พุ่มอีกรอบ

“ละเอียด?” ม่อเซี่ยนที่ปกติไม่ค่อยพูดได้ยินคำพูดถอดถอนใจของเหออวี้แล้วก็หันมามองเขาแวบหนึ่ง

“สหายม่อเซี่ยน ถ้าอยากจะพูดอะไรก็ระวังคำพูดด้วย” เหออวี้กล่าวพลางส่งสายตาให้ม่อเซี่ยนเตือนเป็นนัย ๆ ว่าเกาเกอก็อยู่ตรงนี้

บทสนทนาของเขากับม่อเซี่ยนปกติแล้วก็มีแต่เรื่องจืดชืด พูดกันซ้ำซากแค่อะไรแบบ “อรุณสวัสดิ์ ขอบคุณ โทษที ลาก่อน” เป็นต้น พวก “กินข้าวยัง” ก็ถือว่าอบอุ่นอย่างหาได้ยากยิ่งแล้ว แต่ตอนนี้เมื่อพบว่าม่อเซี่ยนกลับเป็นผู้เล่น The Kings of Glory เหมือนกันและทั้งสองคนก็กำลังต่อสู้เคียงข้างกันอยู่ในหุบเขากษัตริย์ ช่องว่างพวกนั้นในเวลาปกติจึงหายไป การพูดจากันกลายเป็นคำพูดสบาย ๆ สนิทสนม

“หืม?” ม่อเซี่ยนดูเหมือนไม่ค่อยเข้าใจความนัยของเหออวี้ หลังจากเหลือบมองไปทางเกาเกอแวบหนึ่งแล้วก็หันศีรษะกลับมา “ฉันแค่อยากจะพูดเกี่ยวกับรายละเอียดการควบคุมเท่านั้นเอง”

“นั่นก็ย่อมแน่นอน รุ่นพี่เกาเกอของเรามีท่าใหญ่สามท่า ซุ่มแดง ซุ่มฟ้า ซุ่มแม่น้ำ เมื่อกี้นี้เป็นซุ่มอันไหนนะครับรุ่นพี่” เหออวี้กล่าว

“วันนี้นายพูดมากจัง” เกาเกอหันศีรษะกลับมากวาดมองเขาอีกรอบ

“มีเพื่อนร่วมทีมใหม่ ต้องสื่อสารกันให้มากหน่อยสิครับ” เหออวี้พูด

“นั่นเพื่อนร่วมห้องนายนะ” เกาเกอเน้นเสียงหนักอีกครั้ง

“ฮะๆๆๆ” ในช่องสื่อสารเหลือแต่เพียงเสียงหัวเราะเขิน ๆ ของเหออวี้ทันที

“พวกเขากำลังจะมาแล้ว” เกาเกอพูดโดยไม่สนใจเสียงหัวเราะของเขา

“รับทราบ” เหออวี้ตอบรับ

หลิวฉาน, หลี่หยวนฟาง, โฮ่วอี้ รวมทั้งจงอู๋เยี่ยนของโจวม่อตอนนี้พากันไปซ่อนตัวอยู่ในพุ่มป่าบัฟฟ้าของทีม 422-424 พวกเขาตอนแรกก็ดันป้อมแรกเลนข้างของทีม 422-424 จนแตกก่อนก้าวหนึ่ง ในขณะที่ทีม 422-424 ยังอยู่เลนกลางสู้รบกับเจียงจื่อหยาของเกาเกอก็รีบบุกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว มุดเข้าไปในป่าบัฟฟ้าของทีม 422-424 ด้วยกัน แล้วซ่อนตัวอยู่ในพุ่มข้าง ๆ ตัวบัฟฟ้า ส่วนจงอู๋เยี่ยนของโจวม่อนั้น ตั้งแต่แรกก็เดินอยู่ที่แม่น้ำระหว่างเลนกลางกับเลนข้าง โรมสำรวจป่า หลังจากพบว่าอีกฝ่ายทั้งห้าคนไปรวมตัวกันที่เลนกลางก็อาศัยโอกาสนั้นขโมยฆ่าครีปป่าเล็ก จากนั้นก็มารวมตัวกับพวกเหออวี้

“การควบคุมสนามให้ฉันกับแมวทำ พวกนายสองคนทำดาเมจให้ได้มากที่สุดก็พอ เน้นยิงที่มาร์โค อิ๋งเจิ้งก่อน” โจวม่อกล่าว

“แมว?” เหออวี้ได้ยินคำเรียกนี้ก็อดหัวเราะไม่ได้

“เอ่อ เพื่อนนักศึกษาจิตใจดี นายเรียกว่าอะไร” แล้วโจวม่อก็เลยยืมเอาคำเรียกของเกาเกอมาใช้

“ม่อเซี่ยน” ม่อเซี่ยนตอบ

“สหายม่อให้ฉันลงมือก่อนนะ แล้วนายค่อยควบคุมสนามต่อ” โจวม่อหล่าว

“หรือจะให้ผมก่อน คุณก็ทำดาเมจได้นิ” ม่อเซี่ยนกล่าว

“ฉันเชื่อมือนายนะ” เหออวี้เชียร์ม่อเซี่ยน

“มาแล้ว” ความสนใจของม่อเซี่ยนไปจดจ่ออยู่กับเกมแล้ว

ทีม 422-424 ที่เลนกลางดันป้อมไม่แตกแถมยังเสียคิลไปอีกสองหดหู่ใจมาก แต่ว่าเลนข้างด้านนี้ก็ไม่สามารถละเลยได้ ช่วงต้นดาเมจยังน้อย ถึงคลื่น7 จะมีหลิวฉานพร้อมด้วยหลี่หยวนฟางกับโฮ่วอี้บวกกับครีปเต็มชุดก็ยังต้องดึงดันกันจนถึงวินาทีสุดท้ายจึงจะตีป้อมแรกแตก เพียงแต่เหลือเวลาอีกไม่ช้าไม่นานครีปชุดที่สองก็จะมาถึงตำแหน่งแล้ว ตอนนี้ไม่ไปช่วย คลื่น7 ก็จะอาศัยครีปชุดนี้ตีป้อมสองของพวกเขาได้แล้ว นี่ไม่อาจปล่อยเอาไว้ได้

ซูลี่อยู่หน้า อิ๋งเจิ้งกับมาร์โคโปโลอยู่หลัง ฮีโร่ทั้งสามตัวนี้รีบวิ่งเข้าไปที่ป่าบัฟฟ้าของบ้านพวกเขา กรรมการซูเก๋อที่มีวิชั่นทั่วทั้งสนามตั้งใจสังเกตการแข่งขัน หลังจากเห็นความเคลื่อนไหวที่ขาดวิจารญาณของทีม 422-424 นี้ก็ลอบถอนหายใจแต่ว่าไม่ได้แสดงสีหน้าอาการใด ๆ ออกมา ลีกในเทอมก่อนหน้านี้เคยมีเหตุการณ์มาก่อน มีทีมทีมหนึ่งจากคณะสังคมศาสตร์ภาควิชาจิตวิทยาใช้การสังเกตสีหน้าของกรรมการเป็นพิเศษมาวิเคราะห์สถานการณ์ แถมยังทำให้พวกเขาได้รับชัยชนะมาครั้งแล้วครั้งเล่าอีกด้วย หลังจากที่ถูกจับได้ชมรมก็เลยต้องออกคำสั่งกับกรรมการลงไปว่าห้ามไม่ให้แสดงอารมณ์ออกมามากเกินไป ทำหน้าเป็นภูเขาน้ำแข็งไปเลยดีที่สุด

“ระวังโดนซุ่ม!” เมื่อเห็นว่าซูลี่ที่เดินอยู่ด้านหน้ากำลังจะเดินผ่านตัวบัฟฟ้าขึ้นไปด้านบน กัปตันหวงปินก็พูดออกมาประโยคหนึ่งอย่างโชคเข้าข้าง

ซูลี่ชะงักฝีเท้าลงทันที

“เดินไปจากด้านหลัง” หวงปินกล่าว

ซูลี่ที่กำลังจะเลี้ยวขวากลับหลังหันเดินต่อไปข้างหน้าทันที มาร์โคโปโลกับอิ๋งเจิ้งที่ตามติดมาก็ยกมือที่ถืออาวุธของตัวเองขึ้น คนหนึ่งยกขึ้นมาส่งบุปผาพิรุณหมุนซ้าย อีกคนหนึ่งยกขึ้นมาปล่อยบทลงโทษแห่งกษัตริย์ยิงสำรวจใส่พุ่มที่อยู่ข้าง ๆ ตัวบัฟฟ้าโดยพร้อมเพรียง

“โดนจับได้แล้ว!” จ้าวจิ้นหรานตะโกนเสียงดังอย่างแตกตื่น หลี่หยวนฟางรีบเร่งหนีออกจากพุ่ม แต่หลิวฉานของม่อเซี่ยนกลับพุ่งออกจากพุ่มมาได้เร็วกว่าเขาอีก ไม่ใช่เพื่อเป็นการหลบเลี่ยงจากความเสียหายแต่เพื่อเปิดสกิลหนึ่งโล่ป้องกันเสี่ยวป้าหวังเข้าใส่ด้านหลังอิ๋งเจิ้งกับมาร์โคโปโลกันการหลบหนี

“มาเถอะ” น้ำเสียงของม่อเซี่ยนสงบนิ่งสุด ๆ แต่อิ๋งเจิ้งกับมาร์โคโปโลที่เผชิญหน้าตรง ๆกับหลิวฉานกลับแตกตื่นขึ้นมา ฮีโร่ทั้งสองตัวตอนนี้ยังมีเลเวลหนึ่ง สกิลหนึ่งของอิ๋งเจิ้งถูกโยนออกไปแล้ว นอกจากการโจมตีธรรมดาก็ไม่มีหนทางอื่นใด มาร์โคโปโลยิ่งน่าเกลียดกว่า สกิลหนึ่งที่เล็งไปที่พุ่มยังยิงต่อเนื่อง แต่ว่าตัวหลิวฉานได้มาถึงที่เบื้องหน้าแล้ว คิดจะชี้ปากกระบอกปืนไปที่หลิวฉาน แต่ว่าจุดที่ถูกบีบอยู่ระหว่างกำแพงในป่าตรงนี้ก็ไม่ได้มีช่องว่างให้ขยับเขยื้อนได้มากสักเท่าไหร่

ปังปังปังปัง ….

เสียงปืนของมาร์โคโปโลดังสะท้อนอยู่ในหุบเขา กระสุนปืนสาดกระจาย แต่เนื่องจากตำแหน่งยืนที่สับสนอลหม่านของหวงปินทำให้ดูเหมือนเป็นตัวตลก

ปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณของเขากับอิ๋งเจิ้งก็เหมือนกับพวกที่หนีจากระยะยิงของป้อมแรกเลนกลางก่อนหน้านี้ แต่ว่าหลิวฉานของม่อเซี่ยนอาศัยการเพิ่มความเร็วจากสกิลหนึ่งก็พุ่งมาถึงตรงหน้าพวกเขาแล้ว แม้ว่าทั้งสองคนจะอยู่นอกระยะยิงของป้อม การโจมตีธรรมดาของหลิวฉานที่ได้รับการเพิ่มพลังจากสกิลหนึ่งแล้วก็ยังตีถูกพวกเขา ทั้งสองคนลอยขึ้นฟ้าไปพร้อมกัน จงอู๋เยี่ยนที่อยู่ในหลุมบัฟฟ้าพริบตาเดียวก็ใช้สกิลหนึ่งข้ามกำแพงมา ค้อนหนักทุบลง ตามมาด้วยสกิลสองทุบข่มขวัญ เรื่องพลังโจมตีสองเท่ายังไม่ต้องไปพูดถึง แต่ยังไปกระตุ้นผลสาปเป็นหินมาอีกด้วย มาร์โคโปโลกับอิ๋งเจิ้งกลายเป็นเหมือนกับรูปปั้นสองตัวยืนแข็งทื่ออยู่ตรงนั้นทันที

หลังจากที่จงอู๋เยี่ยนสำรวจพบยืนยันได้ว่าไม่มีเรื่องอะไรก่อนหน้านี้ก็อาศัยช่องว่างลอบฆ่าครีปป่าเล็กไปหนึ่งตัว ด้วยโบนัสจากพาสซีฟของเจียงจื่อหยาครีปป่าเล็กตัวนี้ก็ได้ทำให้เขาเลื่อนขึ้นเป็นเลเวลสอง ดาเมจของจงอู๋เยี่ยนตอนเริ่มต้นน่าทึ่งเหนือธรรมดา โจวม่อคอมโบสกิลหนึ่งสองเข้าเป้าอย่างแม่นยำ สกิลสองยังตีได้สมบูรณ์แบบจนได้ดาเมจสองเท่ามาตกลงใส่ร่างบอบบางทั้งสองตัวของมาร์โคโปโลกับอิ๋งเจิ้ง ทำให้จ้าวจิ้นหรานที่ปฏิกิริยาช้าไปครึ่งจังหวะแถมยังเผ่นหนีอย่างแตกตื่นรู้สึกว่าตัวเองไม่มีอะไรทำ

แต่ว่าคิดก็คิดไป ทั้งสองคนสุดท้ายก็ยังต้องเข้าไปตี

ซูลี่ที่เดินอยู่ข้างหน้าแค่ไม่กี่ก้าว ไม่คิดเลยว่าสหายร่วมรบสองคนที่อยู่ด้านหลังตัวเองพริบตาเดียวก็เลือดเหลือแค่นิดเดียวแล้ว ในขณะที่รีบเร่งหันกลับไปช่วยเหลือ แครี่ทั้งสองก็เริ่มยิง มาร์โคโปโลกับอิ๋งเจิ้งล้มลงทันที เสียไปอีกสองคิล ส่วนทางคลื่น7 สี่คนนี่แทบจะไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ เลย ถึงซูลี่จะมีสองชีวิตตอนนี้ก็ยังไม่กล้าเข้าไปบวกกับศัตรูสี่คน รีบถอยหนีอย่างคับแค้นไร้ทางเลือก

“ดันเลนกลาง จงอู๋เยี่ยนไปเคลียร์ครีปทางเลนขวา” คำสั่งการของเกาเกอตามออกมา จากสถานการณ์ปัจจุบันในสนามทำให้เธอปรับแผนอย่างรวดเร็ว ฉกฉวยโอกาสจากครีปชุดที่สอง สามสหายดันป้อมที่อยู่ใกล้เคียงก็มาดันป้อมแรกเลนกลาง ส่วนด้านเลนขวาก็ไม่ได้ละเลย จงอู๋เยี่ยนคนเดียวรีบวิ่งเข้าไปเคลียร์ครีป สร้างความกดดันในการป้องกันให้อีกฝ่ายต่อไป

สองคนจากทีม 422-424 ที่ตายไปก่อนหน้านี้ก็กลับมาเกิดใหม่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะรีบไปทางไหนดี ซูลี่ที่ยืนอยู่ใต้ป้อมสองเลนกลางมองดูสามสหายดันป้อมของศัตรูโจมตีป้อมหนึ่งเลนกลางของพวกเขาอย่างบ้าคลั่งก็ถามหาคำสั่งการจากกัปตันทีมเหมือนกัน “ต้องกันไหม”

……………………………………………….

ว่าด้วยเรื่องหลักการการเลือกใช้คำบุรุษสรรพนามที่หนึ่งและสอง เนื่องจากว่าจีนเขามีแค่ หว่อกับหนี่ ส่วนเราคนไทยเยอะแยะมากสร้างความปวดหัวให้พอประมาณ สำหรับเรื่องนี้เราจะมีกฎประมาณว่า

แก่กว่าเรียกเด็กกว่า – ฉัน – เธอ/นาย

อายุเท่ากัน – ฉัน – เธอ/นาย

เด็กกว่าเรียกแก่กว่า – ผม (ช)/ฉัน (ญ) – พี่ (สนิท)/คุณ (ไม่สนิท) นะคะ

อาจจะมีอื่น ๆ อีกแต่หลัก ๆ น่าจะประมาณนี้ แล้วด้วยนิสัยน้องม่อเราเลยเซ็ตให้ไม่สนิทกับใครเลย ให้เป็น ผม-คุณให้หมด

ตอนที่ 76 – (2.9) ดันต่อไป

อืมตอนนี้ต้นฉบับหลังจากตอนที่ 70 ก็เริ่มนับหนึ่งใหม่อีกแล้วค่ะ ดังนั้นเพื่อจะเผื่ออนาคตที่คงมีเริ่มนับตอนใหม่มาเรื่อย ๆ เราจะเติมเลขภาคเข้าไปด้วยนะคะ

สปอยล์

กำลังอยู่ในช่วงน่ารักกุ๊กกิ๊กบอกไม่ถูกเลย (สำหรับคนเขียนคนนี้อะนะ) จบที่ตอนเข้ารอบสิบหกทีมสุดท้ายแล้วค่ะ เดาว่าแข่งจบก็คงจะจบภาคนี้พอดีเหมือนกัน ดูจากความเร็วก็น่าจะเดือนมกราคมปีหน้ามั้งคะ