Emperor of Steel-กําเนิดใหม่จักรพรรดิเหล็กไหล

บทที่ 60 ปีศาจเซบาสเตียน (2)

 

เป็นเวลานานแล้วที่ผู้ลี้ภัยชาวโวลก้าเข้ามาอยู่อาศัยในดินแดนรากันต์อย่างปลอดภัย

 

หลังจากพวกเขามาถึง ดินแดนรากันต์ก็เริ่มมีสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่เกิดขึ้น

 

เป็นเพราะการก่อตั้งหมู่บ้านทั้งเจ็ดแห่งที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อให้ผู้ลี้ภัยชาวโวลก้าได้มาตั้งรกราก สองแห่งอยู่ใกล้กับคฤหาสน์ของไวเคานต์ และสี่แห่งบนที่ราบทางตอนเหนือ และอีกแห่งหนึ่งอยู่ใต้ภูเขาร็อคเคีย

 

ทีติ! ตติ๊ก!

 

กวาง กวาง!

 

“เฮ้ เอาไม้มาที่นี่!”

“อิฐจะมาถึงเมื่อไหร่กัน!”

 

“ระวังอย่าให้เกิดอุบัติเหตุนะ!”

เสียงตะโกนดังก้องของหัวหน้าฝ่ายก่อสร้างดังไปทั่วที่ดิน

 

แม้อยู่ดีๆจะมีโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่และการระดมกําลังเจ้าหน้าที่จํานวนมากดเกิดขึ้น แต่มันก็ไม่มีใครไม่พอใจกับมัน

ไม่มีเหตุผลที่จะต่อต้านผู้ลี้ภัยชาวโวลก้า เพราะพวกเขากําลังสร้างบ้านของตัวเอง ไม่ใช่แค่เพียงผู้ใหญ่เท่านั้น แต่ผู้สูงอายุและเด็กก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเช่นกัน

 

ยังไงซะคนในท้องถิ่นก็ได้ประโยชน์จากการก่อสร้างอยู่แล้ว

 

นอกจากนี้คนหนุ่มสาวที่ออกไปหาเงิน ก็กลับมาหลังจากที่ได้ยินข่าวลือด้วยใจที่ไม่สว่าง

 

แม้ว่าทุกคนจะจมอยู่กับการก่อสร้างขนาดใหญ่ แต่ก็ยังขาดบ้านที่สร้างเสร็จแล้วสําหรับผู้ลี้ภัย

 

ดังนั้นพวกเขาจึงถูกบังคับให้อยู่ในปราสาท หรือที่พักพิง หรือกางเต็นท์ในบริเวณที่โล่งกว้าง

 

ต้องขอบคุณความพยายามและความร่วมมือของทุกคน ดูเหมือนจะสามารถทํามันได้สําเร็จเร็วขึ้นและน่าจะเสร็จสิ้นก่อนจะถึงฤดูหนาว

 

ห้องทํางานในคฤหาสน์

ลุคกําลังประชุมกับเหล่าคนรับใช้ของเขา

หลังจากอยู่ในที่ดินเป็นเวลานานบรรยากาศของเหล่าคนรับใช้ก็ดูน่าตื่นเต้น

 

“ไม่เลว”

ลุคจ้องมองที่คนรับใช้ของเขาและเอ่ยปาก

 

“เมืองนี้จะต้องสร้างอีกนานแค่ไหน?”

 

เมื่อเกิดคําถามขึ้น หัวหน้างานก่อสร้างวิศวกรโยธาและผู้พัฒนาเหมืองก็ถูกเรียกไปที่หาลุค

 

“ตอนนี้งานสําเร็จไปแล้วประมาณ 30 เปอร์เซ็นต์ครับ เพราะเรามีคนงานและวัสดุจํานวนมากในตอนนี้ และเราจะเริ่มเห็นโครงร่างคร่าวๆในหนึ่งเดือนครับ”

 

“มันจะเป็นสถานที่ของเหล่าผู้คนที่จะมาเป็นหนึ่งเดียวกับเราในอนาคต เพราะฉะนั้นสร้างมันให้ดีๆอย่ารีบนักล่ะ ว่าแต่สิ่งก่อสร้างที่ข้าสั่งไว้ล่ะ?”

 

“แน่นอน ตามที่นายท่านสั่ง เรากําลังสร้างสิ่งอํานวยความสะดวกต่างๆในสถานที่ที่เหมาะสม

หัวหน้าฝ่ายก่อสร้างคลี่แผนที่ที่เขาถืออยู่

มันคือแผนที่เมืองใหม่ที่กําลังอยู่ระหว่างการก่อสร้างและเมืองที่มีอยู่และสิ่งก่อสร้างที่กําลังดําเนินการอยู่

“ช่างตีเหล็กและโรงงานอื่นๆตั้งอยู่นอกเมืองและมีการสร้างห้องอาบน้ําสาธารณะถัดจากจัตุรัส ด้วยการสร้างโรงสีข้าวและโกดังใกล้ที่ทําการเกษตร”

“เอาล่ะ แล้วกําแพงที่จะใช้ปกป้องเมืองล่ะ?

“เรากําลังตระเวนไปยังอาณาจักรต่างๆ และหาสิ่งของมาเพื่อทําการต่อเติมและก่อสร้างครับ”

กําแพงล้อมรอบเมืองและถนนนั้นจําเป็นที่จะต้องได้รับการหมักหมมและแข็งตัว

อย่างไรก็ตาม มันจําเป็นต้องใช้กําลังคนเป็นจํานวนมาก แต่แทนที่จะใช้กําลังคน พวกเขากลับเลือกที่จะใช้แรงของกิกันท์แทน เพื่อให้งานสามารถก้างหน้าไปได้เร็วขึ้น

“เรากําลังจัดการกับสิ่งหนึ่งและเรากําลังจะหยุดการสร้างสะพานที่เชื่อมต่อเรากับดินแดนทางใต้ เพราะมันต้องใช้ทักษะอย่างมากสําหรับการก่อสร้าง”

 

ที่ดินของรากันต์นั้นถูกแบ่งออกเป็นเขตคฤหาสน์ด้านหนึ่งและหุบเขาทางทิศใต้

 

หากสามารถจัดการกับสะพานได้ มันก็จะทําให้การคมนาคมระหว่างทั้งสองเขตสามารถเป็นไปได้อย่างง่ายดายมากขึ้น

 

“ปล่อยไว้ให้เป็นหน้าที่ของช่างเทคนิคทีหลัง ข้าหวังว่าจะมีคนแคระมาช่วยเราในงานนี้จริงๆ”

 

ไม่มีใครคัดค้านที่จะจ้างคนแคระราคาแพง เนื่องจากตอนนี้พวกเขามีเงินเป็นจํานวนมาก

 

หากพวกเขามีเงินไม่เพียงพอทุกคนจะต้องขอให้ บริษัทก่อสร้างดําเนินการให้เสร็จสิ้นเอง

หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วดิกสันก็ยกมือขึ้นและถามว่า

 

“นายท่าน ข้าว่ามันมีสิ่งหนึ่งที่ไม่สมเหตุสมผล

 

“อะไร?”

 

“อะไรคือเหตุผลที่ทําให้ท่านต้องการสร้างเมืองด้านล่างภูเขาร็อคเคียกัน?”

ในความเป็นจริงแล้ว คนที่สงสัยในเรื่องนี้ได้มีเพียงแค่โดยดิกสันเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนรับใช้คนอื่นๆด้วย

“อ่า นั่นนะหรอ? ก็เพราะว่าข้าต้องการที่จะพัฒนาเหมืองในภูเขาร็อคเคียยยังไงล่ะ”

 

“เหมือง? มีเหมืองอยู่ที่นั่นด้วยหรือ?”

“ใช่ผู้ลี้ภัยชาวโวลก้าคนหนึ่งมีความคิดมากมายเกี่ยวกับการพัฒนาเหมือง เขาได้ทําการสํารวจหลายครั้งและเนื่องจากเขาพบว่ามันมีทุ่นระเบิดบนภูเขาร็อคเคีย และเขาพบร่องรอยของเหมืองที่คนแคระในสมัยโบราณใช้”

 

“เอ่อ! เป็นเช่นนั้นจริงหรือ”

ดิกสันและคนรับใช้คนอื่นๆตกใจกับคําโกหกที่ลุคเพิ่งบอกพวกเขา

การทําเหมืองนั้นหมายถึงการผลิตเงินแบบไม่มีเงื่อนไขใดๆ

 

หากสามารถพบเหมืองทองคําและเงินได้ มันก็จะเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ และแม้ว่าเหมืองนั้นจะเป็นเหล็กหรือทองแดง แต่พวกเขาก็จะสามารถหาเงินได้เพียงพอสําหรับเงินทุนหนึ่งปีของที่ดินทั้งหมด

“แต่มันไม่มีใครพบเหมืองคนแคระมาเป็นร้อยปีแล้วนะ”

“ข้าเองก็เคยไปดูด้วยตัวเองเหมือนกัน มันไม่มีถนนเหมือนที่ดินส่วนตัว ”

“นั่นเป็นเรื่องจริง”

 

ดิกสันและคนรับใช้เริ่มเอามือจับหัวของตัวเอง

เมื่อปีที่แล้วลุคก็ที่จะพยายามพัฒนาเหมืองด้วยเงินกู้จากบริษัทอาลอน แต่เขาไม่ประสบความสําเร็จในการทําเช่นนั้น

ในตอนนั้นเหล่าคนรับใช้รู้สึกเสียใจอย่างยิ่งต่อนายน้อยของพวกเขา ที่ถูกล่อลวงด้วยความหวังลมๆแล้งๆ

 

“ข้าจะดีใจมากถ้าท่านทําสําเร็จ”

 

“ใช่ ข้าก็จะตั้งหน้าตั้งตารอเช่นกัน”

 

ลุคพยายามส่งมอบเหมืองที่พัฒนาแล้ว 3 แห่งในภูเขาร็อคเคีย ให้ผู้ลี้ภัยชาวโวลก้า

ด้วยวิธีนี้พวกเขาก็จะสามารถนําเอาแร่ทองคําและแร่เงินไปลงทุนในการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ได้อย่างถูกกฎหมาย

ด้วยเงิน 300,000 เปโซในตอนนี้พวกเขาก็ไม่ต้องกังวลกับวิกฤตการเงิน

อย่างไรก็ตามพวกเขายังจําเป็นต้องเพิ่มเงินให้มากขึ้นอีก หากเขาต้องต่อสู้กับราชวงศ์จักรพรรดิหรือหอคอยเวทมนตร์เวอร์ริทัส

 

“และเมื่อสร้างเมืองเสร็จแล้ว ต่อไปเราก็จะพัฒนาพื้นที่เพาะปลูก”

เมื่อได้ยินคําพูดของลุค คนรับใช้ทุกคนก็พยักหหน้า

เพื่อให้ทุกอย่างสามารถดําเนินไปได้โดยไม่มีปัญหา การเพาะปลูกเพื่อสร้างอาหารที่สําคัญเช่นกัน

มีผู้คนมากมายที่ต้องกรอาหารไม่เว้นแม้กระทั่งในเมืองหลวง

 

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา ที่ดินแห่งนี้กฟไม่เคยทําการเพาะปลูกใดๆ พวกเขาเพียงแต่พึ่งพาอาหารที่รับมาจากนอกดินแดน

 

ลุคตัดสินใจที่จะปรับปรุงดินแดนใหม่ เพราะเขาไม่ต้องการให้นําอาหารจากภายนอกเข้ามา และเขาจําเป็นต้องจัดหางานให้กับผู้ลี้ภัย

เจ้าหน้าที่การเกษตรชี้ไปที่แผนที่และพูด

 

มีความพยายามมากมายที่จะกวาดล้างดินแดนในอดีตเช่นกัน

 

อย่างไรก็ตามสาเหตุของความล้มเหลวคือปริมาณน้ําฝนต่ํามาก และไม่มีแม่น้ําไหลผ่านที่ดิน

 

ซึ่งหมายความว่าพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากดึงน้ํามาจากลําน้ําสาขาที่ใกล้ที่สุดของแม่น้ําเนียร์ซึ่งหากออกไปถึง 20 กิโลเมตร

 

อย่างไรก็ตามหินและก้อนหินที่ขวางทางก็ทําให้ไม่สามารถสร้างทางน้ําได้

ทางน้ําได้”

 

แต่มันคงเป็นเรื่องยากที่จะสร้างทางน้ําร่วมกับมนุษย์

มีความจําเป็นในการสร้างขนาดใหญ่และพลังที่แข็งแกร่ง ลุคจึงตัดสินใจใช้โกเลมจนกว่าแหล่งจ่ายมานาจะถูกตัดออก

“ข้าจะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัญหานั้น”

”ข้าเข้าใจ”

“อย่างไรก็ตาม ด้านเคานตฒโมนาร์ชเป็นอย่างไรบ้าง”

ฮานส์ตอบคําถามของลุค

“ที่สภาอิมพีเรียล เขาได้ยื่นคําขอทําสงครามโดยระบุว่าเราได้สังหารหน่วยทหารม้าแมงปองของเขา และนี่เป็นเพียงข้อสันนิษฐาน และข้าก็คิดว่าคําขอจะถูกปฏิเสธในไม่ช้า”

 

ในขณะที่คําพูดของฮานส์เสร็จสิ้น เหล่าคนรับใช้ในห้องก็เริ่มกล่าวสาปแช่งเคานต์โมนาร์ช

“ไอ้หมูตัวนั้น! เราไม่เห็นแต่เงาของหน่วยทหารม้าเฮงซวยของมันด้วยซ้ํา!”

 

“ใช่แล้ว เราข้ามดินแดนของพวกมันไปเพียงเล็กน้อยเพื่อนําผู้ลี้ภัยชาวโวลก้าเข้ามา เราจะไปปะทะกับทหารของมันได้ยังไง!”

คนรับใช้พูดถูกที่พวกเขาไม่เคยเจอกับเหล่าทหารม้า

 

แน่นอนว่าลุคก็รู้เช่นกัน เขาพยายามสงบสติอารมณ์เหมือนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

 

“อ่าใจเย็นๆ พวกเจ้าทุกคนเลย ไม่ว่าเราจะต้องทําสงครามกับเคานต์ต่อไปหรือไม่ แต่การเตรียมตัวของเราเป็นอย่างไรบ้าง”

 

ลุคถามกับโรเจอร์ส

“เมื่อเร็วๆ นี้เราได้คัดเลือกทหารมากกว่า 300 นายโดยเฉพาะชายหนุ่มที่เพิ่งกลับบ้าน การฝึกอบรมก็เป็นไปไม่เลวเช่นกัน”

พวกเขาอาจรับสมัครได้อีกเป็นพัน แต่โรเจอร์สไม่ได้ตั้งใจที่จะทําเช่นนั้น

 

เป็นเพราะสงครามสมัยใหม่มีศูนย์กลางอยู่ที่กิกันท์หรือทหารม้าเท่านั้น

ทหารราบถูกใช้เพื่อการรักษาความปลอดภัย,การค้นหาและการลาดตระเวนเท่านั้น ดังนั้นจึงไม่จําเป็นต้องมีคนจํานวนมากในสถานการณ์นี้

“มิวท์?”

“ต้องขอบคุณการสนับสนุนของท่าน เราสามารถให้ซ่อมบํารุงกิกันท์เศษเหล็กทั้งห้าในโกดังได้แล้ว เนื่องจากเป็นคําสั่งของนายท่านที่ให้เก็บเรื่องของกิกันท์ไว้เป็นความลับ จึงไม่มีใครนอกจากคนรับใช้ที่รู้เรื่องนี้”

กิกันท์ทั้งห้านั้นไม่ได้ถูกใช้เพื่อการก่อสร้างทางแพ่งที่เกิดขึ้น

 

เมื่อสงครามปะทุขึ้นเขาวางแผนที่จะใช้มันเป็นอาวุธลับไม้ตาย

“ทําได้ดีมาก อสังหาริมทรัพย์ของเรามีอํานาจตามวัตถุประสงค์มากมาย แต่พวกเจ้าทุกคนรู้ดีว่าสงครามไม่ได้เป็นเพียงแค่การเอาชนะศัตรูเท่านั้น”

 

เพื่อที่จะชนะสิ่งสําคัญคือต้องมีกลยุทธ์และยุทธวิธีใช้ประโยชน์ จากมันเพื่อเพิ่มพลัง

การรวมกําลัง,การล่อลวงและความสามารถในการสอดแนมศัตรูเป็นปัจจัยที่กําหนดชัยชนะหรือพ่ายแพ้

“อย่าละเลยสิ่งใดจนกว่าเราจะเห็นคู่ต่อสู้ของเราในอีกด้านห

“เราจะทําตามคําสั่งของท่านอย่างเต็มที่ครับ!”

คนรับใช้ทั้งหมดลุกขึ้นและย่ําเท้าตามคําพูดของลุค

พวกเขานั้นเหมือนกับผ้าที่ถูกถักทอขึ้นอย่างเหนียวแน่นตั้งแต่ที่ดินแห่งนี้ได้ถือกําเนิดขึ้น

ลุคซึ่งพอใจกับการกระทําของพวกเขามาก ก็คุยกับพวกเขาอีกชั่วโมงกว่าแล้วจึงไปที่ปราสาทราชาปีศาจ

ระบบเจ้าสัวใครอยากเป็นเจ้าของซีพี่บ้าง? เอ้ย! เจ้าของโรงแรมรีสอร์ท?