกเจ้าหน้าที่ปิดปากเอาไว้

หลังจากหลิวเทียนหมิงถูกจับกุมแล้ว เขาได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังมาจากในบ้านตระกูลเจียง

ยกเว้นเจ้านายเพียงไม่กี่คน คนที่เหลือของตระกูลเจียงล้วนเป็นสาวรับใช้ พวกนางทั้งหมดถูกมัดและถูกกดโดยตรงกับประตูตระกูลเจียง

ยกเว้นเจ้าหน้าที่ คนกลุ่มหนึ่งคุกเข่าลงทันทีที่ประตูของตระกูลเจียง

ร้องคร่ำครวญเป็นครั้งคราว

ในขณะนี้ กู้ซินเถารีบเข้ามาราวกับบินได้ ก่อนที่จะเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นในขณะนี้ แต่นางกลับถูกใครบางคนหยุดไว้ หากแต่ยังไม่ยอมแพ้และตะโกนเสียงดัง “เจียงหย่วน เจ้าพูดว่าอยากแต่งงานกับข้า แล้วเจ้าจะไปแต่งงานกับคนอื่นได้อย่างไร ข้าอยู่กับเจ้ามานาน ชื่อเสียงของข้าเสื่อมเสีย ทำไมเจ้าถึงไม่อยากแต่งงานกับข้า คนใจร้าย เจ้าใจร้ายมาก”