-บทที่ 2 เริ่มขึ้นแล้ว! แผนการดัดแปลงบลาสเตอร์!!-

ไปแผนกอุตสาหกรรมกันเถอะ!

「อื~ม……ทำยังไงดีนะ……?」

ยูโกกอดอกเป็นกังวลอยู่ตรงมุมหนึ่งของสวนในสถาบันลูมินัสซึ่งใช้เป็นที่พักพิง

ปลายสายตาคือกำไลข้อมือสำหรับสำแดงบลาสเตอร์อุปกรณ์เวทคู่หูที่เคยเอาชีวิตรอดจากการต่อสู้อันดุเดือดร่วมกันในช่วงหนึ่งเดือนนี้

ซ้ายขวาของเขาที่กำลังทำสีหน้าปั้นยากอย่างจริงจังอยู่นั้นคือเมลต์และฟี่ ดูเหมือนทั้งสองคนเองก็กำลังเป็นกังวลเช่นกัน

ยูโกที่กำลังพึมพำต่อหน้าทั้งสองคนเช่นนั้นได้ยกสิ่งนั้นขึ้นมาอีกครั้งและพูดขึ้นโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า

「เพื่อจะแข็งแกร่งมากขึ้นยิ่งกว่าตอนนี้การเติบโตของตัวฉันมันก็ใช่อยู่หรอก แต่ความเห็นของฟี่ที่ว่าจำเป็นต้องปรับปรุงบลาสเตอร์ฉันเองก็เห็นด้วย แต่ว่าปัญหาคือจะทำเรื่องนั้นยังไงละนะ……」

「การที่เกราะม่วงปรากฏออกมามันก็เหมือนกับปาฏิหาริย์นี่นะ ถ้าหลังจากนี้ยูโกจะยังคงใช้บลาสเตอร์ต่อไป ฉันเองก็คิดว่าการเพาเวอร์อัพคือสิ่งจำเป็นเหมือนกันนะ」

ยูโกพยักหน้าให้กับคำพูดของเมลต์

สาเหตุที่ทั้งสามคนเป็นกังวล เรื่องนั้นเกี่ยวกับแผนการเสริมแกร่งบลาสเตอร์อุปกรณ์เวทของเขานั่นเอง

คดีที่รัชก่อขึ้นก่อนหน้านี้เล็กน้อย ตรงนั้นยูโกได้ต่อสู้กับเขาที่กลายร่างเป็นสัตว์เกราะมารและโชคดีเอาชนะมาได้แต่ว่า……นั่นคือชัยชนะอย่างหวุดหวิดในช่วงสุดท้ายที่ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น

หากเกราะม่วงไม่ปรากฏออกมาละก็ไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อพิจารณาถึงเรื่องนั้นก็คิดได้ว่าการเสริมแกร่งชุดเกราะคือสิ่งจำเป็นจริงๆ

「ยังไม่พบเบาะแสอะไรเกี่ยวกับผู้บงการที่ยุยงรัช เป็นสถานการณ์ที่ไม่รู้ว่าคดีต่อไปจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนั้น ทั้งฉันทั้งบลาสเตอร์ต้องเพาเวอร์อัพ……」

ความชั่วร้ายที่มองไม่เห็นยังคงคืบคลานอยู่เบื้องหลังเมืองนี้ พวกเขาจะเคลื่อนไหวเมื่อไหร่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก มีความเป็นไปได้ว่าจะกำลังเคลื่อนไหวเพื่อให้กำเนิดรัชคนที่สองหรือคนที่สาม

ยูโกตระหนักได้ว่าจำเป็นต้องแข็งแกร่งขึ้นเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับมาร์กอส แต่ไม่ค่อยรู้วิธีการนั้นดีนัก

「ถึงแม้จะเพิ่มปริมาณอนุภาคโลหะละเอียดที่บรรจุอยู่ในกำไลข้อมือมากกว่านี้แต่มันก็ไม่ได้แข็งแกร่งขึ้นมากนัก ทำได้แค่เพิ่มความเร็วในการซ่อมแซมสูงสุดกับเสริมแกร่งจำนวนครั้งที่ใช้สร้างดาบ จะบอกว่ามันเป็นวิธีปรับปรุงที่มีประสิทธิภาพก็พูดยากน่ะ……」

「แม้แต่ฟี่ก็ไม่ไหวเหรอ ฉันกับเมลต์คิดแผนการเสริมแกร่งอุปกรณ์เวทไม่ออกด้วยสิ ทำยังไงดีนะ……?」

แม้แต่ฟี่ผู้คุ้นเคยกับการปรับปรุงบลาสเตอร์มากที่สุดในหมู่พวกตนเองก็ยังคิดวิธีนั้นไม่ออกเพราะงั้นนี่จึงเป็นสถานการณ์ที่ทำอะไรไม่ได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

จะยอมแพ้เพียงเพราะเรื่องนั้นไม่ได้หรอกนะ เมลต์ปรบมือและพูดกับยูโกที่กำลังคิดเช่นนั้น

「ดีละ! ถ้างั้น ตรงนี้ก็ต้องไปปรึกษามือโปรสาขานั้นกัน! พูดแบบเฉพาะเจาะจงก็คือไปหาทุกคนในแผนกอุตสาหกรรมกันเถอะ!」

「แผนกอุตสาหกรรม? มีของแบบนั้นด้วยงั้นเหรอ?」

「อืม ผมเองก็กำลังคิดว่าจะแนะนำแบบนั้นเหมือนกัน เพราะเหล่านักเรียนในแผนกอุตสาหกรรมจะชำนาญเป็นพิเศษในด้านการดัดแปลงและเสริมแกร่งอุปกรณ์เวทน่ะ มีโรงงานปฏิบัติการโดยเฉพาะและมีความรู้ในด้านนั้นมากกว่าผม ถ้าพี่ขอร้องละก็อาจจะมีคนที่ให้ยืมพลังอยู่ก็ได้นะ」

「โรงงานปฏิบัติการโดยเฉพาะ ดัดแปลงและเสริมแกร่งอุปกรณ์เวท……!? อะไรล่ะนั่นเป็นคีย์เวิร์ดรัวๆที่หยุดความตื่นเต้นไว้ไม่ได้เลยละ……!?」

ภายในหัวของยูโกที่ได้ฟังเรื่องราวจากฟี่และเมลต์ ภาพโรงงานปฏิบัติการที่ใช้พัฒนาเครื่องกลโดยเฉพาะ อาวุธและอุปกรณ์แปลงร่างของฮีโร่โทกูซัตสึได้แพร่กระจายไปทั่ว

เขาที่มีดวงตาเปล่งประกายราวกับเด็ก ได้ถามทั้งสองคนด้วยสีหน้าที่บอกได้แค่ว่าตื่นเต้นจนแทบจะบ้าตาย

「นี่! ที่นั่นเนี่ยเขาสร้างพวกหุ่นยนต์ยักษ์ใช่ไหม!? หุ่นแบบรวมร่างเองก็น่าจะดีแต่หุ่นยนต์ประเภทแปลงร่างตัวเดียวเฉพาะตัวเองก็ยากจะตัดทิ้งน้า~!」

「ไม่หรอก คือว่า……ก็ไม่รู้หรอกนะว่าพี่กำลังจินตนาการอะไรอยู่ แต่ของแบบนั้นคิดว่าไม่มีหรอกนะ……?」

「งั้นเหรอ……เอาเถอะแต่ว่าดูเหมือนจะมีของเจ๋งๆมากมายอย่างพวกอาวุธหรือยานพาหนะด้วยนี่นะ แค่ได้ยินก็สนุกแล้วนะ! “หัวใจเดือดพล่านเลยละ” ฟี่!!」

ยูโกพูดกับน้องชายด้วยน้ำเสียงร่าเริง พร้อมทำหน้าเหมือนตัวร้ายนิดหน่อย(เดิมทีหน้าก็เป็นตัวร้ายอยู่แล้วดังนั้นถ้าทำหน้าน่ากลัวนิดหน่อยจะเป็นปัญหาได้)

ฟี่และเมลต์สับสนกับสภาพนั้นที่ดูเหมือนเขาจะเต็มไปด้วยความคาดหวังยิ่งกว่าที่คาดการณ์ไว้ แต่ยูโกก็ตื่นเต้นอยู่คนเดียวถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะตอบสนองเช่นนั้นก็ตาม

「ดีละ! ถ้างั้นรีบไปที่โรงงานปฏิบัติการกันเถอะ! ว่าแต่ มันอยู่ที่ไหนเหรอ?」

「ไม่ได้อยู่ในแอเรียของแผนกปกติน่ะ เพราะอยู่ในโซนถัดไปเลยต้องเดินไปอีกนิดหน่อยแต่ว่า……ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?」

「ของมันแน่อยู่แล้วใช่ไหมล่ะ! ไอเทมแสนวิเศษที่ยังไม่เคยเห็นกำลังรอฉันอยู่! จะตั้งตารออย่างสนุกสนานมันก็ช่วยไม่ได้หรอก!」

ยูโกที่เต็มไปด้วยความร่าเริงดูเหมือนจะกระตือรือร้นในการเยี่ยมชมโรงงานปฏิบัติการ

ก็นะ ตั้งใจแบบนั้นไว้ตั้งแต่แรกแล้วด้วยสิ การที่เขาแสดงแรงจูงใจออกมาให้เห็นเป็นเรื่องน่าดีใจด้วยคงไม่เป็นไร ขณะที่ฟี่และเมลต์คิดเช่นนั้นก็นำทางยูโกไปยังโรงงานปฏิบัติการของแผนกอุตสาหกรรม

「ถ้าไปได้สวยอาจจะขอให้ทำมอเตอร์ไซด์ได้รึเปล่านะ……? อยากได้จริงๆนะ ยานพาหนะสำหรับออกปฏิบัติการ อาแต่ว่าจำเป็นต้องมีใบอนุญาตรึเปล่า……?」

……ระหว่างทางนั้น ยูโกก็พึมพำอะไรบางอย่างแม้จะกังวลว่าจะลืมจุดประสงค์ดั้งเดิมที่ว่าเสริมแกร่งบลาสเตอร์ไปแล้วรึเปล่า แต่ทั้งสองคนก็พาเขาไปและมุ่งหน้าไปยังโรงงานปฏิบัติการ

———————————————-

-心が躍るなぁ(หัวใจเดือดพล่านเลยละ) คำพูดของพาราโดะคาเมนไรดอร์พาราด็อกซ์ จากซีรีย์คาเมนไรเดอร์เอ็กเซด ลืมไปแล้วว่าพากย์ไทยใช้คำว่าอะไร ฮ่า