ตอนที่ 2033 – ขั้นเหนือเทพที่ทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ

นี่คือแหวนมิติจากผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น หลังจากที่พวกเขาจากไป ไม่ต้องคิดเลยว่ามันบรรจุความมั่งคั่งทั้งหมดของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น มันอาจมีแม้กระทั่งมรดกของเขา

มรดกของขั้นอสงไขยอาจไม่เพียงพอที่จะดึงดูดผู้คนจากองค์กรขนาดใหญ่ที่มีภูมิหลังอันยอดเยี่ยม แต่เป็นการดึงดูดอย่างยิ่งต่อราชาเทพอิสระหรือราชาเทพจากสถานที่หรือองค์กรที่อ่อนแอกว่า

ผลที่ตามมาหลังจากที่เฉินหลงผ่านเข้าไปในค่ายกลและเปิดเผยแหวนมิติบนโครงกระดูกต่อทุกคน ราชาเทพทั้งหมดมารวมตัวกันโดยรอบพุ่งเข้าหาด้วยความโลภและความปรารถนาอย่างแรงกล้า

หากเฉินหลงเป็นราชาเทพช่วงปลาย พวกเขาจะไม่พยายามแย่งชิงแหวนมิติแม้ว่าพวกเขาจะต้องการก็ตาม แต่เฉินหลงเป็นเพียงราชาเทพช่วงต้น

มีราชาเทพอยู่ไม่มากที่อยู่บนชั้นเจ็ด นอกเหนือจากเฉินหลงมีราชาเทพเพียง 5 คนเท่านั้นที่ยังคงอยู่บริเวณใกล้เคียง

ในบรรดาห้าคนนั้น สี่คนพุ่งเข้าหาโครงกระดูกโดยเร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาทำได้ มีเพียงชายวัยกลางคนผู้ซึ่งอ้างตัวว่าเป็นราชาที่ไม่ได้เคลื่อนไหว

อย่างไรก็ตาม คนเหล่านี้ต่างก็สูญเสียความคิดไปจากการปรากฏตัวของมรดกของขั้นอสงไขย พวกเขาลืมไปว่าค่ายกลต่าง ๆ ที่เฉินหลงสร้างไว้ยังคงอยู่ ราชาเทพที่อยู่ตรงหน้าเข้าสู่ค่ายกลสังหารทันที ค่ายกลสังหารขับเคลื่อนทันทีหลังจากเริ่มเคลื่อนไหวสองครั้ง แล้วส่งปราณกระบี่ขนาดใหญ่ตรงมาที่เขาทันที

หลังจากกลายเป็นราชาเทพแล้ว ค่ายกลทั้งหมดของเฉินหลงก็มีพลังมากขึ้น อย่าว่าแต่ค่ายกลที่มีการพัฒนามาเป็นระยะเวลาหนึ่ง

เป็นผลให้ถึงแม้ว่าราชาเทพจะทรงพลังมาก แต่เขาก็ไม่สามารถตอบสนองต่อปราณกระบี่อันใหญ่โตได้ทั้งหมด เขาถูกผ่าครึ่งร่างของเขาและแม้แต่วิญญาณของเขาก็ล้มเหลวในการหลีกเลี่ยงชะตากรรมนั้น มันแตกสลายกันไป

ชะตากรรมของราชาเทพทำให้คนอีกสามคนต้องหยุดชะงัก พวกเขาจ้องมองไปที่ราชาเทพผู้ซึ่งถูกผ่าครึ่งเพราะพวกเขาเริ่มกลัวค่ายกลของเฉินหลงมากยิ่งขึ้น

แม้แต่ราชาเทพช่วงต้นก็ไม่สามารถต้านทานต่อการโจมตีแม้แต่ครั้งเดียวเมื่อพวกเขาตกลงไปที่นั่น; นี่เป็นอะไรที่มากเกินพอที่จะแสดงให้เห็นถึงพลังของค่ายกลสังหาร

เฉินหลงมั่นใจอย่างยิ่งในค่ายกลของเขา เขาไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอกเลย เขากลับมุ่งความสนใจไปที่โครงกระดูกของผู้เชี่ยวชาญแทน ก่อนอื่น เขาโค้งคำนับจากใจ จากนั้นก็หยิบแหวนมิติ

เมื่อมือของเขาแตะที่แหวนมิติ โครงกระดูกก็สลายไปอย่างเงียบ ๆ

แม้ว่าพลังในโครงกระดูกของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นสามารถคงอยู่ได้เกือบตลอดกาล ผู้เชี่ยวชาญนี้ถูกสังหารโดยอมตะเที่ยงแท้วัฎสงสาร หนึ่งในห้าจอมปราชญ์สูงสุดของโลกอมตะผ่านพลังแห่งสังสารวัฏ พลังได้กินเข้าไปในโครงกระดูกของเขาแล้วมันจึงกลายเป็นฝุ่นหลังจากการสัมผัสเพียงเล็กน้อย

ปรมาจารย์เฉินหลงลอบถอนหายใจเมื่อเห็นเช่นนี้ แม้ในโลกแห่งเซียนทั้งหมด ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นก็เป็นบุคคลที่ทรงพลัง พวกเขาได้รับความเคารพ

อย่างไรก็ตาม ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นตรงหน้าเขาได้มีชะตากรรมเช่นนี้ แม้กระทั่งโครงกระดูกของเขาก็ไม่สามารถคงอยู่ได้หลังจากการตายของเขา มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างแท้จริง

ปรมาจารย์เฉินหลงค่อย ๆ หยิบแหวนมิติขึ้นมา โดยไม่ได้หยิบสิ่งของข้างในออกมา เขาเก็บมันไว้ก่อนที่จะโผล่ออกมาจากค่ายกลของเขา

ราชาเทพคนอื่น ๆ ตกตะลึงเมื่อพวกเขาเห็นปรมาจารย์เฉินหลงเดินออกมาจากค่ายกลของเขา ในขั้นต้น พวกเขาเชื่อว่าเขาจะใช้ค่ายกลต่อต้านพวกเขา แต่พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะออกมาโดยไม่ลังเลเลย เขาไม่ทราบหรือว่าเขาจะเผชิญกับการรุมล้อมของราชาเทพหลายคนโดยตรงโดยปราศจากค่ายกล ?

แววตาของราชาเทพเปล่งประกาย เฉินหลงดูไม่เกรงกลัวอะไร ทำให้พวกเขาลังเล ในท้ายที่สุดทั้งสามคนยังคงไม่สามารถต้านทานการยั่วยวนของมรดกของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นได้ ดังนั้นภายในพริบตา พวกเขาจึงล้อมกรอบเฉินหลงด้วยรูปขบวนสามเหลี่ยม

เมื่อทั้งสามคนกำลังจะพูดออกมา ปราณกระบี่ที่แหลมคมและทรงพลังจากกฎแห่งการทำลายล้างก็ปรากฏขึ้น เจี้ยนเฉินและไคยะแทงออกมาพร้อมกัน แสงสีขาวราวหิมะปกคลุมบนมือขวาของเจี้ยนเฉินทำให้ดูเหมือนว่าแขนขวาของเขากลายเป็นกระบี่ เขาแทงมันที่ราชาเทพคนหนึ่งอย่างก้าวร้าว

สำหรับไคยะ นางโจมตีราชาเทพคนที่สองที่ล้อมรอบเฉินหลงด้วยมือที่เต็มไปด้วยพลังจากกฎแห่งการทำลายล้าง

“หืมม เจ้ากล้าที่จะโจมตีพวกเราในขณะที่พวกเจ้าเป็นเพียงขั้นเหนือเทพหรือ ? แม้ว่าเจ้าคนใดคนหนึ่งจะเป็นขั้นเหนือเทพสูงสุด เจ้าก็เป็นเพียงแค่มดในสายตาของข้า”

จิตสังหารกระพริบผ่านสายตาของราชาเทพสองคน หนึ่งในนั้นใช้หอกในขณะที่อีกคนหนึ่งใช้กระบี่สองมือในขณะที่พวกเขาแทงออกมาด้วยกฎของราชาเทพ

ทันใดนั้นพวกมันก็ปะทุพลังขึ้นและพลังงานที่เพิ่มขึ้นก็สั่นสะเทือนไปรอบ ๆ ในขณะที่ราชาเทพแทงหอกของเขาออกไป หอกของเขาก็กลายเป็นลำแสงที่บางมาก แทงทะลุผ่านมิติทันทีและมาถึงตรงหน้าเจี้ยนเฉิน

ราชาเทพพร้อมด้วยหอกนั้นเป็นผู้รู้แจ้งธรรมชาติแล้ว เจี้ยนเฉินก็กำจัดราชาเทพที่ถือพลองขนาดใหญ่ก่อนหน้านี้เมื่อหยุนซินทำให้เขาขุ่นเคือง อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังไม่ได้ให้ความสำคัญกับเจี้ยนเฉินมากนัก

นี่เป็นเพราะชายคนที่ถือพลองได้รับบาดเจ็บแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาจึงอ่อนแอลง เมื่อรวมกับเขาที่ประเมินคู่ต่อสู้ของเขาต่ำเกินไป มันทำให้รู้สึกว่าขั้นเหนือเทพทำให้เขาพ่ายแพ้

เป็นผลให้เจี้ยนเฉินเป็นเพียงขั้นเหนือเทพช่วงสูงสุดจากป้ายทำเนียบขั้นเหนือเทพในสายตาของราชาเทพ

ตราบใดที่เขาไม่ได้อยู่ในสิบอันดับแรกก็ไม่จำเป็นต้องให้ราชาเทพอย่างพวกเขามาจริงจังเกินไป

สำหรับขั้นเหนือเทพที่อยู่ในสิบอันดับแรก พวกเขาล้วนมีคุณสมบัติพิเศษที่ราชาเทพรู้ คนที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่ใช่หนึ่งในนั้นอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เมื่อหอกของเขาปะทะกับปราณกระบี่ของเจี้ยนเฉิน ราชาเทพค้นพบด้วยความตกใจว่าเขาไม่ได้เปรียบใด ๆ เลยเมื่อเขาปะทะกับขั้นเหนือเทพคนนี้แม้ว่าการบ่มเพาะของเขาจะเป็นราชาเทพก็ตาม

“พะ- พลังนี้คืออะไร ? ” ราชาเทพตกใจอย่างมาก ความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินไม่ได้มาจากกฎแห่งกระบี่ แม้ว่ากฎของเจี้ยนเฉินจะมีพลังมากกว่ากฎที่ราชาเทพเข้าใจ แต่ความแตกต่างนี้อาจเกิดขึ้นจากการบ่มเพาะอันยอดเยี่ยมของเขา สิ่งที่สำคัญจริง ๆ ก็คือพลังบรรพกาลที่เจี้ยนเฉินฝึกฝน

ตัวตนของเจี้ยนเฉินปะทุขึ้นในขณะที่เขาเปล่งประกายด้วยปราณกระบี่ ปราณกระบี่ในมือขวาของเขาปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง จากความยาว 3 เมตรเพิ่มไปจนถึง 6 เมตร มันเหมือนลำแสงส่องลงมาที่หน้าอกของราชาเทพ

พรวด ! ราชาเทพกระอักเลือดออกมาทันที เขาตกใจมาก ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะควบคุมปราณกระบี่เพื่อโจมตีวิญญาณของเขา เขาก็ถอยกลับอย่างรวดเร็วทันทีโดยไปปรากฏตัวห่างออกไปเป็นระยะหลายร้อยเมตร

ในเวลาเดียวกัน ไคยะก็ถูกกักอยู่ในการต่อสู้อันดุเดือดกับราชาเทพผู้ใช้กระบี่สองมือ ในแง่ของความสามารถในการต่อสู้ ไคยะก็ไม่แพ้เจี้ยนเฉินเลย ตามความเป็นจริง การใช้กฎของนางได้ถึงระดับผู้เชี่ยวชาญแล้ว ทิ้งเจี้ยนเฉินไม่เห็นฝุ่น ดังนั้นการต่อสู้ของนางก็จบลงด้วยการเคลื่อนไหวเพียงไม่กี่กระบวนท่าเช่นกัน ไคยะกระแทกราชาเทพให้ถอยหลังไปด้วยฝ่ามือของนาง กระแทกเขาออกไปในขณะที่เขากระอักเลือด

“ขั้นเหนือเทพที่น่ากลัวอะไรเช่นนี้ ! ” ในระยะไกล ราชาเทพเพียงคนเดียวที่ไม่ได้มีส่วนร่วม เป็นพยานที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้เป็นการส่วนตัว เขาอ้าปากค้างทันที

ในพริบตา สองในสามราชาเทพที่ล้อมรอบเฉินหลงได้รับบาดเจ็บแล้ว คนเดียวที่เหลืออยู่ก็คือผู้หญิงสวมชุดดำ

อย่างไรก็ตาม ดวงตาของหญิงสาวสวมชุดดำก็เบิกกว้างในเวลานี้ นางดูทุกอย่างที่คลี่คลายอย่างไม่เชื่อในขณะที่นางยืนอย่างโง่งม