คิ้วของเธอนั้นดูอ่อนโยนไม่เท่ากับชูเหยา ดวงตาของเธอก็ไม่ได้อ่อนโยนเท่ากับดวงตาของชูเหยา

โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น เป็นสิ่งที่ไม่เหมือนชูเหยามากที่สุด

ดวงตาของชูเหยาทั้งสดใสและน่ารัก ดวงตาของผู้หญิงคนนี้กลับเป็นดวงตาดอกท้อที่แสนมีเสน่ห์

ดูน่ารักน่าเอ็นดูมากกว่าชูเหยา

ยิ่งไปกว่านั้นลู่เฉิงฮ่าวมองออกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้อ่อนแอเหมือนกับชูเหยา

เดิมทีลู่เฉิงฮ่าวได้ยินว่าวันนี้จี้หลิงชวนจะพาใครบางคนมาด้วย ในตอนนั้นเขาก็ตื่นเต้นเล็กน้อยและรู้สึกยินดีกับจี้หลิงชวน คิดว่าจี้หลิงชวนนั้นสามารถเดินออกจากเงามืดของชูเหยาแล้ว ในที่สุดเขาก็ยอมเปิดใจรับหญิงสาวคนอื่นอีกครั้ง

แต่ผลลัพธ์ ตอนนี้เมื่อลู่เฉิงฮ่าวเห็นใบหน้าของมู่ซีซีที่ละม้ายคล้ายคลึงกับชูเหยาเป็นอย่างมาก ภายในใจของเขาจมลงอย่างกะทันหัน

ท่าทีของจี้หลิงชวนที่ดูเหมือนจะลืมชูเหยาได้แล้ว บางทีในตอนนี้จี้หลิงชวนยินดีที่จะยอมรับผู้หญิงคนนี้เข้ามาก็เป็นเพราะว่าเธอมีหน้าตาที่คล้ายกับชูเหยาเป็นอย่างมาก!

นี่หมายความว่าเขานั้นยังคงลืมชูเหยาไม่ได้ แต่ตอนนี้ไม่รู้เรื่องราวของชูเหยาเลย บางทีเธออาจตายไปแล้วก็ได้

หรือว่าจี้หลิงชวนคิดวางแผนที่จะอยู่กับตัวแทนไปตลอดอย่างนั้นหรือ?

ลู่เฉิงฮ่าวคิด แววตาของเขาจมลึก ภายในใจของเขาเหมือนกับมีก้อนหินขนาดใหญ่หล่นลงมาทับไว้ แต่ตอนนี้อยู่ต่อหน้าหญิงสาวคนนี้ ลู่เฉิงฮ่าวไม่สามารถพูดคุยกับจี้หลิงชวนอย่างตรงไปตรงมาได้

เขาพยายามสุดความสามารถระงับความคิดในใจของเขา เขาต้องนำรอยยิ้มแสนร้ายกาจกลับมาประดับไว้บนใบหน้าของเขา

เขาส่งยิ้มให้กับมู่ซีซีราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากนั้นเขาก็มองไปทางจี้หลิงชวนและส่งยิ้มอย่างมีเล่ห์นัย "หลิงชวน สาวสวยคนนี้ใคร? ทำไมไม่แนะนำให้ฉันรู้จักล่ะ?"

"มู่ซีซี" จี้หลิงชวนมองลู่เฉิงฮ่าวและแนะนำมู่ซีซีอย่างเรียบง่ายและชัดเจน

จากนั้นเขามองมู่ซีซีและชี้ไปทางลู่เฉิงฮ่าวพร้อมกับพูดว่า "เขาชื่อลู่เฉิงฮ่าว เขาเป็นเหมือนพี่น้อง เล่นกับฉันมาตั้งแต่เด็กจนโต"

หลังจากฟังการแนะนำของจี้หลิงชวนแล้วมู่ซีซีก็พยักหน้าให้กับลู่เฉิงฮ่าวอย่างสุภาพและกล่าวทักทาย "คุณลู่ สวัสดีค่ะ"

"คุณมู่ สวัสดีครับ" ลู่เฉิงฮ่าวตอบอย่างสุภาพ เขามองไปทางจี้หลิงชวนและมู่ซีซีและพูดกับทั้งสองคนว่า "พวกคุณสองคนนั่งลงก่อนเถอะ"

จี้หลิงชวนชำเลืองมองไปยังตำแหน่งตรงกลางที่นั่งตรงนั้นเป็นดั่งดวงจันทร์ท่ามกลางหมู่ดาว จากนั้นเขาก็เหลือบมองเด็กชายวัยรุ่นที่ร่ำรวยที่เขาล้วนไม่รู้จัก เขาขมวดคิ้วแน่นในทันที เขาจับมือมู่ซีซีไว้แน่นจากนั้นก็ลากเธอไปนั่งในมุมสลัวที่ไม่โดดเด่น

ริมฝีปากของลู่เฉิงฮ่าวกระตุกอย่างหมดคำพูด เขาคุ้นชินกับท่าทางหัวแข็งของเขา ดังนั้นเขาจึงเลือกมุมนั่งตรงนั้น

เหล่าทายาทตระกูลที่ร่ำรวยและเด็กสาวเหล่านั้นที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะจ้องมองไปยังจี้หลิงชวนและมู่ซีซี

นับครั้งได้ที่จี้หลิงชวนนั้นเข้าร่วมงานสังสรรค์แบบนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยรู้จักเหล่าทายาทตระกูลร่ำรวยพวกนี้ และแม้ว่าเหล่าทายาทนั้นจะไม่เคยพบกับจี้หลิงชวนแต่ชื่อเสียงของจี้หลิงชวนก็โด่งดังและพวกเขาก็ต้องเคยได้ยินมาบ้าง

เดิมทีมีเหล่าทายาทสองตระกูลที่อยากจะพูดคุยกับจี้หลิงชวนเพื่อกระชับความสัมพันธ์ เป็นการดีต่อบริษัทของครอบครัวพวกเขาที่ได้ผูกสัมพันธ์และสร้างความประทับใจที่ดีต่อหน้าคุณชายจี้

แต่ตอนนี้เมื่อได้มองไปยังออร่าที่ทรงพลังรอบกายของจี้หลิงชวนร่วมด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาและไร้ความปราณี ทันใดนั้นพวกเขาก็ละทิ้งความคิดเดิมในหัวของพวกเขาทันที

เรื่องที่จะเข้าหาจี้หลิงชวนเพื่อผลประโยชน์นั้นลืมไปได้เลย แค่เพียงระวังตัวและอย่าไปยุ่งวุ่นวายกับคุณชายจี้เช่นนี้จะดีเสียกว่า

ลู่เฉิงฮ่าวยังคงมีเรื่องค้างคาใจ เมื่อเห็นว่าจี้หลิงชวนและมู่ซีซีนั่งอยู่ด้วยกัน ลู่เฉิงฮ่าวจึงหันไปด้านข้างและชนไหล่กับจี้หลิงชวน เขาเบาเสียงของเขาและพูดด้วยระดับเสียงที่มีเพียงแค่เขาและจี้หลิงชวนเท่านั้นที่ได้ยิน "หลิงชวน ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับแกหน่อย"

จี้หลิงชวนได้ยินคำพูดของลู่เฉิงฮ่าว สายตาของเขามองไปที่ลู่เฉิงฮ่าวจากนั้นก็มองไปทางมู่ซีซีที่นั่งอยู่ข้างๆเขาและพูดว่า "ฉันไปข้างนอกก่อน เธออยู่ที่นี่ รอฉัน อยากกินอะไรหรือดื่มอะไรก็เรียกพนักงานได้เลย"

พูดจบ จี้หลิงชวนเห็นมู่ซีซีพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง จากนั้นเขาลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องวีไอพี ลู่เฉิงฮ่าวเดินตามหลังเขาและเดินออกไปจากห้องวีไอพีเช่นกัน

ทั้งสองเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำชาย ได้ยินเพียงแค่เสียงปิดประตูเท่านั้น ลู่เฉิงฮ่าวเห็นว่าไม่มีคนอยู่ในห้องน้ำชาย เขาจึงล็อคประตูห้องน้ำชายเอาไว้ สายตาของเขาจ้องมองไปยังจี้หลิงชวนและเริ่มเปิดหัวข้อทันที "มู่ซีซีคนนี้ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

ลู่เฉิงฮ่าวไม่พูดจาอ้อมค้อม ทันทีที่เขาเปิดปากเขาก็พุ่งเข้าประเด็น

จี้หลิงชวนได้ยิน คิ้วของเขาขมวดแน่น เขามองไปทางลู่เฉิงฮ่าวและถามกลับ "แกหมายความว่าไง?"

“มู่ซีซีคนนี้เหมือนกับชูเหยามาก หลิงชวน แกคิดอยากจะทำอะไรกันแน่?” ขณะลู่เฉิงฮ่าวพูด เหมือนว่าเขาเป็นห่วงพี่น้องของเขาเป็นอย่างมาก เขาอดไม่ได้ที่จะพูดเพิ่มเติมว่า "หลิงชวน ไม่ใช่ว่าแกจะเอามู่ซีซีคนนี้มาทดแทนชูเหยาหรอกใช่ไหม?"

เมื่อจี้หลิงชวนได้ยินประโยคสุดท้ายของลู่เฉิงฮ่าว สิ่งแรกคือเขาคิดจะปฏิเสธ แต่เมื่อจะพูดออกมา เขากลับพูดไม่ออก

เขาขมวดคิ้วแน่น พูดถึงก้นบึ้งภายในใจของจี้หลิงชวน จี้หลิงชวนให้มู่ซีซีอยู่ข้างกายเขาเพราะว่าใบหน้าของมู่ซีซีนั้นคล้ายกับชูเหยา หรือเป็นเพราะเขาเสพติดร่างกายของมู่ซีซีจนไม่สามารถหยุดได้ เขาจึงปล่อยให้มู่ซีซีอยู่ข้างกายเขา แม้แต่จี้หลิงชวนเองก็ไม่เข้าใจความรู้สึกลึกๆของตัวเขาเอง

อาจเป็นสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง หรือบางทีอาจไม่ใช่ทั้งสองสาเหตุ หรือบางทีอาจเป็นเพราะทั้งสองสาเหตุนี้!

ในตอนนี้ ภายในใจของจี้หลิงชวนมีความคิดว่าเขาต้องการให้มู่ซีซีคอยอยู่ข้างกายเขา ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร จี้หลิงชวนเองก็ไม่เข้าใจและเขาก็ไม่คิดจะไขว่คว้าหาคำตอบ

ขณะเขาครุ่นคิด จี้หลิงชวนมองไปทางลู่เฉิงฮ่าวและพูด "ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะมู่ซีซีหน้าเหมือนชูเหยาหรือเปล่า ฉันเลยปล่อยให้เธออยู่ข้างกายฉัน ฉันรู้เพียงแค่ในตอนนี้ฉันอยากให้เธอคอยอยู่เคียงข้างฉัน"

ลู่เฉิงฮ่าวได้ยินคำพูดของจี้หลิงชวน เขาถึงกับพูดไม่ออก เขาก็อยากจะเกลี้ยกล่อมจี้หลิงชวนแต่เขากลับไม่รู้จะพูดออกมาอย่างไร

เป็นเวลาหลายปีแล้วที่ชูเหยาหายตัวไปอย่างลึกลับ จี้หลิงชวนเองก็ใช้ชีวิตราวกับนักบำเพ็ญเพียรมาโดยตลอด ลู่เฉิงฮ่าวเห็นแล้วเขาเองก็ค่อนข้างเป็นกังวล ตอนนี้จี้หลิงชวนเองก็ยอมรับแล้วว่าเขามีหญิงสาวอยู่ข้างกาย มันเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเลย ในตอนนี้เขาไม่สามารถเกลี้ยกล่อมให้จี้หลิงชวนแยกห่างกับมู่ซีซีคนนั้นได้

และดูจากท่าทีของจี้หลิงชวนที่มีต่อมู่ซีซี เขาเองก็พอจะรู้จักพี่น้องของเขา จี้หลิงชวนก็ให้ความสนใจกับมู่ซีซีอยู่บ้าง

ลู่เฉิงฮ่าวปลอบประโลมหัวใจของเขา เอาเถอะ จี้หลิงชวนจะให้เธอเข้ามาทดแทนก็ให้ทดแทนไปซะ ข้างกายมีคนคอยดูแลยามเจ็บป่วย ดูแลกันและกันแค่นี้ก็เพียงพอแล้ว

และลู่เฉิงฮ่าวเองก็รู้ว่าในช่วงห้าปีที่ผ่านมา จี้หลิงชวนเองก็ไม่ได้ละทิ้งการค้นหาชูเหยา แต่ในช่วงระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมา การหายตัวไปของชูเหยาก็ยังคงไม่มีข่าวคราว บางทีเธออาจจะตายไปแล้วก็ได้