ตอนที่ 2068 : การเปลี่ยนแปลงของโถงศักดิ์สิทธิ์

มีแค่ไม่กี่คนที่รู้ว่าจิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้ตื่นขึ้นมาแล้ว แม้แต่พวกราชาเทพระดับสูงด้านในก็ไม่อาจจะรับรู้ถึงมันได้ ภายนอกมีแค่ไม่กี่คนนอกยานอวกาศของตนที่รับรู้ถึงการตื่นนี้ได้ พวกเขารายงานเรื่องนี้กลับไปยังองค์กรของตัวเองทันที

การสั่นไหวภายในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้หยุดลง ไม่นานมันก็กลับมาสงบสุขอีกครั้งราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีแค่ดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าที่หายไปถูกแทบที่ด้วยดวงจันทร์ขนาดใหญ่แทน

ภายในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้สูญเสียแสงที่มันมีและถูกแทนที่ด้วยความมืด มีแค่แสงที่พร่ามัวจากดวงจันทร์ที่ให้แสงสว่างหม่น ๆ กับพื้นที่อันมืดมิดนี้

การเปลี่ยนแปลงนี้ได้สร้างเงาขึ้นมาในใจของผู้บ่มเพาะทุกคนภายในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน พวกเขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงตำนานโบราณที่คงอยู่มาไม่รู้ว่านานแค่ไหน ตอนที่ดวงอาทิตย์หายไปและดวงจันทร์ปรากฏขึ้นมา มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่กับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน

มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงแบบไหนกัน ? มันจะส่งผลดีรึผลร้าย ? ตอนนี้ยังไม่มีใครตอบคำถามนี้ได้รวมไปถึงพวกระดับสูงจากองค์กรชั้นนำด้วย

ไคยะและเจี้ยนเฉินลอยอยู่บนท้องฟ้าที่ชั้น 9 ทั้งสองต่างก็เงยหน้าขึ้นมองดวงจันทร์บนท้องฟ้าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

พวกเขาอดคิดไม่ได้ถึงตำนานที่เสี่ยวเจิ้งได้เล่าให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน

“เจี้ยนเฉิน เจ้ารับรู้ได้รึไม่ว่าโลกนี้เปลี่ยนไปเล็กน้อย ? ” ไคยะมองไปที่เจี้ยนเฉินและพูดขึ้นมาด้วยท่าทีไม่มั่นใจ

เจี้ยนเฉินตรวจสอบรอบตัวก่อนจะส่ายหน้า “นอกจากการเปลี่ยนแปลงของท้องฟ้าและความสว่างแล้ว ข้าไม่อาจจะบอกความต่างอย่างอื่นได้ ไคยะ เจ้าเห็นอะไรผิดปกติงั้นรึ ? ”

ไคยะเงียบไป นางหลับตาลงและตรวจสอบรอบตัวนาง ตอนที่นางลืมตาขึ้นมา แววตาของนางก็แสดงความแปลกใจและสงสัยออกมา

ในเวลาเดียวกัน เฉินหลงก็ออกมาจากถ้ำ เขามองไปยังท้องฟ้าที่มืดมิดและพึมพำออกมา “ดวงจันทร์เนปจูน กลับมาปรากฏตัวขึ้นจริง ๆ ตามที่เสี่ยวเจิ้งบอกมา มันคงจะต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นกับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ตอนที่ข้าหลอมรวมเข้ากับค่ายกลของจอมปราชญ์สูงสุดก่อนหน้านี้ ข้ารับรู้ได้ถึงพลังแปลก ๆ ราวกับว่ามีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปภายในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเมื่อตะกี้นี้”

“มันราวกับว่ากฎที่นี่ต่างไปจากเดิม แต่มันไม่ได้ส่งผลต่อเขตของภูเขาแห่งนี้…”

ห่างออกไปจากเจี้ยนเฉินหลายสิบล้านกิโลเมตร กลุ่มราชาเทพที่นำโดยองค์ชายห้าจากจักรวรรดินภาได้นั่งลงไปกับพื้นและทำการรักษาตัวเอง หลายคนตัวโชกไปด้วยเลือดและหลายคนก็บาดเจ็บสาหัส พวกเขาฟื้นฟูตัวเองด้วยการกินยา

ราชาเทพ 10 คนของครอบครัวหยุนเองก็อยู่ในหมู่พวกนี้ด้วย หลังจากที่หยุนซินตกลงที่จะเป็นชายาขององค์ชายห้า พวกเขาก็มีสายสัมพันธ์กับองค์ชายห้าไป แต่เดิมแล้วครอบครัวหยุนพอใจกับผลกำไรครั้งนี้หลังจากที่หยุนซินได้กินรากจิตวิญญาณวิถีสวรรค์เข้าไป ดังนั้นราชาเทพ 10 คนที่เหลือจึงต่างก็ต้องการจะกลับไปและพาหยุนซินกลับไปด้วย แต่องค์ชายห้าต้องการให้พวกเขาอยู่ต่อ ดังนั้นพวกเขาจึงได้แต่อยู่ต่อ

นี่เพราะครอบครัวหยุนไม่กล้าล่วงเกินองค์ชายห้าของจักรวรรดินภา มันไม่จำเป็นที่พวกเขาจะต้องกลัวหากครอบครัวหยุนอยู่ห่างจากจักรวรรดินภา แต่ตระกูลของพวกเขาตั้งอยู่ในจักรวรรดินั้น

“ไป่ฉีและคนอื่น ๆ ยังไม่กลับมา พวกเขาไม่น่าจะใช้เวลานานแบบนี้” องค์ชายห้าพูดขึ้นแต่เขาก็มองไปยังดวงจันทร์บนท้องฟ้าโดยไม่กระพริบตา สีหน้าเขาดูเคร่งเครียดอย่างมาก

การปรากฏตัวของของดวงจันทร์นี้หมายความว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน แต่ไม่ว่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงยังไงก็ตาม แม้แต่จักรพรรดิโบราณของจักรวรรดินภาก็ไม่อาจจะรู้ได้ ซึ่งนั่นทำให้องค์ชายห้ารู้สึกได้ถึงอันตราย เขาต้องการรวมกองกำลังของตนให้ได้เร็วที่สุด

นี่เป็นเพราะราชาเทพที่เขาพามานั้นได้ตายไปจากการต่อสู้เมื่อไม่กี่วันก่อนซึ่งทำให้กองกำลังของเขาอ่อนแอลงเล็กน้อย

“ไม่ต้องกังวลไปองค์ชาย เราออกมาจากจุดที่เราอยู่ตะกี้แล้ว ดังนั้นเป็นธรรมดาที่ ไป่ฉี และคนอื่นๆต้องใช้เวลาสักพักกว่าจะตามมาทัน พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนไม่ได้สงบเช่นเดิม ไป่ฉีและคนอื่นๆอาจจะล่าช้าเพราะเห็นเรื่องนี้ พวกเขาจึงยังไม่กลับมาแต่มี่ไม่กี่คนที่เป็นภัยต่อสองพี่น้องนั้นได้หากดูจากความแข็งแกร่งที่ทั้งสองมี องค์ชายไม่จำเป็นต้องกังวล” ปรมาจารย์ชูที่อยู่ข้างกายองค์ชายห้าพูดขึ้นอย่างใจเย็นแต่สายตาเขาเป็นประกายมองไปที่ดวงจันทร์ที่ปลายขอบฟ้า ปรมาจารย์ชูเหมือนกับนักปราชญ์ไร้พิษภัยแต่อันที่จริงเขาแข็งแกร่งอย่างมาก

องค์ชายห้ามองไปที่หยุนซินซึ่งกำลังบ่มเพาะอยู่ใกล้ ๆ เขาพูดขึ้นมาช้า ๆ “ข้าไม่ได้กังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับ ไป่ฉีและคนอื่นๆ ข้ากังวลว่าพวกเขาจะทำภารกิจสำเร็จหรือไม่ต่างหาก”

ใกล้ ๆ กับองค์ชายห้านั้นมีราชาเทพตัวผอมบางหัวเราะและบอกกับองค์ชายห้าผ่านทักษะลับ “ไม่จำเป็นต้องกังวลไป องค์ชาย มันง่ายที่สองพี่น้องนั่นจะฆ่าเจี้ยนเฉินและคนอื่น ๆ ด้วยความแข็งแกร่งที่พวกเขามี หากไม่มีอะไรผิดพลาด ทั้งสี่ก็น่าจะตายไปแล้วและสองพี่น้องก็น่าจะกลับมาในไม่ช้า”

องค์ชายห้าพยักหน้าแล้วพูดขึ้นว่า “มารีบรักษาตัวกันให้เร็วที่สุด ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปกับการที่ดวงจันทร์ปรากฏขึ้นมา เราต้องอยู่ในสภาพที่พร้อมที่สุด”

ตอนนั้นราชาเทพคนหนึ่งที่องค์ชายห้าส่งไปตรวจสอบรอบ ๆ ก็ได้กลับมา เขาพูดขึ้นอย่างสุภาพ “องค์ชาย มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ มีคนเข้าไปในสวนสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์พร้อมกับสมบัติทำลายค่ายกลและเก็บเอาสมบัติสวรรค์ไปกว่า 1 ใน 4 ในเวลาอันสั้น “

“อะไรนะ ? สมบัติสวรรค์ไปกว่า 1 ใน 4 ที่สวนถูกเก็บไปรึ ? มันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ? ” สีหน้าขององค์ชายห้าเปลี่ยนไป เขาได้ลุกขึ้นยืนทันที เขารู้เกี่ยวกับสวนแห่งนี้ มีแต่สมบัติสวรรค์ระดับเทพที่ปลูกอยู่ที่นั่นและทุกต้นก็มีค่าอย่างมาก แต่มันมีค่ายกลที่แข็งแกร่งคอยปกป้องมันเอาไว้ การจะทำลายค่ายกลพวกนั้นเป็นเรื่องที่ยากอย่างมาก

แม้ด้วยพลังที่เขามีตอนนี้ เขาก็รับรองไม่ได้ว่าจะเก็บสมบัติสวรรค์สักชิ้นได้ถึง พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนแห่งนี้จะเปิดไปอีกสักสิบปีก็ตาม ผลก็คือเขาไม่ได้คิดจะไปเก็บสมบัติสวรรค์แม้ว่าจะผ่านสวนนั่นมา และแม้ว่าจะต้องการสมบัติสวรรค์ระดับเทพอย่างมากก็ตาม

แต่ละครั้งที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนเปิดออกนั้น สมบัติสวรรค์จะถูกขุดไปแค่ครั้งละ 10 ชิ้นแต่นี่เขาเพิ่งได้ยินว่ามันถูกขุดไปกว่า 1 ใน 4 จากทั้งหมด มันน่าตกใจเกินกว่าจะรับได้

“1 ใน 4 มันเท่ากับ 200 กว่าชิ้น แม้แต่คลังราชวงศ์ของจักรวรรดินภาก็ไม่ได้มีสมบัติสวรรค์ระดับเทพมากมายเช่นนั้น”

สีหน้าของราชาเทพที่มารายงานเปลี่ยนไป เขาพูดต่อ “มันคือความจริง ข้ายังได้ยินมาว่าคนที่เก็บสมบัติสวรรค์ไปคือกลุ่มของเจี้ยนเฉิน”