LN Zuttomo This Is the Memory Until the Girl Who Said “Please Be My Friend Forever,” Is No Longer My Friend 17.3
(เนเน่เข้ามามาพูดอะไรแปลกๆทำกุเขวเลย)
ชิบหายละ งานหยาบสุดๆ
เจอคำพูดเนเน่ตะกี้เข้าไปเล่นเอาไม่กล้าสบตายุย
“ไม่เป็นไรใช่มั้ย”
ยูมะตัดสินใจกล่าวเพื่อทำลายบรรยากาศ
“ที่เนเน่พูดจาอะไรแปลกๆตะกี้อย่าเก็บไปคิดนะ ชั้นไม่คิดอะไรเกินเลยแน่ ชั้นเห็นเธอเป็นเพื่อน เป็นเป็นน้องสาว ไม่ได้มองในฐานะเพศตรงข้ามนะ”
ทันทีที่ยูมะพูดจบ สีหน้ายุยเศร้าสร้อยขึ้นมาแว่บหนึ่ง ก่อนเธอจะปรับสีหน้าเป็นปกติส่งยิ้มให้อย่างรวดเร็ว
“ไม่เป็นไร ชั้นเข้าใจ เล่นเกมต่อกันเถอะ”
“อ..อืม”
หลังจากนั้นทั้งคู่กลับมาเล่นเกมตามเดิม ผ่านไป1ชั่วโมงก็เคลียอีเว้นได้จบ
ยูมะกับยุยไฮทัชหลังเคลียร์จบ ดูแล้วก็ไม่มีอะไร
แต่ยูมะก็ยังคงแอบติดใจเรื่องสีหน้าเศร้าของยุยที่เห็นแว้บหนึ่งตะกี้
ทันที่บอกว่าไม่ได้มองเธอในฐานะเพศตรงข้าม สีหน้าเธอเศร้าทันที หรือยุยให้อยากเรามองเธอในฐานะเพศตรงข้ามงั้นเหรอ แต่เธอเป็นคนบอกให้เราเป็นแค่เพื่อนนี่หว่า
ขณะที่คิด เสียงโทรศัพท์ยุยดังขึ้้นมา
**สรุปรวดรัดนะครับ
คนโทรมาคืออาสึกะกับนาโกะ ตอนนี้ทั้งคุ่เล่นเกมแกรนด์เกทด้วยกัน เลยชวนยูมะกับยุยมาเล่นด้วย ก็จะโดนอาสึกะแซวนิดหน่อยว่าทั้งคุ่เล่นเข้าขากันดี เลยถามเพิ่มว่าหลังจากวันประชุมในร้านเนเน่ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีใช่มั้ย ซึ่งยุยก็แบ่งรับแบ่งสู้ก่อนชวนให้เธอเล่นเกมกันต่อ
พอเล่นผ่านไปหลายชั่วโมง เริ่มล้ากันเลยแยกย้าย
“เฮ้ออออ เหนื่อยชะมัดยาด”
“ขอบคุณที่ช่วยนะ”
เล่นเกมนาน ตากับร่างกายล้ามาก ยุยเลยเป็นฝ่ายถามยูมะก่อน
“อืม…เน่ ยูมะ ชั้นขอนอนบนเตียงได้มั้ย”
“อืม ได้สิ”
ยุยลากสังขารเหนื่อยล้าไปนอนที่เตียงยูมะ ทันทีที่นอน จู่ๆเธอก็เด่งลุกมานั่งซะงั้น
“หือ เป็นอะไรนิ”
“ป..เปล่า.ไม่มีอะไร”
ยุยกล่าวจบ เหมือนเธอเพิ่งนึกออกว่าตอนนี้เธอกำลังนอนเตียงยูมะ ไม่ใช่เตียงบ้านตัวเอง จากที่นอนแผ่กางแขนขาตามสบาย เธอค่อยๆล้มตัวนอน เก็บแขนขาตัวลีบ
ทางยูมะเองก็เขินนิดๆที่ยุยกำลังนอนบนเตียง
“ตาล้าแบบนี้ต้องหาของอุ่นประคบ เดี๋ยวชั้นไปทำผ้าประคบก่อนแปบนะ”
ยูมะกล่าวจบ เดินออกมาจากห้องไปที่ครัว เอาผ้าขนหนูผืนเล็กอุ่นในน้ำร้อน
ยูมะอุ่นไปได้สักพัก ทำใจให้สงบ
ตอนนี้สาวที่ชอบกำลังนอนอยู่ในห้องเราอยู่
เพียงแค่คิดเท่านี้ ความรู้สึก18+ก็เริ่มฟุ้งซ่านขึ้นมา
แต่ก็นะ ถึงฟุ้งซ่าน พอตั้งสติคิดอย่างรอบคอบ สุดท้ายยุยก็ยังคงคิดกับเขาแค่เพื่อนอยู่ดี
ถึงอย่างนั้น ยูมะก็ยังปรารถนาให้เธอคิดกับเขามากกว่านั้น
เสียงกาน้ำร้อนดังเตือนว่า ถึงเวลาอุ่นครบกำหนดแล้ว ยูมะหยิบผ้าขนหนู เดินกลับไปยังห้องตัวเอง
“….ยุย?”
ยุยนอนกอดหมอนข้างเขา เสียงลมหายใจสงบเป็นจังหวะบอกชัดเจนว่าเธอหลับสนิทไปแล้ว
(แล้วไหงถึงนอนกอดหมอนข้างเราด้วยนะ)
ตอนแรกยูมะกะจะปลุกยุย แต่คิดอีกที ปล่อยให้ยุยนอนต่อ ยังไงก็กะจะหยุดเล่นเกมสักแปบอยู่แล้ว
ยูมะขึ้นไปนอนบนเตียงตรงพื้นที่ที่ยังเหลือ หยิบผ้าขนหนูประคบตาความร้อนจากผ้าบรรเทาอาการล้าจากตาได้ดี
ระหว่างประคบตา ยูมะคิดว่า
…ผู้หญิงที่เราชอบกำลังนอนบนเตียง… แค่ยื่นมือไปนิดเดียวก็แตะตัวเธอได้แล้ว ดูเธอตอนนี้แตะตรงไหนก็คงนุ่มนิ่มน่าสัมผัสไปหมด
….
(อยากลองแตะจังโว้ย)
ความรุ้สึกนี้แว่บขึ้นมาในหัว ยูมะรีบส่ายหน้าขับไล่ความคิดนี้ แต่เสียงหัวใจยังคงเต้นแรง
ยุยยังคงนอนกอดหมอนข้างเขาหลับสนิทอย่างไร้การป้องกันตัว ราวกับมั่นใจว่าคนอยู่ข้างๆจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายเธอแน่นอน
ไอ้ความรู้สึกนี้มันทำร้ายจิตใจยูมะนิดหน่อย พอเห็นเธอในสภาพนี้มันทำให้เขารู้สึกว่า ทำไมตัวเองถึงคิดอกุศลซะงั้นทั้งที่ใจไม่อยากจะทำแท้ๆ
ตอนแรกยูมะกะจะปล่อยให้ยุยนอนต่อ แต่เจอความฟุ้งซ่านตัวเองเลยตัดสินใจปลุกยุย
“เฮ้่…ยุย ตื่นได้แล้ว”
“…อืม..”
ยุยค่อยๆสะลึมสะลือพักหนึ่ง ก่อนจะลืมตากว้าง เงยหน้ามองยูมะ
“อะเร๊ะ…ชั้นเผลอหลับไปเหรอ”
“อืม หลับสบายเลยล่ะ”
“อืม..ขอโทษนะ”
“ไม่ต้องขอโทษ ไม่ได้โกรธอะไรสักหน่อย”
“วันนี้หมดแรงจริง อย่างว่า เมื่อคืนชั้นตื่นเต้นจัดจนนอนไม่หลับด้วย..”
ยุยลุกขึ้นมานั่งก่อนหาวหนึ่งที
ส่วนทางด้านยูมะ ที่เห็นยุยในสภาพปลอดโปร่งโล่งใจ ยิ่งรู้สึกกดดันตัวเองมากกว่าเก่า
“….นอนตามสบายมันก็ดีอยู่หรอก แต่อย่างน้อยอยากให้ระมัดระวังตัวบ้าง”
“เอ๋?”
“ชั้นเป็นผู้ชายนะ และที่นี่คือห้องชั้นด้วย ถ้าชั้นทำอะไรแปลกๆขึ้นมาเธอจะทำไง”
“ถ…ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นชั้นก็ไม่ปล่อยตัวขนาดนี้หรอก แถมยูมะไม่ทำอะไรแปลกๆอยู่แล้วไม่ใช่เหรอไ
ยุยพูดจบ ยูมะฟังแล้วยิ่งหน้าแห้งหนักกว่าเก่า
ยุยมีสีหน้าสงสัย
“ยูมะเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่ได้เห็นชั้นในฐานะเพศตรงข้ามนี่นา”
“เอ่อ…เรื่องนั้นมันก็….”
ยูมะอึกอักอยู่พักหนึ่ง ในห้องเกิดความเงียบพักใหญ่ สุดท้ายยูมะกล่าวว่า
“….ชั้นขอโทษนะที่โกหกเธอ”
“เอ๋?”
“ที่ชั้นบอกว่าไม่ได้มองเธอในฐานะเพศตรงข้ามน่ะเป็นเพราะอยากทำลายบรรยากาศจากคำพูดเนเน่เฉยๆเลยโกหกเธอ ….ความจริงแล้ว …..คือว่า….ชั้นก็เป็นผู้ชายทั้งแท่งนะ …พอเห็นเธอนอนในสภาพนั้นแล้ว…รู้สึกลำบากใจน่ะ”
“………”
ยุยฟังจบรีบล้มตัวนอน เอาหน้าซูกหมอนข้างอีกรอบ เธอกอดหมอนราวกับว่าจะใช้หมอนข้างปิดบังรูปร่างตัวเอง สีหน้าเธอเขินอาย
“….ชั้นขอโทษนะที่โกหก”
“ม..ม…ไม่เป็นไร ยูมะเป็นผู้ชาย จะคิดแบบนั้นมันก็ไม่แปลก..แล้วก็…”
ยุยเบี่ยงหน้าออกจากหมอนข้างเล็กน้อยเผยให้เห็นใบหน้าบางส่วนเธอ สายตาเธอมองไปที่ยูมะ
“ถ้ายูมะเป็นคนมองและคิดแบบนั้นจริง..ชั้นก็ไม่รังเกียจนะ”
ยุยพูดจบ กดใบหน้าที่เผยบางส่วนตะกี้ซุกหมอนข้างอีกทีเพราะความเขิน
ยูมะเองก็เขินหน้าแดงกับคำพูดยุย เสหน้าไปมองอีกทางแทน
“เธอ..คิดแบบนั้นจริงๆนะ”
*****
จบ CH17
-
1
Chapter 1.1: บทนำ+ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
2
Chapter 1.1: บทนำ+ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
3
Chapter 1.2: ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
4
Chapter 1.2: ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
5
Chapter 1.3: ยูมะกับชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
6
Chapter 1.3: ยูมะกับชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
7
Chapter 2.1: ยูมะกับยุย เมษายน 3, 2022 -
8
Chapter 2.1: ยูมะกับยุย เมษายน 3, 2022 -
9
Chapter 2.2: ยูมะกับยุย เมษายน 4, 2022 -
10
Chapter 2.2: ยูมะกับยุย เมษายน 4, 2022 -
11
Chapter 3.1: ก้าวแรกของยุย เมษายน 4, 2022 -
12
Chapter 3.1: ก้าวแรกของยุย เมษายน 4, 2022 -
13
Chapter 3.2: ก้าวแรกของยุย เมษายน 5, 2022 -
14
Chapter 3.2: ก้าวแรกของยุย เมษายน 5, 2022 -
15
Chapter 3.3: ตอนเสริม เมฆฝนที่ตั้งเค้า เมษายน 6, 2022 -
16
Chapter 3.3: ตอนเสริม เมฆฝนที่ตั้งเค้า เมษายน 6, 2022 -
17
Chapter 4.1: สายฝน เมษายน 7, 2022 -
18
Chapter 4.1: สายฝน เมษายน 7, 2022 -
19
Chapter 4.2: สายฝน เมษายน 8, 2022 -
20
Chapter 4.2: สายฝน เมษายน 8, 2022 -
21
Chapter 4.3: สายฝน เมษายน 9, 2022 -
22
Chapter 4.3: สายฝน เมษายน 9, 2022 -
23
Chapter 5.1: นักรบสาว เมษายน 10, 2022 -
24
Chapter 5.1: นักรบสาว เมษายน 10, 2022 -
25
Chapter 5.2: นักรบสาว เมษายน 11, 2022 -
26
Chapter 5.2: นักรบสาว เมษายน 11, 2022 -
27
Chapter 5.3: นักรบสาว เมษายน 12, 2022 -
28
Chapter 5.3: นักรบสาว เมษายน 12, 2022 -
29
Chapter 5.4: นักรบสาว เมษายน 16, 2022 -
30
Chapter 5.4: นักรบสาว เมษายน 16, 2022 -
31
Chapter 6.1: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
32
Chapter 6.1: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
33
Chapter 6.2: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
34
Chapter 6.2: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
35
Chapter 6.3: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 16, 2022 -
36
Chapter 6.3: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 16, 2022 -
37
Chapter 6.4: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 17, 2022 -
38
Chapter 6.4: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 17, 2022 -
39
Chapter 7.1: ความรัก เมษายน 17, 2022 -
40
Chapter 7.1: ความรัก เมษายน 17, 2022 -
41
Chapter 7.2: ความรัก เมษายน 18, 2022 -
42
Chapter 7.2: ความรัก เมษายน 18, 2022 -
43
Chapter 7.3: ความรัก เมษายน 19, 2022 -
44
Chapter 7.3: ความรัก เมษายน 19, 2022 -
45
Chapter 8.1: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 20, 2022 -
46
Chapter 8.1: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 20, 2022 -
47
Chapter 8.3: ตอนเสริม ความรู้สึกเล็กๆที่เริ่มก่อตัว เมษายน 21, 2022 -
48
Chapter 8.3: ตอนเสริม ความรู้สึกเล็กๆที่เริ่มก่อตัว เมษายน 21, 2022 -
49
Chapter 8.2: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 21, 2022 -
50
Chapter 8.2: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 21, 2022 -
51
Chapter 9.1: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 22, 2022 -
52
Chapter 9.1: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 22, 2022 -
53
Chapter 9.2: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 23, 2022 -
54
Chapter 9.2: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 23, 2022 -
55
Chapter 9.3: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 24, 2022 -
56
Chapter 9.3: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 24, 2022 -
57
Chapter 9.4: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 25, 2022 -
58
Chapter 9.4: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 25, 2022 -
59
Chapter 9.5: ตอนเสริม เมษายน 25, 2022 -
60
Chapter 9.5: ตอนเสริม เมษายน 25, 2022 -
61
Chapter 9.6: epilouge (จบเล่ม1) เมษายน 26, 2022 -
62
Chapter 9.6: epilouge (จบเล่ม1) เมษายน 26, 2022 -
63
Chapter 10.1: เกริ่นนำ prolouge (ขึ้นเล่ม2) เมษายน 27, 2022 -
64
Chapter 10.1: เกริ่นนำ prolouge (ขึ้นเล่ม2) เมษายน 27, 2022 -
65
Chapter 11.1: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 28, 2022 -
66
Chapter 11.1: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 28, 2022 -
67
Chapter 11.2: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 29, 2022 -
68
Chapter 11.2: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 29, 2022 -
69
Chapter 12.1: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 29, 2022 -
70
Chapter 12.1: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 29, 2022 -
71
Chapter 12.2: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 30, 2022 -
72
Chapter 12.2: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 30, 2022 -
73
Chapter 12.3: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก พฤษภาคม 2, 2022 -
74
Chapter 12.3: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก พฤษภาคม 2, 2022 -
75
Chapter 13.1: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 2, 2022 -
76
Chapter 13.1: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 2, 2022 -
77
Chapter 13.2: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 3, 2022 -
78
Chapter 13.2: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 3, 2022 -
79
Chapter 13.3 พฤษภาคม 4, 2022 -
80
Chapter 13.3 พฤษภาคม 4, 2022 -
81
Chapter 14.1 พฤษภาคม 4, 2022 -
82
Chapter 14.1 พฤษภาคม 4, 2022 -
83
Chapter 14.2 พฤษภาคม 6, 2022 -
84
Chapter 14.2 พฤษภาคม 6, 2022 -
85
Chapter 14.3 พฤษภาคม 6, 2022 -
86
Chapter 14.3 พฤษภาคม 6, 2022 -
87
Chapter 14.4 พฤษภาคม 7, 2022 -
88
Chapter 14.4 พฤษภาคม 7, 2022 -
89
Chapter 14.5 พฤษภาคม 7, 2022 -
90
Chapter 14.5 พฤษภาคม 7, 2022 -
91
Chapter 15.1 พฤษภาคม 8, 2022 -
92
Chapter 15.1 พฤษภาคม 8, 2022 -
93
Chapter 15.2 พฤษภาคม 9, 2022 -
94
Chapter 15.2 พฤษภาคม 9, 2022 -
95
Chapter 16.1 พฤษภาคม 9, 2022 -
96
Chapter 16.1 พฤษภาคม 9, 2022 -
97
Chapter 16.2 พฤษภาคม 10, 2022 -
98
Chapter 16.2 พฤษภาคม 10, 2022 -
99
Chapter 16.3 พฤษภาคม 11, 2022 -
100
Chapter 16.3 พฤษภาคม 11, 2022 -
101
Chapter 17.1 พฤษภาคม 12, 2022 -
102
Chapter 17.1 พฤษภาคม 12, 2022 -
103
Chapter 17.2 พฤษภาคม 13, 2022 -
104
Chapter 17.2 พฤษภาคม 13, 2022 -
105
Chapter 17.3 พฤษภาคม 14, 2022 -
106
Chapter 17.3 พฤษภาคม 14, 2022 -
107
Chapter 18.1 พฤษภาคม 14, 2022 -
108
Chapter 18.1 พฤษภาคม 14, 2022 -
109
Chapter 18.2 พฤษภาคม 15, 2022 -
110
Chapter 18.2 พฤษภาคม 15, 2022 -
111
Chapter 18.3 พฤษภาคม 17, 2022 -
112
Chapter 18.3 พฤษภาคม 17, 2022 -
113
Chapter 18.4 พฤษภาคม 17, 2022 -
114
Chapter 18.4 พฤษภาคม 17, 2022 -
115
Chapter 18.5 พฤษภาคม 17, 2022 -
116
Chapter 18.5 พฤษภาคม 17, 2022 -
117
Chapter 19.1 พฤษภาคม 18, 2022 -
118
Chapter 19.1 พฤษภาคม 18, 2022 -
119
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
120
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
121
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
122
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
123
Chapter 21.1 มีนาคม 17, 2023 -
124
Chapter 21.1 มีนาคม 17, 2023 -
125
Chapter 21.2 มีนาคม 17, 2023 -
126
Chapter 21.2 มีนาคม 17, 2023 -
127
Chapter 21.3 มีนาคม 17, 2023 -
128
Chapter 21.3 มีนาคม 17, 2023 -
129
Chapter 22.3 มีนาคม 17, 2023 -
130
Chapter 22.3 มีนาคม 17, 2023 -
131
Chapter 22.1 มีนาคม 17, 2023 -
132
Chapter 22.1 มีนาคม 17, 2023 -
133
Chapter 22.2 มีนาคม 17, 2023 -
134
Chapter 22.2 มีนาคม 17, 2023 -
135
Chapter 22.4 มีนาคม 17, 2023 -
136
Chapter 22.4 มีนาคม 17, 2023 -
137
Chapter 22.5 มีนาคม 17, 2023 -
138
Chapter 22.5 มีนาคม 17, 2023 -
139
Chapter 22.6 มีนาคม 19, 2023 -
140
Chapter 22.6 มีนาคม 19, 2023 -
141
Chapter 23.2 มีนาคม 21, 2023 -
142
Chapter 23.2 มีนาคม 21, 2023 -
143
Chapter 23.1 มีนาคม 21, 2023 -
144
Chapter 23.1 มีนาคม 21, 2023
Comments
LN Zuttomo This Is the Memory Until the Girl Who Said “Please Be My Friend Forever,” Is No Longer My Friend 17.3
(เนเน่เข้ามามาพูดอะไรแปลกๆทำกุเขวเลย)
ชิบหายละ งานหยาบสุดๆ
เจอคำพูดเนเน่ตะกี้เข้าไปเล่นเอาไม่กล้าสบตายุย
“ไม่เป็นไรใช่มั้ย”
ยูมะตัดสินใจกล่าวเพื่อทำลายบรรยากาศ
“ที่เนเน่พูดจาอะไรแปลกๆตะกี้อย่าเก็บไปคิดนะ ชั้นไม่คิดอะไรเกินเลยแน่ ชั้นเห็นเธอเป็นเพื่อน เป็นเป็นน้องสาว ไม่ได้มองในฐานะเพศตรงข้ามนะ”
ทันทีที่ยูมะพูดจบ สีหน้ายุยเศร้าสร้อยขึ้นมาแว่บหนึ่ง ก่อนเธอจะปรับสีหน้าเป็นปกติส่งยิ้มให้อย่างรวดเร็ว
“ไม่เป็นไร ชั้นเข้าใจ เล่นเกมต่อกันเถอะ”
“อ..อืม”
หลังจากนั้นทั้งคู่กลับมาเล่นเกมตามเดิม ผ่านไป1ชั่วโมงก็เคลียอีเว้นได้จบ
ยูมะกับยุยไฮทัชหลังเคลียร์จบ ดูแล้วก็ไม่มีอะไร
แต่ยูมะก็ยังคงแอบติดใจเรื่องสีหน้าเศร้าของยุยที่เห็นแว้บหนึ่งตะกี้
ทันที่บอกว่าไม่ได้มองเธอในฐานะเพศตรงข้าม สีหน้าเธอเศร้าทันที หรือยุยให้อยากเรามองเธอในฐานะเพศตรงข้ามงั้นเหรอ แต่เธอเป็นคนบอกให้เราเป็นแค่เพื่อนนี่หว่า
ขณะที่คิด เสียงโทรศัพท์ยุยดังขึ้้นมา
**สรุปรวดรัดนะครับ
คนโทรมาคืออาสึกะกับนาโกะ ตอนนี้ทั้งคุ่เล่นเกมแกรนด์เกทด้วยกัน เลยชวนยูมะกับยุยมาเล่นด้วย ก็จะโดนอาสึกะแซวนิดหน่อยว่าทั้งคุ่เล่นเข้าขากันดี เลยถามเพิ่มว่าหลังจากวันประชุมในร้านเนเน่ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีใช่มั้ย ซึ่งยุยก็แบ่งรับแบ่งสู้ก่อนชวนให้เธอเล่นเกมกันต่อ
พอเล่นผ่านไปหลายชั่วโมง เริ่มล้ากันเลยแยกย้าย
“เฮ้ออออ เหนื่อยชะมัดยาด”
“ขอบคุณที่ช่วยนะ”
เล่นเกมนาน ตากับร่างกายล้ามาก ยุยเลยเป็นฝ่ายถามยูมะก่อน
“อืม…เน่ ยูมะ ชั้นขอนอนบนเตียงได้มั้ย”
“อืม ได้สิ”
ยุยลากสังขารเหนื่อยล้าไปนอนที่เตียงยูมะ ทันทีที่นอน จู่ๆเธอก็เด่งลุกมานั่งซะงั้น
“หือ เป็นอะไรนิ”
“ป..เปล่า.ไม่มีอะไร”
ยุยกล่าวจบ เหมือนเธอเพิ่งนึกออกว่าตอนนี้เธอกำลังนอนเตียงยูมะ ไม่ใช่เตียงบ้านตัวเอง จากที่นอนแผ่กางแขนขาตามสบาย เธอค่อยๆล้มตัวนอน เก็บแขนขาตัวลีบ
ทางยูมะเองก็เขินนิดๆที่ยุยกำลังนอนบนเตียง
“ตาล้าแบบนี้ต้องหาของอุ่นประคบ เดี๋ยวชั้นไปทำผ้าประคบก่อนแปบนะ”
ยูมะกล่าวจบ เดินออกมาจากห้องไปที่ครัว เอาผ้าขนหนูผืนเล็กอุ่นในน้ำร้อน
ยูมะอุ่นไปได้สักพัก ทำใจให้สงบ
ตอนนี้สาวที่ชอบกำลังนอนอยู่ในห้องเราอยู่
เพียงแค่คิดเท่านี้ ความรู้สึก18+ก็เริ่มฟุ้งซ่านขึ้นมา
แต่ก็นะ ถึงฟุ้งซ่าน พอตั้งสติคิดอย่างรอบคอบ สุดท้ายยุยก็ยังคงคิดกับเขาแค่เพื่อนอยู่ดี
ถึงอย่างนั้น ยูมะก็ยังปรารถนาให้เธอคิดกับเขามากกว่านั้น
เสียงกาน้ำร้อนดังเตือนว่า ถึงเวลาอุ่นครบกำหนดแล้ว ยูมะหยิบผ้าขนหนู เดินกลับไปยังห้องตัวเอง
“….ยุย?”
ยุยนอนกอดหมอนข้างเขา เสียงลมหายใจสงบเป็นจังหวะบอกชัดเจนว่าเธอหลับสนิทไปแล้ว
(แล้วไหงถึงนอนกอดหมอนข้างเราด้วยนะ)
ตอนแรกยูมะกะจะปลุกยุย แต่คิดอีกที ปล่อยให้ยุยนอนต่อ ยังไงก็กะจะหยุดเล่นเกมสักแปบอยู่แล้ว
ยูมะขึ้นไปนอนบนเตียงตรงพื้นที่ที่ยังเหลือ หยิบผ้าขนหนูประคบตาความร้อนจากผ้าบรรเทาอาการล้าจากตาได้ดี
ระหว่างประคบตา ยูมะคิดว่า
…ผู้หญิงที่เราชอบกำลังนอนบนเตียง… แค่ยื่นมือไปนิดเดียวก็แตะตัวเธอได้แล้ว ดูเธอตอนนี้แตะตรงไหนก็คงนุ่มนิ่มน่าสัมผัสไปหมด
….
(อยากลองแตะจังโว้ย)
ความรุ้สึกนี้แว่บขึ้นมาในหัว ยูมะรีบส่ายหน้าขับไล่ความคิดนี้ แต่เสียงหัวใจยังคงเต้นแรง
ยุยยังคงนอนกอดหมอนข้างเขาหลับสนิทอย่างไร้การป้องกันตัว ราวกับมั่นใจว่าคนอยู่ข้างๆจะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายเธอแน่นอน
ไอ้ความรู้สึกนี้มันทำร้ายจิตใจยูมะนิดหน่อย พอเห็นเธอในสภาพนี้มันทำให้เขารู้สึกว่า ทำไมตัวเองถึงคิดอกุศลซะงั้นทั้งที่ใจไม่อยากจะทำแท้ๆ
ตอนแรกยูมะกะจะปล่อยให้ยุยนอนต่อ แต่เจอความฟุ้งซ่านตัวเองเลยตัดสินใจปลุกยุย
“เฮ้่…ยุย ตื่นได้แล้ว”
“…อืม..”
ยุยค่อยๆสะลึมสะลือพักหนึ่ง ก่อนจะลืมตากว้าง เงยหน้ามองยูมะ
“อะเร๊ะ…ชั้นเผลอหลับไปเหรอ”
“อืม หลับสบายเลยล่ะ”
“อืม..ขอโทษนะ”
“ไม่ต้องขอโทษ ไม่ได้โกรธอะไรสักหน่อย”
“วันนี้หมดแรงจริง อย่างว่า เมื่อคืนชั้นตื่นเต้นจัดจนนอนไม่หลับด้วย..”
ยุยลุกขึ้นมานั่งก่อนหาวหนึ่งที
ส่วนทางด้านยูมะ ที่เห็นยุยในสภาพปลอดโปร่งโล่งใจ ยิ่งรู้สึกกดดันตัวเองมากกว่าเก่า
“….นอนตามสบายมันก็ดีอยู่หรอก แต่อย่างน้อยอยากให้ระมัดระวังตัวบ้าง”
“เอ๋?”
“ชั้นเป็นผู้ชายนะ และที่นี่คือห้องชั้นด้วย ถ้าชั้นทำอะไรแปลกๆขึ้นมาเธอจะทำไง”
“ถ…ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นชั้นก็ไม่ปล่อยตัวขนาดนี้หรอก แถมยูมะไม่ทำอะไรแปลกๆอยู่แล้วไม่ใช่เหรอไ
ยุยพูดจบ ยูมะฟังแล้วยิ่งหน้าแห้งหนักกว่าเก่า
ยุยมีสีหน้าสงสัย
“ยูมะเป็นคนบอกเองไม่ใช่เหรอว่าไม่ได้เห็นชั้นในฐานะเพศตรงข้ามนี่นา”
“เอ่อ…เรื่องนั้นมันก็….”
ยูมะอึกอักอยู่พักหนึ่ง ในห้องเกิดความเงียบพักใหญ่ สุดท้ายยูมะกล่าวว่า
“….ชั้นขอโทษนะที่โกหกเธอ”
“เอ๋?”
“ที่ชั้นบอกว่าไม่ได้มองเธอในฐานะเพศตรงข้ามน่ะเป็นเพราะอยากทำลายบรรยากาศจากคำพูดเนเน่เฉยๆเลยโกหกเธอ ….ความจริงแล้ว …..คือว่า….ชั้นก็เป็นผู้ชายทั้งแท่งนะ …พอเห็นเธอนอนในสภาพนั้นแล้ว…รู้สึกลำบากใจน่ะ”
“………”
ยุยฟังจบรีบล้มตัวนอน เอาหน้าซูกหมอนข้างอีกรอบ เธอกอดหมอนราวกับว่าจะใช้หมอนข้างปิดบังรูปร่างตัวเอง สีหน้าเธอเขินอาย
“….ชั้นขอโทษนะที่โกหก”
“ม..ม…ไม่เป็นไร ยูมะเป็นผู้ชาย จะคิดแบบนั้นมันก็ไม่แปลก..แล้วก็…”
ยุยเบี่ยงหน้าออกจากหมอนข้างเล็กน้อยเผยให้เห็นใบหน้าบางส่วนเธอ สายตาเธอมองไปที่ยูมะ
“ถ้ายูมะเป็นคนมองและคิดแบบนั้นจริง..ชั้นก็ไม่รังเกียจนะ”
ยุยพูดจบ กดใบหน้าที่เผยบางส่วนตะกี้ซุกหมอนข้างอีกทีเพราะความเขิน
ยูมะเองก็เขินหน้าแดงกับคำพูดยุย เสหน้าไปมองอีกทางแทน
“เธอ..คิดแบบนั้นจริงๆนะ”
*****
จบ CH17
Comments