ตอนที่ 798 แนวร่วม

 

 

ไม่นานนัก ชุยเชี่ยนก็ได้รับรายงานดังกล่าวและเขาเดินทางมาตรวจสอบสถานที่แห่งนี้ด้วยตัวเอง เมื่อเขาเห็นยานอวกาศ ชุยเชี่ยนก็กล่าวด้วยความมั่นใจ “ผมไม่รู้เลยว่าพวกเขาสร้างของแบบนี้ รัฐบาลไม่เคยมีบันทึกว่าพวกเขาเคยปล่อยของแบบนี้ไปสู่อวกาศมาก่อนหรือเปล่า”

 

 

“พวกเขาต้องเคยทำแน่เพราะเทคโนโลยีนี้ถูกพัฒนาจนสมบูรณ์แล้วเช่นกัน” ซิงเหอตอบ เธอได้ทำการตรวจสอบยานอวกาศลำนี้ระหว่างรอการมาถึงของชุยเชี่ยน อย่างน้อยระบบภายในทั้งหมดก็เสร็จสมบูรณ์ทั้งหมด ความสมบูรณ์ขนาดนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นได้หากไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน

 

 

ชุยเชี่ยนอึ้ง แต่เขาเชื่อซิงเหอ “แต่พวกเขาไปทำอะไรบนอวกาศกันล่ะ”

 

 

“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่ไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ”

 

 

“พวกเขาจะกำลังทำอะไรที่เป็นอันตรายต่อโลกนี้อยู่จริงๆ อย่างนั้นเหรอ” ชุยเชี่ยนเริ่มเป็นกังวลทันที

 

 

มู่ไป๋พูดตามหลักความเป็นจริง “น่าจะเป็นแบบนั้น ไม่งั้นคนที่ฐานนี้คงไม่มีความมั่นใจมากขนาดนั้น แต่จนถึงตอนนี้พวกเรายังไม่สามารถล้วงเอาข้อมูลอะไรออกมาจากคนพวกนั้นได้”

 

 

น้ำเสียงของชุยเชี่ยนเยือกเย็นขึ้น “งั้นเราจะทำงานสอบสวนต่อไป ผมไม่เชื่อว่าพวกมันจะไม่มีใครยอมปริปาก! เราต้องทำการสำรวจฐานนี้ให้หมดด้วย เราจะไม่ปล่อยให้มีอะไรเล็ดรอดไปได้เด็ดขาด!”

 

 

“บางทีเราอาจเริ่มที่คนของตระกูลเฮ่อหลานก่อนได้” ซิงเหอเสนอ

 

 

ชุยเชี่ยนพยักหน้า “แน่นอน”

 

 

พวกเขาต้องทำการสืบสวนในทุกแง่มุมและไม่อาจปล่อยให้มีสิ่งที่หลุดลอดมือไปได้ หากตระกูลเฮ่อหลานวางแผนทำการใหญ่และชั่วร้ายจริง พวกซิงเหอจะต้องรู้ให้ได้ก่อนที่สุดอย่างจะสายเกินไป แต่ไม่ว่าพวกเขาจะทำการสอบสวนอย่างหนักหน่วงเพียงใดก็ไม่มีความคืบหน้า

 

 

คนพวกนั้นปิดปากแน่นสนิทอย่างไม่น่าเชื่อและคนที่อยากจะบอกก็ไม่รู้อะไรเลย พูดง่ายๆ คือคนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับโปรเจกต์กาแล็กซีจะไม่ยอมเปิดเผยข้อมูลใดๆ ทั้งสิ้นต่อให้ถูกขู่ฆ่าก็ตาม

 

 

ซิงเหอประหลาดใจที่คนพวกนี้สามารถสร้างแนวร่วมแบบนี้ได้ คนพวกนี้เหมือนเป็นลัทธิที่สมาชิกทุกคนสาบานที่จะเก็บความลับเอาไว้ นี่มีแต่เพิ่มระดับความชั่วช้าให้แก่แผนการของพวกมัน เพราะลัทธิเช่นนี้มักมีความเชื่อทางจิตวิญญาณที่รุนแรงและเมื่อความเชื่อที่รุนแรงเช่นนี้นำไปสู่บางอย่างที่ชั่วร้ายแล้วละก็ ความยุ่งเหยิงจะถือกำเนิดขึ้น

 

 

ชุยเชี่ยนอยู่ในการประชุมลับเพื่อหารือถึงปัญหานี้ แม้แต่ประเทศจีนยังพยายามที่จะช่วยเหลือให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้…

 

 

ไม่มีใครคิดว่าตระกูลเฮ่อหลานและพรรคพวกจะแกล้งพูดขู่ จนถึงตอนนี้ เฮ่อหลานหลงและคนของเขายังคงรอคอยความน่ายินดีที่พวกเขาเอาแต่พร่ำบอกอยู่ตลอดว่า รอคอยการปรากฏตัวของเขาคนนั้น

 

 

พวกเขาเชื่อในสิ่งที่ตนเองพูดอย่างจริงจัง สิ่งเดียวที่ชุยเชี่ยนและคนที่เหลือสามารถทำได้คือพยายามหาข้อมูลให้ได้มากที่สุดก่อนเวลาจะหมดลง แต่เวลาผ่านไปหลายวันและยังไม่มีอะไรคืบหน้า…

 

 

ซิงเหออยู่ที่ฐานแห่งนั้นเพื่อจัดการกับบรรดาเครื่องซูเปอร์คอมพิวเตอร์ที่อยู่ภายในห้องควบคุม แต่เธอก็ไม่คืบหน้าไปไหนเช่นกัน เครื่องซูเปอร์คอมพิวเตอร์เหล่านี้เชื่อมต่อกันอยู่ หลังจากซิงเหอจัดการแฮ็กผ่านคอมพิวเตอร์ได้สองเครื่อง เธอบังเอิญไปสะกิดระบบทำลายตัวเองอีกตัวหนึ่งและเกือบทำลายคอมพิวเตอร์ทั้งหมด

 

 

โชคดีที่เธอจัดการระงับเหตุเอาไว้ได้ แต่เมื่อมีบทเรียนเกิดขึ้น ซิงเหอจึงไม่กล้าลงมือทดลองกับคอมพิวเตอร์เหล่านั้นอีกเลย เพราะเธอไม่รู้เลยว่ามีระบบป้องกันอยู่ในคอมพิวเตอร์พวกนี้มากน้อยแค่ไหน การทำพลาดเพียงครั้งเดียวอาจทำให้ฐานแห่งนี้พังพินาศได้

 

 

มีเพียงรหัสผ่านเท่านั้นที่จะปลดล็อกคอมพิวเตอร์พวกนี้ได้ แต่เฮ่อหลานหลงและคนของเขาปฏิเสธที่จะบอก ตราบใดที่พวกเขาไม่ยอมปริปากบอกรหัสผ่าน ข้อมูลที่อยู่ภายในคอมพิวเตอร์พวกนั้นก็จะยังคงเป็นปริศนาต่อไป

 

 

มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าซิงเหอจะต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนกว่าที่เธอจะสามารถจัดการระบบป้องกันทั้งหมดลงได้

 

 

 

 

 

 

ตอนที่ 799 ช่องทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า

 

 

หากซิงเหอมีเวลา เธอก็สามารถค่อยๆ จัดการพวกมันได้ แต่เวลากลับเป็นสิ่งเดียวที่เธอไม่มี แต่กระนั้นซิงเหอก็ไม่ยอมแพ้ เธอย้ายไปยังจุดปล่อยยานและใช้ชีวิตทุกวันหมดไปกับการแฮ็คคอมพิวเตอร์ที่นั่นร่วมกับผู้เชี่ยวชาญกลุ่มหนึ่ง เธอได้รับความช่วยเหลือจากมู่ไป๋ด้วยเช่นกัน เขาเองก็เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์และมีฝีมือดีกว่าคนอื่นๆ ที่อยู่ที่นั่นส่วนมาก อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะมีคนเข้ามามีส่วนร่วมมากมาย พวกเธอก็ยังไม่พบแนวทางที่เป็นไปได้

 

 

กลุ่มแซมวูลฟ์แทบไม่มีส่วนร่วมอะไร พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากการเดินตรวจตรารอบฐาน

 

 

ในที่สุดหลังจากผ่านไปหลายวัน การตรวจสอบยานอวกาศก็เสร็จสิ้น!

 

 

ทุกคนประหลาดใจเป็นอย่างยิ่งเพราะกล่องพลังงานของยานอวกาศลำนี้นั้นแตกต่างไปจากยานอวกาศทั่วไปโดยสิ้นเชิง มันเป็นเพียงช่องเล็กๆ ที่มีร่องรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าอยู่ในนั้น จากความเห็นของผู้เชี่ยวชาญแล้วนี่ถือว่าผิดปกติอย่างมาก ช่องเก็บพลังงานขนาดเล็กแค่นี้ไม่มีทางเพียงพอต่อการส่งมนุษย์ขึ้นไปยังอวกาศ ดังนั้นยานอวกาศลำนี้จึงว่าถือเป็นมีข้อผิดพลด อันที่จริงพวกเขาเริ่มรู้สึกสงสัยด้วยซ้ำว่าตระกูลเฮ่อหลานเคยพยายามส่งคนขึ้นไปยังอวกาศมาก่อนจริงหรือ

 

 

แต่กระนั้นเมื่อซิงเหอ มู่ไป๋ และอีเฉินได้เห็นโครงสร้างภายในของช่องใส่พลังงานนั้น พวกเธอก็รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก!

 

 

นั่นเป็นเพราะพวกเธอนึกถึงผลึกพลังงานขึ้นทันทีที่ได้เห็นร่องทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าพวกนั้น ร่องนั้นมีขนาดเท่ากับผลึกพลังงาน ดังนั้นนี่หมายความว่ามีเพียงของสิ่งนั้นเท่านั้นที่ถูกใช้เป็นพลังงาน…

 

 

ผลึกพลังงานไม่กี่ชิ้นจะสามารถให้พลังงานมากพอที่จะส่งยานอวกาศลำนี้ขึ้นไปยังอวกาศได้อย่างนั้นหรือ นี่มันฟังดูเหมือนนิยายวิทยาศาสตร์เกินไปแล้ว!

 

 

ซิงเหอและอีกคนไม่พูดอะไรและรีบหาข้ออ้างเพื่อออกจากห้อง พวกเธอหาห้องเงียบๆ และเริ่มหารือกันเอง

 

 

“ร่องที่ช่องพลังงานนั่น พวกคุณคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับอะไรไหม” คำถามนี้ลอยออกมาจากปากของอีเฉินทันทีที่พวกเขาปิดประตูห้อง

 

 

ซิงเหอพยักหน้า “ต้องใช่แน่”

 

 

“งั้นสิ่งนั้นคือแหล่งพลังงาน” อีเฉินถามด้วยความตกตะลึง

 

 

“ใช่” ซิงเหอยืนยัน

 

 

“คุณมั่นใจขนาดนั้นได้ยังไง” อีเฉินถาม

 

 

คราวนี้มู่ไป๋เป็นคนตอบ “เพราะเราได้นำมันมาทดลองหลายอย่างและผลึกพลังงานนั่นสามารถปล่อยพลังงานออกมาได้อย่างมากมายและยาวนานมาก”

 

 

“ผลึกพลังงาน”

 

 

ซิงเหอพยักหน้าเล็กน้อย “ถูกต้อง มันถูกเรียกแบบนั้น ซึ่งก็ถูกเพราะมันเป็นผลึกที่ให้พลังงาน”

 

 

อีเฉินสะดุ้งก่อนหัวเราะเบาๆ กับตัวเอง “ผมเข้าใจแล้ว งั้นมันคือแหล่งพลังงานอย่างหนึ่ง ผมหลงคิดว่ามันเป็นวัตถุเวทมนตร์อะไรสักอย่างเสียอีก!”

 

 

กลายเป็นว่ามันเป็นเพียงเชื้อเพลิง ไม่ต่างอะไรกับก้อนถ่านธรรมดา…

 

 

“เวทมนตร์” ซิงเหอเองเริ่มหัวเราะเช่นกัน “มันเป็นแค่แร่พิเศษชนิดหนึ่งเท่านั้นเอง แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันมาจากไหน”

 

 

ซิงเหอเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าโดยไม่รู้ตัว เป็นเวลาค่ำแล้วและเพราะฐานปล่อยดาวเทียมนี่ถูกสร้างขึ้นห่างจากเมืองที่เร่งรีบและวุ่นวาย จึงสามารถมองเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนได้โดยไม่ถูกบดบัง คืนนั้นมีดาวเต็มฟ้าราวกับพระเจ้าบังเอิญทำถังใส่ดวงดาวหกกระจายไปทั่วท้องฟ้า

 

 

พูดตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว ดวงดาวส่วนใหญ่ที่เราเห็นอยู่บนท้องฟ้าคือบรรดาดวงอาทิตย์ดวงอื่นๆ ที่อยู่ห่างออกไปจากกาแล็กซีของเรา

 

 

พวกเราจะมอดไหม้ไปหมดก่อนจะทันได้เข้าใกล้ พูดตามหลักแล้วเราสามารถลงจอดที่ดาวเคราะห์ดวงอื่นหรือดวงจันทร์เท่านั้น

 

 

ซิงเหอเพ่งมองไปยังจุดจุดหนึ่งบนท้องฟ้ายามค่ำคืนและเอ่ยขึ้น “แต่ฉันสงสัยว่ามันมาจากที่นั่น”

 

 

อีเฉินและมู่ไป๋มองตามซิงเหอไปบนท้องฟ้า พวกเขาเข้าใจสิ่งที่เธอสื่อ ริมฝีปากของพวกเขาเม้มแน่นและไม่พูดอะไร พวกเขาเองก็คิดแบบเดียวกันแต่การพูดออกมาอาจทำให้พวกเขาดูเหมือนคนบ้า