ตามใจรัก สาวนักแฮก 772 เข้าควบคุมสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า / 773 ความลับทั้งหมดจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

Now you are reading ตามใจรัก สาวนักแฮก Chapter 772 เข้าควบคุมสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า / 773 ความลับทั้งหมดจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 772 เข้าควบคุมสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

 

 

หน้าที่ของซิงเหอคือการหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโปรเจกต์กาแลกซี ทุกคนแยกย้ายกันไปทำภารกิจของตัวเอง สาธารณชนไม่รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ที่เกิดขึ้นลับหลังพวกเขาเลย ไม่มีใครรู้ว่าภารกิจนี้จะส่งผลกระทบต่ออนาคตของประเทศ R รวมไปถึงทั้งโลก!

 

 

 

 

หลังจากสืบสวนอยู่สองสามวัน กลุ่มของซิงเหอก็แน่ใจว่าทั้งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและศูนย์ส่งดาวเทียมน่าสงสัยพอๆ กัน นี่ก็เพราะว่าหลังจากที่ข่าวการล้มป่วยของเฮ่อหลานชางแพร่ออกไป ผู้จัดการของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและศูนย์ส่งดาวเทียมก็ติดต่อเฮ่อปินมาทันที

 

 

หลังจากที่พวกเขายืนยันอาการป่วยของเฮ่อหลานชางกับเขาแล้ว พวกเขาก็ถามว่าเขาจะเข้ามารับช่วงต่อจากบิดาได้เมื่อไหร่ เฮ่อปินแสดงได้อย่างสมบทบาทและตอบกลับไปว่าเขาพร้อมทุกเมื่อ

 

 

อันดับแรกเฮ่อปินตัดสินใจที่จะจัดการกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าก่อน

 

 

ซิงเหอเปลี่ยนชุด ทรงผม และหาแว่นตากรอบใหญ่มาใส่เพื่อปลอมตัวเป็นเลขาของเฮ่อปิน เธอจะติดตามเขาไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วย ส่วนกลุ่มของแซมก็ปลอมตัวเป็นบอดี้การ์ดของเฮ่อปิน

 

 

เนื่องจากตัวตนที่ไม่ธรรมดาของมู่ไป๋ คนส่วนใหญ่ในประเทศ R เลยรู้จักเขา เขาจึงไม่ได้ตามมาด้วย เขามีหน้าที่เฝ้าสังเกตวิดีโอที่เชื่อมต่อกับกล้องที่ซ่อนอยู่ในปกเสื้อสูทของซิงเหอแทน

 

 

เมื่อพวกเธอมาถึงสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า หวงเต๋อชิงซึ่งเป็นผู้จัดการก็ออกมาต้อนรับพวกเธอด้วยตัวเอง เต๋อชิงอยู่ในวัยหกสิบปีแล้วแต่เขายังคงมีชีวิตชีวาและดูแลร่างกายตัวเองเป็นอย่างดี เขาสวมชุดสูทตัวยาว เขาตรวจสอบพวกเธอด้วยสายตามืนหม่นและระมัดระวัง

 

 

กระนั้นเขาก็ฉีกยิ้มอย่างเป็นมิตรทันทีเมื่อเห็นเฮ่อปิน นี่แสดงให้เห็นว่าเขาเชื่อมั่นในตัวเฮ่อหลานฉีมากแค่ไหน แน่นอนว่าส่วนหนึ่งมาจากความจริงที่ตอนนี้เฮ่อหลานฉีกลายเป็นผู้นำของตระกูลเฮ่อหลานไปแล้ว

 

 

“นายน้อย ทำไมจู่ๆ นายท่านถึงล้มป่วยเพราะเส้นเลือดในสมองอุดตันล่ะครับ” หลังจากการทักทายอย่างเป็นกันเองกับเฮ่อปิน เต๋อชิงก็ถามถึงเรื่องนี้พร้อมกับขมวดคิ้ว

 

 

ปากของเฮ่อปินคว่ำลงจากความโศกเศร้าและโทษตัวเอง “ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของผมเอง! เป็นเพราะว่าท่านเป็นห่วงผมมากเกินไปจนไม่ได้พักผ่อนดีๆ ในช่วงเวลานั้น ก็อย่างที่คุณรู้ว่าสุขภาพของท่านทรุดโทรมลงทุกปี ผมเกรงว่าความเหนื่อยล้าและความอ่อนเพลียเมื่อไม่นานมานี้คงทำให้ร่างกายของท่านรับไม่ไหว”

 

 

ฟังดูเป็นข้ออ้างที่เชื่อถือได้ ถึงอย่างไรก็มีเรื่องโชคร้ายมากมายเกิดขึ้นกับตระกูลเฮ่อหลานในช่วงเวลานั้น เฮ่อหลานฉีถูกจับกุมและเฮ่อหลานชางก็ออกไปหาทางช่วยเขาทุกวัน นั่นคือสิ่งที่ทุกคนรู้ดี มันไม่ยากเลยที่จะจินตนาการว่าเขาจะล้มป่วยจากการใช้กำลังมากเกินไป นอกจากนี้เฮ่อหลานชางก็ไม่ได้อยู่ในช่วงที่แข็งแรงที่สุด การเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนในวัยนี้

 

 

เต๋อชิงถอนหายใจแล้วพูด “นายท่านเป็นเสาหลักของตระกูลเฮ่อหลาน เรื่องที่ท่านล้มป่วยอย่างกะทันหันทำให้พวกเราทุกคนเป็นห่วงจริงๆ”

 

 

เฮ่อปินเลียนแบบเฮ่อหลานฉี เขาพูดตอบอย่างสุภาพ “ผมเองก็เป็นห่วงคุณพ่อเหมือนกัน แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าผมจะยอมให้ความพยายามที่ท่านทำเพื่อตระกูลเฮ่อหลานสูญเปล่า ผมจะช่วยสานต่อเจตนารมณ์ของท่านเอง ลุงหวงครับ ผมคงต้องพึ่งพาความช่วยเหลือจากลุงในอนาคต”

 

 

เต๋อชิงยิ้มกว้างทันทีเมื่อเขาได้ยินแบบนั้น “ได้โปรดอย่ากังวลเลยครับนายน้อย พวกเราจะช่วยเหลือคุณอย่างสุดความสามารถแน่นอน พวกเราจะไม่ทำให้นายท่านผิดหวังและทำภารกิจสูงส่งที่ท่านมอบหมายให้กับเราจนสำเร็จ! ทั้งหมดนี้ก็เพื่อศาสนาและความเชื่อของเรา!”

 

 

แววตาของเต๋อชิงเต็มไปด้วยความรู้สึกเลื่อมใสอย่างมากเมื่อเขาพูดถึงศาสนาและความเชื่อ ซิงเหอสังเกตปฏิกิริยานี้และเก็บความสงสัยเอาไว้ เธอจะต้องไปหาคำตอบภายหลังว่าความเชื่อที่เขาพูดถึงคืออะไร

 

 

เฮ่อปินเล่นไปตามน้ำและตะโกนอย่างเร่าร้อน “ใช่แล้ว นี่คือความเชื่อของเรา! แต่ผมกลัวว่าผมจะไม่สามารถทำได้ดีเท่าคุณพ่อ ดังนั้นวันนี้ลุงหวงช่วยเล่าทุกอย่างให้ผมฟังอย่างละเอียดและชี้แนะผมได้ไหมครับ ผมควรจะทำยังไงเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามมาตรฐานของคุณพ่อ!”

 

 

“ไม่มีปัญหาครับ ตามผมมาเลย!” เต๋อชิงพยักหน้าหงึกๆ

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 773 ความลับทั้งหมดจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

 

 

เต๋อชิงนำพวกเขาเข้าไปในบ้านที่อยู่ภายในบริเวณของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เมื่อพวกเขามาถึงประตู เต๋อชิงก็สั่งให้ซิงเหอและคนที่เหลือรออยู่ข้างนอก

 

 

“ลุงหวงครับ เธอคนนี้คือเลขาของผม เป็นคนที่ไว้ใจได้ เฮ่อปินพูดความจริงในขณะที่โบกมือไปทางซิงเหอ

 

 

เต๋อชิงลังเล “แต่ผมไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลย”

 

 

เฮ่อปินยิ้ม “ลุงหวงก็รู้จักพ่อของผมดี คุณไม่มีทางรู้จักลูกน้องทุกคนที่ท่านมีหรอก เธอเป็นเลขาของผมมาหลายปีแล้ว พวกคุณคงไม่มีโอกาสได้พบกันมาก่อนแต่ไม่ต้องห่วงครับ เธอเชื่อถือได้แน่นอน!”

 

 

เต๋อชิงเข้าใจความหมายของเขา เฮ่อหลานชางเป็นคนที่มีความลับมากมาย และในเมื่อเฮ่อหลานฉีออกปากรับรองซิงเหอ เขาจึงเลือกที่จะเชื่อซิงเหอ

 

 

“ก็ได้ เธอมากับพวกเรา” เขาบอกซิงเหอ

 

 

ซิงเหอพยักหน้าอย่างสุภาพแต่ไม่มีอารมณ์ใดๆ ในดวงตาของเธอ จิตใจของเธอตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง เต๋อชิงพยักหน้ายอมรับเมื่อเขาเห็นแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนคนที่นายท่านเฮ่อหลานจะจ้างมาให้ลูกชายของเขา

 

 

เขาบอกให้บอดี้การ์ดรออยู่ข้างนอก ซิงเหอตามพวกเขาเข้าไปในบ้านอย่างไม่เกรงกลัว มีอาคารหลายแห่งอยู่ภายในบริเวณของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และนี่ก็เป็นอาคารซึ่งดูไม่สะดุดตาที่สุด ดังนั้นเธอเลยประหลาดใจเมื่อตระหนักว่าอาคารนี้นำทางไปยังห้องใต้ดินที่ซ่อนอยู่ ต้องใส่รหัสต่อเนื่องหลายชุดเพื่อที่จะเข้ามาในนี้ เต๋อชิงกดรหัสอย่างระมัดระวัง แม้แต่เฮ่อปินก็ไม่มีโอกาสได้เห็นว่าเขากดอะไร

 

 

หลังจากที่ประตูของห้องใต้ดินเปิดออก เขาก็พูดอย่างนอบน้อม “นายน้อย ทุกอย่างในนี้คือความลับทั้งหมดจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเรา ตามผมมาเลยครับ”

 

 

เต๋อชิงเดินอยู่ข้างหน้าพวกเขาเพื่อนำทาง ซิงเหอกับเฮ่อปินลอบมองหน้ากันอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเดินตามเขาไป ชั่วขณะที่พวกเขาก้าวเข้ามา ประตูของห้องใต้ดินก็ปิดลงโดยอัตโนมัติ

 

 

เฮ่อปินกับซิงเหอเกร็งขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ และพวกเขาก็รีบเดินให้เร็วขึ้นเล็กน้อยเพื่อตามเต๋อชิงให้ทัน ทั้งห้องมืดสนิท หลังจากเดินไปอีกไม่กี่ก้าวจู่ๆ เต๋อชิงก็ปรบมือเพื่อเปิดใช้งานระบบไฟฟ้าที่ควบคุมด้วยเสียง

 

 

ภายในห้องสว่างขึ้น ซิงเหอกับเฮ่อปินจึงได้เห็นห้องใต้ดินอย่างชัดเจน…

 

 

สถานที่นี้ไม่ได้พิเศษอะไร มันเต็มไปด้วยชั้นหนังสือจากกำแพงหนึ่งไปยังอีกกำแพงหนึ่ง ทำให้มันดูเหมือนห้องสมุดส่วนตัว ชั้นหนังสือเต็มไปด้วยแฟ้มจำนวนนับไม่ถ้วน นอกจากนี้การตกแต่งของสถานที่นี้ก็ดูเก๋ไก๋นำสมัยด้วยอุปกรณ์ใหม่ล่าสุดทั้งหมด ซิงเหอกับเฮ่อปินรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขากำลังอยู่ในห้องสมุดในอนาคตเมื่อยืนอยู่บนพื้นที่เปล่งประกายราวกับกระจก อย่างไรก็ตามพวกเขาระมัดระวังไม่ให้ความรู้สึกประหลาดใจแสดงออกมาบนใบหน้า

 

 

เนื่องจากเฮ่อปินไม่ได้พูดอะไร เต๋อชิงเลยแนะนำสถานที่อย่างกระตือรือร้น “นายน้อย สถานที่นี้จัดเก็บบันทึกทั้งหมดจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาหลายปีแล้ว ผมมั่นใจว่านายท่านคงไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าให้คุณฟังมากนัก แต่อย่างน้อยคุณก็น่าจะรู้ว่าจุดประสงค์ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของเราก็เพื่อที่จะเลือกและฝึกฝนผู้มีความสามารถสำหรับที่แห่งนั้น”

 

 

เฮ่อปินพยักหน้าอย่างง่ายๆ “แน่นอน”

 

 

เต๋อชิงพูดต่อ “ตามกฎที่บรรพบุรุษของคุณเป็นคนตั้ง คุณจะต้องมาที่นี่เพื่อทำรายการสินค้าและตรวจสอบทุกอย่างเป็นประจำทุกปี แต่ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับปริมาณงานนะครับ เพราะผมคอยดูแลมันอย่างต่อเนื่องและพวกมันก็ถูกจัดเรียงไว้อย่างเป็นระบบ”

 

 

“แฟ้มของทุกคนอยู่ที่นี่” เฮ่อปินถาม เขาไม่ลืมเรื่องมารดาของซิงเหอ คำถามนี้ก็เพื่อเธอ

 

 

เต๋อชิงส่ายหน้า “น่าเสียดาย ไม่ใช่ทุกคนครับ แฟ้มของเมื่อสิบปีแรกถูกทำลายไปแล้ว แฟ้มที่อยู่ที่นี่คือช่วงหลังจากนั้น”

 

 

“ถูกทำลายทั้งหมดเลย?” เฮ่อปินถามด้วยความระมัดระวังอย่างเต็มที่

 

 

เต๋อชิงพยักหน้า “ใช่ครับ ทุกแฟ้มเลย ปีนั้นความลับของเราเกือบจะรั่วไหลออกไป ดังนั้นคุณปู่ของคุณเลยตัดสินใจที่จะทำลายทุกอย่าง ไม่เหลือข้อมูลใดๆ ไว้เลย ไม่อย่างนั้นพวกเราคงไม่รอดมาจนถึงวันนี้หรอกครับ”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด