ทิ่มแทงผ่านผ้าบางๆ มู่ซีซีสามารถสัมผัสได้ถึงอุณหภูมิที่ร้อนจากส่วนนั้นและเธอรู้สึกเหมือนมีไฟเล็กๆ ลุกไหม้ที่หน้าท้องส่วนล่างของเธอ

แก้มที่แดงก่ำของมู่ซีซีจ้องไปที่จี้หลิงชวนซึ่งอยู่ใกล้แค่เอื้อมด้วยร่างกายที่แข็งทื่อและไม่กล้าขยับ

ดวงตาที่วิตกกังวลถูกปกคลุมไปด้วยหมอกน้ำ มองดูจี้หลิงชวนกัดริมฝีปากของเธอและพูด"จี้หลิงชวน อย่าทำเช่นนี้ รอเดี๋ยว คุณย่าอยู่ชั้นล่างแล้วถ้ายายขึ้นมาหาฉันชั้นบนจะทำยังไง?"

อาศัยอยู่ในบ้านเดียวกันกับนายหญิงจี้ ตอนนี้นายหญิงจี้ยังอยู่ชั้นล่าง แต่เธอกับจี้หลิงชวนกำลังทำสิ่งเหล่านี้อยู่ที่ชั้นบน แค่นึกคิด มู่ซีซีก็หน้าแดงขึ้นทันที

ถ้านายหญิงจี้รู้ มู่ซีซีก็ไม่รู้จะทำอะไรดี

“ไม่ต้องกังวล คุณย่าหลับไปแล้วและฉันฝากฝังแม่บ้านจางล่วงหน้าแล้ว แม้ว่าคุณย่าจะตื่นแม่บ้านจางก็จะไปดูแลคุณย่า ดังนั้นคืนนี้คุณแค่ต้องร่วมมือกับฉันอย่างเชื่อฟัง”

เมื่อได้ยินสิ่งที่จี้หลิงชวนพูดมู่ซีซีก็รู้สึกว่าอุณหภูมิบนแก้มของเขาร้อนขึ้นเล็กน้อย ก่อนมู่ซีซีตอบ ริมฝีปากของจี้หลิงชวนก็ตกลงบนริมฝีปากสีแดงที่ไม่มีใครเทียบได้ของมู่ซีซี

ในคืนที่เงียบสงัด มีเพียงมู่ซีซีและจี้หลิงชวนเท่านั้นที่อ้าปากค้างอย่างรวดเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขากลายเป็นคลื่นสีแดงและฤดูใบไม้ผลิก็ดีขึ้นอย่างไม่ จำกัด การเคลื่อนไหวที่คลุมเครือในห้องเป็นเวลานานโดยไม่หยุด

หลังจากทุกอย่างจบลงมู่ซีซีหน้าแดงเห็นจี้หลิงชวนยังคงนอนอยู่บนเธอ กัดที่มุมริมฝีปากของเธอและรีบมองไปที่จี้หลิงชวนด้วยดวงตาที่สั่นเทาและรีบผลักจี้หลิงชวนบนร่างกายของเธอออก

เสียงของเธอยังคงแหบเพราะเหตุผลที่ฉันร้องอ้อนวอนขอความเมตตา "จี้หลิงชวนดึกแล้ว กลับไปนอนที่ห้องของคุณซะ"

จี้หลิงชวนมองมู่ซีซีที่มีแก้มแดงอยู่ด้านล่างเขากลัวว่าเขาจะบดขยี้มู่ซีซีเขาจึงพลิกตัวนอนข้างมู่ซีซีแทนโดยที่แขนยาวของเขายังคงอยู่ในท่าเดิมกอดมู่ซีซีไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่น

มู่ซีซีหนีไปไม่ได้ เมื่อเห็นจี้หลิงชวนที่ไม่ได้ตั้งใจจะออกไปเลยมู่ซีซีเหยียดมือออกและผลักจี้หลิงชวนอีกครั้งหน้าแดงและบ่น"จี้หลิงชวนคุณควรกลับไปนอน "

คำพูดของเธอยังพูดไม่จบ มู่ซีซีก็

จี้หลิงชวนจับเธอจูบริมฝีปากที่ปิดกั้นเขาอย่างดุเดือด

เขารอจนกระทั่งจี้หลิงชวนลิ้มรสริมฝีปากสีแดงหวานที่น่าดึงดูดใจของมู่ซีซีอย่างพึงพอใจจากนั้นเขาก็จากไปและดวงตาคู่หนึ่งที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ซึ่งเย็นชาและเข้มขรึมก็เผยรอยยิ้มที่เจอได้ยากแก่เธอและจ้องมองที่มู่ซีซีอย่างอ่อนโยน

แก้มของมู่ซีซีอุ่นขึ้นจากการจ้องมองของจี้หลิงชวนกลืนน้ำลายอย่างประหม่าและขยับร่างของเธอไปที่ด้านข้างของเตียงใหญ่อย่างเงียบ ๆ

เป็นผลให้ในเวลาต่อมาในที่สุดเขาก็เปิดห่างจากจี้หลิงชวนเพียงเล็กน้อย ก่อนที่มู่ซีซีจะถอนหายใจด้วยความโล่งอกฝ่ามือใหญ่ของจี้หลิงชวนก็จับเอวเรียวของมู่ซีซีซึ่งทันที เขาดึงมู่ซีซีกลับมาและกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

มู่ซีซีซึ่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาครู่หนึ่งด้วยสายตาที่ยิ้มแย้ม ขดมุมริมฝีปากของเธอและยิ้ม “คืนนี้ฉันจะนอนที่นี่”

เมื่อได้ยินคำพูดของจี้หลิงชวนมู่ซีซีแทบจะกระโดด

อะไร? ! จะนอนในห้องของเธอ? ! โอ้ พระเจ้า ถ้าพรุ่งนี้คุณย่าเห็นเขาอยู่ที่ชั้นบนล่ะ?

มู่ซีซีรู้สึกละอายใจที่ถูกจี้หลิงชวนข่มขืน ขณะคิดก็หน้าแดงและส่ายหน้าปฏิเสธ "ไม่นี่คือห้องของฉัน ถ้าคุณย่าเห็นคุณออกจากห้องของฉันตอนเช้า ฉันจะอธิบายยังไง? "

มู่ซีซีกำลังกังวลจนแทบจะร้องไห้

จี้หลิงชวนมองไปที่มู่ซีซีอย่างไม่สะทกสะท้านและขัดจังหวะคำพูดของมู่ซีซีและขดริมฝีปากของเขา “เชื่อฟัง นอนเถอะ ถ้าคุณยังไม่ง่วง ฉันคิดว่าเราสามารถทำต่ออีกสักสองสามครั้ง"

เมื่อได้ยินประโยคของจี้หลิงชวนหลายครั้ง ร่างกายของมู่ซีซีก็แข็งทื่อและเธอก็หลับตาด้วยความตกใจ พระเจ้า! ยังจะมาอีกสองสามครั้ง นี้ก็สามครั้งติดต่อกันแล้วตอนนี้มู่ซีซีอ่อนแอแทบเข่าทรุดแล้ว

หากยังดำเนินต่อไปมู่ซีซีจะไม่อยากลุกจากเตียงในวันพรุ่งนี้!

ตอนนั้นก็อธิบายไม่ถูกจริงๆ!

และมู่ซีซีเชื่อว่าจี้หลิงชวนไม่ใช่แค่พูดอย่างแน่นอน! เขาจะพิสูจน์สิ่งที่เขาพูดด้วยตัวเขาเองอย่างแน่นอน

“ฉันง่วงแล้ว ฉันจะนอน…” มู่ซีซีพูดอย่างรวดเร็วและหลับตาลงด้วยความตื่นตระหนก

จี้หลิงชวนมองไปที่ประพฤติตัวเชื่อฟังของมู่ซีซีจนอดไม่ได้ที่จะยิ้มบนริมฝีปากของเขาและเอาแขนของเขาเข้าไปโอบร่างกายที่อ่อนนุ่มและละเอียดอ่อนของมู่ซีซี

อื้ม! ในที่สุด การนอนกอดมู่ซีซีสบายกว่านอนคนเดียว!

เดิมทีมู่ซีซีคิดว่าเธออาจจะนอนไม่หลับ แต่เธอหลับตาและรู้สึกถึงอุณหภูมิร่างกายที่อบอุ่นของจี้หลิงชวนทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยที่เธอได้ขาดหายไป!

หลังจากนั้นไม่นานมู่ซีซีก็ตกอยู่ในความฝันอันลึกล้ำ

คืนนี้ทั้งคู่นอนหลับฝันดี

เช้าวันรุ่งขึ้นจี้หลิงชวนตื่นเช้ามาก เมื่อมองไปที่มู่ซีซีที่ยังคงหลับอยู่ในอ้อมแขนของเขา ริมฝีปากของเขาก็ควบคุมรอยยิ้มไม่ได้และหน้าอกเซ็กซี่ของเธอก็อดไม่ได้ที่จะเลื่อนขึ้นลง

ในช่วงเวลาต่อมาจี้หลิงชวนอดไม่ได้ที่จะเอียงศีรษะเล็กน้อยและประทับจูบบนหน้าผากของมู่ซีซี

ประมาณว่าเมื่อคืนนี้ดึกมากแล้วมู่ซีซีถูกจูบและยังไม่ตื่นจี้หลิงชวนทนไม่ปลุกมู่ซีซี เขาค่อยๆ ยกผ้าห่มขึ้นและลุกจากเตียง

แน่นอนว่าจี้หลิงชวนไม่กล้าที่จะไร้ยางอายดังนั้นวันนี้เขาจึงตื่นแต่เช้า

ตอนนี้เพิ่งห้าโมงเช้าจี้หลิงชวน คุณย่ายังไม่ตื่น

เมื่อคืนเขาไม่อยากกลับห้องเพื่อนอนคนเดียว เขาเลยพักที่นี่กับมู่ซีซี

และเขาไม่ได้นอนกับมู่ซีซีมานานแล้ว!

เมื่อก่อนจี้หลิงชวนไม่ได้อยู่กับมู่ซีซีก็ยังไม่มีความรู้สึกแบบนี้ แต่หลังจากที่จี้หลิงชวนนอนกอดมู่ซีซีและตอนนี้ไม่มีมู่ซีซีอยู่เคียงข้างเขาสองสามวันจี้หลิงชวนเกือบจะเป็นโรคนอนไม่หลับทั้งคืน!

หลังจากลุกจากเตียงและแต่งตัวอย่างเรียบร้อยจี้หลิงชวนก็คลุมผ้าห่มบนร่างของมู่ซีซีและเดินด้วยฝีเท้าเบาๆออกจากห้องไป

เมื่อเทียบกับชีวิตที่มีความสุขของมู่ซีซีแล้วมู่อวี๋เฟยที่เงียบไปนานก็ทุกข์มากขึ้นเรื่อยๆ

หยวนลี่ยังต้องอยู่ในคุกเป็นเวลาสามหรือสี่ปีมู่อวี๋เฟยสูญเสียการสนับสนุนจากหยวนลี่และไม่ดูแลแม่ของเธอมู่อวี๋เฟยไม่สามารถหางานทำได้และไม่สามารถแก้ปัญหาปากท้องและเสื้อผ้าของเธอได้

มู่อวี๋เฟยถูกบังคับจนทำอะไรไม่ถูกถึงกับอยากฆ่าตัวตาย!

แต่ตราบใดที่มู่อวี๋เฟยคิดถึงมู่ซีซีที่มีเสน่ห์และมีความสุขที่ยังมีชีวิตอยู่ มู่อวี๋เฟยแค้นจนไม่ยอมฆ่าตัวตาย!