คำพูดทั้งสี่ประโยคอยู่ในลำคอยูมะ พร้อมจะพูดออกมาในเสี้ยววินาทีนั้นเอง…

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงคนเคาะประตูห้องยูมะดังขึ้น

ทั้งสองคนสะดุ้งกับเสียงเคาะสุดตัว รีบปล่อยมือผละออกทันที

“ยูคุง ยุยจัง พี่ต้มน้ำร้อนในอ่างอาบน้ำให้แล้วนะ เข้าไปอาบได้เลยจ้า”

“อ…อืม รับทราบครับ”

ยูมะตอบกลับเนเน่ที่เอ่ยนอกห้อง

“…อ่างอาบน้ำพร้อมอาบแล้วเนอะ”

“…อืม”

“เธอจะไปอาบก่อนมั้ย เป็นแขกก็ควรจะได้อาบก่อนนะ”

“อืม ถ้างั้นชัั้นขอไปอาบก่อนละกัน”

“อืม เมื่อก่อนเคยมาอาบน้ำที่นี่น่าจะจำตำแหน่งห้องน้ำได้เนอะ”

“จำได้ ขอไปอาบก่อนนะ”

ยุยตอบจบ ลุกขึ้นยืน เปิดประตูเดินออกไป ยูมะรอเสียงฝีเท้าลับไปจากหู 

 

“เฮ้อออออออออ!”

ยูมะถอนลมหายใจยาวเหยียดเฮือกใหญ่

เสียงถอนใจหายใจของยูมะ จะบอกว่าโชคดีที่เนเน่มาขัดจังหวะได้ทันพอดี หรือจะเป็นเพราะความเสียดาย ก็ไม่รู้แน่ชัด มันปะปนทั้งคู่

รู้สึกปวดในอก กับความรักในตัวยุยตอนนี้จนห้ามไม่ไหว แต่ถ้าสารภาพรักกับยุยออกไปทั้งๆอย่างนี้  ตัวเขาเองจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ อาจจะระเบิดตัวแตกตายเพราะความเสียใจหากโดนปฏิเสธอีกรอบ หรืออาจจะดีใจแทบบ้าหากเธอรับรักก็ได้ 

 

“ไปหาน้ำมากระดกแก้เครียดก่อนดีกว่า”

ยูมะกล่าวกับตัวเอง ก่อนจะเปิดประตูเดินไปห้องรับแขก

 

****

“เฮ้อออออออออ!”

ยุยแช่ตัวลงไปอาบน้ำถึงไหล่ ระบายลมหายใจปลดปล่อยอารมณ์ที่ค้างอยู่ข้างใน แต่หัวใจเธอยังคงเต้นตึกตักด้วยความเขิน

ถูกยูมะลูบหัวนี่มันรู้สึกเยี่ยมสุดๆ  มีความสุขมากจนรู้สึกเหงาเลยที่ไม่ได้ถูกลูบหัวต่อ

(….ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเนอะที่เราลงทุนเปิดฉากรุกมากกว่าเก่า)

ยุยสงบจิตใจคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เธอรักยูมะที่สุด มีความสุขมากที่ได้อยู่ด้วยกัน  ไอ้การรุกมากกว่าสมัยอดีต หากเป็นเมื่อก่อนเธอคงไม่นึกฝันว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้ ต้องเขินจัดจนไม่กล้าทำอะไรแน่ 

แต่ว่า ยูมะก็ตอบสนองกับสิ่งที่ชั้นรุกมากกว่าเก่าในทางที่ดีทั้งนั้น

…แม้ว่าจะน่าอายไปบ้าง แต่สุดท้ายเขาก็เป็นคนพูดออกมาเองว่ามองเห็นเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งแล้ว แค่นี้ก็ใจเต้นตึกตัก คุ้มค่าละ

 

“…แฮะแฮะแฮะ♥”

เธอไม่เคยนึกฝันมาก่อนเลยว่าเมื่อคนที่ตัวเองชอบ มาทำให้ตื่นเต้น ใจสั่น และเพียงแค่นึกถึง ก็หลุดยิ้มอกมามันเป็นเรื่องดีมาก มันดีใจและมีความสุข ถึงไม่มีกระจก ก็บอกได้เลยว่าตอนนี้เธอหุบยิ้มไม่ได้เลย

“ชอบจัง…รักเขาที่สุดเลย…ฮะฮะ♥”

เพียงแค่ลองเอ่ยคำในใจเบาๆ ยุยก็รู้สึกได้ว่า ความรู้สึกดีๆที่เรียกว่ารัก มันวิ่งกระจายอยู่ในตัวเธอ

ชั้นอยากจะใจเต้นตึกตักด้วยความเขินยิ่งกว่านี้ อยากให้เขามองชั้นเป็นผู้หญิงมากกว่านี้

แต่..จะให้เธอรุกเขามากกว่านี้ก็เริ่มจะตึงมือละ

พอคิดว่าวันนี้เธอรุกเขาไปมากขนาดไหน มันก็เขินสุดๆแล้ว

(จะว่าไป ตอนนี้ชั้น…กำลังอาบน้ำอยู่ในบ้านของผู้ชายที่ชอบอยู่นี่นะ..)

แค่คิดเท่านี้ เธอก็รู้สึกเขินขึ้นมาดื้อๆซะแล้ว

….จะว่าไป ตอนที่ยุยมาอาบน้ำที่บ้านยูมะครั้งก่อน กลับไปก็โดนพ่อเทศน์มา

ตอนนั้นก็มีโดนว่า เรื่องไม่ค่อยป้องกันตัวเอง  ต้องคิดให้มากกว่านี้ แล้วก็ผู้ชายที่ทำตัวดีกับเราแท้ที่จริงล้วนมีวัตถุประสงค์แอบแฝง

(ยูมะเป็นเด็กผู้ชาาย…บางทีเขาอาจจะ…คิดกับฉันในแง่นั้นรึเปล่า)

 

ไอ้ที่กำลังนึกอยู่ตอนนี้… ต่อให้ตายยังไงก็ไม่มีทางพูดออกมาจากปากเอง ไม่มีวันนั้นแน่นอน

สมมติว่าชั้นบอกยูมะว่า (สนใจอาบน้ำด้วยกันมั้ย)  ยูมะเค้าจะมีปฏิกริยายังไงบ้างนะ

(……บ้าไปแล้ว นี่ชั้นคิดอะไรอยู่เนี่ย)

ยุยหน้าแดงแป้ด ย่อตัวลงเอาหน้าจุ่มในน้ำร้อนครึ่งปากครึ่งจมูกระบายความเขิน

 

ไอ้ที่คิดไว้ว่าไม่อยากจะรุก เอาจริงๆไอ้ที่คิดตะกี้มันโคตรจะรุกสุดๆเลยนะนั่น 

 

ระหว่างที่คิดอยู่ ทันใดนั้นเอง

“ยุย”

“กรี๊ด”

ยูมะส่งเสียงเรียกเธอจากหน้าประตูโซนเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนยุยสะดุ้งเฮือกเพราะไม่นึกว่าจะได้ยินเสียงยูมะตอนนี้

“ยู…ยูมะ?มะ..มะ.มีอะไรรึเปล่า”

“เปล่า เธอลืมหยิบเสื้อที่ใช้เปลี่ยนตอนนอนมาด้วย”

“เอ๊ะ? อ้อ….”

“ชั้นเลยหยิบกระเป๋ามาวางไว้ตรงนี้นะ แล้วก็ชั้นไม่ได้ดูอะไรข้างในกระเป๋าด้วยนา บอกไว้ก่อน”

“อ..อืม..ขอบคุณนะ”

ยุยได้ยินเสียงฝีเท้ายูมะเดินหายลับไป ตอนนี้เธอหน้าแดงหนักมาก จนต้องระบายด้วยการหายใจออกในอ่างอาบน้ำปล่อยฟองลออกจากจมูก

สาเหตุที่อาจเพราะเธอคิดว่า รู้ทั้งรู้ว่าเหตุการณ์แบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นได้หรอก แต่ถ้าสมมติตะกี้ยูมะเข้ามาให้ห้องน้ำด้วยกัน มันจะเกิดอะไรขึ้น

ด้วยเหตุนี้ วันนี้ยุยเลือกอาบน้ำนานกว่าปกติเพื่อระงับความเขินในใจ

***

ยุยขึ้นจากอ่างอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย เดินกลับมาในห้อง ยูมะเลยถาม

“ยุย ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย”

“ส..สบายดี”

“แช่น้ำนานเกินไปเดี๋ยวมีผลเสียต่อร่างกายนะ”

“ขอโทษ..คือว่า..คิดอะไรเพลินไปหน่อย”

“ดูแลตัวเองด้วยสิ ถ้าเผลอวูบในห้องน้ำมันขำไม่ออกนะ”

“อืม…”

เอาเหอะ เตือนแค่นี้ก็พอละมั้ง ว่าไปชุดนอนยุยก็น่ารักดีแฮะ

เสื้อที่ยุยสวมเป็นชุดนอนติดกระดุมสองเม็ด ลายน่ารักเรียบง่าย แต่ก็ขับความเป็นผู้หญิงออกมาได้ดี ถ้านอนบนเตียงแล้วจ้องเรื่อยๆก็พาให้เกิดอารมณ์18+ได้ไม่ยากเหมือนกัน

สัส แค่นี้ก็ฟุ้งซ่านละ พอๆ

“ชั้นขอไปอาบน้ำก่อนนะ เธอก็พักผ่อนตามอัธยาศัยเลย”

“อืม..เอ่อ ยูมะ ชั้นคอแห้งนิดหน่อย มีเครื่องดื่มอะไรบ้างมั้ย”

“อ้อ ในตู้เย็นมีน้ำผลไม้ ก็หยิบมากินได้เลย”

“อืม ขอบคุณนะ”

ยูมะเดินออกไปจากห้องไปอาบน้ำ พอเปิดประตูห้องน้ำ ก็ได้กลิ่นหอมหวานผิดไปจากเดิม สูดแล้วชวนใจเต้นตึกตัก 

จริงๆมันก็แค่กลิ่นอ่างอาบน้ำกับไอน้ำผสมกัน แต่ว่าสิ่งที่ยูมะคิดในตอนนี้คือ สาวที่ตัวเองรักเพิ่งจะอาบน้ำในห้องนี้  เพียงแค่คิดแว่บเดียว ความพลุ่งพล่านในร่างกายก็พุ่งปรี้ด  สุดท้าย กว่าที่่ยูมะจะสงบจิตใจลงไปอาบน้ำในอ่าง เลยใช้เวลาอาบน้ำนานกว่าปกติเหมือนยุย

***

หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ ผลัดผ้าเรียบร้อย ยูมะเดินมาที่ห้องรับแขก ปรากฏว่า เขาเห็นยุยกำลังนั่งกับพื้น แทนที่จะนั่งโซฟา

“ยุย เป็นอะไรนิ”

“หืออออ แหะแหะ? “

ยุยส่งเสียงประหลาดยานคาง หันมามองยูมะ ดูแววตาเธอตอนนี้ปรือๆ ทั้งที่นั่งกับพื้นแต่เหมือนพร้อมจะโยกตัวลงไปนอนได้ทุกเมื่อ

“เป็นอะไรเหรอ”

“เอ้า มาย้อนถามซะงั้น เธอเป็นอะไร ? หือ? นี่มันกลิ่นเหล้านี่หว่า”

ยูมะได้กลิ่นปุ๊บ สายตามองไปที่โต๊ะ พบว่า บนโต๊ะมีน้ำกระป๋องวางอยู่ แต่มันไม่ใช่น้ำผลไม้ มันคือเหล้าแอลกฮอลล์สูงที่เนเน่ชอบดื่มในวันหยุด  แต่หน้าตากระป๋องมันทำเนียนมากจนยุยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นน้ำผลไม้เลยกระดกเข้าไปแหงๆ

“ยุ…ยุย…ไหวรึเปล่าเนี่ย”

“แฮะแฮะแฮะ หวายยสิ”

ยุยหัวเราะพลางตอบยานคาง แสดงว่ากรึ่มได้ที่แล้ว … งานหยาบละไง ยูมะเลยตะโกน

“เนเน่ มานี่แปบนึงได้มั้ยครับ”

“หือ มีอะไรเหรอ”

“ยุยดื่มเหล้าเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นน้ำผลไม้น่ะ”

“หา ตายแล้ว”

เนเน่รีบเปิดประตูห้องตัวเอง เดินมาตรวจสอบยุยและเหล้าที่ดื่ม

“โทษทีนะ พี่น่าจะเตือนว่ากระป๋องมันเหมือนน้ำผลไม้อย่าหยิบผิด แต่จะว่าไป เหล้าที่ดื่มนี่ มันไม่ถึงครึ่งกระป๋องเลยนะ ยุยจังเธอคออ่อนมากๆเลย”

“เอาไงต่อดีครับ”

“ให้เธอกินน้ำเปล่าก่อนละกัน”

“รับทราบ”

ยูมะรีบไปรินน้ำเปล่าใส่แก้วส่งให้ยุย แต่ยุยไม่ยอมรับแก้ว

“…ป้อนหน่อยสิ”

“ห๊ะ?เอางั้นเลยเรอะ”

ยุยส่งเสียงอ้อนหวานๆด้วยท่าทางน่ารัก 

ยูมะประคองแก้วแถวปากยุย ริมฝีปากสีชมพูอ่อนของเธอสัมผัสกับแก้วน้ำ ก่อนจะค่อยๆดื่มทีละนิด

 

…แค่ป้อนน้ำแท้ๆ ทำไมกุใจเต้นตึกตักด้วยฟะ

“แฮะแฮะแฮะ… น้ำเปล่า…อร่อยจัง”

ยุยกล่าวจบ ตัวเริ่มเอียงไปเอียงมา  สภาพพร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อ

  “ยุย  ง่วงรึเปล่า”

“อืม..”

“งั้นไปนอนที่เตียงเลยนะ เดินไหวมั้ย”

“กอดหน่อย..”

“ห๊ะ?”

ยุยเงยหน้ามองยูมะ กางแขนสองข้างออก

“ยูมะ…กอดหน่อยสิ”

“เอ่อ ใจเย็นนะ จะให้กอดตอนนี้เลยเหรอ เฮ้ย…เดี๋ยวก่อน…!?”

“แหะแหะแหะ♥ กอดแน่นๆ♥”

จู่ๆยุยเอามือคล้องคอยูมะ เป็นฝ่ายกอดเขาก่อนซะงั้น แถมแก้มเธอกับแก้มยูมะชนกัน เป็นกอดที่อ้อนคนชวนใจละลายเต็มรูปแบบ  ยูมะสัมผัสได้ถึงความนุ่มแก้มยุยผ่านแก้มตัวเอง รู้สึกดีมาก

ถ้าเป็นยุยในสภาพปกติ ไม่มีทางที่เธอจะกล้าทำไอะไรแบบนี้แน่ แต่ดูเหมือนว่าความเมาทำให้เธออ้อนเขาขีดสุด รุกแบบไม่มีลิมิต

“เฮ้ เนเน่ ช่วยหน่อยสิครับ”

  “ยุยจัง มากอดพี่ดีกว่ามั้ย มาๆๆ”

“ไม่อาวว กอดยูมะดีกว่า”

 

ยุยพูดจบ ออกแรงกอดยูมะแน่นกว่าเก่า  

ด้วยความที่ยุยเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ยูมะจึงได้กลิ่นหอมจากร่างกายเธอ แถมเธอใส่ชุดนอน และดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ใส่ชุดชั้นในด้วย นอกจากความนุ่มที่แก้มแล้ว ยูมะสัมผัสถึงความนุ่มบางอย่างแถวหน้าอก…

โอ้ยย ฟุ้งซ่านจนไม่ไหวแล้วโว้ย ช่างแม่มละกัน ไหนๆก็มาถึงจุดนี้ละ

“งั้นเดี๋ยวชั้นอุ้มไปส่งที่เตียงเลยนะ”

“อืม♥”

“งั้นพายุยไปนอนที่ห้องพี่เลยนะ”

“อืม… หรือว่าให้ไปนอนที่ห้องผมแทนดีมั้ย”

“ห้ามเลย ทำแบบนั้นโมโหจริงด้วย”

ยูมะค่อยๆประคองยุยในสภาพที่กอดเขามาที่ห้องเนเน่ พาเธอมานั่งบนเตียง แต่ว่ายุยยังคงไม่ปล่อยมือที่กอดคอยูมะ

“ถึงที่หมายละครับ นอนได้แล้วนะครับ”

“ไม่นอน…”

ยุยพูดจบ กอดคอเขาแน่นกว่าเก่าอีก มันก็เป็นการอ้อนที่ดูน่ารักดีอะนะ แต่เขาในฐานะที่เป็นผู้ชาย ถ้ายุยยังคงอ้อนเขาแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ เกรงว่าต่อจากนี้จะเกิดเหตุการณ์เลวร้ายที่สุดแทนก็ได้

เนเน่ที่เฝ้าดูทั้งสองคนจากวงนอก ส่งเสียงหัวเราะคิกคักกล่าว

“เดี๋ยวพี่ไปซื้อเครื่องดื่มเกลือแร่ให้ ฝากดูแลยุยจังด้วยนะ”

“อ..อืม”

“…ห้ามทำอะไรแปลกๆด้วยนะ”

“รีบไปซื้อได้แล้ว(โว้ย)”

 

เนเน่ออกจากห้องไป 

ยูมะหันมามองยุย  เธอยังไม่มีทีท่าจะปล่อยมือง่ายๆ ส่งเสียงหัวเราะแหะแหะกอดยูมะแน่น

(น่ารักเป็นบ้า…)

เห็นเธอในสภาพนี้แล้วความน่ารักพุ่งปรี้ด ความรู้สึกรักเธอยิ่งมากกว่าเก่า ถึงจะดูเหมือนว่าเอาเปรียบที่ฉวยโอกาสตอนเธอเมา ไม่ดันเธอออกไปแบบจริงจัง แต่ว่าการที่ยุยกอดเขาแบบนี้มันเป็นช่วงเวลาที่เขารู้สึกมีความสุขดี 

“…เน่…ยูมะ…”

“หือ?..มีอะไรเหรอ”

“…..ชอบเธอนะ”

วินาทีนั้นหัวใจผมแทบจะหยุดเต้นเพราะคำพูดเธอ

 

****

จบ CH18-3

เรื่องนี้ใกล้จบแล้วนะครับ อีกสองตอนก็แปลหมดแล้ว ยังคิดไม่ออกเลยว่าเหลือเรื่องอะไรที่แปลต่อดี ตอนนี้เล็งไว้สองเรื่องคือ ภรรยาผมในเกมคือเน็ตไอดอล กับ รีโมทจุเงียว   นึกไม่ออกเลย

 

แต่เรื่องนั้นช่างมันก่อน มาดูบทหวานๆเสพกันให้เต็มที่ก่อนจะจบในอีกไม่นานละ 55 คิดว่ายูมะจะเป็นไงต้องลุ้นกันยาวๆ

 

ถ้ารอตอนใหม่ได้ก็อ่านที่นี่พรุ่งนี้ แต่ถ้าทนไม่ไหว จัดไปได้ที่เพจ คลิกตรงนี้เลยจ้า  kurakon