จักรพรรดิเซียนหวนคืน (仙帝归来) 403 การต่อสู้นองเลือด
บทที่ 403 การต่อสู้นองเลือด
ท้องฟ้าที่สว่างไสว อากาศยามเช้าที่เคยบริสุทธิ์ถูกแทนที่ด้วยกลิ่นคาวเลือด โดยเฉพาะภายในสำนักประตูวิญญาณสลายมีแต่กลิ่นคาวเลือดคลุ้มเต็มไปหมด พวกหลงอี้เดินหน้าฆ่าทุกคนที่ขวางหน้าราวกับเป็นเครื่องจักรสังหาร
ศิษย์ของประตูวิญญาณสลายได้แต่หลบหนีถอยหลังด้วยความหวาดกลัว
หน่วยรบมังกรเงินทั้ง 10 คนน้าวธนูยิงลูกศรออกไป ลูกศรทั้ง 10 ดอกหมุนควงสว่านในอากาศเป็นภาพที่สวยงามอย่างแปลกประหลาด
“อะไรกัน…”
เสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดดังระงม เลือดสาดกระจาย ลูกศรพุ่งออกไปแค่เพียง 10 ดอกก็จริง แต่กลับสามารถสังหารชีวิตผู้คนได้ถึงหลายสิบชีวิตพร้อมกัน
ศิษย์ของประตูวิญญาณสลายถอยร่นกลับเข้าไปด้วยความหวาดกลัว
หลงอี้และพรรคพวกยิงลูกศรอย่างต่อเนื่องด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“ผู้ใดกล้าบุกรุกประตูวิญญาณสลายของฉัน?” เสียงคำรามด้วยความโกรธแค้นดังขึ้นเหมือนเสียงฟ้าผ่า
หลี่คุนมาถึงพร้อมด้วยกลุ่มผู้อาวุโส ดวงตาแดงก่ำของมันจ้องมองไปที่พวกของหลงอี้ ร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นไอของโลหิต
หน่วยรบมังกรเงินหยุดชะงักอยู่กับที่ ทุกสายตาจับจ้องมองไปยังพวกของหลี่คุน
“พวกแกเป็นใคร?” ผู้อาวุโสหลินคำรามออกมาด้วยความโกรธแค้น
ฟ้าว!
เสียงวัตถุแหวกอากาศ และนั่นก็คือลูกศรที่ถูกยิงออกไปพุ่งเข้าใส่บรรดาผู้อาวุโสของประตูวิญญาณสลาย เพียงพริบตาเดียว ลูกศรเหล่านั้นก็อยู่เหนือศีรษะของพวกหลี่คุนแล้ว
เปรี้ยง!
หลี่คุนซัดพลังลมปราณออกจากฝ่ามือ พลังลมปราณของมันพุ่งออกมาเป็นรูปทรงหัวกะโหลกผีที่กำลังอ้าปากคำราม
ฉู่ชวิ๋นดีดตัวขึ้นกลางอากาศ เท้าข้างหนึ่งของเขากระทืบลงไปบนหัวกะโหลกผี มวลพลังลมปราณสลายตัวไปในทันที ตัวคนตีลังกากลับลงสู่พื้นดิน ยืนอยู่ตรงหน้าพวกของหลงอี้ แล้วจึงชำเลืองหน้ามองกลับมายังพวกของหลี่คุน
“จอมมารฉู่ชวิ๋น” ผู้อาวุโสของประตูวิญญาณสลายได้แต่คำรามออกมาในลำคอ
ทุกผู้คนอยู่ในอาการตกตะลึง ยกเว้นหลี่คุนเพียงผู้เดียว
ฉู่ชวิ๋นมองหน้าหลี่คุน พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า “ไม่ง่ายเลยนะกว่าจะหาตัวแกเจอ”
สีหน้าของหลี่คุนเต็มไปด้วยความเยือกเย็น ดวงตาสีแดงของมันเป็นประกาย ในขณะที่กล่าวตอบอย่างยิ้มแย้ม “จอมมารฉู่ชวิ๋น ฉันได้ยินชื่อเสียงของนายมานานแล้ว ในที่สุดก็ได้เจอกันสักทีนะ”
“แกอยากเจอฉันจริง ๆ งั้นเหรอ?” ในดวงตาของฉู่ชวิ๋นเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
หลี่คุนตอบว่า “จริงสิ ฉันฝันที่จะได้เจอนายมาตลอด”
“พูดเป็นเล่น” ฉู่ชวิ๋นมองชายชราที่อยู่ตรงหน้าด้วยความแปลกใจ “ถ้านายอยากเจอฉันจริง ๆ แล้วที่ผ่านมาจะส่งตัวปลอมไปหาฉันทำไม”
ใบหน้าของหลี่คุนเคร่งขรึมขึ้นมา “ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว จอมมารฉู่ชวิ๋น ตอนนี้ฉันอยากเจอนายจริง ๆ แล้วฝันของฉันก็เป็นจริงสักที”
“หลี่คุน หวังว่าคราวนี้คงเป็นแกตัวจริงแล้วใช่ไหม?” ฉู่ชวิ๋นยิ้มกว้าง
หลี่คุนเจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าสุนัขจิ้งจอก เคยส่งคนปลอมตัวเป็นตนเองออกไปปั่นป่วนโลกยุทธภพมาแล้วหลายครั้ง
“วางใจได้ นับจากนี้ไป จะไม่มีฉันตัวปลอมอีกแล้ว” หลี่คุนตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเข้มขรึม
ฉู่ชวิ๋นหัวเราะในลำคอ รอยยิ้มของเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน
“ใช่แล้ว หลี่คุน นับจากนี้ไปจะไม่มีประตูวิญญาณสลายในโลกนี้อีกแล้ว!”
“จอมมารฉู่ชวิ๋น ลองทบทวนดูให้ดี ตกลงว่าวันนี้ไม่ฝ่ายแกก็ต้องเป็นฝ่ายสำนักเราที่ต้องล่มสลายกันไปข้างหนึ่งเชียวหรือ? แบบนั้นมันออกจะรุนแรงมากเกินไปหน่อยกระมัง” ผู้อาวุโสหลินส่งเสียงออกมา
ดวงตาของฉู่ชวิ๋นเป็นประกายเย็นเยียบ ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ในเมื่อแกถามแบบนี้ ฉันก็คงต้องขอบอกว่า เป็นแบบนี้นี่แหละดีที่สุดแล้ว”
“หน่วยรบมังกรเงิน” ฉู่ชวิ๋นส่งเสียงคำราม
“ครับ” หลงอี้และพรรคพวกขานรับพร้อมกัน ขยับเท้าก้าวออกมาข้างหน้าอย่างเป็นระเบียบ
“ฆ่าพวกมันทุกคนให้หมดอย่าให้เหลือ”
“ผู้น้อยรับคำบัญชา”
ดวงตาสีแดงก่ำของหลี่คุนเป็นประกายวาวโรจน์ มันหันไปออกคำสั่งกับผู้อาวุโสหลินว่า “ฉันจะจัดการไอ้ฉู่ชวิ๋นเอง ส่วนคนที่เหลือฆ่าพวกมันให้หมด”
“ตายซะเถอะ!”
รอบร่างกายของฉู่ชวิ๋นรายล้อมไปด้วยพลังลมปราณสีม่วง แล้วในวินาทีต่อมา ชายหนุ่มก็พุ่งออกไปข้างหน้า
เปรี้ยง!
พลังลมปราณสีม่วงพุ่งออกมาจากกำปั้นของเขาเปล่งประกายราวสายรุ้ง มวลอากาศระเบิดตัว เกิดเป็นคลื่นเสียงแสบรูหู
หลี่คุนคำรามในลำคอด้วยความโกรธแค้น ปล่อยหมัดสวนกลับไปเช่นกัน พลังลมปราณสีแดงเหมือนเลือดพวยพุ่งเข้าไปปะทะกับพลังลมปราณจากหมัดของฉู่ชวิ๋น
ตู้ม!
พายุสีม่วงแดงที่น่ากลัวกวาดแผ่กระจายไปรอบบริเวณ แรงระเบิดที่เกิดขึ้นทำให้ก้อนหินใหญ่ที่อยู่รอบตัวแหลกสลายกลายเป็นผุยผง
“จอมมารฉู่ชวิ๋น ได้ข่าวว่าแกสามารถรอดพ้นการโจมตีของสุดยอดวิชามามากมาย แต่วันนี้แหละ ฉันจะให้แกได้มีโอกาสตายภายใต้วิชาโลหิตคืนวิญญาณของฉันเอง”
หลี่คุนระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความเกรี้ยวกราด ทั่วร่างกายมีไอโลหิตแผ่ออกมาไม่หยุดยั้ง ราวกับเป็นสัตว์ร้ายยุคโบราณที่ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา ไอโลหิตที่ลอยออกมาจากร่างกายของมัน ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบกายรู้สึกขยะแขยงขึ้นมาในทันใด
“วิชาโลหิตคืนวิญญาณงั้นเหรอ?” ฉู่ชวิ๋นหัวเราะด้วยความเหยียดหยาม
ชายหนุ่มใช้พลังจิตวิญญาณ ควบคุณลมปราณให้ใช้วิชาดัชนีสังหารโดยไม่ต้องโคจรเคล็ดวิชา
พลังลมปราณระเบิดออกมา นิ้วมือขนาดใหญ่ยักษ์ร่วงหล่นลงมาจากกลางอากาศ พุ่งตรงลงไปหมายจะทับหลี่คุนและทุกสิ่งทุกอย่างให้แหลกละเอียด
หลี่คุนคำรามด้วยความบ้าคลั่ง ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือด กลายเป็นผีกระหายเลือดสูงหลายฟุต พุ่งไปกระแทกนิ้วยักษ์ที่ตกลงมา
โครม!
พลังของทั้งสองฝ่ายปะทะกัน คลื่นแรงระเบิดแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ ก้อนหินแตกละเอียด พื้นดินแตกแยกเป็นหลายส่วน
“เหอะ จอมมารฉู่ชวิ๋นมีฝีมือเพียงแค่นี้เองหรือ” หลี่คุนระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความขบขัน
วูบ!
มวลอากาศสั่นไหว ปรากฏพลังลมปราณรูปทรงนิ้วมือขนาดใหญ่ยักษ์ที่มีความสูงหลายสิบฟุต ร่วงหล่นลงมาเหนือศีรษะของหลี่คุน
วิชาดัชนีสังหาร—กระบวนท่าสี่นิ้วกำราบมาร!
“วิชานี้อีกแล้ว อยากเห็นไหมว่าฉันจะรับมือยังไง?” หลี่คุนหัวเราะเสียงดัง ไอโลหิตที่ห้อมล้อมรอบกายของมันอยู่ รวมพลังเปลี่ยนเป็นมนุษย์โลหิตตัวใหม่ ลอยขึ้นไปปะทะกับนิ้วมือยักษ์ซึ่งกำลังร่วงลงมา
ตู้ม!
ภูเขาถึงกับสั่นสะเทือนไปทั้งลูก พื้นดินเกิดรอยแตกร้าวขนาดใหญ่
ฉู่ชวิ๋นยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย
หลี่คุนมีสีหน้าเคร่งเครียดมากกว่าเดิมหลายเท่าตัว
เนื่องจากในขณะนี้ พลังลมปราณรูปทรงมนุษย์โลหิตของมัน ถูกนิ้วมือขนาดใหญ่ยักษ์บดขยี้แหลกสลายไปแล้ว และนิ้วมือขนาดยักษ์นั้นก็กำลังจะหล่นลงมาทับมันด้วยเช่นกัน
เปรี้ยง!
พื้นดินสั่นสะเทือน เศษทรายและก้อนหินปลิวกระจายในอากาศ
หลี่คุนร้องคำราม พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะกระโดดหลบ แต่ร่างกายของมันก็ยังถูกพลังของนิ้วมือขนาดยักษ์กระแทกเต็มแรง จนตัวคนลอยกระเด็นออกไปหลายร้อยเมตร
หลี่คุนตกกระแทกพื้นดิน ก้มมองที่หน้าอกก็พบรอยช้ำขนาดใหญ่ ดวงตาของมันทอประกายเคียดแค้นมากขึ้นเป็นทวีคูณ
ตู้ม…!
พื้นดินระเบิดตรงจุดนั้นจุดนี้ไม่มีหยุด หลงอี้และพรรคพวกกำลังยิงลูกธนูใส่บรรดาผู้อาวุโสของประตูวิญญาณสลาย
ลูกศรสีขาวพุ่งลงมาจากท้องฟ้า ทิ้งประกายราวกับสายรุ้ง มีความลื่นไหลยิ่งกว่ากระแสน้ำในแม่น้ำที่ไหลผ่านหุบเขา
เหล่าผู้อาวุโสของประตูวิญญาณสลายไม่ใช่ผู้อ่อนแอ พวกเขาระเบิดพลังลมปราณ พร้อมชักอาวุธออกมา ปัดป้องลูกศรที่พุ่งเข้ามาอย่างเต็มกำลัง
“อะไรกัน…”
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้น ผู้อาวุโสขั้นจักรพรรดิระดับ 7 ของประตูวิญญาณสลายถูกลูกธนูยิงเข้าใส่จนร่างกายขาดเป็นสองท่อน
ฉู่ชวิ๋นหันหน้ามองไปยังหลี่คุน แล้วชายหนุ่มก็ดีดเท้าลอยตัวขึ้นจากพื้นดิน
หลี่คุนรีบสร้างเกราะโลหิตขึ้นมากำบังร่างกายเอาไว้ หลังจากนั้นจึงซัดพลังลมปราณเข้าใส่ฉู่ชวิ๋นอย่างต่อเนื่อง
เปรี้ยง…!
ทั้งสองคนลงมือด้วยความรวดเร็วจนมองเห็นเป็นเพียงแค่เงาเลือนลางของคนสองคนที่กำลังรัวหมัดใส่กันไม่ยั้ง ก้อนหินและทุกอย่างที่อยู่รอบตัวพวกเขาระเบิดกระจุยกระจาย
ตู้ม!
เกราะโลหิตที่แสนจะแข็งแกร่งของหลี่คุน ถูกฉู่ชวิ๋นกระแทกหมัดใส่หน้าอกอย่างแรง ส่งผลให้ตัวคนกลิ้งกระเด็นไปหลายตลบ
“หลี่คุน แม้แต่วิชาโลหิตคืนวิญญาณก็ช่วยแกไม่ได้แล้ว” ฉู่ชวิ๋นกำหมัดสืบเท้าเดินตามเข้าไป
“ฉู่ชวิ๋น อย่าเพิ่งได้ใจ เพียงเท่านี้ก็คิดว่าตัวเองไร้เทียมทานแล้วเหรอ?” หลี่คุนคำรามเสียงดังกึกก้อง ระเบิดพลังลมปราณโลหิต พุ่งเข้าใส่ฉู่ชวิ๋นจากทุกทิศทุกทาง
ฉู่ชวิ๋นแววตาเย็นชา ระเบิดพลังลมปราณสีม่วงออกไปปะทะกับพลังลมปราณสีแดงที่ห้อมล้อมเข้ามา พร้อมกันนั้น ฉู่ชวิ๋นก็รัวหมัดต่อยออกไปไม่ยั้งมือ
ผลั่ก…!
หลี่คุนที่มีเกราะโลหิตคอยกำบังร่างกาย ไม่ได้ล้มลงแต่ชกหมัดสวนกลับมาอย่างดุเดือด
“บ้าเอ๊ย…”
หลี่คุนสบถออกมาในขณะที่ตัวลอยกระเด็นไปกระแทกกับก้อนหินใหญ่ ปรากฏเลือดสีแดงไหลซึมออกมาจากมุมปากของมัน
ดวงตาของมันเริ่มพรั่นพรึง ฉู่ชวิ๋นแข็งแกร่งมากเกินไป สามารถโจมตีได้หลากหลายมากเกินไป แถมร่างกายยังแข็งแก่รงทนทานอย่างไม่น่าเชื่อ
“ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!”
หลี่คุนคำรามเสียงดัง พลัน อ้าปากออกและดูดอากาศเข้าไปด้วยความหิวกระหาย แรงดูดจากปากของมันมหาศาลถึงขนาดที่ว่า ก้อนหินน้ำหนักหลายร้อยกิโลกรัมที่อยู่ห่างออกไปก็ถูกดูดเข้ามา
ก่อนหน้านี้ พวกหลงอี้ยิงธนูต่อสู้อยู่กับพวกผู้อาวุโสของประตูวิญญาณสลาย แต่ตอนนี้มีผู้อาวุโสสองรายพ่ายแพ้ในการต่อสู้และนอนกลายเป็นศพอยู่บนพื้นที่เจิ่งนองไปด้วยเลือด
เลือดที่อยู่บนพื้นเหล่านั้น ถูกหลี่คุนดูดเข้าไปหาตัวของมัน
เพียงพริบตาเดียว หลี่คุนก็ปิดปากลงหลังจากกลืนกินเลือดเหล่านั้นลงท้องเรียบร้อยแล้ว
หลังจากนั้น พลังลมปราณของมันก็แข็งแกร่งยิ่งขึ้น มันใช้พลังโลหิตเยียวยาอาการบาดเจ็บ ไม่กี่อึดใจให้หลัง บาดแผลบนลำตัวที่เกิดขึ้นจากการโจมตีกับฉู่ชวิ๋นก่อนหน้านี้ ก็ถูกสมานหายไปหมดสิ้น
“ฉู่ชวิ๋น มาดูกันเถอะว่าแกจะฆ่าฉันได้ยังไง?” หลี่คุนระเบิดเสียงหัวเราะเหมือนคนเสียสติ
ฉู่ชวิ๋นเลิกคิ้วขึ้นสูงเล็กน้อย อีกฝ่ายหนึ่งสามารถใช้โลหิตรักษาบาดแผลได้ งั้นเหรอ ดูเหมือนว่าเขาจะประมาทวิชาโลหิตคืนวิญญาณไม่ได้เสียแล้ว
“ถ้าแกอยากตาย ฉันก็จะช่วยสงเคราะห์ให้” ฉู่ชวิ๋นโคจรพลังลมปราณ กำมือเป็นหมัด แล้วต่อยออกอย่างรุนแรง
หลี่คุนสร้างม่านพลังโลหิตขึ้นมาห่อหุ้มร่างกายของตนเองอีกหลายชั้นเหมือนแผ่นเกี๊ยว พร้อมกันนั้น มือของมันก็ร่ายรำสร้างเป็นค่ายกลพลังอะไรบางอย่าง
โฮก!
ทันใดนั้นเอง ปีศาจพยัคฆ์โลหิตตัวหนึ่งก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของหลี่คุน มันมีขนาดร่างกายใหญ่ยักษ์ ดวงตาพยัคฆ์เป็นสีแดงฉาน ปากอ้ากว้าง ดูดุร้ายเป็นอย่างยิ่ง
หลี่คุนเดินเข้าหาฉู่ชวิ๋น ทุกฝีก้าวที่คืบใกล้เข้าไป ปีศาจพยัคฆ์โลหิตก็จะเดินตามมาด้วย มวลอากาศถึงกับปั่นป่วนไปแล้ว
พลัน หลี่คุนกระโดดเข้าไปสาวหมัดใส่ฉู่ชวิ๋น ในวินาทีเดียวกันนั้น ปีศาจพยัคฆ์โลหิตก็กระโจนใส่เขาพร้อมกับเงื้อกรงเล็บหมายจะตะปบลงมา
ดวงตาของฉู่ชวิ๋นสั่นไหว เขาหมุนตัวเข้าประชิดข้างกายของหลี่คุนด้วยความรวดเร็วปานสายฟ้าฟาด สามารถต่อยหมัดสวนกลับไปได้โดยไม่หวาดกลัวกำปั้นของอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย
หมัดของพวกเขาปะทะกันโดยตรง หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงดัง “กร๊อบ”
หลี่คุนส่งเสียงร้องโหยหวน ตัวคนลอยกระเด็นไป
แต่ครั้งนี้ ฉู่ชวิ๋นเองก็กระเด็นออกมาหลายร้อยเมตรด้วยเช่นกัน
ตู้ม!
กรงเล็บของเสือร้ายตะปบลงไปบนพื้น แล้วพื้นดินก็ระเบิดตัว เศษดินกระจัดกระจายในอากาศ เกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่ขึ้นมาหนึ่งหลุม
วูบ!
เส้นไหมวิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนลอยออกมาห้อมล้อมรอบกายฉู่ชวิ๋น เพียงพริบตาเดียว เส้นไหมวิญญาณเหล่านี้ก็พุ่งออกไปกักขังร่างกายของปีศาจพยัคฆ์โลหิต ก่อนจะจัดการบีบรัดด้วยความอำมหิตจนบังเกิดแสงสีแดงสว่างเจิดจ้า แล้วร่างของวิญญาณเสือร้ายก็สลายหายไปกลางอากาศ
ฉู่ชวิ๋นกลับมาลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เขากระโดดเพียงครั้งเดียว ก็มาถึงตัวหลี่คุนได้แล้ว นอกจากนี้ยังยกกำปั้นเตรียมทำการโจมตีระลอกใหม่
หลี่คุนคำรามเสียงดัง มือขวาของมันกระดูกแตกละเอียดจากฝีมือของฉู่ชวิ๋น ขณะนี้มันจึงใช้งานได้แต่เพียงมือซ้ายเท่านั้น แต่มันก็ยังกระโดดเข้าหาฉู่ชวิ๋นอย่างไม่ยอมแพ้
ตู้ม!
หลี่คุนส่งเสียงร้องโหยหวน หมัดซ้ายของมันปะทะเข้ากับหมัดของฉู่ชวิ๋นอีกครั้ง แล้วกระดูกก็ต้องแตกละเอียดไม่ต่างไปจากมือขวา
กร๊อบ กร๊อบ!
ฉู่ชวิ๋นยกเท้าขึ้น กระทืบลงไปที่ขาของหลี่คุนเต็มแรง
เจ้าสำนักประตูวิญญาณสลายส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก ในดวงตาเต็มไปด้วยความขมขื่น
ผลั่ก!
ฉู่ชวิ๋นตวัดขาเตะเข้าข้างเอวของชายชรา ได้ยินเสียงกระดูกชายโครงแตกหักดังตามมาทันที ตัวคนไถลไปชนกับศิษย์ของประตูวิญญาณสลายที่ยืนอยู่แถวนั้นอีกหลายคน
บรรดาศิษย์ผู้โชคร้ายเหล่านั้นถูกเจ้าสำนักกระแทกเข้าใส่อย่างแรง จนกระดูกในร่างกายแตกหัก
“ท่านเจ้าสำนัก”
บรรดาลูกศิษย์ที่เหลืออยู่รีบวิ่งเข้าไปช่วยประคองหลี่คุน
แต่ในวินาทีนั้นเอง หลี่คุนกลับคว้าลำคอของพวกมันคนหนึ่ง และก้มลงไปกัดลำคอเหมือนเป็นผีดิบ
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ทำให้บรรดาศิษย์ถึงกับมือเย็นเท้าเย็น ทุกคนผงะถอยหลังออกมาโดยไม่รู้ตัว
หลี่คุนดูดกินเลือดจากลำคอของลูกศิษย์ตัวเองด้วยความน่าสยดสยองยิ่งนัก
แม้แต่บรรดาผู้อาวุโสของประตูวิญญาณสลายเมื่อเห็นดังนี้ ก็อดมือเย็นเท้าเย็นด้วยความตกตะลึงไม่ได้
เจ้าสำนักของพวกเขาฆ่าลูกศิษย์ในสำนักได้อย่างเลือดเย็น ทำให้เกิดความรู้สึกเศร้าสลดในหัวใจขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก
พลังลมปราณของหลี่คุนแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม อาการบาดเจ็บฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว แต่เท่านี้ยังไม่พอหรอก
ทันใดนั้น ไอโลหิตระเบิดออกมาจากตัวของหลี่คุน แผ่รัศมีออกไปปกคลุมศิษย์หลายสิบคนที่ยืนอยู่โดยรอบ
ซู่!
ม่านหมอกเลือดสาดกระเซ็นเต็มอากาศ ศิษย์ของมันหลายสิบคนร่างกายแหลกสลายไม่เหลือชิ้นดี
หลี่คุนอ้าปากออกและดูดกลืนเลือดอย่างหิวกระหาย เลือดที่เจิ่งนองอยู่ทั่วบริเวณถูกดูดตรงเข้าไปที่ปากของมันราวกับเป็นเครื่องสูบน้ำ
กึกกึก…!
กระดูกมือและขาของหลี่คุนที่แตกหักจากฝีมือของฉู่ชวิ๋นเมื่อสักครู่นี้ ค่อย ๆ สมานตัวกลับมาสมบูรณ์ดังเดิม!
Comments