ตอนที่ 513 ไม่ทำแล้ว

ตอนที่ 513 ไม่ทำแล้ว

“หือ?” คนที่อยากให้นางรู้จักหรือ?

อวี้ชิงลั่วมีสีหน้างุนงง นางหยุดคิดเรื่องของจินหลิวหลีไปชั่วครู่ และอยากรู้เรื่องราวของคนที่เขากำลังพูดถึงมากขึ้นเล็กน้อย

เย่ซิวตู๋หยิบผ้าเช็ดหน้าออกจากแขนเสื้อแล้วเช็ดละอองฝนบนใบหน้าของนาง จากนั้นก็เดินบังละอองฝนให้นางขณะเดินไปยังห้องหนังสือ

เผิงอิงรออยู่นอกประตูนานแล้ว เมื่อเห็นพวกเขาสองคนเดินมาด้วยกัน เขาก็รีบเคาะประตูสองครั้ง แล้วพูดกับเย่ซิวตู๋ “ท่านอ๋อง แม่นางอวี้”

“อืม รอนานหรือไม่?”

“เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วพ่ะย่ะค่ะ” เผิงอิงตอบ ก่อนจะเดินนำพวกเขาทั้งสองไป แล้วเปิดประตูออกช้า ๆ

ทันทีที่อวี้ชิงลั่วก้าวเข้าไปในประตู นางก็เห็นร่างผอมบางยืนหันหลังอยู่ข้างหน้านาง และกำลังมองออกไปนอกหน้าต่าง ราวกับว่ากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่

เบื้องหลังของคนผู้นี้… เหมือนจะดูคุ้นตาเล็กน้อย

จนกระทั่งประตูห้องหนังสือปิดลง ชายคนนั้นก็หันกลับมายิ้มให้เย่ซิวตู๋ แล้วทำความเคารพ “กระหม่อมถวายบังคมท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ”

รูม่านตาของอวี้ชิงลั่วหดตัวทันที หลี่เจ๋อหรือ?

นางมองเย่ซิวตู๋ แล้วมองไปยังหลี่เจ๋อสลับกันไปมาหลายครั้ง เมื่อคืนนี้เย่ซิวตู๋บอกว่าหลี่เจ๋อไม่ใช่คนของเขาไม่ใช่หรือ? เห็นได้ชัดว่าทั้งสองรู้จักกัน

เย่ซิวตู๋ดูเหมือนจะอ่านแววตาของนางออก เขาจึงหัวเราะออกมาเบา ๆ และชิงตอบคำถามของนางก่อนว่า “ใต้เท้าหลี่ไม่ใช่คนของข้าจริง ๆ หากต้องบอกว่าเขาเป็นใคร ก็คงต้องบอกว่าเป็นคนของเจ้า”

อวี้ชิงลั่วเบิกตากว้าง อย่างไรกัน หมายความว่าอย่างไร? นางไม่เคยรู้จักหลี่เจ๋อมาก่อนเลย

เย่ซิวตู๋ลูบหลังนางเบา ๆ แล้วหันไปหาหลี่เจ๋อ และพูดเสียงเบาว่า “ที่นี่ไม่มีคนนอก ใต้เท้าหลี่ไม่จำเป็นต้องสุภาพเกินไป หากว่ากันตามลำดับความอาวุโส เราคงต้องเรียกท่านว่าท่านลุง”

“ท่านอ๋องโปรดอย่าเรียกเช่นนั้นเลย กระหม่อมมิบังอาจพ่ะย่ะค่ะ” หลี่เจ๋อส่ายศีรษะ ตอนแรกเขายังยิ้มแย้ม แต่ตอนนี้เขาดูราวกับจิ้งจอกเฒ่า

เขาและเย่ซิวตู๋พูดกันอย่างสุภาพสองสามประโยค จากนั้นแววตาของเขาก็ร้อนรุ่มขึ้นมาทันที

และความร้อนรุ่มนั้นก็พุ่งมาทางร่างของอวี้ชิงลั่ว

สายตาเช่นนี้ช่างเหมือนกับครั้งที่แล้ว อวี้ชิงลั่วรู้สึกว่าหลี่เจ๋อมองนางแปลกมาก ดังเช่นตอนนี้…

“ชิงลั่ว เจ้าโตขึ้นมาก”

“…” อวี้ชิงลั่วตกตะลึง นี่ นี่ นี่มันหมายความว่าอย่างไร?

“ดูเหมือนว่าจะเป็นดังที่ท่านอ๋องตรัสไว้ ชิงลั่วสูญเสียความทรงจำในอดีตไป” หลี่เจ๋อก้าวมาข้างหน้าสองสามก้าว แล้วมองอวี้ชิงลั่วอย่างละเอียด สายตาของเขาดูผ่อนคลาย “เจ้ากับมารดาของเจ้าดูคล้ายกันมาก หากมารดาของเจ้าฉลาดเหมือนเจ้า นางคงไม่ทิ้งพวกเจ้าสองพี่น้องไปเร็วถึงเพียงนี้”

“…” อวี้ชิงลั่วยังคงสับสน เขา รู้จักแม่ของนางด้วยหรือ?

หลี่เจ๋อมองนางด้วยแววตาเศร้าหมอง แต่เมื่อเห็นนางสับสน เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเสียงดัง “ชิงลั่ว หากเป็นไปได้ ช่วยเรียกข้าว่าท่านลุงได้หรือไม่?”

ท่านลุง?????

อวี้ชิงลั่วตอบสนองอย่างรวดเร็ว ไม่น่าแปลกใจเลยที่เย่ซิวตู๋เพิ่งพูดว่าในแง่ของความอาวุโส เขาต้องการเรียกหลี่เจ๋อว่าท่านลุง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เย่ซิวตู๋เพิ่งบอกว่าหลี่เจ๋อเป็นคนของนาง ปรากฏว่านางกับเขามีความสัมพันธ์กันเช่นนี้

แต่ว่า แต่ว่าเรื่องนี้เป็นไปได้อย่างไร?

ถ้าหลี่เจ๋อเป็นท่านลุงของนางจริง ๆ ก็เป็นไปไม่ได้ที่เฉินจีซินและลูกสาวของนางจะไม่รู้จักเขา

เย่ซิวตู๋เห็นว่านางกำลังสงสัย เขาจึงอธิบายอย่างอดทน “ใต้เท้าหลี่ถูกใส่ร้ายมาตั้งแต่ยังเด็ก เขาออกจากบ้านท่านตาของเจ้าไป และถูกคนอื่นรับไปเลี้ยง ในเวลานั้นบ้านของท่านตาเจ้า อะแฮ่ม ค่อนข้างมีเรื่องซับซ้อน ใต้เท้าหลี่เป็นบุตรชายของอนุ ดังนั้นข่าวว่าเขาเสียชีวิตด้วยโรคร้ายแรงจึงแพร่กระจายไปในไม่ช้า และเขาก็หายไปจากครอบครัวท่านตาของเจ้า”

เรื่องในบ้านแบบใดที่ซับซ้อน? พูดตามตรงก็คือใต้เท้าหลี่เป็นเหยื่อของการต่อสู้ระหว่างท่านยายและอนุคนอื่นๆ

“ในบรรดาพี่น้องทั้งหมด มีเพียงมารดาของเจ้าเท่านั้นที่พยายามตามหาพี่ชายที่เกิดจากอนุเช่นข้า” หลี่เจ๋อรับช่วงต่อการสนทนา และพูดถึงเรื่องอดีตโดยปราศจากรอยยิ้มบนใบหน้า

“แม่ของเจ้าใช้ทรัพย์สินที่เก็บไว้เกือบทั้งหมดของนาง ลอบสอบถามความเป็นไปจากผู้อื่น จนกระทั่งหนึ่งปีก่อนการแต่งงานของนาง ในที่สุดนางก็พบข้า นางพยายามเกลี้ยกล่อมอย่างหนักเพื่อให้ข้ากลับไปที่บ้าน แต่ข้าปฏิเสธ แม้พ่อแม่บุญธรรมของข้าจะไม่ใช่คนร่ำรวยและมีเกียรติยศ แต่พวกเขาก็เป็นคนเรียบง่ายและใจดี พวกเขาดีกับข้ามาก ข้าจึงต้องการให้เกียรติพวกเขาไปตลอดชีวิต และข้าไม่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในการต่อสู้แย่งชิงกับคนในตระกูลสูงศักดิ์”

“แม่ของเจ้าก็เคารพความคิดเห็นของข้า แต่นางก็มักจะแอบส่งเงินบางส่วนไปให้พ่อแม่บุญธรรมของข้าเป็นระยะ จนกระทั่งนางแต่งงานและข้ามีชื่อเสียง สถานการณ์คับขันนั้นก็จบลง ต่อมาครอบครัวท่านตาของเจ้าตกต่ำลง แม่ของเจ้าเสียชีวิตเพราะการคลอดบุตรในจวนอวี้และไม่มีใครรับผิดชอบ แต่ข้าไม่เชื่อหรอก นางมีสุขภาพแข็งแรงมาโดยตลอด และมีลูกคนที่สองแล้ว นางจะทุกข์ทรมานเพราะคลอดยากและมีอาการตกเลือดหนักได้อย่างไร?”

“ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ข้าได้พยายามค้นหาหลักฐานเพื่อพิสูจน์ และเป้าหมายที่น่าสงสัยก็ถูกย้ายจากบิดาของเจ้าไปยัง เฉินจีซิน โชคดีที่ในที่สุดก็เริ่มมีความคืบหน้าในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และรู้ที่อยู่ของสตรีที่ทำคลอดให้แม่ของเจ้า แต่น่าเศร้าที่นางล้มป่วยและเสียชีวิตลง ทว่าข้าได้พบจดหมายที่พี่ชายของเฉินจีซินเขียนถึงนางในบ้านของเขา และนี่เป็นหลักฐานยืนยันสาเหตุการตายที่แท้จริงของแม่ของเจ้า”

อวี้ชิงลั่วเข้าใจทันที “ดังนั้นเนื่องจากไม่พบจดหมายฉบับนั้นในกล่องของเฉินจีซิน ท่านจึงใส่มันเข้าไปใช่หรือไม่?” ดังนั้นการแสดงออกของเฉินจีซินในเวลานั้นจึงดูตกตะลึงมาก

“ใช่แล้ว” หลี่เจ๋อหัวเราะ “แม้ว่าข้าจะพบจดหมายฉบับนั้น แต่ข้าก็ไม่เคยมีโอกาสลงโทษนาง นอกจากนี้นางและเสนาบดีฝั่งขวายังสนิทสนมกันในช่วงสองปีที่ผ่านมา อะแฮ่ม จึงยังไม่มีโอกาสได้เริ่ม”

หากเขาไม่เคยได้ยินเรื่องอวี้ชิงลั่ว และไม่สามารถยืนยันตัวตนของอวี้ชิงลั่วได้ เขาก็คงไม่เปิดเผยตัวเองและริเริ่มตามหาท่านอ๋องซิว และขอให้เขาแนะนำตัวเองว่าเป็นผู้ตรวจการเมืองหลวง

ในที่สุดช่วงเวลาแห่งความเกลียดชังก็ได้รับการแก้แค้น แม้ว่าจะเป็นแค่บางส่วนเท่านั้นที่ได้รับการแก้ไขแล้ว

หากน้องสาวของเขารู้ว่าอวี้ชิงลั่วมีความสามารถมากถึงเพียงนี้ นางก็คงตายตาหลับได้แล้ว

เมื่อเห็นหลานสาวงดงามมากขึ้นกว่าในอดีต หลี่เจ๋อก็มีความสุขมาก

เย่ซิวตู๋เลิกคิ้วขึ้นขณะมองอวี้ชิงลั่ว “ข้าสามารถพูดได้หรือยังว่าเขาเป็นคนของเจ้า?”

อวี้ชิงลั่วมองเขาตาเขียว แต่นางอายเกินกว่าจะบอกว่าเขาไม่ได้บอกนางเร็วกว่านี้ ทำให้นางรู้สึกว่าสายตาของหลี่เจ๋อที่จ้องมองนางในช่วงสองวันที่แล้วดูแปลกมาก และทำให้นางไม่สบายใจ

หลี่เจ๋อหัวเราะและส่ายศีรษะอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจู่ ๆ ก็พูดอย่างจริงจังว่า “อย่างไรก็ตามชายชราผู้นี้ทำหน้าที่ได้ถึงแค่วันนี้เท่านั้น ชิงลั่ว การล้างแค้นให้แม่ของเจ้าสำเร็จลงแล้ว ข้าจึงจะไม่ดำรงตำแหน่งผู้ตรวจการเมืองหลวงอีกต่อไป”

อวี้ชิงลั่วตกตะลึง ไม่ทำแล้วหรือ?

“เพราะเหตุใดเล่า?” ตำแหน่งผู้ตรวจการเมืองหลวงถือว่าเป็นตำแหน่งที่หลายคนต่างหมายปอง แม้จะไม่ได้มีอำนาจสูงส่งนัก แต่ก็ถือว่ามีอำนาจ และขุนนางหลายคนยังคงให้เกียรติเขา

…………………………………………………………………………………………………………..

สารจากผู้แปล

อ่า ทางบ้านแม่ของชิงลั่วก็ซับซ้อนเหมือนกันนะเนี่ย

ไหหม่า(海馬)