-ศัตรูคู่แค้นผู้ล่วงหล่น! ปกป้องผู้คนอันเป็นที่รักสิ ฮีโร่!-

โชคร้ายของนักเรียนหญิงคนหนึ่ง

「รุ่นพี่รัช! คือว่ามีธุระอะไรกับฉันเหรอคะ?」

「อา โทษทีนะ ที่จริงแล้วฉันมีเรื่องที่อยากขอร้องอยู่……ช่วยรับฟังได้รึเปล่า?」

「คะ ค่ะ! ถ้าเป็นคำขอของรุ่นพี่ที่ไม่ใช่ใครอื่นด้วยความยินดีค่ะ!」

「ขอบคุณนะ! ถ้าเป็นเธอคิดไว้อยู่แล้วละว่าต้องพูดแบบนั้นแน่นอน!」

นักเรียนหญิงคนหนึ่งถูกรัชเรียกโดยไม่ให้ใครรู้ เมื่อได้เห็นรอยยิ้มอันร่าเริงของเขาหัวใจก็เต้นแรง

เธอคือนักเรียนหญิงส่วนมัธยมต้น กำลังมีความรู้สึกรักและชื่นชมในตัวรัชซึ่งเป็นรุ่นพี่ในสถาบันเดียวกัน

ถูกเรียกออกมาโดยเขาคนนั้น แถมยังถูกกำหนดให้เป็นสถานที่ที่ไม่มีใครเห็นหรือว่าจะถูกสารภาพรัก!? แม้จะคาดหวังเช่นนั้น……แต่ความจริงกลับเป็นแบบนี้

อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นเช่นนั้นแต่เรื่องที่รัชมาขอร้องตนเองก็ดีใจแล้ว การที่ถูกเชื่อใจจนถึงขนาดมาขอร้องอะไรบางอย่างที่เป็นความลับเช่นนี้สำหรับเธอแล้วน่ายินดีมาก

ถึงจะรู้สึกกังวลเกี่ยวกับเขาตอนที่ได้ยินข่าวลือไม่ดีก่อนหน้านี้เล็กน้อย แต่ดูเหมือนว่าจะลุกขึ้นยืนได้อีกครั้งแล้ว

ขณะคิดว่าเพราะเหตุนั้นแหละจึงเป็นรัชที่รักของตนเอง นักเรียนหญิงได้ถามคำถามเขา

「แล้ว ฉันควรจะทำอะไรดีคะ? ทำยังไงถึงจะเป็นประโยชน์ต่อรุ่นพี่รัชเหรอคะ?」

「อ้อ……เธอเองก็รู้ใช่ไหมล่ะ เรื่องที่ว่าฉันแพ้ในการประลองกับยูโก เคลย์วันก่อน」

「คะ ค่ะ แต่เรื่องนั้นเพราะอีกฝ่ายใช้วิธีโกง……อะไรแบบนั้นสินะคะ?」

เมื่อเธอถามเช่นนั้นกับรัชตามข้อมูลที่เคยได้ยินมาทีละนิด เขาก็พยักหน้าอย่างแรงและยืนยันคำพูดนั้น

หลังจากนั้น รัชก็พูดต่อขณะแสดงสีหน้าเสียใจ

「มันใช้วิธีโกง แต่ไม่ว่ากระบวนการจะเป็นยังไงความจริงที่ว่าฉันแพ้ก็ไม่เปลี่ยน นอกจากนี้ตอนนี้ยังไม่รู้ด้วยว่ายูโกมันใช้วิธีโกงแบบไหน」

「เข้าใจแล้วค่ะ! หมายความว่าให้ฉันไปตรวจสอบการโกงนั้นแล้วหาหลักฐานมาสินะคะ?」

นักเรียนหญิงพูดกับรัช ขณะนึกถึงขุนนางผู้น่าชิงชังที่ทำเรื่องชั่วร้ายแล้วคว้าชัยชนะจากรุ่นพี่ที่หลงใหลไป

ยูโกชื่นชอบผู้หญิง หากตนเองที่เป็นผู้หญิงเข้าไปใกล้ชิดแสร้งทำเป็นแฟน ต้องทำหน้าลามกแล้วเอาไว้ข้างตัวไม่ผิดแน่

ล้วงความลับของเขาที่เป็นเช่นนั้น รับความเชื่อใจ อยากให้หาหลักฐานการกระทำความผิดของยูโกมานั่นคือสิ่งที่รัชอยากขอร้องตนเอง

การสวมบทบาทเป็นผู้หญิงที่มีความรู้สึกดีๆต่อยูโกคนนั้น แค่จินตนาการก็ทำให้รู้สึกคลื่นไส้……แต่เมื่อคิดว่าเป็นคำขอจากรัชที่ไม่ใช่ใครอื่นก็พออดทนได้

เขามีสำนึกในหน้าที่ความยุติธรรมมาก ถ้าเรื่องทั้งหมดจบลงต้องซาบซึ้งกับตนเองและพยายามตอบแทนบุญคุณอย่างแน่นอน

ถ้าเป็นแบบนั้น ต้องยอมรับความรู้สึกของตนเองเป็นแน่……นักเรียนหญิงคิดอย่างนั้นแต่รัชส่ายหัวปฏิเสธคำพูดของเธอที่เป็นเช่นนั้นแล้วพูดขึ้น

「ไม่หรอก ไม่ใช่แบบนั้น เจ้านั่นจะใช้วิธีโกงแบบไหนเรื่องนั้นไม่สนใจแล้ว」

「เอ๊ะ……?」

นักเรียนหญิงจ้องมองรัช ประหลาดใจกับเหตุการณ์ที่ต่างจากที่คิดไว้

ตรงหน้าเธอเขาหยิบก้ามปูสีดำออกมาจากกระเป๋า มองลงไปยังสิ่งนั้นแล้วพูดขึ้น

「อย่างหลักฐานการโกง เปิดเผยลูกเล่นนั้น เรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันแล้ว สิ่งสำคัญคือมันใช้วิธีสกปรกแล้วเอาชนะได้ ถ้าเป็นฉันก็ทำเรื่องนั้นได้ ฉันแข็งแกร่ง เมื่อได้เจ้านี่มาครองจะสามารถขัดเกลาความแข็งแกร่งได้ยิ่งขึ้นไปอีก แต่ว่ามันยังไม่พอ ฉันอยากแข็งแกร่งยิ่งขึ้นยิ่งขึ้นกว่านี้อีก……!」

「รุ่น พี่……?」

――มีบางอย่างแปลกๆ เธอคิดเช่นนั้น

รัชที่อยู่ตรงหน้าตนเองไม่ใช่เขาผู้ที่ตนเองชอบ ความเปร่งประกายของเขาที่เป็นผู้ชายเร้าร้อนจนน่ารำคาญเล็กน้อยดูมืดครึ้มตรงไหนสักแห่ง

นอกจากนี้ มีอะไรสักอย่างที่ดูเป็นลางร้ายปลดปล่อยออกมาจากก้ามสีดำนั้นที่เขากำลังถืออยู่

พริบตาที่เห็นรัชซึ่งจ้องมองสิ่งนั้นที่ชั่วร้ายราวกับของสำคัญก็เข้าใจได้ในทันที เธอก้าวถอยหลังมีความหนาวสั่นแล่นไปตามกระดูกสันหลัง

「……จริงสิ ยังไม่ได้บอกเรื่องที่อยากขอร้องเธอเลยนี่นะ เมื่อกี้บอกว่าถ้าเป็นคำขอของฉันละก็จะรับฟังด้วยความยินดีสินะ?」

「ฮิ……!?」

และ พริบตาที่เห็นดวงตาของรัชจ้องมองมาทางนี้ เธอก็สังเกตเห็นความผิดปกตินั้น

ดวงตาของเขาในตอนนี้มีความบ้าคลั่งสถิตอยู่อย่างแน่นอน ใครบางคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นแตกต่างกับเขาที่ตนเองเคยรู้จัก

「ฉันแข็งแกร่ง แต่ว่าอยากแข็งแกร่งมากกว่านี้ แข็งแกร่งจนไม่ว่าใครในโลกนี้ก็ไม่แพ้ ไม่ใช่แค่ในฐานะอัศวินวิถีเวทแต่อยากจะขึ้นสู่จุดสูงสุดของความแข็งแกร่งในฐานะตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุด เพื่อสิ่งนั้นจำเป็นต้องเสียสละ การแข็งแกร่งโดยรับเอาความรู้สึกของใครสักคนมาสิ่งนั้นคือวีรชน เธอกำลังชื่นชมฉัน ฉันเองก็เชื่อเธอ เพราะงั้นแหละ……เลยอยากให้เธอมาเป็นอาหารของ“พวกเรา”เหมือนกับ“คนอื่นๆ”」

「อะ อะ อะ……!?」

สัญชาตญาณกำลังร้องเตือน เข้าใจได้ว่าวิกฤตของชีวิตกำลังไล่ตามมา

รัชในตอนนี้ผิดปกติ ถ้าไม่รีบหนีออกจากสถานที่แห่งนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

「ช่วยด้วย! ใครก็ได้ ช่วย――!!」

ขณะที่ทั่วทั้งร่างสั่นเทา ขณะที่พยายามขยับร่างกายที่สั่นด้วยความหวาดกลัวอย่างเต็มที่ นักเรียนหญิงพยายามหลบหนีจากรัชทว่า……เขาจับเธอที่เป็นเช่นนั้นไว้ตรงช่องว่างระหว่างกรรไกรเหมือนกับที่ทำวันนั้น และจ้องมองพร้อมพึมพำ

「……เอาเลย กินสิ」

เกิดเสียงดัง ชิ้ง เป็นเสียงปิดกรรไกรที่อยู่ในมือรัช

และ เมื่อกรรไกรอ้าออกอีกครั้ง……ก็ไม่มีร่างของนักเรียนหญิงอยู่ตรงนั้นอีกแล้ว

「กินเก่งเลยนี่นา เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงการเติบโตละนะ แกฉลาด แข็งแกร่ง……แต่ก็เห็นแก่ตัวในเวลาเดียวกันละนะ」

รัชยิ้มอย่างขมขื่นขณะพูดคุยกับ“บางสิ่ง”ที่มองไม่เห็นและไม่อยู่ในสถานที่แห่งนี้

เขาเก็บก้ามสีดำเขากระเป๋าแล้วพึมพำเงียบๆ

「เพราะแกบอกว่าอยากได้ชีวิตที่อ่อนวัยมากกว่านี้ ก็ทำเท่าที่ทำได้แล้ว……แต่ไม่พอใจกับนักเรียนมัธยมต้นเหรอ ถ้าต่ำมากกว่านั้นก็เป็นชั้นประถม แต่การใช้นักเรียนในสถาบันเป็นเหยื่อมากกว่านี้จะแย่เอาละนะ ต้องคิดหาวิธี……」

ขณะพูดเช่นนั้น รัชที่กำลังจะออกไปจากสถานที่แห่งนี้ก็หยุดเท้าอย่างกะทันหัน

เขาจ้องมองไปยังสถานที่สุดท้ายที่นักเรียนหญิงเคยยืนอยู่ หันหน้าและกล่าวขอบคุณเธอโดยไม่เปลี่ยนสีหน้าใดๆ

「ขอบคุณนะ ความรู้สึกของเธอจะไม่สูญเปล่า ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นโดยแบกรับความรู้สึกของผู้คนที่เสียสละ……เพราะงั้นช่วยเฝ้ามองจากสวรรค์ทีนะ มองฉันที่กลายเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุด……!」

　――คดีหายตัวไปอย่างปริศนาที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งในเมืองแห่งนี้ นั่นคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง

คนร้ายนั้นกำลังซ่อนตัวอยู่ใน【สถาบันการศึกษาลูมินัส】ซึ่งบ่มเพาะอัศวินวิถีเวทที่คอยปกป้องความสงบสุขของโลกและผู้คน เรื่องนั้นยังไม่มีใครรู้