ช่างไฟฟ้าอู๋ดูถูกความขี้เหนียวของช่างเชื่อมจ้าว ปลดเกษียณแล้วมีเงินไม่น้อยแท้ๆ มีประกันการรักษาพยาบาล มีบ้านของตัวเอง ไม่ได้กู้เงินสักก้อน ลูกชายและลูกสะใภ้ก็มีงานของตัวเอง ควรพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี แม้จะไม่นับว่าเป็นคนร่ำรวย แต่อย่างน้อยก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเสื้อผ้าและอาหาร ทำไมขี้เหนียวได้ขนาดนี้ล่ะ 

 

 

คุณดูคนแก่ปลดเกษียณคนอื่น มีชีวิตอยู่อย่างสง่างามมาก หากอยากซื้อกล้องเอสแอลอาร์พร้อมกับเลนส์ยาวราคาหลายหมื่นก็ซื้อเลย ยังไม่ทันแม้แต่จะกะพริบตา จากนั้นก็เชิญเพื่อนไปชมนก ชมดอกไม้ คนที่มีเงินมากกว่านั้นหน่อยถึงขนาดซื้อรถออฟโร้ด สะพายกล้องนั่งรถข้ามทะเลทรายซาฮารา ควบม้าในทุ่งหญ้า เป็นช่วงชีวิตยามแก่อย่างแท้จริง มีทั้งเงินและเวลา ใช้ชีวิตได้อย่างสง่างามมากกว่าวัยรุ่น ปลดเกษียณไม่ต่างอะไรกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ 

 

 

กลับมามองที่ช่างเชื่อมจ้าว จริงๆ เลย…ไม่รู้ว่าเก็บเงินไว้ทำอะไร ตอนเกิดไม่มีเงินติดตัวมาด้วย ตอนตายก็เอาไปไม่ได้เช่นกัน… 

 

 

ช่างไฟฟ้าอู๋คับแค้นใจ จึงดึงจางจื่ออันไว้ช่วยเปิดเผยความลับของช่างเชื่อมจ้าว 

 

 

ที่แท้ช่วงนี้เพื่อนๆ ของช่างเชื่อมจ้าวก็เริ่มตกปลาทะเลกัน จึงชวนช่างเชื่อมจ้าวไปตกปลาด้วยกัน ช่างเชื่อมจ้าวตกปลาไม่เป็น และไม่สนใจเรื่องการตกปลาทะเลอะไรนั่นหรอก แต่พอคิดดูแล้ว การตกปลาทะเลอาจจะตกปลาหายากบางอย่างได้ จะได้ไม่ต้องวิ่งมาดูปลาที่แปลกหายากแต่ซื้อไม่ได้ที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำของจางจื่ออันเพื่อตอบสนองความต้องการของตัวเอง 

 

 

เขาได้ยินว่าปลาที่ร้านของจางจื่ออันเป็นปลาที่รับซื้อมาจากชาวประมงละแวกนี้ พอชาวประมงหว่านแหจับปลาแปลกๆ มาได้ ก็จะมาขายให้จางจื่ออัน ในเมื่อชาวประมงหว่านแหจับปลาได้ อย่างนั้นพวกเพื่อนๆ ตกปลาก็ต้องตกขึ้นมาได้สักแปดสิบเปอร์เซ็นต์ ไม่ต้องจ่ายเงินสักหยวนเดียวเลยใช่ไหมล่ะ? 

 

 

ช่างเชื่อมจ้าวตัดสินใจแล้ว แต่สีหน้ากลับมีข้อแก้ตัวต่างๆ เพราเขารู้ว่าเพิ่งเริ่มต้นต้องรวบรวมเงินซื้ออุปกรณ์ตกปลาทะเลจำนวนหนึ่ง ถ้าคิดจะตกปลาทะเลในระยะยาว อาจจะต้องรวบรวมเงินซื้อเรือหรือเช่าเรือ ทีแรกเขาจึงบอกปัดไปหลายครั้งว่าตอนนี้ตัวเองไม่มีเวลา คิดจะรอรวบรวมเงินให้พอกับสิ่งของที่ควรซื้อแล้วค่อยตอบตกลง ทุกคนเป็นกรรมกรที่รู้จักกันมาหลายปี คงไม่ให้เขาเพิ่มเงินหรอกมั้ง? 

 

 

แต่ที่จริงกลุ่มกรรมกรตกปลาริมทะเลตั้งขึ้นมาช่วงหนึ่งแล้ว ซื้อของที่ควรซื้อครบแล้ว จัดกิจกรรมตกปลาทะเลอย่างมีอุปสรรคก็หลายครั้ง ตอนนี้ช่างเชื่อมจ้าวหน้าหนาบอกอย่างชัดเจน ทุกคนจึงชวนเขา แล้วซื้อคันเบ็ดตกปลาเหมาะๆ มาก็พอ ช่างเชื่อมจ้าวจึงไปซื้อคันเบ็ดตกปลาที่ร้านขายอุปกรณ์ประมงด้วยความปลื้มอกปลื้มใจ 

 

 

ถึงตรงนี้ยังไม่มีเรื่องอะไรเกี่ยวกับช่างไฟฟ้าอู๋ เพราะปกติช่างไฟฟ้าอู๋ก็จัดตู้ปลาและมีหลานชายอยู่แล้ว ใช้ชีวิตสบายๆ และเต็มอิ่ม เขาได้ยินว่าเพื่อนกรรมกรที่ปลดเกษียณแล้วตั้งกลุ่มตกปลาริมทะเล แต่ไม่ได้ตั้งใจจะเข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้ 

 

 

ทว่าช่างเชื่อมจ้าววิ่งมาถามที่ร้านขายอุปกรณ์ประมงครั้งหนึ่ง เขาก็อดตะลึงไม่ได้ เพราะคันเบ็ดตกปลาที่กลุ่มตกปลาริมทะเลกำหนดให้ซื้อมีราคาค่อนข้างแพง แค่คันเบ็ดเล็กน้อยก็ปาเขาไปเป็นพันหยวน ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนๆ กรรมกรกำชับนักหนา เขาอาจจะเหลาท่อนไม้สักท่อนเองจริงๆ คันเบ็ดตกปลาราคาเป็นพันหยวนนี้ก็เบาจะตาย เอาอะไรมาแพงกันล่ะเนี่ย? 

 

 

เขาขอร้องอยู่หลายครั้ง เถ้าแก่ร้านขายอุปกรณ์ประมงกลับไม่ยอมอ่อนข้อ ให้ตายอย่างไรก็ไม่ลดราคา สุดท้ายถูกลูกตื๊อของเขาจนหมดหนทาง เจอเขามารออยู่หน้าร้านนานแสนนานทุกวันก็ไม่ไหวเหมือนกัน เนื่องด้วยส่งผลกระทบต่อการค้าขาย จึงใจอ่อนบอกว่าไม่ลดราคาคันเบ็ดตกปลาให้ แต่ถ้าคุณซื้อสองอันจะขายให้ในราคาส่ง 

 

 

ช่างเชื่อมจ้าวนึกถึงช่างฟ้าอู๋ในทันที จึงวิ่งไปยุช่างไฟฟ้าอู๋ที่บ้าน บอกให้ไปตกปลาทะเลด้วยกัน ถ้าตกได้ปลาแปลกหายากก็ผลัดกันแบ่งๆ ไป 

 

 

ช่างฟ้าอู๋ชี้หน้าต่อว่าเขาครั้งหนึ่ง บอกว่า ‘ทำไมมีเรื่องอะไรดีๆ ไม่คิดถึงฉัน เรื่องเสียเงินแบบนี้กลับคิดถึงฉันเหรอ? ไม่ไปหรอก’ 

 

 

ช่างเชื่อมจ้าวถูกเพื่อนต่อว่าตรงหน้ากลับยิ่งรังควานไม่เลิก ในตอนนั้นเขาพูดว่า ‘ถ้านายไม่ตกลงฉันจะมาขอกินข้าวที่บ้านนายทุกวัน’ 

 

 

ตอนนี้คนในครอบครัวของช่างไฟฟ้าอู๋ก็พูดโน้มน้าวให้เขาไปกับช่างเชื่อมจ้าว ครอบครัวเราไม่ใช่ว่าจะจ่ายเงินพันแปดร้อยหยวนนี้ไม่ได้ 

 

 

ทุกคนเห็นว่าการตกปลาเป็นกิจกรรมที่ดีมากสำหรับผู้สูงอายุ ทั้งฝึกจิตใจ เสริมสร้างร่างกายให้แข็งแรง และยังช่วยสร้างสังคมในวัยเกษียณ ไม่อย่างนั้นยิ่งอายุมาก ก็ยิ่งโดดเดี่ยว ส่วนเรื่องอื่นก็รองลงมา อย่างน้อยก็ดีกว่าไปกิน ดื่ม มั่วสาว และเล่นการพนันมาก ไม่ได้ส่งผลกระทบถึงคนอื่นเหมือนการเต้นแอโรบิกที่จัตุรัส 

 

 

ช่างไฟฟ้าอู๋หมดหนทาง และทำได้แค่ตอบตกลงไป จากนั้นก็ติดต่อกลุ่มตกปลาทะเล ถามพวกเขาว่ายังต้องการคนไหม หลังจากได้รับคำตอบที่แน่ชัด เขาก็ไปที่ร้านขายอุปกรณ์ประมงในวันต่อมา และทั้งสองคนก็ซื้อคันเบ็ดตกปลาในราคาที่หักส่วนลดแล้ว 

 

 

เมื่อวานพวกเขาได้ข่าวว่าวันนี้กลุ่มตกปลาทะเลตั้งใจจะจัดกิจกรรมตอนบ่าย บอกให้พวกเขาสองคนเข้าร่วมด้วย 

 

 

พอกินข้าวกลางวันเสร็จ พวกเขาสองคนก็จะปั่นจักรยานไปยังสถานที่นัดหมายตรงชายทะเล เพราะมีเวลาเหลือเฟือ ตอนผ่านร้านขายสัตว์เลี้ยงเห็นจางจื่ออันพอดี จึงหยุดทักทายเขาสักหน่อย 

 

 

จางจื่ออันเข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ทั้งยังนับถือความหน้าหนาของช่างเชื่อมจ้าวเพิ่มขึ้นอีก แม้แต่ขนหน้าแข้งของเพื่อนกรรมกรที่ทำงานร่วมกันมาหลายปีก็ยังดึงออกมาได้กำหนึ่ง 

 

 

ช่างไฟฟ้าอู๋ถอนหายใจเสียงเฮ้อจากข้างๆ ส่ายหน้าพลางพูดว่าคบเพื่อนไม่ดี แม้แต่เขาก็เสียหน้าหมดแล้ว ตอนแรกช่างอู๋คิดจะบอกว่า ในเมื่อทุกคนเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมแล้ว หากไปมือเปล่าในครั้งก็คงจะดูไม่ดี อย่างน้อยซื้อเครื่องดื่มติดมือไปด้วยสองลังดีกว่า แต่ช่างเชื่อมจ้าวกลับใช้จักรยานที่พกพาของไม่สะดวกมาปฏิเสธเสียแล้ว 

 

 

ช่างเชื่อมจ้าวหาเหตุผลให้ตัวเองเป็นพัลวัน บอกว่าช่างไฟฟ้าอู๋ใส่ร้ายทั้งหมด 

 

 

แม้ทั้งสองคนจะพูดไม่หยุด แต่คนฉลาดมองปราดเดียวก็ดูมิตรภาพลึกซึ้งหลายปีระหว่างพวกเขาออก ไม่อย่างนั้นแขวะกันขนาดนี้คงคบกันต่อไม่ได้แล้ว  

 

 

เพื่อเปลี่ยนหัวข้อ ช่างเชื่อมจ้าวจึงถามเสียงดังอีกครั้ง “ไอ้หนุ่มจาง เธอยังไม่ได้ตอบเลยนะ เมื่อกี้เธอจ้องร้านแล้วก็เหม่อ จะปรับโฉมร้านเหรอ?” 

 

 

“อ๋อ เดี๋ยวจถึงฤดูไต้ฝุ่นแล้วไม่ใช่เหรอครับ เพื่อป้องกันเรื่องไม่คาดคิด ผมเลยคิดจะเสริมความแข็งแรงให้ประตูกับหน้าต่างทั้งสองร้านสักหน่อย แล้วก็จะทำที่ป้องกันน้ำบนหลังคาอีก ลมพัดพาต้นไม้โค่นได้ ผมเคยเห็นมากับตาแล้ว พอถึงตอนนั้น ท่อน้ำทิ้งกำจัดน้ำปริมาณมากขนาดนั้นไม่ได้ เพราะมีขยะอุดตันอยู่เต็มไปหมด ทั้งถนนจะกลายเป็นเขตที่น้ำเจิ่งนอง ออกจากบ้านก็ต้องพายเรือเล็ก อย่างรถยนต์หรือมอเตอร์ไซค์คงพังหมด…” 

 

 

ช่างเชื่อมจ้าวขัดจังหวะคำพูดของเขา แล้วตีอกพูดเหมือนจะจัดการทุกอย่าง “ไอ้หยา! ที่แท้ก็เรื่องเล็กแค่นี่เอง…ไอ้น้องจางไม่ต้องกังวลใจ เรื่องนี้ขอให้เป็นหน้าที่ของฉันเอง! เปลี่ยนประตูเป็นหน้าต่างบานเกล็ดที่เปิดปิดได้ ไม่ว่าลูกเห็บหรือก้อนหินที่ไต้ฝุ่นพัดมาก็ไม่มีทางกระแทกกระจกแตกได้ บนหลังคาก็ปูวัสดุกันน้ำสองสามชั้น รับรองว่าไม่รั่วแน่นอน!” 

 

 

ช่างไฟฟ้าอู๋พูดสนับสนุน “เสี่ยวจาง เธอไม่ต้องเกรงใจนะ เรื่องนี้เขาถนัดที่สุด การตกแต่งปรับปรุงอะไรในกลุ่มพวกเราก็ให้เขาจัดการหมดแหละ เขามีวิธีทำให้ได้วัสดุตกแต่งปรับปรุงถูกๆ มา ฝืมือก็ไม่แย่ เรื่องนี้เธอให้เขาทำเถอะ เธอไม่ต้องจ่ายเงินเลยสักหยวน” 

 

 

“ไม่จ่ายเงินฉันก็ขาดทุนน่ะสิ…” 

 

 

ช่างเชื่อมจ้าวเพิ่งแสดงความเห็นที่แตกต่าง ก็ถูกช่างไฟฟ้าอู๋ตะคอกกลับ “ขาดทุนๆๆ! นายขาดทุนหน่อยเลยไม่ได้หรือไง? ถ้าไม่ใช่เพราะเขามีจิตใจชอบช่วยเหลือคนอื่น ตอนนี้นายคงเข้าไปนอนในกล่องสี่เหลี่ยมเล็กๆ เพลิดเพลินกับกลิ่นธูปจากโลกมนุษย์ไปแล้ว! นายยังมีหน้ามาขอเงินอีกเหรอ?” 

 

 

“ฉันก็แค่พูดไปงั้น…” ช่างเชื่อมจ้าวท่าทางเก้ๆ กังๆ ไม่พูดต่อแล้ว