ตอนที่ 674 ส่วนหนึ่งของตระกูลเฉิน

 

 

“ทำไมฉันถึงต้องปล่อยโอกาสดีแบบนี้ไปด้วยล่ะ ฉันมันผ่านช่วงเวลารุ่งโรจน์มาแล้วและนี่เป็นเพียงความหวังเดียวที่ฉันมี ถ้าเธอช่วยฉันเรื่องนี้ได้ แน่นอนว่าฉันจะต้องเห็นด้วยอยู่แล้ว”

 

 

“ขอบคุณค่ะ ฉันจะทำอย่างดีที่สุดเพื่อช่วยหาที่อยู่ของลูกสาวคุณ!” ซิงเหอให้คำมั่นด้วยน้ำเสียงจริงจัง ด้วยความประทับใจในความจริงใจของซิงเหอทำให้ความคิดหนึ่งผุดเข้ามาในหัวของผู้อาวุโสเฉิน

 

 

เขาพิจารณาซิงเหอย่างถี่ถ้วนและอดถามไมได้ “ในครอบครัวของเธอมีใครอีกบ้าง พ่อกับแม่ของเธอยังอยู่ไหม”

 

 

ซิงเหอชะงักไปเล็กน้อย เธอไม่รู้เลยว่าทำไมผู้อาวุโสเฉินจึงถามเธอเรื่องนี้ แต่กระนั้นเธอเลือกที่จะตอบด้วยความสัตย์จริง “คุณพ่อของฉันเสียไปหลายปีแล้ว ส่วนคุณแม่เองก็หายสาบสูญไปก่อนหน้านั่น จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้ว่าคุณแม่อยู่ที่ไหน แต่ฉันยังมีคุณอาและลูกพี่ลูกน้องอยู่กับฉันค่ะ”

 

 

ผู้อาวุโสเฉินยินดีอยู่ในใจเมื่อได้ยินดังนั้น ด้วยสถานปัจจุบันของซิงเหอทำให้เขาสามารถเสนอสิ่งต่อไปนี้ได้

 

 

“ในเมื่อทั้งพ่อและแม่ของเธอไม่ได้อยู่แล้ว เอาอย่างนี้ไหม ฉันจะรับเธอเป็นหลานสาวบุญธรรมของฉัน” ผู้อาวุโสเฉินเสนอพร้อมรอยยิ้ม ซิงเหอและมู่ไป๋ช็อก!

 

 

“ทำไมล่ะคะ” ซิงเหอรู้สึกประหลาดใจ

 

 

ผู้อาวุโสเฉินตอบด้วยรอยยิ้ม “เธอบอกเองไม่ใช่เหรอว่าจะไปประเทศ Y ในฐานะตัวแทนของตระกูลเฉิน ดังนั้นเธอต้องมีตัวตนที่ชัดเจน ถ้าเธอเป็นหลานสาวบุญธรรมของฉันก็จะน่าเชื่อถือขึ้น ไม่เห็นด้วยงั้นรึ แน่นอนว่าตัวฉันเองก็สนใจอยากรับเธอเป็นหลานอยู่แล้ว เธอเป็นคนมีความสามารถมากและช่วยพวกเราในการล้างแค้นให้สำเร็จ ดังนั้นพวกเราทุกคนรู้สึกขอบคุณในความช่วยเหลือของเธอและพวกเราทุกคนเอ็นดูเธอนะ แถมเธอยังได้ช่วยชีวิตของท่านประธานาธิบดีเอาไว้ด้วย ดังนั้นฉันมั่นใจว่าเสี่ยวอวี๋เองก็ยินดีมากที่จะรับเธอเป็นลูกบุญธรรมเช่นกัน”

 

 

ซิงเหอชะงัก “แต่ทำไมคนสำคัญอย่างท่านผู้หญิงถึงจะมารับฉันเป็นลูกบุญธรรมล่ะคะ”

 

 

ผู้อาวุโสเฉินเท่าใจการสงวนท่าทีของซิงเหอและส่ายหน้าก่อนเอ่ย “เสี่ยวอวี๋เขายินดีที่จะรับเธอเป็นลูกบุญธรรม ถึงยังไงซะเสี่ยวอวี๋ก็ไม่มีลูกเป็นของตัวเองและจะเป็นแค่พลเมืองธรรมดาคนหนึ่งหลังจากที่ท่านประธานาธิบดีเกษียณอายุไปแล้ว นี่เป็นความต้องการของเสี่ยวอวี๋เองที่อยากได้เธอเป็นลูกบุญธรรม ถ้าเธอยินดี เรื่องนี้ก็ถือเอาตามนี้! ดังนั้นช่วยรับข้อเสนอนี่เถอะนะ พวกเราทุกคนชอบเธอจริงๆ และฉันเองก็จริงจังกันข้อเสนอนี้”

 

 

“…” ซิงเหอไม่รู้จะพูดอะไรและเธอหันไปมองมู่ไป๋โดยไม่รู้ตัว

 

 

มู่ไป๋ยิ้มอย่างมีความสุข “คุณควรตอบตกลง! นี่เป็นเรื่องดีนะ คุณไม่อยากมีครอบครัวที่รักคุณเพิ่มขึ้นงั้นเหรอ”

 

 

แววตาของซิงเหอสั่นเล็กน้อย ใช่ นี่คือสิ่งที่ฉันกำลังมองหาอยู่ไม่ใช่หรือ

 

 

ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากได้ใช้เวลาร่วมกับตระกูลเฉินมากขึ้น เธอตระหนักได้ว่าเธอรู้สึกใกล้ชิดกับพวกเขาอย่างอธิบายไม่ถูก ดังนั้นเธอจึงไม่รู้สึกรังเกียจที่จะได้รับการอุปการะจากพวกเขา

 

 

“ได้ค่ะ ฉันตกลง!” ซิงเหอพยักหน้าและให้คำมั่นด้วยความจริงจัง

 

 

“ดี ดี!” ผู้อาวุโสเฉินหัวเราะอย่างสุขใจ “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเธอคือส่วนหนึ่งของตระกูลเฉิน เป็นหลานสาวของเฉินโฮ่วเต๋อคนนี้! ถ้ามีใครกล้ามารังแกเธอในอนาคต บอกคุณตาคนนี้ได้เลย ฉันจะช่วยจัดการคนพวกนั้นให้เธอเอง!”

 

 

ซิงเหอไม่คิดว่าเขาจะมีเมตตากับเธอถึงเพียงนี้ เธอรู้สึกประทับใจและยิ่งไปกว่านั้น มันมีความรู้สึกต่างๆ ที่เกิดขึ้นอยู่ภายในหัวใจของเธอ แต่เธอสัญญาว่าถ้าตระกูลเฉินปฏิบัติกับเธอเป็นอย่างดีและจริงใจจริงๆ แล้วละก็ เธอเองก็จะทำดีกับพวกเขาเช่นกัน การมีครอบครัวเพิ่มากขึ้นก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรอยู่แล้ว

 

 

ดังนั้นซิงเหอจะได้กลายเป็นหลานสาวบุญธรรมของผู้อาวุโสเฉิน

 

 

ผู้อาวุโสเฉินรีบบอกข่าวเรื่องนี้แก่ท่านผู้หญิงทันทีและเธอยินดีเป็นอย่างยิ่งที่จะรับซิงเหอเป็นบุตรบุญธรรมของเธอ

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 675 แทนที่

 

 

ผู้อาวุโสเฉินได้เชิญผู้คนมากมายมาเพื่อเฉลิมฉลอง ผู้อาวุโสสีอยู่ที่นั่นเพื่อเป็นสักขีพยานร่วมกับเพื่อนที่ทรงอิทธิพลอีกมากมายของผู้อาวุโสเฉิน พวกเขามองการเฉลิมฉลองครั้งนี้ด้วยความจริงจังเป็นอย่างมาก เพราะสุดท้ายซิงเหอจะกลายเป็นลูกสาวบุญธรรมของท่านผู้หญิง

 

 

ยิ่งไปกว่านั้น เธอจะเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของท่านผู้หญิง ผู้อาวุโสเฉินไม่มีหลานสาวคนอื่นนอกเหนือจากซิงเหอและเสี่ยวชี่ ซิงเหอนั้นมีอายุมากกว่าเสี่ยวชี่ ดังนั้นเพียงชั่วข้ามคืน ซิงเหอจึงกลายเป็นทายาทอันดับหนึ่งของประเทศจีน ข่าวนี้กระจายไปทั่วสังคมชั้นสูงของเมือง A อย่างรวดเร็ว

 

 

เมื่อเฉินหรูและถงเยียนได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาก็อึ้งจนพูดอะไรไม่ออก เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น? อยู่ๆ เซี่ยซิงเหอกลับกลายมาเป็นคนตระกูลเฉินและเป็นลูกสาวบุญธรรมของท่านผู้หญิงได้ยังไงกัน!?

 

 

มันเป็นความผิดของซิงเหอที่ทำให้พวกเธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์ลำบากแบบนี้ จากมุมมองของพวกเธอ ซิงเหอเป็นคนทำร้ายชีวิตพวกเธอจนหมดสิ้น คนชั้นต่ำและชั่วช้าอย่างมันกลายมาเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ได้ยังไง? ถงเยียนปฏิเสธที่จะยอมรับความจริงนี้ เธอไม่อาจเชื่อได้ว่าตระกูลเฉินจะให้ค่าซิงเหอมากกว่าเธอ

 

 

ด้วยความไม่พอใจอย่างถึงที่สุด ถงเยียนเรียกร้องคำอธิบายจากผู้อาวุโสเฉิน เธอไม่อาจยอมรับได้ว่าคุณตาอันเป็นที่รักจะหาคนอื่นมาแทนที่เธอ ไม่เพียงเท่านั้น คุณป้าที่ปฏิบัติกับเธอราวกับลูกสาวแท้ๆ ของตัวเองยังมีลูกสาวคนใหม่อีกคนหนึ่ง และคนที่มาแทนที่เธอในทั้งสองตำแหน่งนั้นคือเซี่ยซิงเหอ คนเพียงคนเดียวที่เธอเกลียดชังมากที่สุดในโลกใบนี้!

 

 

ถงเยียนไม่อาจกลำกลืนยอมรับเรื่องนี้ได้ไม่ว่าเธอจะพยายามสักแค่ไหน พวกเขาทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง? พวกเขาทำร้ายความรู้สึกของฉันมากขนาดนี้ได้ยังไงกัน?

 

 

เธอยื่นคำขาดและเรียกร้องให้ทุกคนออกห่างจากเซี่ยซิงเหอ ยกเลิกงานเลี้ยงและทวงคืนความรักและความเคารพที่เซี่ยซิงเหอเป็นคนแย่งมันไปจากเธอ!

 

 

การเรียกร้องอย่างไร้เหตุผลของถงเยียนได้รับเพียงสายตาอันผิดหวังของผู้อาวุโสเฉิน

 

 

“แม้แต่ในเวลาแบบนี้ ทำไมถึงยังยึดติดอยู่กับนิสัยเดิมของตัวเองอยู่ได้?” ผู้อาวุโสเฉินถามพร้อมทั้งถอนหายใจ

 

 

ถงเยียนถอยหลังและบ่นพึมพำ “แต่คุณตาคะ หนูเป็นหลานตัวจริงของคุณตานะคะ หนูเป็นคนในครอบครัวของคุณตา เซี่ยซิงเหอนั่นต่างหากที่ไม่ใช่! ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนทำลายชีวิตหนูและเอาทุกอย่างไปจากหนู! ทุกอย่างที่คุณตากำลังยกให้มันควรเป็นของหนูแล้วมันจะมาขโมยไปจากหนูได้ยังไง!?”

 

 

ผู้อาวุโสเฉินถอนหายใจ “ถงเยียน ฉันเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบที่เลี้ยงดูเธอจนโตมาเป็นแบบนี้ ดังนั้นฉันจะไม่โทษแม่ของเธอ แต่มันถึงเวลาที่เธอควรจะเรียนรู้บทเรียนอะไรบ้างแล้ว มีแต่คนที่ทำงานหนักเท่านั้นถึงจะได้รับผลตอบแทนในชีวิต พวกเราปรนเปรอเธอมาตลอดหลายปีและมันก็มากเกินพอแล้ว นับตั้งแต่นี้เธอควรจะรู้จักพึ่งพาตัวเองและอย่าพึ่งพาคนอื่นอีกต่อไปเพื่อตัวของเธอเอง ถ้าเธอเก็บเอาเรื่องนี้ไปใส่ใจเธอจะยังคงเป็นหลานสาวของฉัน แต่ถ้ายังทำตัวดื้อดึงมากนัก เราก็ไม่มีอะไรต้องพูดกันอีก ตกลงตามนี้นะ ตอนนี้ช่วยกลับบ้านไปซะแล้วอย่ามาที่นี่อีก สิ่งที่เธอควรทำในตอนนี้คือยินดีที่ความจริงแล้วเธอยังเป็นคุณหนูของตระกูลถงอยู่และควรทำตัวให้เหมาะสมได้แล้ว นี่คือคำแนะนำของฉัน”

 

 

จากนั้นผู้อาวุโสเฉินลุกขึ้นและเดินจากไป ไม่ว่าถงเยียนจะแสดงท่าทีใหญ่โตแค่ไหนเขาก็ไม่หันกลับมามอง

 

 

นี่ไม่ใช่ความใจดำอำมหิตของเขาแต่การมองดูถงเยียนมีแต่จะย้ำเตือนถึงความเจ็บปวดที่ตระกูลหลินทำให้เขาต้องเผชิญ แต่ด้วยความเห็นแก่ตัวของถงเยียนทำให้เธอไม่อาจเข้าใจเจตนาของผู้อาวุโสเฉินได้ในช่วงเวลาอันสั้นเพียงเท่านั้น แล้วจะไม่ให้ผู้อาวุโสเฉินผิดหวังในตัวเธอได้อย่างไร?

 

 

ก่อนหน้านี้ตระกูลเฉินคิดที่จะเพิกเฉยกับความผิดต่างๆ ของเธอเพราะเธอเป็นที่รักของพวกเขา แต่เมื่อความจริงถูกเปิดเผย ความสำคัญของเธอที่มีต่อพวกเขาถูกสั่นคลอนอย่างรุนแรงเพราะเธอไม่ใช่คนตระกูลเฉินแต่กลับเป็นพวกตระกูลหลิน สำหรับสังคมจีนแล้วสายเลือดเป็นตัวตัดสินในหลายสิ่ง