บทที่ 549 รีสอร์ตเสร็จแล้ว

บทที่ 549 รีสอร์ตเสร็จแล้ว

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ประหนึ่งม้าขาวลอดช่องว่าง*[1]

มู่ซืออวี่ส่ง ‘กระดานข่าววีรบุรุษ’ ไปยังเหล่าลูกค้าเก่าแก่ทั้งหลายของนางให้ไปพักที่เรือนพักผ่อนบนภูเขาเป็นเวลาสามวันโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย โดยมีอาหารและเครื่องดื่มให้บริการแบบไม่คิดค่าใช้จ่ายเช่นกัน

นอกจากลูกค้าเก่าแก่เหล่านั้นของนางแล้ว ยังมีฮูหยินจากศาลต้าหลี่ที่นางต้องการรักษาสายสัมพันธ์อันดีได้รับคำเชิญด้วย แน่นอนว่ากับผู้ที่มีสายตาคับแคบ ย่อมไม่จำเป็นต้องเอ่ยชวน อย่างไรเสียเงินของนางก็ไม่ได้เก็บมาง่าย ๆ

ฮูหยินถานลงมาจากรถม้า นางมองทิวทัศน์ตรงหน้าด้วยสายตาแปลกใจ

“ข้าจำได้ว่าครั้งก่อนที่พวกเรามาที่นี่ ที่ตรงนี้รกร้างว่างเปล่า ในระยะเวลาสั้น ๆ เจ้ากลับสร้างสถานที่ราวกับแดนเซียนแห่งนี้ขึ้นมาได้ ข้ายังสงสัยอยู่เลยว่าความจำของข้าผิดเพี้ยนไปหรือไม่”

“ไม่ได้ผิดเพี้ยน พวกเราเป็นพยานเรื่องนี้ได้” กงซื่อเอ่ย “ได้ยินมานานแล้วว่าฮูหยินลู่เป็นสตรีที่พิเศษ เมื่อก่อนข้าเชื่อเพียงครึ่งเดียว แต่ตอนนี้ข้าเชื่อหมดใจแล้ว ที่นี่รายล้อมไปด้วยภูเขาและแม่น้ำ อีกทั้งทิวทัศน์ยังงดงามสุดลูกหูลูกตา ท่านสร้างคฤหาสน์น้ำพุร้อนหรูหราไว้ที่นี่ ฤดูหนาวสามารถแช่น้ำพุร้อน ฤดูร้อนย่อมสามารถเก็บผลไม้ ล่องเรือเก็บดอกบัวในแม่น้ำได้”

“ด้านหลังเป็นลานโล่งกว้าง ที่นั่นมีดอกไม้ทุกฤดู เหมาะให้แม่นางน้อยวิ่งเล่นเป็นอย่างยิ่ง” มู่ซืออวี่อธิบายต่อ “ด้านโน้นมีสนามม้า หากท่านชอบขี่ม้าสามารถลองดูได้ แน่นอนว่าพวกเรายังเลี้ยงม้าชั้นเยี่ยมไว้ถึงสิบตัว สิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดในเรือนพักร้อนของข้าคือที่พักอาศัยและอาหารด้านใน อีกประเดี๋ยวข้าจะให้พวกท่านได้สัมผัส”

“เล่าให้ฟังเถิด…”

“เช่นนั้น ข้าจะพาพวกท่านไปดู!” มู่ซืออวี่เอ่ย “ชั้นแรกเป็นเพียงสถานที่ดูแลความงามของร่างกาย ตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้าของท่านจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี นับตั้งแต่ชั้นสองขึ้นไปคือที่พักอาศัยของทุกท่าน จากชั้นหนึ่งถึงชั้นสี่ แต่ละชั้นมียี่สิบห้อง ไม่เพียงเท่านี้ ด้านหลังยังมีเรือนอีกห้าหลัง ทุกหลังล้วนเป็นเช่นนี้… และเรายังมีขนมตรงนี้ด้วย…”

“ช้าก่อน ได้ยินเจ้าพูดแล้วพวกเรายังไม่เข้าใจนัก พวกเรามาลองเลยเถอะ!” ฮูหยินกงเป็นคนร่าเริง จึงเอ่ยแนะนำขึ้นมา

“เอาสิ เช่นนั้นมาลองกันเถอะ” มู่ซืออวี่ปรบมือหนึ่งครั้ง

หญิงสาวในชุดสวยงามยี่สิบคนก็เดินออกมาจากข้างใน หญิงสาวเหล่านั้นค้อมคำนับฮูหยินทุกท่าน “คารวะฮูหยินทุกท่าน”

“ชั้นหนึ่งเป็นสวรรค์สำหรับเราเหล่าสตรี ดังนั้นจึงต้องใช้แม่นางน้อยน่ารักเหล่านี้ บ่าวรับใช้ในที่อื่น ๆ ล้วนเป็นหนุ่มน้อย ถึงอย่างไรก็มีสถานที่มากมายที่ต้องดูแล!”

“ข้อนี้มีเหตุผล” เหล่าฮูหยินต่างพยักหน้าหงึกหงัก

เรือนพักร้อนแห่งนี้ของมู่ซืออวี่ดีพร้อมอย่างยากที่จะหาใดเปรียบ เชื่อว่าไม่นานแขกย่อมหลั่งไหลมาพักมากมายราวกับก้อนเมฆ หากที่นี่มีแต่แม่นางน้อยหน้าตาแช่มช้อย บุรุษเหล่านั้นจะยินดีกลับบ้านหรือ?

“อ๊ะ ตรงนั้นมีนกหลายตัวเชียวเจ้าค่ะ” เจี่ยหลิงหลงชี้ไปที่จุดหนึ่งไม่ไกลออกไป

“ไม่เพียงแต่มีนกมากมายเท่านั้น แต่ยังมีปลามากมายด้วย” ลู่จื่ออวิ๋นเอ่ย “เจ้าอยากดูหรือไม่? ทางนั้นมีปลาหลายตัวเชียว”

“อยาก ๆๆ” เจี่ยหลิงหลงพยักหน้ารัว “ที่นี่ช่างงามจริง ๆ”

ครึ่งชั่วยามต่อมา เหล่าฮูหยินนอนเอนกายเรียงราย ด้านหน้าแต่ละคนมีแม่นางน้อยกำลังบริการนวดตัวให้พวกนาง

“เจ้าเอาอันใดมาป้ายหน้าข้าหรือ?” ฮูหยินถานเอ่ยถาม

“เรียกว่า ‘ครีมมาส์กหน้า’ เจ้าค่ะ ใช้บำรุงผิว หากใช้เป็นประจำ ผิวของท่านจะเรียบลื่นอ่อนนุ่มราวกับแม่นางน้อยอายุสิบแปดปีเลยนะเจ้าคะ”

“ฮูหยินลู่ เหตุใดท่านจึงมีความคิดสร้างสรรค์มากมายเช่นนี้?” กงซื่อเอ่ย “ข้ามีลางสังหรณ์ว่า ภายหน้าที่นี่คงกลายเป็นสถานที่ที่พวกเรารวมตัวกันแล้ว”

“พวกเราพี่สาวน้องสาวยังต้องเกรงใจกันอีกหรือ? หากท่านชอบที่นี่ ข้าจะมอบบัตรลดราคาที่จ่ายเพียงหกส่วนให้พวกท่านทุกคน คิดเพียงราคาทุน ไม่คิดกำไร”

“ได้! ที่นี่สดชื่นยิ่งนัก” กงซื่อเอ่ย “สามวันนี้ พวกเราต้องดื่มด่ำกับมันเสียหน่อย อย่างไรเสียเราก็ไม่ต้องจ่ายเงิน”

คนอื่น ๆ ล้วนหัวเราะออกมา

“อย่าหัวเราะ ๆ หาก ‘มาส์กหน้า’ อยู่ พวกท่านหัวเราะไม่ได้” มู่ซืออวี่เอ่ยเตือน

การดูแลบำรุงร่างกายอย่างพิถีพิถันของเหล่าฮูหยินต้องใช้เวลา หลังจากพวกนางดูแลร่างกายทั้งตัวจนเสร็จสิ้นแล้ว พวกนางก็พบว่าทรงผมที่สาวใช้ทำให้นั้นงามยิ่งกว่าเดิมเสียอีก อีกทั้งเมื่อก่อนพวกนางก็ไม่เคยพบเห็นทรงผมนี้ข้างนอก

“เจ้าไปหาสาวใช้ที่นี่มาจากที่ใด?” ฮูหยินถานลูบ ๆ คลำ ๆ ผมตนเอง “ของใหม่นี้น่าสนใจยิ่งนัก”

“สตรีที่ให้บริการที่นี่ของข้าล้วนได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวดในทุก ๆ ด้าน ขอแค่ทุกท่านชื่นชอบสิ่งที่พวกนางทำให้ก็เพียงพอแล้ว” มู่ซืออวี่กล่าว “ชิมของหวานดูแล้วหรือยัง? นี่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของที่นี่เช่นกัน ที่อื่นล้วนไม่มี”

“ข้ากำลังจะถามอยู่เลย ขนมนี้ทำอย่างไร เหตุใดถึงได้อร่อยเช่นนี้?” ฮูหยินเจี่ยเอ่ยขึ้นมา

“ข้าเคยเห็นตำรับอาหารโบราณเล่มหนึ่ง ดูเหมือนจะตกทอดมาจากที่อื่น บางถ้อยคำในนั้นอ่านค่อนข้างยาก ข้าลองทำตามคำแนะนำในตำรับนั้น ทำขนมรสชาติใหม่ ๆ ขึ้นมาหลายอย่าง นอกจากนี้ ข้ายังคิดค้นสูตรอาหารขึ้นมาเองพักหนึ่งแล้ว ดังนั้นจึงมีขนมมากมายหลายชนิด โดยทั่วไปขนมจะมีน้ำตาลมาก ถึงได้ทานอร่อย ทว่าก็จะทำให้อ้วนได้ง่าย ข้าจึงลองปรับเปลี่ยนสูตรดู ขนมเหล่านี้จึงมีวัตถุดิบที่ดีต่อสุขภาพมากขึ้นและมีน้ำตาลน้อยลง หากพี่หญิงท่านใดชมชอบทานหวาน เพียงแค่แจ้งกับบ่าวรับใช้ พวกเขาจะขอให้พ่อครัวเติมน้ำตาลเพิ่มให้”

“เจ้าเองยังบอกว่าทานหวานมากไปจะทำให้อ้วน พวกเราจะทำให้เจ้าผิดหวังได้อย่างไร? ไปเถอะ ไปดูที่อื่นต่อ” กงซื่อเข้ามากอดแขนมู่ซืออวี่

“เรือนพักบนภูเขาของเจ้าใหญ่เพียงนี้ คงต้องใช้คนงานไม่น้อยเลยกระมัง?” ฮูหยินถานเอ่ยถาม

“ไม่ผิด เราจ้างคนงานทั่วไปมากกว่าสองร้อยคน”

“มากเพียงนั้นเลยหรือ?”

“นับตั้งแต่การดูแลห้องหับและสนามหญ้า ไปจนถึงสนามม้า บ่อปลา ป่าเหมยแดง สวนดอกไม้ สระบัว แล้ว ด้านหลังยังมีสนามเด็กเล่นขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ทั้งหมดนี้ล้วนต้องได้รับการบำรุงรักษา” เรื่องที่มู่ซืออวี่ไม่ได้กล่าวถึงคือ สองร้อยคนนี้ล้วนแต่เป็นผู้ฝึกยุทธ์ แม่นางน้อยที่เพิ่งให้บริการดูแลเรือนร่างให้พวกนางเองก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์ด้วยเช่นกัน คนเหล่านี้ล้วนเป็นลู่อี้ที่ตระเตรียมมา

สถานที่ต่อไปที่จะไปเยือนคือที่อยู่อาศัย ในสถานที่พักผ่อนหย่อนใจเช่นนี้ การกินและการนอนถือเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

“นี่คือเตียงที่ร้านเจ้าขายในราคาห้าร้อยตำลึงเงินใช่หรือไม่? เก้าอี้หวายตัวนี้ ข้าจำได้ว่ามันขายในราคาห้าร้อยตำลึงเงินไม่ใช่หรือ? จากมุมนี้… สามารถมองเห็นแม่น้ำ ให้ความรู้สึกผ่อนคลายยิ่ง แล้วนั่นกำยานอะไร กลิ่นหอมยิ่งนัก นี่คืออะไร…” กงซื่อเปิดประตูเล็ก ๆ ออกก็เห็นว่ามีหลุมเล็ก ๆ อยู่ข้างใน อีกทั้งยังมีชั้นวางและสิ่งของแปลก ๆ อยู่ด้านข้าง

“นี่คือห้องสุขา” มู่ซืออวี่อธิบาย “แต่ละห้องมีห้องสุขา ดังนั้นแขกจึงไม่ต้องกังวลกับการออกไปข้างนอกเพื่อเข้าห้องสุขากลางดึก”

“มีทุกห้องเลยหรือ? นี่จะสบายเกินไปหน่อยหรือไม่?”

เหล่าฮูหยินทุกคนล้วนยินดีปรีดา

“นี่อันใดน่ะ?”

“นี่คือฝักบัวอาบน้ำ ใช้อาบน้ำได้ แต่ละห้องจะมีปุ่มกด เพียงแค่ท่านกดออกคำสั่งหนึ่งครั้ง คนงานก็จะนำน้ำร้อนมาเติมในถังใบใหญ่ใบนี้ จากนั้นเพียงแค่กดปุ่มเปิดอีกครั้ง ท่านก็จะสามารถอาบน้ำได้ หากไม่ชอบอาบน้ำโดยใช้ฝักบัว เช่นนั้นก็สามารถใช้ถังอาบน้ำนี้อาบ จะลงไปแช่ในนั้นก็ได้ หากยังไม่ชมชอบ ในสวนด้านหลังทางนู้นมีห้องน้ำที่สามารถอาบน้ำได้สิบห้อง” มู่ซืออวี่ชี้ไปที่อ่างล้างหน้าแล้วกล่าวว่า “นี่มีไว้สำหรับล้างหน้า เป็นน้ำมันทำความสะอาดผิวหน้า ลูบลงบนใบหน้าแล้วล้างออกด้วยน้ำ เช่นนี้จะทำความสะอาดได้ดียิ่งขึ้น…”