(นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย 51 「แปลงร่างใหม่!!」(โชวเฮนชิน)

Now you are reading (นิยายแปล)ผลลัพธ์จากการที่โอตาคุผู้ชื่นชอบรายการเช้าวันอาทิตย์เกิดใหม่เป็นตัวร้ายทำให้ธงหายนะพังทลาย Chapter 51 「แปลงร่างใหม่!!」(โชวเฮนชิน) at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

「แปลงร่างใหม่!!」(โชวเฮนชิน)

รับรู้ได้ว่าบรรยากาศเปลี่ยนไป บรรยากาศชั่วร้ายที่โอบล้อมสถานที่นี้เอาไว้ถูกปัดเป่าออกไปโดยมีเสียงตะโกนของยูโกเป็นตัวกระตุ้น

ประกายแสงสีม่วงที่ตัดผ่าความมืดมิด ค่อยๆมาบรรจบกันในร่างยูโก และปลายทางแสงนั้นที่สงบลงก็มีร่างของเขาที่ได้รับพลังใหม่

เกราะที่เพิ่มขนาดและความหนาขึ้น ร่างครึ่งบนที่แข็งขึ้นปกคลุมด้วยเกราะสีม่วงโดยมีเบสเป็นสีดำ ถูกตัดเส้นด้วยขอบสีทอง เกราะนั้นให้ความรู้สึกหนักแน่นตั้งแต่แรกเห็น

เกราะที่แตกมาแล้วครั้งหนึ่ง พลังเวท อาวุธ ฟี่ที่ได้เห็นรูปร่างของบลาสเตอร์ใหม่ซึ่งถือกำเนิดขึ้นมาจากการหลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว จ้องมองพี่ชายที่สร้างปาฏิหาริย์ขึ้นตามตัวอักษรและพึมพำด้วยเสียงสั่นเครือ

「บลาสเตอร์เปลี่ยนไป……ไม่สิ วิวัฒนาการ……!! มันตอบสนองต่อความรู้สึกของพวกเรากับพี่……!!」

ฟี่จ้องมองขณะหลั่งน้ำตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ต่อแผ่นหลังของยูโกที่แสดงถึงความแข็งแกร่งพลังที่คู่ควรกับการแบกรับความหวังของผู้คนเอาไว้

กลับกัน รัชที่กำลังเผชิญหน้ากับเขาจากด้านหน้า เปล่งเสียงแห่งโทสะขณะส่ายหัวไปมาและพุ่งเข้าโจมตี

「ก็แค่บลัฟ……! แค่เปลี่ยนรูปร่างของเกราะที่พังไปครั้งหนึ่ง อย่าคิดว่าจะทำอะไรฉันได้!!」

สถานการณ์ที่ไม่เข้าใจ ความกังวลที่กำลังเพิ่มขึ้น ขจัดออกไปทั้งหมด รัชตะโกนเพื่อปลุกใจตนเอง

เขาซึ่งเชื่อในความแข็งแกร่งของตนเอง ฟาดกรงเล็บอันชั่วร้ายเข้าใส่ยูโกเหมือนที่เคยทำมาจนถึงตอนนี้ทว่า――

「หน่ะ……!?」

――ยูโกไม่สะทกท้านเลยแม้จะรับการโจมตีนั้นเข้าไป

แทนที่จะสร้างบาดแผลให้อีกฝ่าย กลับตกตะลึงกับความแข็งของเกราะจนคิดว่าแขนของตนเองจะหักหรือเปล่าแทน และยูโกก็กระแทกหมัดขวาเข้าใส่รัช

「โอ้วววย้าาา!!」

「อ็อกก!? อั๊กกก……!?」

ทั้งพลังโจมตี ทั้งความแข็งของหมัด เพิ่มขึ้นอย่างมาก

รัชรับการโจมตีนั้นด้วยเปลือกตรงหน้าอกที่แข็งที่สุด แต่ถึงอย่างนั้นเขายังก็โซเซจากการโจมตีที่ฆ่าเขาไม่ได้ และคุกเข่าลงกับพื้นส่ายหัวซ้ำไปซ้ำมาขณะพึมพำว่าไม่น่าเชื่อ

「โกหก……! โกหกโกหกโกหก!! ฉันล้มเซน่อนที่เอาชนะแกได้! ฉันแข็งแกร่งที่สุด! ฉันไม่มีทางแพ้……ให้กับคนอย่างแกหรอกเว้ยยย!!」

กรีดร้อง และโกรธเคือง

ยูโกไม่สะทกสะท้านแม้จะได้เห็นสภาพอันชั่วร้ายของรัชซึ่งระเบิดพลังเวทที่เก็บไว้ในร่างกายออกมา ทำแค่เพียงมองตรงไปที่เขา ข้างหน้าอย่างตรงๆ

มาร์กอสซึ่งกำลังรับการรักษาจากเมลต์ พูดกับเธอที่กำลังจ้องมองแผ่นหลังของเขาเช่นนั้น

「เมลต์ พอแล้ว วิธีใช้พลังเวทที่เหลืออยู่อย่างถูกต้อง เธอเองก็น่าจะรู้อยู่」

「……!!」

การรักษาเบื้องต้นเพียงพอแล้ว ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตแล้ว

เพราะงั้น ไม่ต้องใช้เวทรักษากับตนเองอีกแล้ว ช่วยใช้พลังเวทเพื่อฮีโร่ที่กำลังต่อสู้เพื่อปกป้องพวกตนเองเถอะ เมลต์ที่พยักหน้าให้กับคำพูดของมาร์กอสยืนขึ้นใส่ความรู้สึกลงในซอร์ด ริง และตะโกนออกมา

「ยูโก! ใช้นี่สิ!!」

ดาบสีม่วงที่สร้างขึ้นมาโดยทุ่มเทพลังเวทที่เหลืออยู่ทั้งหมด เมลต์ขว้างสิ่งนั้นให้ยูโก

ยูโกที่รับดาบนั้นไว้ที่มือซ้าย หันมาทางเธอเล็กน้อยและพยักหน้า  

「…แต๊งกิ้ว เมลต์ เท่านี้การเตรียมการล้มเจ้านี่ก็พร้อมแล้ว」

ยูโกที่รับความรู้สึกของเมลต์เอาไว้ เพิ่มพลังของตนเองไปที่ตรงนั้น

ใช้โลหะสีดำคลุมสิ่งนั้น โดยมีดาบสีม่วงเป็นเบส และพร้อมด้วยคมดาบสีทอง ยูโกจับดาบสองคมอันหนักแน่น จ้องมองรัชพร้อมพูดกับเหล่าพวกพ้อง

「ฟี่ เมลต์ มาร์กอส……ลุยละนะ!」

ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ในทุกครั้งที่ยูโกเดินพื้นจะส่งเสียงคำรามกึกก้อง

อย่างช้าๆ แต่รัชที่มองเห็นยูโกซึ่งกำลังเดินมาหาตนเองอย่างมั่นคงนั้น ตกอยู่ในสภาวะสับสนพร้อมกระแทกกรงเล็บเข้าใส่เขา

「อย่ามาล้อเล่นนะะ! เรื่องแบบนี้มันไม่มีทางจะเกิดขึ้นได้! ฉันก้าวข้ามแกแล้ว! นั่นน่ะ เรื่องนั้นน่ะ……ถูกพลิกกลับด้วยเรื่องที่ไม่เข้าใจแบบนี้เนี่ยนะ!!」

ทุบ ฟาด แทง เตะ รัชโจมตีเข้าใส่ยูโกด้วยการโจมตีเท่าที่จะคิดได้

ทว่า ทั้งหมดนั้นไม่ส่งผลกับเขาเลย ยูโกก็แค่เดินมุ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจการโจมตีตอบโต้ของรัช

「อ๊าาาา……! อ๊าาาาาาาา!!」

รัชไม่ได้อยู่ในสภาพจิตใจปกติอีกต่อไปแล้ว

ระยะห่างจนถึงก่อนหน้านี้ถูกลบออกไปอย่างสมบูรณ์ ทำได้แค่ฟาดแขนทั้งสองข้างเข้าใส่ยูโกเหมือนกับเด็กและกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งอยู่ตลอด

โดยที่ไม่ได้สังเกตว่าเปลือกตรงแขนของตนเองแตกร้าว และค่อยเริ่มแตกออก ตรงหน้าเขาที่กำลังดิ้นรนไม่อยากยอมรับว่าจุดยืนได้พลิกกลับโดยสิ้นเชิงแล้วนั้น มีแสงฟาดฟันสีม่วงปรากฏขึ้น

「อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาา……! แขนมันนน! แขนฉันนน!!」

ชั่วพริบตาที่มองเห็นแสงนั้น รัชกรีดร้องออกมาเมื่อรู้ตัวว่าแขนทั้งสองข้างของตนที่กำลังฟาดไปมาได้หายไปตั้งแต่ข้อศอก

เลือดสีฟ้าราวกับเมือกพุ่งออกมาจากแขน เขาทรุดลงกับพื้นขณะหายใจแผ่วเบา และเงยหน้ามองยูโกพร้อมพูดขึ้น

「ขะ ขอโทษ……! ฉันแพ้แล้ว อย่าฆ่าเลย……!」

———————————————-

超変身(โชวเฮนชิน) แปลงร่างขั้นสูง,แปลงร่างขั้นกว่า,แปลงร่างขั้นซุปเปอร์ คำพูดที่โกไดคิดขึ้นตอนแปลงร่างเป็นสีใหม่ ไม่รู้ว่าจะใช้คำว่าอะไรเลยใช้ “แปลงร่างใหม่” ตามเสียงพากย์ไทยไปเลย

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด