LN Zuttomo This Is the Memory Until the Girl Who Said “Please Be My Friend Forever,” Is No Longer My Friend 22.3
ยูมะเดินมาหาที่เตียง กล่าว
“ขอถามอีกรอบละกันว่ามีอะไรที่อยากได้มั้ย ต้นเหตุเธอป่วยเกิดจากชั้นเองฉะนั้นจะขออะไรที่เอาแต่ใจ ผมพร้อมทำให้ไม่มีปัญหาครับ”
“บอกแล้วว่าไม่ต้องคิดมากแท่้ๆ..”
“เวลาที่อ่อนแอให้พึ่งพาคนอื่น ก่อนหน้านั้นเป็นเธอเองที่พูดคำนี้กับผมเองนะ”
“..ชั้นคิดว่าตัวชั้นเอาแต่พึ่งพายูมะมานานเกินแล้วน่ะสิ”
“เออน่า ช่างมันเถอะ สรุปมีอะไรที่อยากขอร้องมั้ยครับ”
“อืม ถ้างั้น แปะแผ่นลดไข้ให้ชั้นหน่อยละกัน”
“อ้อ นี่น่ะเหรอ”
ยูมะเดินไปหยิบแผ่นลดไข้ที่วางหัวเตียง ลอกฟิล์มออก ใช้มือหนึ่งเสยผมตรงหน้าผากยุยก่อนจะบรรจงแปะแผ่นลดไข้
“ขอบคุณนะ”
“มีอย่างอื่นอีกมั้ย”
“จริงๆเป็นเพื่อนคุยแค่นี้ชั้นก็ดีใจมากแล้วแต่ว่า..อืมมม”
“ว่าไง อยากขออะไรก็ว่ามาไม่ต้องเกรงใจครับ”
“”…บอกเองตะกี้ใช่มั้ยว่าเป็นคำขอเอาแต่ใจก็จะทำตามให้”
“อืม”
“ถ้างั้น..ขอซุกมือ..ชั้นจะดีใจมากๆ”
สงสัยเพราะพิษไข้มั้ง ทำให้เธอกล้าขอแบบนี้ มันก็แอบเขินหน่อยๆแหละ
ยุยค่อยๆถอนมือออกจากผ้าห่ม ยูมะรู้งานยื่นฝ่ามือไปสัมผัสกับมือเธอ
ฝ่ามือเล็กๆของเธอวันนี้อุณหภูมิสูงกว่าปกติ ยุยเอาฝ่ามือไปซบ
“ฮะฮะ มือยูมะเย็น รู้สึกดีจัง”
“มีอย่างอื่นที่อยากให้ทำอีกมั้ย”
“…อยากให้ลูบหัวหน่อย”
“ครับครับ”
ในขณะที่มือหนึ่งโดนยุยคว้าไปซบ ยูมะใช้อีกมือหนึ่งลูบหัวยุย บางทีคงเป็นเพราะพิษไข้ล่ะมั้งทำให้วันนนี้ยุยดูจะเป็นเด็กขี้อ้อนมากกว่าปกติ
“เน่…ยูมะ”
“หือ มีอะไรเหรอครับ”
“ทำไมยูมะถึงอ่อนโยนกับชั้นเหรอ”
“เพราะว่าเธอคือเพื่อนคนสำคัญ เหมือนเป็นน้องสาวของผมน่ะสิ”
ยูมะกล่าวจบ สีหน้ายุยแข็งไป
“…แค่นี่้เหรอ”
“เอ๊ะ?”
ตกใจหมด
เอาจริงๆ คำตอบในใจยูมะมันไม่ใช่เพื่อนหรือน้องสาวหรอก หัวใจที่เต้นตูมตามเพราะถูกถามกระทันหัน ทำเอาเขาอยากจะเปลี่ยนคำตอบ
“ที่จริงคือ..”
ตอนนี้หัวใจยูมะเต้นแรง สีหน้าเริ่มร้อน ทางยุยเองก็มีสีหน้าแดงไม่แพ้กัน
แต่ว่าสุดท้ายยูมะก็ไม่ได้ตอบออกไป มีเพียงความเงียบ ทว่าบางทีความรู้สึกของเขาแม้จะไม่ได้พูด แต่เธออาจจะรู้ได้ผ่านทางมือของผมและนิ้วที่ลูบอย่างอ่อนโยนแล้วก็ได้
“ยูมะ…มีอีกเรื่องชวนเอาแต่ใจที่อยากจะขอร้องได้มั้ย”
“เอ๊ะ? อ้่อ ได้อยู่แล้ว”
“…นอนด้วยกันได้มั้ย”
“…ง่า เธอนี่น้า บอกแล้วนะว่าให้มีความระมัดระวังมากกว่านี้หน่อย”
“ไม่ได้เหรอ”
“…แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวพอนะ”
ยูมะกล่าวจบ ขึ้นเตียง โดยมียุยที่กระเถิบไปจนเกิดที่ว่างพอให้นอนด้วยกันได้
ทันทีที่ยูมะนอนบนเตียง ยุยซบหน้าเข้ากับอกยูมะ ก่อนจะกอด
(โอ้ยย จะดีรึเปล่าวะเนี่ยที่ทำตามคำขอเธอ..”
ร่างกายของยุยช่างตัวเล็กน่ากอด นุ่มนิ่มไปหมดแถมยังอุ่นดีด้วย ความรู้สึกว่ายุยกำลังซบอกเขาอยู่เล่นเอาใจเต้น
ยูมะลูบหัวยุยอย่างอ่อนโยน ทางยุยก็ตอบสนองด้วยการซูกเข้ากับอกเขาแน่นกว่าเก่า มันเป็นความรู้สึกที่บอกได้ว่า สุขใจจนล้นเลย
ก่อนหน้านี้ที่เคยมาค้างบ้านยุยก็ได้นอนกอดเธอแบบนี้เหมือนกัน แต่ว่าสาเหตุมันเกิดจากเธอกลัวฟ้าผ่า
แต่ว่าตอนนี้สาเหตุมันคนละอย่างกัน เล่นเอารู้สึกเหมือนจะละลายเพราะความสุขเลย
แน่นนอว่าในฐานะที่ยูมะเป็นผู้ชาย ก้มีความรู้สึก18+บ้างแหละ แต่ความรู้สึกที่มีมากกว่านัี้นคือความสุขจนใจเต้นตึกตัก เป็นความอุ่นใจและสบายใจที่ได้กอดเธอจนเกิดความคิดว่าไม่อยากห่างออกจากเธออีกเลย
“กอดแบบนี้โอเคแล้วใช่มั้ย”
“อืม”
“วันนี้ดูเป็นเด็กขี้อ้อนมากกว่าปกตินะครับ”
“ยูมะเป็นคนบอกเองว่าขออะไรก็ได้นี่นา”
“ม่า เฉพาะวันนี้นะ”
“อืม”
กล่าวจบ ยุยซบหน้าเข้ากับอกยูมะแนบกว่าเก่า
ยุยจะรู้สึกมีความสุขแบบเดียวกับที่ผมกำลังรู้สึกในตอนนี้ว่า กอดเธอแล้วสุขเหลือเกินรึเปล่านะ
ความรู้สึกยูมะในตอนนี้คือความรัก รักเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก ยูมะออกแรงกอดเธอแน่นกว่าเก่า
“อ๊ะ..”
“โอ๊ะ โทษที เจ็บเหรอ”
ยูมะคลายแรงอ้อมกอด ทว่ายุยกลับดึงแขนเสื้อเขา เงยหน้าขึ้นมองจากอ้อมอกยูมะ
“เปล่า ..กอดแน่นกว่านี้อีกสิ”
“……เอ๋”
เจอคำขอนี้เข้าไปเล่นเอายูมะหลุดอุทานออกมา กระนั้นเขาก็ออกแรงกอดยุยแน่นกว่าเก่าตามคำขอเธอ
เวลาค่อยๆผ่านไป จนสักพัก ยูมะได้ยินเสียงลมหายใจนิ่งเป็นจังหวะหลับสนิทของยุย
(ว่าแล้วเชียว ยังไงผมก็ชอบเธอจริงๆ)
ได้กอดเธอแบบนี้แล้ว มันรู้สึกว่าตัวเองเป็นที่พึ่งพาได้ ทำให้ยูมะดีใจมาก
แต่ว่ามันก็แอบชวนอึดอัดกับสถานการณ์ตอนนี้นิดนึงเพราะว่า ยุยกอดผมแน่นราวกับเป็นหมอนข้าง ขาของเธอก่ายทับขาของผม
ความตั้งใจของยูมะตอนแรกคือพอยุยหลับแล้ว เขาถึงจะกลับบ้าน แต่ว่าถ้ายุยกอดเขาแน่นแบบนี้ เกิดขยับตัวไม่ดี ยุยอาจจะตื่นก็ได้ ซึ่งยูมะไม่อยากจะไปขัดความสุขที่เธอหลับสนิทในตอนนี้
(ได้กลิ่นยุยด้วยแฮะ)
ยูมะได้กลิ่นดอกไม้จากตัวยุย เล่นเอาใจเต้นตึกตัก ร่างกายของยุยทั้งนุ่มและละมุม แค่ได้กอดร่างเล็กๆนี้เรื่อยๆก็รู้สึกว่าความเครียดและเมื่อยล้าในตัวบรรเทาหายไป
ยูมะคิดไปพลาง รู้สึกผ่อนคลาย..แล้วเขาก็เผลอหลับไป
*****
แชะ
เสียงอะไรหว่า เหมือนเสียงกล้องถ่ายรูปมือถือเลย…
ยูมะสะลึมสะลือตื่นเพราะเสียงนี้
“อืมม…หือ?”
“อ๊ะ ยูมะคุง ตื่นแล้วเหรอ? ขอโทษนะ พอดีว่าทั้งสองคนหน้าตอนนอนหลับน่ารักมากเลยเลยเผลอไปน่ะ”
“….ห๊ะ?์”
ภาพที่ยูมะเห็นในตอนนี้คือแม่ของยุยกำลังยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปยูมะกับยุยตอนกำลังนอน
ยูมะสตันพักนึงก่อนจะเริ่มเข้าใจสถานการณ์
เชี่ยละไง กุนอนกอดยุยแล้วเผลอหลับไป จากนั้นแม่ยุยก็เข้ามาเห็นภาพที่เกิดขึ้นแล้วเธอก็ถ่ายรูปสินะ
จบ 22-3
-
1
Chapter 1.1: บทนำ+ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
2
Chapter 1.1: บทนำ+ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
3
Chapter 1.2: ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
4
Chapter 1.2: ยูมะ กับ ชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
5
Chapter 1.3: ยูมะกับชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
6
Chapter 1.3: ยูมะกับชวาร์ส เมษายน 2, 2022 -
7
Chapter 2.1: ยูมะกับยุย เมษายน 3, 2022 -
8
Chapter 2.1: ยูมะกับยุย เมษายน 3, 2022 -
9
Chapter 2.2: ยูมะกับยุย เมษายน 4, 2022 -
10
Chapter 2.2: ยูมะกับยุย เมษายน 4, 2022 -
11
Chapter 3.1: ก้าวแรกของยุย เมษายน 4, 2022 -
12
Chapter 3.1: ก้าวแรกของยุย เมษายน 4, 2022 -
13
Chapter 3.2: ก้าวแรกของยุย เมษายน 5, 2022 -
14
Chapter 3.2: ก้าวแรกของยุย เมษายน 5, 2022 -
15
Chapter 3.3: ตอนเสริม เมฆฝนที่ตั้งเค้า เมษายน 6, 2022 -
16
Chapter 3.3: ตอนเสริม เมฆฝนที่ตั้งเค้า เมษายน 6, 2022 -
17
Chapter 4.1: สายฝน เมษายน 7, 2022 -
18
Chapter 4.1: สายฝน เมษายน 7, 2022 -
19
Chapter 4.2: สายฝน เมษายน 8, 2022 -
20
Chapter 4.2: สายฝน เมษายน 8, 2022 -
21
Chapter 4.3: สายฝน เมษายน 9, 2022 -
22
Chapter 4.3: สายฝน เมษายน 9, 2022 -
23
Chapter 5.1: นักรบสาว เมษายน 10, 2022 -
24
Chapter 5.1: นักรบสาว เมษายน 10, 2022 -
25
Chapter 5.2: นักรบสาว เมษายน 11, 2022 -
26
Chapter 5.2: นักรบสาว เมษายน 11, 2022 -
27
Chapter 5.3: นักรบสาว เมษายน 12, 2022 -
28
Chapter 5.3: นักรบสาว เมษายน 12, 2022 -
29
Chapter 5.4: นักรบสาว เมษายน 16, 2022 -
30
Chapter 5.4: นักรบสาว เมษายน 16, 2022 -
31
Chapter 6.1: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
32
Chapter 6.1: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
33
Chapter 6.2: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
34
Chapter 6.2: การเปลี่ยนแปลง เมษายน 16, 2022 -
35
Chapter 6.3: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 16, 2022 -
36
Chapter 6.3: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 16, 2022 -
37
Chapter 6.4: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 17, 2022 -
38
Chapter 6.4: ตอนเสริม ถ้าถึงตอนนั้น คำตอบคือ? เมษายน 17, 2022 -
39
Chapter 7.1: ความรัก เมษายน 17, 2022 -
40
Chapter 7.1: ความรัก เมษายน 17, 2022 -
41
Chapter 7.2: ความรัก เมษายน 18, 2022 -
42
Chapter 7.2: ความรัก เมษายน 18, 2022 -
43
Chapter 7.3: ความรัก เมษายน 19, 2022 -
44
Chapter 7.3: ความรัก เมษายน 19, 2022 -
45
Chapter 8.1: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 20, 2022 -
46
Chapter 8.1: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 20, 2022 -
47
Chapter 8.3: ตอนเสริม ความรู้สึกเล็กๆที่เริ่มก่อตัว เมษายน 21, 2022 -
48
Chapter 8.3: ตอนเสริม ความรู้สึกเล็กๆที่เริ่มก่อตัว เมษายน 21, 2022 -
49
Chapter 8.2: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 21, 2022 -
50
Chapter 8.2: ความหื่นจากจิตใต้สำนึก เมษายน 21, 2022 -
51
Chapter 9.1: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 22, 2022 -
52
Chapter 9.1: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 22, 2022 -
53
Chapter 9.2: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 23, 2022 -
54
Chapter 9.2: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 23, 2022 -
55
Chapter 9.3: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 24, 2022 -
56
Chapter 9.3: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 24, 2022 -
57
Chapter 9.4: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 25, 2022 -
58
Chapter 9.4: ค้างคืนและฟ้าผ่า เมษายน 25, 2022 -
59
Chapter 9.5: ตอนเสริม เมษายน 25, 2022 -
60
Chapter 9.5: ตอนเสริม เมษายน 25, 2022 -
61
Chapter 9.6: epilouge (จบเล่ม1) เมษายน 26, 2022 -
62
Chapter 9.6: epilouge (จบเล่ม1) เมษายน 26, 2022 -
63
Chapter 10.1: เกริ่นนำ prolouge (ขึ้นเล่ม2) เมษายน 27, 2022 -
64
Chapter 10.1: เกริ่นนำ prolouge (ขึ้นเล่ม2) เมษายน 27, 2022 -
65
Chapter 11.1: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 28, 2022 -
66
Chapter 11.1: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 28, 2022 -
67
Chapter 11.2: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 29, 2022 -
68
Chapter 11.2: ไปโรงเรียนครั้งแรก เมษายน 29, 2022 -
69
Chapter 12.1: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 29, 2022 -
70
Chapter 12.1: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 29, 2022 -
71
Chapter 12.2: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 30, 2022 -
72
Chapter 12.2: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก เมษายน 30, 2022 -
73
Chapter 12.3: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก พฤษภาคม 2, 2022 -
74
Chapter 12.3: ความคาดหวังที่ชวนใจเต้นตึกตัก พฤษภาคม 2, 2022 -
75
Chapter 13.1: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 2, 2022 -
76
Chapter 13.1: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 2, 2022 -
77
Chapter 13.2: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 3, 2022 -
78
Chapter 13.2: ยุยกับเพื่อนใหม่ พฤษภาคม 3, 2022 -
79
Chapter 13.3 พฤษภาคม 4, 2022 -
80
Chapter 13.3 พฤษภาคม 4, 2022 -
81
Chapter 14.1 พฤษภาคม 4, 2022 -
82
Chapter 14.1 พฤษภาคม 4, 2022 -
83
Chapter 14.2 พฤษภาคม 6, 2022 -
84
Chapter 14.2 พฤษภาคม 6, 2022 -
85
Chapter 14.3 พฤษภาคม 6, 2022 -
86
Chapter 14.3 พฤษภาคม 6, 2022 -
87
Chapter 14.4 พฤษภาคม 7, 2022 -
88
Chapter 14.4 พฤษภาคม 7, 2022 -
89
Chapter 14.5 พฤษภาคม 7, 2022 -
90
Chapter 14.5 พฤษภาคม 7, 2022 -
91
Chapter 15.1 พฤษภาคม 8, 2022 -
92
Chapter 15.1 พฤษภาคม 8, 2022 -
93
Chapter 15.2 พฤษภาคม 9, 2022 -
94
Chapter 15.2 พฤษภาคม 9, 2022 -
95
Chapter 16.1 พฤษภาคม 9, 2022 -
96
Chapter 16.1 พฤษภาคม 9, 2022 -
97
Chapter 16.2 พฤษภาคม 10, 2022 -
98
Chapter 16.2 พฤษภาคม 10, 2022 -
99
Chapter 16.3 พฤษภาคม 11, 2022 -
100
Chapter 16.3 พฤษภาคม 11, 2022 -
101
Chapter 17.1 พฤษภาคม 12, 2022 -
102
Chapter 17.1 พฤษภาคม 12, 2022 -
103
Chapter 17.2 พฤษภาคม 13, 2022 -
104
Chapter 17.2 พฤษภาคม 13, 2022 -
105
Chapter 17.3 พฤษภาคม 14, 2022 -
106
Chapter 17.3 พฤษภาคม 14, 2022 -
107
Chapter 18.1 พฤษภาคม 14, 2022 -
108
Chapter 18.1 พฤษภาคม 14, 2022 -
109
Chapter 18.2 พฤษภาคม 15, 2022 -
110
Chapter 18.2 พฤษภาคม 15, 2022 -
111
Chapter 18.3 พฤษภาคม 17, 2022 -
112
Chapter 18.3 พฤษภาคม 17, 2022 -
113
Chapter 18.4 พฤษภาคม 17, 2022 -
114
Chapter 18.4 พฤษภาคม 17, 2022 -
115
Chapter 18.5 พฤษภาคม 17, 2022 -
116
Chapter 18.5 พฤษภาคม 17, 2022 -
117
Chapter 19.1 พฤษภาคม 18, 2022 -
118
Chapter 19.1 พฤษภาคม 18, 2022 -
119
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
120
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
121
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
122
Chapter 20.1 ธันวาคม 26, 2022 -
123
Chapter 21.1 มีนาคม 17, 2023 -
124
Chapter 21.1 มีนาคม 17, 2023 -
125
Chapter 21.2 มีนาคม 17, 2023 -
126
Chapter 21.2 มีนาคม 17, 2023 -
127
Chapter 21.3 มีนาคม 17, 2023 -
128
Chapter 21.3 มีนาคม 17, 2023 -
129
Chapter 22.3 มีนาคม 17, 2023 -
130
Chapter 22.3 มีนาคม 17, 2023 -
131
Chapter 22.1 มีนาคม 17, 2023 -
132
Chapter 22.1 มีนาคม 17, 2023 -
133
Chapter 22.2 มีนาคม 17, 2023 -
134
Chapter 22.2 มีนาคม 17, 2023 -
135
Chapter 22.4 มีนาคม 17, 2023 -
136
Chapter 22.4 มีนาคม 17, 2023 -
137
Chapter 22.5 มีนาคม 17, 2023 -
138
Chapter 22.5 มีนาคม 17, 2023 -
139
Chapter 22.6 มีนาคม 19, 2023 -
140
Chapter 22.6 มีนาคม 19, 2023 -
141
Chapter 23.2 มีนาคม 21, 2023 -
142
Chapter 23.2 มีนาคม 21, 2023 -
143
Chapter 23.1 มีนาคม 21, 2023 -
144
Chapter 23.1 มีนาคม 21, 2023
Comments
LN Zuttomo This Is the Memory Until the Girl Who Said “Please Be My Friend Forever,” Is No Longer My Friend 22.3
ยูมะเดินมาหาที่เตียง กล่าว
“ขอถามอีกรอบละกันว่ามีอะไรที่อยากได้มั้ย ต้นเหตุเธอป่วยเกิดจากชั้นเองฉะนั้นจะขออะไรที่เอาแต่ใจ ผมพร้อมทำให้ไม่มีปัญหาครับ”
“บอกแล้วว่าไม่ต้องคิดมากแท่้ๆ..”
“เวลาที่อ่อนแอให้พึ่งพาคนอื่น ก่อนหน้านั้นเป็นเธอเองที่พูดคำนี้กับผมเองนะ”
“..ชั้นคิดว่าตัวชั้นเอาแต่พึ่งพายูมะมานานเกินแล้วน่ะสิ”
“เออน่า ช่างมันเถอะ สรุปมีอะไรที่อยากขอร้องมั้ยครับ”
“อืม ถ้างั้น แปะแผ่นลดไข้ให้ชั้นหน่อยละกัน”
“อ้อ นี่น่ะเหรอ”
ยูมะเดินไปหยิบแผ่นลดไข้ที่วางหัวเตียง ลอกฟิล์มออก ใช้มือหนึ่งเสยผมตรงหน้าผากยุยก่อนจะบรรจงแปะแผ่นลดไข้
“ขอบคุณนะ”
“มีอย่างอื่นอีกมั้ย”
“จริงๆเป็นเพื่อนคุยแค่นี้ชั้นก็ดีใจมากแล้วแต่ว่า..อืมมม”
“ว่าไง อยากขออะไรก็ว่ามาไม่ต้องเกรงใจครับ”
“”…บอกเองตะกี้ใช่มั้ยว่าเป็นคำขอเอาแต่ใจก็จะทำตามให้”
“อืม”
“ถ้างั้น..ขอซุกมือ..ชั้นจะดีใจมากๆ”
สงสัยเพราะพิษไข้มั้ง ทำให้เธอกล้าขอแบบนี้ มันก็แอบเขินหน่อยๆแหละ
ยุยค่อยๆถอนมือออกจากผ้าห่ม ยูมะรู้งานยื่นฝ่ามือไปสัมผัสกับมือเธอ
ฝ่ามือเล็กๆของเธอวันนี้อุณหภูมิสูงกว่าปกติ ยุยเอาฝ่ามือไปซบ
“ฮะฮะ มือยูมะเย็น รู้สึกดีจัง”
“มีอย่างอื่นที่อยากให้ทำอีกมั้ย”
“…อยากให้ลูบหัวหน่อย”
“ครับครับ”
ในขณะที่มือหนึ่งโดนยุยคว้าไปซบ ยูมะใช้อีกมือหนึ่งลูบหัวยุย บางทีคงเป็นเพราะพิษไข้ล่ะมั้งทำให้วันนนี้ยุยดูจะเป็นเด็กขี้อ้อนมากกว่าปกติ
“เน่…ยูมะ”
“หือ มีอะไรเหรอครับ”
“ทำไมยูมะถึงอ่อนโยนกับชั้นเหรอ”
“เพราะว่าเธอคือเพื่อนคนสำคัญ เหมือนเป็นน้องสาวของผมน่ะสิ”
ยูมะกล่าวจบ สีหน้ายุยแข็งไป
“…แค่นี่้เหรอ”
“เอ๊ะ?”
ตกใจหมด
เอาจริงๆ คำตอบในใจยูมะมันไม่ใช่เพื่อนหรือน้องสาวหรอก หัวใจที่เต้นตูมตามเพราะถูกถามกระทันหัน ทำเอาเขาอยากจะเปลี่ยนคำตอบ
“ที่จริงคือ..”
ตอนนี้หัวใจยูมะเต้นแรง สีหน้าเริ่มร้อน ทางยุยเองก็มีสีหน้าแดงไม่แพ้กัน
แต่ว่าสุดท้ายยูมะก็ไม่ได้ตอบออกไป มีเพียงความเงียบ ทว่าบางทีความรู้สึกของเขาแม้จะไม่ได้พูด แต่เธออาจจะรู้ได้ผ่านทางมือของผมและนิ้วที่ลูบอย่างอ่อนโยนแล้วก็ได้
“ยูมะ…มีอีกเรื่องชวนเอาแต่ใจที่อยากจะขอร้องได้มั้ย”
“เอ๊ะ? อ้่อ ได้อยู่แล้ว”
“…นอนด้วยกันได้มั้ย”
“…ง่า เธอนี่น้า บอกแล้วนะว่าให้มีความระมัดระวังมากกว่านี้หน่อย”
“ไม่ได้เหรอ”
“…แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวพอนะ”
ยูมะกล่าวจบ ขึ้นเตียง โดยมียุยที่กระเถิบไปจนเกิดที่ว่างพอให้นอนด้วยกันได้
ทันทีที่ยูมะนอนบนเตียง ยุยซบหน้าเข้ากับอกยูมะ ก่อนจะกอด
(โอ้ยย จะดีรึเปล่าวะเนี่ยที่ทำตามคำขอเธอ..”
ร่างกายของยุยช่างตัวเล็กน่ากอด นุ่มนิ่มไปหมดแถมยังอุ่นดีด้วย ความรู้สึกว่ายุยกำลังซบอกเขาอยู่เล่นเอาใจเต้น
ยูมะลูบหัวยุยอย่างอ่อนโยน ทางยุยก็ตอบสนองด้วยการซูกเข้ากับอกเขาแน่นกว่าเก่า มันเป็นความรู้สึกที่บอกได้ว่า สุขใจจนล้นเลย
ก่อนหน้านี้ที่เคยมาค้างบ้านยุยก็ได้นอนกอดเธอแบบนี้เหมือนกัน แต่ว่าสาเหตุมันเกิดจากเธอกลัวฟ้าผ่า
แต่ว่าตอนนี้สาเหตุมันคนละอย่างกัน เล่นเอารู้สึกเหมือนจะละลายเพราะความสุขเลย
แน่นนอว่าในฐานะที่ยูมะเป็นผู้ชาย ก้มีความรู้สึก18+บ้างแหละ แต่ความรู้สึกที่มีมากกว่านัี้นคือความสุขจนใจเต้นตึกตัก เป็นความอุ่นใจและสบายใจที่ได้กอดเธอจนเกิดความคิดว่าไม่อยากห่างออกจากเธออีกเลย
“กอดแบบนี้โอเคแล้วใช่มั้ย”
“อืม”
“วันนี้ดูเป็นเด็กขี้อ้อนมากกว่าปกตินะครับ”
“ยูมะเป็นคนบอกเองว่าขออะไรก็ได้นี่นา”
“ม่า เฉพาะวันนี้นะ”
“อืม”
กล่าวจบ ยุยซบหน้าเข้ากับอกยูมะแนบกว่าเก่า
ยุยจะรู้สึกมีความสุขแบบเดียวกับที่ผมกำลังรู้สึกในตอนนี้ว่า กอดเธอแล้วสุขเหลือเกินรึเปล่านะ
ความรู้สึกยูมะในตอนนี้คือความรัก รักเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก ยูมะออกแรงกอดเธอแน่นกว่าเก่า
“อ๊ะ..”
“โอ๊ะ โทษที เจ็บเหรอ”
ยูมะคลายแรงอ้อมกอด ทว่ายุยกลับดึงแขนเสื้อเขา เงยหน้าขึ้นมองจากอ้อมอกยูมะ
“เปล่า ..กอดแน่นกว่านี้อีกสิ”
“……เอ๋”
เจอคำขอนี้เข้าไปเล่นเอายูมะหลุดอุทานออกมา กระนั้นเขาก็ออกแรงกอดยุยแน่นกว่าเก่าตามคำขอเธอ
เวลาค่อยๆผ่านไป จนสักพัก ยูมะได้ยินเสียงลมหายใจนิ่งเป็นจังหวะหลับสนิทของยุย
(ว่าแล้วเชียว ยังไงผมก็ชอบเธอจริงๆ)
ได้กอดเธอแบบนี้แล้ว มันรู้สึกว่าตัวเองเป็นที่พึ่งพาได้ ทำให้ยูมะดีใจมาก
แต่ว่ามันก็แอบชวนอึดอัดกับสถานการณ์ตอนนี้นิดนึงเพราะว่า ยุยกอดผมแน่นราวกับเป็นหมอนข้าง ขาของเธอก่ายทับขาของผม
ความตั้งใจของยูมะตอนแรกคือพอยุยหลับแล้ว เขาถึงจะกลับบ้าน แต่ว่าถ้ายุยกอดเขาแน่นแบบนี้ เกิดขยับตัวไม่ดี ยุยอาจจะตื่นก็ได้ ซึ่งยูมะไม่อยากจะไปขัดความสุขที่เธอหลับสนิทในตอนนี้
(ได้กลิ่นยุยด้วยแฮะ)
ยูมะได้กลิ่นดอกไม้จากตัวยุย เล่นเอาใจเต้นตึกตัก ร่างกายของยุยทั้งนุ่มและละมุม แค่ได้กอดร่างเล็กๆนี้เรื่อยๆก็รู้สึกว่าความเครียดและเมื่อยล้าในตัวบรรเทาหายไป
ยูมะคิดไปพลาง รู้สึกผ่อนคลาย..แล้วเขาก็เผลอหลับไป
*****
แชะ
เสียงอะไรหว่า เหมือนเสียงกล้องถ่ายรูปมือถือเลย…
ยูมะสะลึมสะลือตื่นเพราะเสียงนี้
“อืมม…หือ?”
“อ๊ะ ยูมะคุง ตื่นแล้วเหรอ? ขอโทษนะ พอดีว่าทั้งสองคนหน้าตอนนอนหลับน่ารักมากเลยเลยเผลอไปน่ะ”
“….ห๊ะ?์”
ภาพที่ยูมะเห็นในตอนนี้คือแม่ของยุยกำลังยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปยูมะกับยุยตอนกำลังนอน
ยูมะสตันพักนึงก่อนจะเริ่มเข้าใจสถานการณ์
เชี่ยละไง กุนอนกอดยุยแล้วเผลอหลับไป จากนั้นแม่ยุยก็เข้ามาเห็นภาพที่เกิดขึ้นแล้วเธอก็ถ่ายรูปสินะ
จบ 22-3
Comments