ตอนพิเศษ 46 หลานฮูหยินมาแล้ว

ตอนพิเศษ 46 หลานฮูหยินมาแล้ว

ดวงตาของหลานสุ่ยชิงเบิกกว้างยิ่งกว่าเดิม นางอ้าปากค้าง “เนี่ยนเนี่ยน… เป็นธิดาของท่านหรือเพคะ?”

“เฮ้ นางไม่ได้บอกหรือ?” อวี้ชิงลั่วพูดอย่างไม่พอใจ “แม่สาวคนนั้นชอบตุกติก อย่าได้ถือสานางเลย นิสัยของนางเป็นเช่นนี้แหละ ปกตินางไม่ค่อยออกจากตำหนักอ๋องซิว และไม่มีเพื่อนเลยสักคน จึงยากมากที่จะมาเป็นเพื่อนกับเจ้า นางอาจไม่ต้องการให้สถานะยุ่งยากเหล่านี้มาแทรกกลาง จนเกิดช่องว่างระหว่างเจ้ากับนางก็เป็นได้”

มุมปากของหงเย่ที่อยู่ข้าง ๆ กระตุก หวางเฟย ท่านไม่ใช่หรือที่เป็นเจ้าแห่งการตุกติก? นี่เป็นครั้งแรกที่นางได้ยินหวางเฟยพูดถึงเนี่ยนเนี่ยนในทางที่ดี นับว่าหายากจริง ๆ

หลานสุ่ยชิงยกยิ้มแสดงว่าเข้าใจ เนี่ยนเนี่ยนเป็นคนที่ไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนอยู่แล้ว

แต่นางตระหนักได้ว่าบัดนี้ใบหน้าของคนอื่น ๆ ต่างซีดเผือด

หากบอกว่าหลานสุ่ยชิงเป็นคนที่ซิวหวางเฟยทำคลอด แม้ว่าพวกนางจะตกใจ แต่พวกนางก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก เพราะท้ายที่สุดแล้วนางก็ยังเป็นลูกสาวของตระกูลหลาน

แต่แม่นางเนี่ยนเนี่ยน…

สายตาของไท่ฮูหยินจับจ้องไปที่หลานสุ่ยหยวนและหลานสุ่ยเถียน ด้วยรู้ดีว่าวันนี้ที่เนี่ยนเนี่ยนมา สองพี่น้องคู่นี้ได้กลั่นแกล้งนาง

แต่สุ่ยหยวนกับน้องสาวพูดอย่างชัดเจนว่าเนี่ยนเนี่ยนคนนี้เป็นเพียงลูกสามัญชน ที่ประจบประแจงจวิ้นจู่จิ่นซิ่วและจวนหลาน ดังนั้นต่อให้หลานสุ่ยหยวนและคนอื่น ๆ จะไปกลั่นแกล้งรังแกนาง นางก็เพียงแค่นั่งมองอย่างเฉยเมย

ใครจะคิดว่าแท้จริงแล้วนางคือธิดาของซิวหวางเฟย คุณหนูเพียงคนเดียวในตำหนักอ๋องซิว จวิ้นจู่น้อยผู้เป็นที่รักของผู้คนนับพัน แล้วเหตุใดนางต้องประจบประแจงจวิ้นจู่จิ่นซิ่วกับจวนหลานด้วย นางต่างหากเป็นคนที่คนทั้งโลกอยากจะประจบประแจง

มันจบแล้ว มันจบแล้ว หากแม่นางเนี่ยนเนี่ยนไม่ปล่อยเรื่องวันนี้ไป ก็เกรงว่าพวกนางทั้งจวนหลานอาจต้องรับกรรมหนักเป็นแน่

เมื่อไท่ฮูหยินคิดได้ดังนั้น นางก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นสะท้าน

แม่นมซ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังนางมีสายตาเฉียบคม นางรีบยื่นมือไปประคอง เพื่อป้องกันไม่ให้ไท่ฮูหยินล้มลงกับพื้น

หลานสุ่ยหยวนและหลานสุ่ยเถียนตกใจมากจนริมฝีปากสั่น พวกนางทำได้เพียงก้มหน้าลงด้วยความกลัว ไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าอวี้ชิงลั่วและหลานสุ่ยชิง

เหตุใดกัน? เห็นได้ชัดว่าเนี่ยนเนี่ยนแต่งตัวเหมือนสามัญชน จวิ้นจู่น้อยแห่งตำหนักอ๋องซิวเหตุใดต้องแต่งตัวเช่นนี้ด้วย? เห็นได้ชัดว่านางกำลังตบตาพวกนาง

จินซื่อก็เม้มปากแน่นเช่นกัน พลางมองดูลูกสาวด้วยความกังวล

รองเจ้ากรมหลานไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ ภรรยา และลูกสาวของเขา เขาเคยได้ยินแม่ของเขาพูดถึงเนี่ยนเนี่ยน แต่ก็ไม่เคยคิดว่าสถานะของนางจะสูงส่งกว่าจวิ้นจู่จิ่นซิ่ว

แต่จิตใจเขากลับไม่ได้อยู่กับเรื่องนี้ จิตใจเขายังคงครุ่นคิดเรื่องตัวตนของหลานสุ่ยชิง

เขามีคำถามมากมายที่อยากจะถาม แต่ไม่รู้จะถามว่าอะไรดี

ถ้าสุ่ยชิงเป็นลูกสาวของเขาจริง ๆ แล้วตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาทำอะไรลงไป?

แม้ว่ารองเจ้ากรมหลานจะค่อนข้างโหดเหี้ยมไร้ความปรานี แต่เขาก็ยังรักลูก ๆ ด้วยใจจริง เดิมทีเขาสงสัยเรื่องตัวตนของหลานสุ่ยชิงมาโดยตลอด เมื่อถูกไท่ฮูหยินและจินซื่อพูดยุยง เขาก็ยิ่งเชื่อมั่นว่านางไม่ใช่ลูกสาวของเขา อู๋ซื่อเป็นคนซื้อนางมาจากข้างนอกเพราะหวังจะได้รับความโปรดปราน

เขาจึงไม่เคยกอดนางและไม่เหลียวแลนาง ต่อให้ไท่ฮูหยินจะดุนางหนักเพียงใด เขาก็ไม่เคยสนใจ ต่อให้นางจะถูกหลานสุ่ยหยวนหลานสุ่ยเถียนรังแก เขาก็ยังรู้สึกว่านั่นเป็นสิ่งที่หลานสุ่ยชิงสมควรโดนแล้ว เขาจึงไปด่าทออู๋ซื่อโดยไม่ฟังอะไรสักคำ

แต่ตอนนี้ ในเมื่อซิวหวางเฟยเป็นพยาน แล้วเรื่องนี้จะเป็นเท็จได้อย่างไร?

ใบหน้าของรองเจ้ากรมหลานเต็มไปด้วยความสับสน และเริ่มรู้สึกปวดหัว

หลานสุ่ยชิงพูดว่า “หวางเฟย ท่านบอกว่าจี้เล็ก ๆ หรือเพคะ? จี้อะไรหรือเพคะ?”

“อ้าว ก็อันนี้อย่างไรเล่า” อวี้ชิงลั่วหยิบจี้ออกจากแขนเสื้อ แล้วเขย่าสองครั้งตรงหน้าหลานสุ่ยชิง

หลานสุ่ยชิงผงะ จี้นี้ไปอยู่ในมือของซิวหวางเฟยได้อย่างไร? โดนฉกฉวยไปตั้งแต่เมื่อใด?

“ข้าตามหาเจ้ามาหลายปีแล้วแต่ไม่พบ ถ้าเนี่ยนเนี่ยนไม่นำจี้ชิ้นนี้มาข้าดู ข้าก็คงไม่รู้ว่าเจ้าคือเด็กคนนั้นในตอนนั้น และข้าคงไม่ได้มาสู่ขอเจ้าหรอก”

หลานสุ่ยชิงหยิบจี้มาถือไว้ แต่คิ้วกลับขมวดแน่น เนี่ยนเนี่ยนเอาจี้ชิ้นนี้ไปหรือ?

ไท่ฮูหยินกับรองเจ้ากรมหลานย่อมจำจี้ชิ้นนี้ได้ ในตอนที่อู๋ซื่อต้องการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตน นางได้หยิบจี้ชิ้นนี้ออกมาด้วย เพียงแต่ว่าพวกเขาไม่เชื่อ เพราะอย่างไรเสีย จี้ชิ้นนี้ก็ดูเหมือนสิ่งของธรรมดา ๆ ใครจะรู้ว่านางซื้อมันมาจากที่ใดหรือไม่?

แต่ตอนนี้พวกเขาค่อนข้างดีใจ โชคดีที่พวกเขาไม่ได้สนใจจี้ชิ้นนี้ในตอนนั้น และไม่ได้ทำลายมันทิ้งไป ไม่เช่นนั้นพวกเขาก็ไม่รู้ว่าวันนี้จะเกิดเหตุร้ายอะไรขึ้น

บัดนี้ไท่ฮูหยินกับรองเจ้ากรมหลานพูดอะไรไม่ออก พลางลอบปาดเหงื่อออกจากหน้าผากขณะฟังซิวหวางเฟยกับหลานสุ่ยชิงคุยกันเงียบ ๆ และได้แต่ภาวนาในใจขอให้นางไม่พูดอะไร ที่จะทำให้พวกเขาเดือดร้อนอีก

โชคดีที่หลานสุ่ยชิงเป็นคนมีเหตุผล รู้ว่าอะไรควรพูดอะไรไม่ควรพูด

“หวางเฟยเพคะ สุ่ยชิงรู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของท่านนัก ถ้าตอนนั้นท่านไม่ได้ช่วยท่านแม่กับข้าไว้ พวกเราก็คงไม่ได้มีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้ พระคุณที่ท่านช่วยชีวิตไว้ สุ่ยชิงจะจดจำไว้ในใจตลอดไป และจะตอบแทนท่านแน่นอนเมื่อมีโอกาสในอนาคต ทว่าเรื่องแต่งงานนั้น… “หลานสุ่ยชิงขมวดคิ้ว เมื่อรู้ว่าซิวหวางเฟยเป็นผู้มีพระคุณของนาง นางก็ยิ่งไม่เต็มใจจะแต่งเข้าตำหนักอ๋องซิว

นางมีคนที่ชอบอยู่ในใจแล้ว หากนางยังคงแต่งเข้าตำหนักอ๋องซิว โดยที่หัวใจของนางเป็นของคนอื่นไปแล้ว นั่นจะไม่เป็นเป็นการทำร้ายซื่อจื่อองค์โตแห่งตำหนักอ๋องซิวหรือ? จะไม่เป็นการทำให้ซิวหวางเฟยเสียความรู้สึกหรอกหรือ?

“อะไรนะ? เจ้าไม่ต้องการหรือ?” อวี้ชิงลั่วเลิกคิ้ว

สีหน้าของไท่ฮูหยินและรองเจ้ากรมหลานเปลี่ยนไปมาก พวกเขาอ้าปากเกือบจะห้ามไม่ให้หลานสุ่ยชิงพูด เพราะหากนางปฏิเสธซิวหวางเฟย แล้วทำให้ซิวหวางเฟยขุ่นเคืองขึ้นมา แล้วพวกเขาจะยังมีชีวิตสงบสุขในจวนหลานอยู่หรือ?

แต่ถ้านางตอบตกลง เช่นนั้น…กับพวกเขาที่ปฏิบัติต่อนางไม่ดีในอดีต เกรงว่านางจะเก็บความแค้นเอาไว้ และรอโอกาสจะเอาคืน

บัดนี้ไท่ฮูหยินกับรองเจ้ากรมหลานอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

จินซื่อและหลานสุ่ยหยวนแสดงสีหน้าดีใจและลอบกำหมัดแน่น โดยหวังว่าหลานสุ่ยชิงจะทำให้ซิวหวางเฟยขุ่นเคือง จนมีโทษถึงตาย

ทว่าเยียนจือที่กำลังกระวนกระวายไม่สนมารยาทอีกต่อไป นางรีบพูดว่า “คุณหนู การแต่งงานครั้งสำคัญนี้เป็นคำสั่งของพ่อแม่ คำพูดของแม่สื่อ ท่าน…”

“เยียนจือ หุบปาก” หลานสุ่ยชิงขมวดคิ้วแล้วดุเบา ๆ

ช่วงนี้นางให้ท้ายเยียนจือมากเกินไปจนเสียนิสัยหรือไม่ นางพูดเหลวไหลในสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร? อีกทั้งเยียนจือจะเข้าใจสิ่งที่นางกำลังคิดได้อย่างไร?

แต่อวี้ชิงลั่วชอบคำพูดของเยียนจือมาก จึงพยักหน้าเห็นด้วย “หญิงคนนี้พูดถูก การแต่งงานครั้งนี้เป็นคำสั่งของพ่อแม่ คำพูดของแม่สื่อ เจ้าควรจะถามแม่ของเจ้าเรื่องนี้”

ทันทีที่นางพูดจบ เสียงของไฉ่ซินก็ดังมาจากข้างนอก “หวางเฟย ไท่ฮูหยิน ฮูหยินใหญ่มาแล้วเจ้าค่ะ”

ฮูหยินใหญ่หรือ? อู๋ซื่อ แม่ของหลานสุ่ยชิงหรือ?

………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

เริ่มมีตัวละครมาร่วมฉากเยอะขึ้นแล้วสิ พวกรองเจ้ากรมหลานจะโดนยำเละถึงขั้นไหนนะ โดยเฉพาะนายท่านของบ้าน เป็นถึงขุนนางแต่ทำไมโง่อย่างนี้นะ สุ่ยชิงเก็บพ่อมาจากถังขยะทำไมคะ

ไหหม่า(海馬)