ตอนที่ 1991: การเดินทางของซีหยู (1)

สายตาของจักรพรรดิซีเย็นชายิ่ง เขาพูดอย่างเยือกเย็น “เจ้าแน่ใจว่าคิดมาอย่างดีแล้ว ไม่ต้องมองว่าองค์ชายเก้าของเจ้าบ่มเพาะมานานแค่ไหนแล้ว มันเป็นเพราะองค์ชายเก้าของเจ้าที่ทำร้ายหยูเอ๋อก่อน และตอนนี้เจ้าเสนอให้มีการต่อสู้ระหว่างหยูเอ๋อกับองค์ชายเก้าของเจ้าเพื่อแก้ปัญหางั้นหรือ ? ดูเหมือนว่าชีวิตของลูกสาวข้าจะมีค่าไม่เท่ากับองค์ชายเก้าของเจ้า ? ” ใบหน้าของจักรพรรดิซีมืดครึ้ม เขาโกรธมาก หลังจากที่เขาก้าวเดินพร้อมกับแผ่พลังของเขาในฐานะขั้นบรรพกาล ทำให้คนจากจักรวรรดิตะวันโลหิตหลั่งเลือดอย่างไร้ความปราณี เขาตะโกนก้อง “เจ้าอย่าคิดว่าข้าจะเห็นด้วยกับเรื่องตลกของเจ้า หากเจ้าไม่ส่งองค์ชายเก้ามาในวันนี้ ข้าจะทำให้จักรวรรดิตะวันโลหิตต้องชดใช้ด้วยสิ่งที่ไม่อาจจ่ายได้”

บรรพชนจักรพรรดิทั้งสองจากจักรวรรดิตะวันโลหิตเงียบ มีพลังแห่งการมีอยู่ที่ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าจักรพรรดิซีได้แผ่ออกมาปกป้องคนของเขา

อย่างไรก็ตามหลังจากที่บรรพชนจักรพรรดิขมวดคิ้วอย่างหนักดวยความขัดแย้ง พวกเขาตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

แม้ว่าจักรพรรดิซีจะอยู่ในขั้นบรรพกาลไม่นานนัก ซึ่งบรรพชนจักรพรรดิทั้งสองมีพลังมากกว่าในด้านการบ่มเพาะ แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเป็นศัตรูกับเขา

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่สามารถส่งองค์ชายเก้าออกไปได้เช่นกัน พวกเขารู้จักจักรพรรดิซีเป็นอย่างดี หากพวกเขาส่งองค์ชายเก้าไป เขาจะต้องตายแน่นอน

พวกเขาไม่สนใจองค์ชายคนอื่นในจักรวรรดิ พวกเขาสนใจแต่ความอัปยศอดสูที่จะนำมาสู่จักรวรรดิตะวันโลหิตหากจักรพรรดิซีจัดการกับองค์ชายเก้าของพวกเขา

ในเวลาเดียวกัน ถ้าพวกเขาส่งตัวองค์ชายเก้าไป จักรวรรดิตะวันโลหิตจะยังมีคนนับถืออยู่อีกหรือ

ท้ายที่สุดลูกสาวของจักรพรรดิซีก็ไม่เป็นอะไร นางเพียงได้รับบาดเจ็บบางส่วนก่อนหน้านี้ หากจักรวรรดิตะวันโลหิตต้องชดใช้ด้วยชีวิตองค์ชายเก้า นั่นหมายความว่าจักรวรรดิตะวันโลหิตนั้นไม่ยิ่งใหญ่เท่ากับจักรวรรดิซี

นี่เป็นเพราะจักรพรรดิซีต้องการแก้แค้นให้กับลูกสาว

อย่างไรก็ตามสำหรับจักรวรรดิตะวันโลหิต มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีและสถานะของพวกเขา

ในตอนนี้ซีหยูพูดขึ้นมาทันใด “ได้ ข้ายอมรับข้อเสนอของเจ้า ข้าจะต่อสู้กับองค์ชายเก้าหลังจากนี้อีกหมื่นปี ข้าจะฆ่าเขาด้วยตัวเองระหว่างการต่อสู้ครั้งนี้” เห็นได้ชัดว่ามีจิตสังหารมุ่งตรงเข้าสู่องค์ชายจากน้ำเสียงของซีหยู

“หยูเอ๋อ เจ้าอย่าวู่วามไป พ่อของเจ้าจะตัดสินใจให้เจ้าเอง” จักรพรรดิซีรั้งมือของซีหยูขณะมองนาง

จักรพรรดิซีที่หันกลับมามองซีหยูนั้นเขาไม่ได้มีความตั้งใจจะต่อว่านาง แต่การจ้องมองของเขานั้นเต็มไปด้วยความอ่อนโยน เขาพูดว่า “หยูเอ๋อ เจ้าไม่ต้องรอถึงหมื่นปี เนื่องจากองค์ชายเก้าทำร้ายเจ้า เขาจะไม่สามารถออกจากที่นี่ได้ในวันนี้ เจ้าไม่จำเป็นต้องต่อสู้ก็ได้”

ซีหยูส่ายหน้าของนาง นางจ้องมององค์ชายเก้าที่จักรพรรดินีได้ตบเขาจนเกิดหลุมมนุษย์และพูดผ่านไรฟัน “ข้าต้องการล้างแค้น นี่เป็นการแก้แค้นส่วนตัวของข้า ข้าต้องการฆ่าเขาด้วยตัวเองในการต่อสู้”

จักรพรรดิซีอ้าปาก เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อเขาเห็นการจ้องมองของซีหยู เขาก็ถอนหายใจอย่างไร้ประโยชน์ เขาสามารถเห็นความมุ่งมั่นในสายตาของนาง หากเขายังพยายามกล่อมนาง ไม่เพียงแต่เขาจะเปลี่ยนใจนางไม่ได้ แต่มันอาจจะทำให้ซีหยูไม่ชอบเขา ซึ่งจักรพรรดิซีย่อมไม่ต้องการเห็นสิ่งเหล่านี้เป็นธรรมดา

เมื่อบรรพชนจักรพรรดิจักรวรรดิตะวันโลหิตไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรดี ทันใดนั้นซีหยูก็ยอมรับการประลองและดวงตาของพวกเขาก็เป็นประกายทันที หนึ่งในนั้นกล่าวว่า “เนื่องจากองค์หญิงเห็นด้วย จักรพรรดิซี ท่านคิดอย่างไร ? ”

จักรพรรดิซีทำอะไรไม่ได้ เขาไม่ได้กลัวจักรวรรดิตะวันโลหิตและเขาก็ไม่กลัวการเปิดสงครามกับจักรวรรดิตะวันโลหิต อย่างไรก็ตามเขาจำเป็นต้องคำนึงถึงความรู้สึกของลูกสาวของเขาด้วย เมื่อนางตัดสินใจแล้ว เขาจะพูดอะไรได้อีก ?

“ตอนนี้ข้าจะให้องค์ชายเก้ามีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหมื่นปีเพราะหยูเอ๋อละกัน อย่างไรก็ตามเขาก็ยังสมควรจะถูกลงโทษ” ในตอนสุดท้ายดวงตาของจักรพรรดิซีคมกริบ เขาเหยียดนิ้วไปหาองค์ชายเก้าจากระยะไกลพร้อมกับพลังปราณที่น่ากลัวก็ไหลออกมาและมุ่งเข้าหาองค์ชายเก้า

“อ้าก ! ”

องค์ชายเก้าส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด เขาตกลงจากท้องฟ้าและมีหลุมเลือดปรากฏอยู่กลางหน้าผาก

จักรพรรดิซีได้ทำร้ายวิญญาณและด้วยพลังของกฏจากจักรพรรดิซีซึ่งยังคงอยู่ที่นั้น ไม่เพียงแต่มันจะทำให้เขายากที่จะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ แต่มันก็ทำให้ไม่อาจทะลวงไปถึงขอบเขตตั้งต้น

“ไป ! “บรรพชนจักรพรรดิทั้งสองจากจักรวรรดิตะวันโลหิตไม่สนใจเรื่องนี้ เขาหันหลังและจากไปทันที

“ทิ้งหยดจิตวิญญาณแห่งนภดาราไว้ ! ” จักรพรรดิซีตะโกนออกมา หยดจิตวิญญาณแห่งนภดารานี้จะช่วยให้การบ่มเพาะของซีหยูง่ายขึ้น ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของมันจะลดลง แต่การได้รับมันก็เป็นเรื่องที่ยากมาก

หนึ่งในบรรพชนจักรพรรดิของจักรวรรดิตะวันโลหิตหยุดช่วยคราว เขาโยนขวดบรรจุหยดจิตวิญญาณแห่งนภดาราออกมาก่อนที่จะจากไป

จักรพรรดิจากจักรวรรดิตะวันโลหิตที่มารับองค์ชายเก้าก็มีสีหน้าหมอง เขาไม่มีคำพูดอะไรอีกแล้ว เขาออกไปพร้อมกับขั้นอสงไขยของจักรวรรดิ

พริบตา บรรพชนจักรพรรดิจากจักรวรรดิตะวันโลหิตและจักรวรรดิซีก็หายไป เหลือเพียงกลุ่มของจักรพรรดิซีเท่านั้นที่ยังคงอยู่

แม้ว่าพายุจะผ่านไปแล้วตอนนี้ แต่ความตื่นตระหนกยังทำให้ผู้คนตระกูลเทียนหยวนได้ต้อนรับสุดยอดผู้เชี่ยวชาญ 2 กลุ่ม หลายคนยังไม่อาจสัมผัสได้

“หยูเอ๋อ มันเป็นเรื่องยากสำหรับเจ้าในช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา กลับบ้านกับแม่ แม่จะใช้เวลาที่เหลือเพื่ออยู่กับเจ้า” จักรพรรดินีจับมือซีหยูไว้แน่น ขณะที่ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความรักของแม่

จักรพรรดิซีวางขวดหยดจิตวิญญาณแห่งนภดาราลง ก่อนที่จะหันกลับมามองลูกสาวของเขาอย่างลึกซึ้ง แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไรเลย แต่เขาก็รู้สึกอบอุ่นและมีความสุขมากกว่าที่เขาเคยรู้สึกมาในอดีต

2,000 ปี เขาค้นหามา 2,000 ปีและท้ายที่สุดเขาก็ได้มาเจอลูกสาวอีกครั้ง

“นี่คือบ้านของข้า” ซีหยูดึงมือของนางกลับมาจากจักรพรรดินีและนางมองไปที่ตระกูลเทียนหยวนที่ถูกทำลาย นางพูดเบา ๆ

“หยูเอ๋อ…” จักรพรรดินีสะอื้นทันที ความเย็นชาของซีหยูทำให้หัวใจของนางแตกสลาย น้ำตาไหลเอ่อออกมาจากสายตาของนางและพวกมันก็รินไหลลงสู่แก้มของนาง

“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ข้าต้องขอบคุณ ขอบคุณที่ช่วยตระกูลเทียนหยวนของเรา” ซีหยูรีบถอยห่างออกไปอยู่ไม่กี่ก้าวก่อนที่จะคำนับจักรพรรดินีและจักรพรรดิอย่างซาบซึ้ง

ในที่สุดจักรพรรดินีก็เสียน้ำตาอย่างไม่สามารถควบคุมได้อีกครั้งจากวิธีการที่ซีหยูแสดงออกมา ในขณะที่จักรพรรดิก็ลอบถอนใจ เขารู้ว่าลูกสาวของเขายังไม่เต็มใจที่จะให้อภัยพวกเขา

อย่างไรก็ตามเนื่องจากเขาพบลูกสาวของเขาแล้วตอนนี้ เขาเชื่อว่ากาลเวลาจะทำให้นางเปลี่ยนแปลงและทำให้นางยอมรับพวกเขา

จากระยะไกล แววตาของราชาศักดิ์สิทธิ์ที่สั่นไหว เขาลังเลและในที่สุดเขาก็ตัดสินใจ เขาเดินออกไปด้านหน้าและป้องมือของเขา “ข้าเป็นราชาศักดิ์สิทธิ์ของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียน ขอคารวะจักรพรรดิซีและจักรพรรดินี”

หลังจากเขาโค้งคำนับพวกเขาทั้งสองแล้ว ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็มองไปที่ซีหยู เขาก็กล่าวขึ้น “องค์หญิง เจี้ยนเฉินกำลังเผชิญหน้ากับรองหัวหน้าลัทธิปีศาจชั้นฟ้า ห้วยอัน ชีวิตของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย”

เมื่อนางได้ยินว่าเจี้ยนเฉินถูกตามล่า สีหน้าของซีหยูก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ในเวลานั้นนางลืมเรื่องพ่อแม่และจักรพรรดิซีไปจนหมด คำพูดของราชาศักดิ์สิทธิ์ดังก้องขึ้นมาในหัวของนาง

“ราชา ท่านพูดว่ากระไร ? ผู้นำกำลังถูกรองหัวหน้าลัทธิปีศาจชั้นฟ้าตามล่างั้นหรือ ? ” ซีหยูมาถึงตรงหน้าราชาศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็วและถามด้วยความประหลาดใจ

ราชาศักดิ์สิทธิ์พยักหน้า “ไม่นานมานี้ ห้วยอันได้นำผู้พิทักษ์ราชาเทพขั้นปลาย 3 คนมาต่อสู้กับเจี้ยนเฉิน แม้ว่าข้าจะพัวพันหวยอันเอาไว้ แต่ราชาเทพทั้งสามก็ไล่ตามเจี้ยนเฉิน แม้ว่าเจี้ยนเฉินจะเป็นเหนือเทพช่วงสูงสุด แต่เขาก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของราชาเทพทั้งสามอย่างแน่นอน มันก็เป็นเวลาสักพักแล้วตั้งแต่ที่ราชาเทพไล่ตามเขาไป”

“ยิ่งกว่านั้น ตอนนี้ห้วยอันไม่ได้ถูกข้าพัวพันเอาไว้ เขาต้องเดินทางไปยังทิศทางของเจี้ยนเฉิน ด้วยความเร็วของเขา เขาน่าจะตามเจี้ยนเฉินทันแล้ว เขาไม่อาจหลบหนีได้อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจะตายหากไม่มีอะไรเกิดขึ้น”

ซีหยูหน้าซีดทันทีหลังจากที่ได้รับการยืนยัน